Najlepsze gry Felda nie zrobione przez Stefana :)

[cezaras]

Zdarza się, że czy to recenzji, czy to w opini wygłaszanej na forum, pojawia się stwierdzenie, że ... to gra feldowska, mimo, że autor zupełnie inny.
Wiadomo, że chodzi o gry z syndromem krótkiej kołderki, mocno taktyczne, koniecznie z wieloma drogami punktowania.

Jak dla mnie sztandarową gra tego typu było od 'zawsze' Troyes, ale właśnie, z rocznym opóźnieniem poznałem Bruxelles1893 i nie dość, że -jako fan Felda- się zachwyciłem, to jestem przekonany, że do określenia "gra jakby ją stworzył Stefan" pasuje do niej jak ulał .

ale dwie pozycje, to króciutka lista.
co by tu jeszcze, co by tu jeszcze ....

[KubaP]

Sprawdz Shipyard Vladimira Suchego i Murano panstwa Brandow.

[kdsz]

Trzewik dostałby zawału, ale moim zdaniem jego Osadnicy mają coś z gier Felda. Mikroakcje, które trzeba wykonać by móc zrobić większe akcje. Oraz generyczność

[pan_satyros]

Trzewik dostałby zawału, ale moim zdaniem jego Osadnicy mają coś z gier Felda. Mikroakcje, które trzeba wykonać by móc zrobić większe akcje. Oraz generyczność

Ludzie, jeśli ktoś jest z Wawy - niech czym prędzej wzywa karetkę do KubyP!

[Piehoo]

Trzewik dostałby zawału, ale moim zdaniem jego Osadnicy mają coś z gier Felda. Mikroakcje, które trzeba wykonać by móc zrobić większe akcje. Oraz generyczność

Jakoś tego nie czuję. Dla mnie bardziej mechanika Five Tribes, gdzie punkty kapia za wszystko + trajanowa mankala. Trochę last will, ale może to kwestia wspomnianego Suchego. (Nazwisko zobowiązuje )

[mig]

Podobno mocno Feldowe jest The Staufer Dynasty (http://www.gry-planszowe.pl/forum/viewt ... 61#p588361)

[kdsz]

Jakoś tego nie czuję. Dla mnie bardziej mechanika Five Tribes, gdzie punkty kapia za wszystko + trajanowa mankala. Trochę last will, ale może to kwestia wspomnianego Suchego. (Nazwisko zobowiązuje )

W Osadnikach rzeczywiście jest zupełnie niefeldowskie punktowanie, ale odczucia podczas partii mam bardzo podobne. Zbuduj budynek, który da ci drewno. Drewno wykorzystasz do budowy czegoś co da ci mieczyk. Mieczyk wykorzystasz do splądrowania karty, dzięki czemu dostaniesz punkt i surowce do budowy lokacji, która z kolei da ci... itd. Stefan Feld po prostu!

[cezaras]

Podobno mocno Feldowe jest The Staufer Dynasty (http://www.gry-planszowe.pl/forum/viewt ... 61#p588361)

mam na radarze od przed Essen - bo Hansa Teutonica :):)
o SD opinie są różne - wręcz skrajnie różne
dlatego czekam na angielską instrukcję (i biorąc pod uwagę ostatnie gierkowe zakupy, chyba też będę musiał poczekać na Mikołaja)

[Trolliszcze]

Dla mnie Osadnicy nie mają nic z "klimatu" gier Felda. Po przeczytaniu instrukcji Rokoko miałem wrażenie, że to może być gra feldowa (bo "punktuje się za wszystko"), ale to też się raczej nie sprawdziło. Bardzo charakterystyczną cechą gier Felda (a w każdym razie tych, które lubię) jest konieczność wykonywania sekwencji akcji, żeby osiągnąć pożądany rezultat. Owszem, w Osadnikach (i setkach innych gier) też trzeba zdobyć surowce, żeby je w coś przekształcić itd., ale to nie to samo. W Osadnikach mogę ten surowiec zdobyć na wiele sposobów, mogę go wykorzystać na wiele sposobów i jeśli ktoś mi popsuje plan, to nie ma to dla mnie większego znaczenia (inna rzecz, że trudno ten plan popsuć, kiedy karty wciąż mam na ręce).

U Felda to jest taki zegarmistrzowski mechanizm, gdzie wszystko musi się idealnie zazębić - często niemożność wykonania jednego kroku w sekwencji (bo np. w Bora Bora ktoś mi zablokuje pole z akcją, a ja nie mam karty odpowiedniego boga) sprawia, że cały plan sypie się jak domek z kart. W Osadnikach tego nie ma.

Najbliższym odpowiednikiem rzeczywiście byłoby Troyes, za którym nie przepadam. Tam też wystarczy, że ktoś podkupi kostkę, którą własnie miałem zamiar wykorzystać i dupa blada - moje wspaniałe plany legły w gruzach.

