Rejestrowałem się ponad 6 lat temu, jako 1400 użytkownik tego forum. Dzisiaj jest tutaj 10030 osób. Sporo.
Forum ładnie się rozwinęło, rynek też coraz lepiej zdaje się wyglądać, przynajmniej pod względem oferty (polskie edycje uznanych zagranicznych hitów, mnóstwo nowych gier w edycjach PL, rosnąca liczba polskich autorów).
Plus jest też taki, że gdy pojawiają się wątki pt 'Co kupić?", "Jaką grę wybrać?", zadający pytanie często grał już w coś, ma pewne planszówkowe doświadczenie, coś już poczytał, był na festiwalu planszówkowym itp. Czyli faktycznie - planszówki to już nie tylko 'Scrabble, Monopoly i Magia i Miecz'. To teraz w dużej mierze Kolejka, Osadnicy, Czarne Historie, karcianki...
Nie byłbym jednak sobą, gdybym trochę nie ponarzekał, że kiedyś to jednak było lepiej....
Wielu użytkowników aktywnych w czasach mojej rejestracji, teraz już praktycznie nie pisuje na forum. Nie da się wymienić wszystkich, ale dawno nie czytałem żadnego posta np. Pancho, Don Simona, ja_n'a, bazika, ragozda, filipposa, blood_barona... Taka chyba kolej rzeczy. Sam ostatnio mam mniejszą ochotę do toczenia zażartych forumowych polemik, dzielenia się wrażeniami itp. Przychodza nowi, z większym zapałem, z większa ilością czasu. Mimo wszystko, szkoda.
Chyba, że oni gdzieś piszą, ale ja po prostu nie wchodzę w te wątki. I tu dochodzimy do drugiej kwestii: fragmentaryzacji.
Wraz z rozrostem rynku i liczby użytkowników forum, cała społeczność silnie się fragmentaryzuje. Gdy zaczynałem przygodę z planszówkami (nie mówiąc o czasach wcześniejszych), liczba gier dostępnych w Polsce była nieporównywalnie mniejsza, a środowisko bardziej skupione wokół pewnych tytułów. Wszyscy grali w Osadników, Puerto Rico, Tygrysa i Eufrata, Caylusa, rządziły gry Knizi, a każda nowość była przez planszówkowiczów brana gremialnie na warsztat i orgywana do granic wytrzymałości. Był na to po prostu czas. Jak wchodziła na rynek Agricola (mówię jeszcze o wersji niemieckiej, przywożonej z Essen!), grali w to wszyscy. Takie przynajmniej miałem poczucie. Na forum analizowano balans, strategie, dyskutowano zażarcie, czy Agri zdetronizuje PR i dlaczego tak/nie. Od pewnego momentu zalew nowych gier jest tak duży, że nie sposób ogarnąć ich wszystkich. Są oczywiście tacy, którzy dają radę, ale patrząc generalnie - planszówkowicze z jednej wspólnej sali rozchodzą się do swoich pokoików. A nowi, to w ogóle często nawet nigdy przez tę wspólną salę nie przeszli. Każdy ma swój zestaw tytułów, w które namiętnie pogrywa, ale są to zestawy zupełnie różne, niepokrywające się. Jeden lubi Labirynta i TS, inny poszedł w LCGi, jeszcze inny grywa głównie w tradycyjne suche euro, a i gracze tzw 'niedzielni' mają do wyboru kilka kontenerów lajtowych eurówek i party games. Każdy gra w co innego, to i niespecjalnie jest o czym razem dyskutować.
Jakie tam były ostatnimi czasy najgorętsze debiuty na rynku? Bora Bora? (wątek liczy 4 strony). Terra Mystica? (5 stron) Tzolkin? (10 stron). I to przy 9-10 tys. użytkowników forum. Wątek Agricoli to 29 stron tylko w pierwszym roku (przy ok 1500-3000 ówczesnych użytkowników), plus poboczne dyskusje.
Może swoją rolę gra tutaj także potężna ekspansja FFG i Galakty? Eurówki to jednak gry w pewnej mierze skończone, zamknięte, oferujące pewne określone strategie do odkrycia i rozgryzienia. Po ograniu jednej, można zabierać się za drugą. Gry FFG to tasiemce, podsycane dodatkami wszelkiej maści, tworzące wokół siebie pewną społeczność. Jak ktoś wszedł w LCGi (a coraz trudniej pozostać poza tym nurtem, bo i gry zróżnicowane i coraz lepsze), czasu na inne tytuły ma coraz mniej.
Ta fragmentaryzacja przekłada się też na liczbę serwisów planszówkowych. Powiem szczerze, że nie zajrzałem nawet do blogów powstałych w ciągu ostatniego roku. Zapewne są też tacy, którzy z kolei nigdy nie zajrzeli nawet do starszych serwisów (np Spiellust czy Planszolandia, że o Gildii czy Poltergeiście nie wspomnę). Mamy więc znowu fragmentaryzację, tym razem w zakresie czytelników, recenzentów itp.
Kiedyś kojarzyłem praktycznie całą recenzencką brać (z lektury tekstów, z forumowych dyskusji), dziś nie kojarzę połowy, albo i więcej.
Nie mówię, że to są złe zmiany. Zresztą, kijem Wisły nie zatrzymasz. Ale chyba jednak lepiej czułem się, kiedy forum przypominało ryneczek małego miasteczka, na którym znajomki spotykają się przy piwku pod popularnym sklepem, niż teraz, gdy zamiast stać pod sklepem - wszyscy biegają po ogromnym centrum handlowym, mijając się zupełnie niezauważenie. Ot, subiektywne odczucie
Co do chamstwa na forum... Kulturę wypowiedzi niby udało się w dużej mierze utrzymać, ale mam wrażenie, że coraz więcej jest wypowiedzi ofensywnych, zaczepnych w stosunku do innych użytkowników, słownych utarczek, przytyków itp. No i są wątki takie, jak ten religijny, gdzie niektórym zwyczajnie puściły nerwy. Powstały jakieś urazy, które potem przenoszą się na inne wątki - tak przynajmniej ja to postrzegam, patrząc na wypowiedzi co poniektórych.
edit: chyba jeszcze najwięcej emocji (także okołorozgrywkowych
) wywołują gry Portalu. W Robinsona czy Nową Erę zagrało mnóstwo osób, to i dyskusja tam gorąca. Nie zmienia to faktu, że dało radę wyodrębnić kiedyś pewien planszówkowy kanon, dość powszechnie znany i dyskutowany. Teraz mam wrażenie, że - jakkolwiek pewne tytuły są w stanie narobić zamieszania (Robinson, Netrunner), to jednak poza kanonem jest nieskończone wręcz morze możliwości. Tak nieskońćzone, że - podróżując -coraz więcej osób nawet nie dopływa w pobliże tegoż kanonu.
. Może to normalne ze wzrostem użytkowników, albo dzisiejsze trolle są jakieś inne. Ja chyba inaczej trollowałem 
.
) - dało się kupić grę pokroju BSG w przedsprzedaży za 99 zł. Z drugiej strony pojawiło się więcej na rynku porządnych gier za 30-40 zł (a nawet za 12,57), więc łatwiej wciągnąć nową osobę czymś zgodnym z jego/jej oczekiwaniami finansowymi.
