Horror w Arkham: Gra karciana / Arkham Horror: The Card Game LCG (N. French, M. Newman)

[Madziar666]

Dzięki bardzo, napewno się odezwę, ale jeszcze gry nie mam. Potem, to co lubię najbardziej, koszulkowanie kart.
Póki co będę grał sam. Chyba, że ktoś z okolic Bytomia, śląskie, zna, ma i gra.

[Goldberg]

Nie martw sie nawet jesli znajomym nie podejdzie gr solo jest imho jeszcze lepsza!
No a jak przydzie ostateczna ostatecznosc - gra wydaje sie byc dosc popularn i dosc latwo spzedac ja na rynu wturnym zbytnio nie tracac. To nie jak z innymi lcg ami

[miltonsec]

Cześć,
słuchajcie jak to w końcu jest z tym HwA LCG.
Kupuję sobie podstawkę i mam scenariusze z podstawki i potem chcę dodatek Dziedzictwo Dunwich.
I tutaj pojawia się pytanie: czy można sobie po prostu zagrać w sam dodatek czy jest obligatoryjne dokupienie 6 zestawów mitów ?
Z tego co rozumiem w zestawach mitów są dodatkowe karty + po jednym scenariuszu składającym się na kampanię Dziedzictwa Dunwich?
Czy dużo się traci jeśli się ma np. tylko połowę zestawów mitów, czy kampania jest wtedy niedomknięta i ma się poczucie niepełnej gry ?
Z góry dzięki za pomoc!

[Gosterq]

No cóż, nie wiem co napisać, kampania to kampania, wszystkie scenariusze układają się w jedną dłuższą historię można grać pojedyncze scenariusze, ale to nie to samo...

[Skid_theDrifter]

Czy dużo się traci jeśli się ma np. tylko połowę zestawów mitów, czy kampania jest wtedy niedomknięta i ma się poczucie niepełnej gry ?
Z góry dzięki za pomoc!

Pomyśl o tym tak: kampania to historia podzielona na rozdziały. Ma pewną kolejność: początek, rozwinięcie i koniec. Duże pudełko cyklu jest jak początek: zawiera dwa scenariusze, które na potrzeby analogii można traktować jak rozdziały. Pozostałe 6 paczek cyklu w kolejności chronologicznej układa się w rozwinięcie i zakończenie.

Jeśli ze względów narracyjnych chcesz mieć kampanię, będziesz potrzebował wszystkich paczek danego cyklu.

ALE

każdy scenariusz ma swój własny tryb samodzielny, tj. nie trzeba rozgrywać kampanii, żeby w niego zagrać. Wszystko się zamyka w tym, co ciebie tak naprawdę interesuje: jeśli chcesz przejść scenariusze pojedynczo - mechanicznie da się i jest to w pełni poparte zasadami budowania talii, worka chaosu, itd itp. Jeśli chcesz przejść cały łuk składający się z 8 scenariuszy poprzedzielanych elementami przenoszącymi się z jednego scenariusza do drugiego, z wszelkimi konsekwencjami swoich wyborów, sukcesów i niepowodzeń - będziesz potrzebować wszystkich paczek w danym cyklu. Kampania to tryb gry, dlatego nie wiem jak Ci wyjaśnić, że nie ma czegoś takiego jak niepełna gra - bo każdy scenariusz ma sens sam w sobie, jest mechanicznie domknięty. Z samego założenia żeby móc rozegrać kampanię trzeba mieć wszystkie paczki, tak jak żeby przeczytać książkę trzeba mieć wszystkie jej rozdziały.

Ważne: małe paczki cyklu używają kart z dużego pudła dla danego cyklu do budowy scenariuszy. Tak więc kupić małe paczki a nie kupić dużej paczki danego cyklu to jest strzał w stopę.