[KubaP]

Jakoś tego nie czuję. Dla mnie bardziej mechanika Five Tribes, gdzie punkty kapia za wszystko + trajanowa mankala. Trochę last will, ale może to kwestia wspomnianego Suchego. (Nazwisko zobowiązuje )

W Osadnikach rzeczywiście jest zupełnie niefeldowskie punktowanie, ale odczucia podczas partii mam bardzo podobne. Zbuduj budynek, który da ci drewno. Drewno wykorzystasz do budowy czegoś co da ci mieczyk. Mieczyk wykorzystasz do splądrowania karty, dzięki czemu dostaniesz punkt i surowce do budowy lokacji, która z kolei da ci... itd. Stefan Feld po prostu!

Chcesz powiedziec, ze Stefan=kazde euro z mieleniem surowcow? Trudno sie zgodzic. A porownywanie genialnych, kompletnych mechanicznie gier do tych, w ktorych 'klimat' stanowi glowna zaslone dymna przed brakami w mechanice jest, imho, cokolwiek niefortunne.

[schizofretka]

Przestań robić klimat, to jest euro! We don't need no stinkin' klimat!
To już chyba rozumiem dlaczego podobało mi się Jaram się i Drapię, mało feldowskie wedle tych definicji jedt

Sent from my awesome mobile I want to brag about. May contain trace elements of tpos.

[Trolliszcze]

KubaP jak zwykle w formie Jaka szkoda, że świat się na Osadnikach tak dobrze nie poznał... Kubo, jak bardzo boli Cię fakt, że jak na razie Osadnicy są lepiej oceniani od Aquasphere?
I na marginesie: I love Feld and all that stuff...

[jax]

1.) Osadnicy, czyli przerobiony 51. stan - zdecydowanie nie-feldowskie.

2.) Suchość nie jest głównym wyznacznikiem gier Felda (gdyby to było główne kryterium, to i gry logiczne byłyby 'feldowskie').

3.) Głównym wyznacznikiem gier Felda jest 'strategiczność' wyrażająca się w (często alternatywnych) ścieżkach które należy obrać/skupić się na niektórych aby podążać do zwycięstwa. Dlatego do 'feldowskich' gier dorzuciłbym z zeszłego roku (oprócz wymienionej Brukseli) Russian Railroads.

4.) Inne cechy charakterystyczne - zazębiające się mechanizmy ('zrobię X w miejscu Y żeby za 2 tury zrobić Z w miejscu A'), dużo różnych źródeł punktacji etc. etc wspierają powyższe punkty.

5.) Royal Palace wydaje się w miarę feldowski (nie uwzględniając nowatorskiego mechanizmu ruchu (i pozyskiwania punktów ruchu) między komnatami, na który Feld by nie wpadł).

[Trolliszcze]

3.) Głównym wyznacznikiem gier Felda jest 'strategiczność' wyrażająca się w (często alternatywnych) ścieżkach które należy obrać/skupić się na niektórych aby podążać do zwycięstwa. Dlatego do 'feldowskich' gier dorzuciłbym z zeszłego roku (oprócz wymienionej Brukseli) Russian Railroads.

Ale to też pasuje do dziesiątek, jeśli nie setek eurogier. Chociażby wspomniane Rokoko - trzeba się na czymś skupić (iść w taras? w przewagi? w dekoracje), a każda z tych ścieżek też daje punkty i też pozwala wygrać. A ja absolutnie nie mam wrażenia, żebym grał w grę "feldowską" - bo nie ma w niej tej sekwencyjności.

[tomb]

Dla mnie Feld to super-konstrukcja mikromechanizmów, która działa w ten sposób, że czego nie zrobisz, to będzie dobrze. Oczywiście można tym wszystkim kierować (choćby liga Zamków mi to udowadnia), ale wymaga to uwagi i kontroli nad mnóstwem drobiazgów, do czego osobiście nie mam serca.
Feld to sprytne gry rodzinne. No, chyba że Roma - ta potrafi być emocjonująca.

Autorowi wątku niestety nie pomogę, bo znam tylko Troyes. Lepsze niż Feldy, ale gorsze na dwójkę. W tym aspekcie Feld rządzi.

[Trolliszcze]

Dla mnie Feld to super-konstrukcja mikromechanizmów, która działa w ten sposób, że czego nie zrobisz to będzie dobrze.

A to jest moim zdaniem iluzja - często spotykam się z tym argumentem i absolutnie się z nim nie zgadzam. "Czego nie zrobisz, zapunktujesz" - to prawda, ale, w wielkim uproszczeniu, w każdej turze istnieje tylko jeden optymalny ruch. Cała zabawa w Felda polega na tym, żeby ten optymalny ruch znaleźć i wykonać - i to w taki sposób, by nie popsuć sobie sekwencji kolejnych optymalnych ruchów. Zatem nie zawsze optymalny ruch to ten, który daje najwięcej punktów - bo czasami zamkniemy sobie drogę do kolejnych zdobyczy (np. stracimy szansę na wykonanie zadania w Bora Bora, nie zdążymy "domknąć" obszaru w Zamkach itd.). Natomiast Feld rzeczywiście daje poczucie, że "dobrze mi idzie", bo ciągle jestem za coś nagradzany - i to jest akurat fajna rzecz w grach z początkującymi.