Załóżmy jednak przez chwilę, że chcesz rozgrywać kampanię. Nie znaczy to wcale, że musisz od razu kupić wszystko. Pod wieloma względami taki zabieg może być morderczy finansowo. Mogę polecić inną metodę, trochę bardziej ekscytującą: wybierz własne tempo, ale zachowaj chronologię. Powiedzmy, wydając 50 PLN raz na dwa tygodnie powinieneś w ciągu 3 miesięcy mieć kompletną kampanię, pozwoli to również zaspokoić odpowiedź na pytanie "i co dalej?", szczególnie jak grasz jeszcze z kimś - można z tego zrobić powód spotkań, towarzyski punkt przecięcia ścieżek. Ja to trochę tak traktuję, niemalże jak wydarzenie: każdy kolejny scenariusz jest jak kolejny rozdział albo odcinek, do którego zasiadamy na ślepo żeby poznać dalszy ciąg historii i zobaczyć, jakie przeciwności nas czekają. Nie trzeba brać na siebie od razu presji konieczności kupowania wszystkiego, bo to najprostsza droga do zniechęcenia.

[Arek001]

Bardzo fajnie to wyjaśniłeś, też teraz stoję przed decyzją jak kupować dodatki, twoja wypowiedź bardzo mi pomogła.

[MataDor]

Wie ktoś może czy w takim kufrze War Boxa:

http://www.warbox.pl/pl/p/Kufer-ARKHAM- ... or-LCG/101

można zmieścić 2 core sety, 2 duże dodatki i 12 małych? generalnie chodzi mi o to czy da się tam spokojnie zmieścić wszystko co wyszło w PL do gry i ewentualnie czy zostanie tam jeszcze jakieś miejsce na przyszłościowe dodatki

Czy może ten kufer jest lepszy/pojemniejszy?
https://www.geekmod.pl/pl/p/Skrzynia-Sz ... rciana/137

[Zorak]

Oba kuferki bez problemu pomieszczą 2 cykle + podstawkę. Na grupie facebookowej kilka osób ma jeden i drugi model - tam najlepiej popytaj o szczegóły.

[RUNner]

Czy ktoś mógłby pokusić się o porównanie dwóch pierwszych cykli? Chodzi mi o atrakcyjność przygód, kampanii (Carcosa na dzień dzisiejszy) i zawartości pod kątem kart gracza (czyli o bohaterów również). Atrakcyjność przygód rozumiem jako regrywalność i pomysł, ewentualnie klimat ale to już bardzo subiektywne odczucia. Mam tylko zestaw podstawowy i zastanawiam się w który cykl wejść. Obu nie planuję nabyć póki co, dlatego chciałbym coś wybrać.

[Arius]

Czy ktoś mógłby pokusić się o porównanie dwóch pierwszych cykli? Chodzi mi o atrakcyjność przygód, kampanii (Carcosa na dzień dzisiejszy) i zawartości pod kątem kart gracza (czyli o bohaterów również). Atrakcyjność przygód rozumiem jako regrywalność i pomysł, ewentualnie klimat ale to już bardzo subiektywne odczucia. Mam tylko zestaw podstawowy i zastanawiam się w który cykl wejść. Obu nie planuję nabyć póki co, dlatego chciałbym coś wybrać.

Carcosa ma lepszy klimat, ale w DD są lepsze karty dla graczy.
I bądź tu mądry co wybrać:)

[Skid_theDrifter]

Czy ktoś mógłby pokusić się o porównanie dwóch pierwszych cykli? Chodzi mi o atrakcyjność przygód, kampanii (Carcosa na dzień dzisiejszy) i zawartości pod kątem kart gracza (czyli o bohaterów również). Atrakcyjność przygód rozumiem jako regrywalność i pomysł, ewentualnie klimat ale to już bardzo subiektywne odczucia. Mam tylko zestaw podstawowy i zastanawiam się w który cykl wejść. Obu nie planuję nabyć póki co, dlatego chciałbym coś wybrać.

Carcosa ma lepszy klimat, ale w DD są lepsze karty dla graczy.
I bądź tu mądry co wybrać:)

Przy czym warto dodać, że "lepsze karty dla graczy" w DD w tym wypadku oznaczają takie karty, które lepiej wypełniają założenie każdej klasy. Cykl Carcosy pod wieloma względami wygładził natomiast słabości wielu klas, np. problemy z ekonomią i setupem u Guardiana, stabilne zdobywanie wskazówek jako Rogue, Więcej interakcji z discardem jako Survivor itd itp. Jednocześnie drugi cykl jest też bardziej rozbudowany mechanicznie, co czyni go z miejsca ciekawszym pod kątem scenariuszy. Na szybko jednak otworzyłem sobie zestawy kart obu cykli, i choć w tym drugim nie mamy jeszcze ostatniej paczki, o tyle wydaje mi się, że ze względów czysto mechanicznych wskazałbym Dunwich jako ten cykl, który lepiej wypełnia kolekcję kart gracza. Łatwiejszy do zrozumienia, mniej zniuansowany - może przez to dla niektórych bardziej nudny, ale to solidny fundament, kamień węgielny dla kolekcji kart gracza, który jednocześnie narracyjnie jest dość przewidywalny. Nie da się porównać dwóch rzeczy pod kątem kilku charakterystyk ze sobą niepowiązanych (atrakcyjność przygód i karty graczy) - jakbym miał wybrać lepszy Cykl, wskazałbym Carcosę. Co jest dla Ciebie ważniejsze, RUNner, sam musisz zdecydować.

[Zorak]

Klimatem dla mnie wygrywa Carcosa co nie znaczy ze Dunwich jest zle bo to tez kilka poziomow lepsza kampania niz ta z podstawki.
Karty zdecydowanie Duwnich.
Dunwich rozwija klasy w stosunku do tego co masz w podstawce a Carcosa daje nowe opcje i twisty.
Takim np Mistykiem imo ciezko grac bez takich kart jak Rite of Seekig / Shrivelling 3/5 itp

[Arius]

Czy ktoś mógłby pokusić się o porównanie dwóch pierwszych cykli? Chodzi mi o atrakcyjność przygód, kampanii (Carcosa na dzień dzisiejszy) i zawartości pod kątem kart gracza (czyli o bohaterów również). Atrakcyjność przygód rozumiem jako regrywalność i pomysł, ewentualnie klimat ale to już bardzo subiektywne odczucia. Mam tylko zestaw podstawowy i zastanawiam się w który cykl wejść. Obu nie planuję nabyć póki co, dlatego chciałbym coś wybrać.

Carcosa ma lepszy klimat, ale w DD są lepsze karty dla graczy.
I bądź tu mądry co wybrać:)

Przy czym warto dodać, że "lepsze karty dla graczy" w DD w tym wypadku oznaczają takie karty, które lepiej wypełniają założenie każdej klasy. Cykl Carcosy pod wieloma względami wygładził natomiast słabości wielu klas, np. problemy z ekonomią i setupem u Guardiana, stabilne zdobywanie wskazówek jako Rogue, Więcej interakcji z discardem jako Survivor itd itp. Jednocześnie drugi cykl jest też bardziej rozbudowany mechanicznie, co czyni go z miejsca ciekawszym pod kątem scenariuszy. Na szybko jednak otworzyłem sobie zestawy kart obu cykli, i choć w tym drugim nie mamy jeszcze ostatniej paczki, o tyle wydaje mi się, że ze względów czysto mechanicznych wskazałbym Dunwich jako ten cykl, który lepiej wypełnia kolekcję kart gracza. Łatwiejszy do zrozumienia, mniej zniuansowany - może przez to dla niektórych bardziej nudny, ale to solidny fundament, kamień węgielny dla kolekcji kart gracza, który jednocześnie narracyjnie jest dość przewidywalny. Nie da się porównać dwóch rzeczy pod kątem kilku charakterystyk ze sobą niepowiązanych (atrakcyjność przygód i karty graczy) - jakbym miał wybrać lepszy Cykl, wskazałbym Carcosę. Co jest dla Ciebie ważniejsze, RUNner, sam musisz zdecydować.