[pingus]

Ja zgodzę się z Jaxem: Russian Railroad mają Feldowy posmak. Oprócz tego Terra Mystica no i oczywiście Troyes. Z przerywników w Coloretto zawsze czułem powiew Felda (ale to chyba tylko ja).

[BartP]

Jak piszecie o tych zazębiających się mikromechanizmach u Felda, to chyba patrzycie na jego twórczość przez pryzmat raptem kilku gier. Nie ma mikromechanizmów w Speicherstadt, Notre Dame, Roma 1 i 2 czy Bruges. A one są niefeldowe? No chyba że inaczej rozumiemy to pojęcie (ono pasuje raczej do Trajana, Zamków Burgundii i Bory Bory najbardziej).

[tomb]

@Troliszcze - Wierzę, zapewne tak jest, ale drobiazgowość nie nastraja mnie dobrze to takich hiperanaliz. A jeśli nie wejdziemy na ten poziom grania to wrażenie pozostaje, jak pisałem wyżej. Punkty kapią z tego i z tamtego, a na końcu wygrywa ktoś, a ktoś inny ma 2 punkty mniej. Pozostaje wrażenie przypadkowości wyniku końcowego.
Roma, że wrócę do tego przykładu, to gra dużo prostsza, ale dzięki czytelniejszej sytuacji na stole, umożliwiająca szybką analizę i przeprowadzenie akcji, która za chwilę da nam spore profity. Co więcej, jest to sytuacja jasna dla przeciwnika i ten ma wybór, czy budować własne kombo, czy też niszczy wrogie.
(Nie chciałbym być odebrany jako miłośnik prostych gierek. Feld robi gry przyjemne, Rosenberg robi Gry.)

[BartP]

Zarówno w dorobku Rosenberga jak i Felda znajdziemy gry złożone i ciężkie, jak i lekkie przerywniki niepowodujące bólów głowy.
Patrząc z perspektywy kilku ostatnich lat natomiast, to Feld tworzy bardziej zróżnicowane mechanicznie gry, podczas gdy Rosenberg (poza wyjątkami) kręci się wokół sprawdzonych rozwiązań.

[Trolliszcze]

Jak piszecie o tych zazębiających się mikromechanizmach u Felda, to chyba patrzycie na jego twórczość przez pryzmat raptem kilku gier. Nie ma mikromechanizmów w Speicherstadt, Notre Dame, Roma 1 i 2 czy Bruges. A one są niefeldowe? No chyba że inaczej rozumiemy to pojęcie (ono pasuje raczej do Trajana, Zamków Burgundii i Bory Bory najbardziej).

Jeszcze do Luny i, na ile potrafię to ocenić moim niewielkim doświadczeniem, do Aquasphere. Bardzo mało grałem we W roku smoka, ale czy tam sekwencja wykonywania akcji też nie jest istotna?
Natomiast, ogólnie rzecz biorąc, masz rację. Ja na pewno oceniam Felda przez pryzmat tylko niektórych jego gier. Powód jest prosty - Feld robi też gry zupełnie "niefeldowe"

[tomb]

Zarówno w dorobku Rosenberga jak i Felda znajdziemy gry złożone i ciężkie, jak i lekkie przerywniki niepowodujące bólów głowy.
Patrząc z perspektywy kilku ostatnich lat natomiast, to Feld tworzy bardziej zróżnicowane mechanicznie gry, podczas gdy Rosenberg (poza wyjątkami) kręci się wokół sprawdzonych rozwiązań.

Niewątpliwie. Może chodzi bardziej o subiektywne odczycie podczas rozgrywki. Negatywne określenie "toporność" trochę to oddaje: Rosenberg będzie toporny, masywny, a Feld jest.., nie wiem - zwrotny? Sprytny? Kuglarski? (Oczywiście piszę o grach dużych, a nie czymś w rodzaju Patchwork).

Wychodzi na to, że termin "gra feldowska" wymaga zdefiniowania.

[Ayaram]

A co jeśli ktoś zacznie robić gry bardziej feldowskie od gier Felda?

[tomb]

A co jeśli ktoś zacznie robić gry bardziej feldowskie od gier Felda?

To się będziemy cieszyć. Albo płakać nad portfelami.

[kdsz]

A porownywanie genialnych, kompletnych mechanicznie gier do tych, w ktorych 'klimat' stanowi glowna zaslone dymna przed brakami w mechanice jest, imho, cokolwiek niefortunne.

Trzewik robi gry toporne mechanicznie, ale dobrze zintegrowane z tematem. Natomiast moim zdaniem Osadnicy mają bardzo eleganckie reguły, ale klimatu nie widzę.