Absolutnie się z Tobą zgadzam. Po prostu nie chciało mi się tak ambitnie rozpisywać

[RUNner]

Ale mi pomogliście!
Jako weteran WP, wiem że lepiej jest kupować dodatki wg kolejności chronologicznej. Dzięki temu gra jest spójna i daje więcej zabawy gdy się ją stopniowo poznaje. Dlatego pewnie jednak pójdę za głosem rozsądku i zacznę od DD. Ciekawe czy natrafię na wersję (o ile taka wyszła?) z poprawionymi błędami?

[idziol91]

Nie wyszła. Do pudełka jest dodawana errata.

[Skid_theDrifter]

Tut tut - mamy kolejny cykl w rodzimym języku.

Zapowiedź: http://galakta.pl/zapowiedz-zapomniana-era/

Teraz tylko trzymać kciuki za jakość tłumaczenia, oby AH LCG w wersji PL żył jak najdłużej, choć "pogoda wydawnicza" może mu nie sprzyjać. Jedyne co w tym dziwnego to brak zapowiedzi "Return to the Night of the Zealot", ale być może kolejność wydawania się zmieniła, kto wie. Numery produktów w każdym razie pozostają we właściwej kolejności.

Wnioski? Nadzieje? Inne nieokreślone odczucia?


EDIT: Swoją drogą zapowiedź radosna, ale dziwny to kontrast dla wyprzedaży innych produktów z serii Arkham Files która wczoraj wystartowała. Zobaczymy, co nam przyniesie los...


Kogo ja oszukuję. Macki. Los przyniesie nam macki. Doom and Glooooooooooom....!

[Trolliszcze]

Return... też będzie.

[Moniczka.s]

Z mojej strony mogę powiedzieć tyle - kupię wszystko, co tylko Galakta wyda z tej serii. Gra jest wspaniała i nie mogę doczekać się przyszłych przygód.

[Zorak]

Oby błędów było jak najmniej. Mechanicznie i fabularnie gra jest bardzo dobra i widać że Matt ciągle skrywa masę fajnych pomysłów.

Z innej Beczki nowa zapowiedz od FFG i znamy już Guardiania i łotra z 3go cyklu: są to Leo i Finn.
Mój build Williama pod sojuszników będzie miał ostrą konkurencje

[Skid_theDrifter]

Mój build Williama pod sojuszników będzie miał ostrą konkurencje

Ciekaw jestem, czy mówisz o takim typie talii Williama, której sam używałem w solo, z Peterem Sylvestre, Aquinnah i podwójną Charyzmą... Tak czy siak Leo zdaje się być stworzony pod sojuszników, ale nie unikatowych biorąc pod uwagę jego umiejętność specjalną i postać Mitcha Browna, co jest ciekawą niszą. Po tym jak go zaprezentowali, wygląda to trochę tak, jakby miał mieć bardziej utylitarne spojrzenie na swoich sojuszników, zużywając ich w miarę regularnie co turę, by móc zagrywać kolejnych - po ich trupach do celu.

Póki co trzy motywy wyłaniają się wyjątkowo względem kolejnego cyklu: (1)jakaś forma darmowej akcji co turę, (2)silny atut specjalny i (3) słabość totalna.

1. Ursula bada po poruszeniu się bez zużywania akcji, Leo bez akcji zagrywa sojusznika ze zredukowanym kosztem na początku swojej tury, Finn może raz w swojej turze bez zużywania akcji się wymknąć. Można się spierać, na ile te darmowe akcje są silne, ale biorąc pod uwagę klasy w których się pojawiają, powiedziałbym, że są całkiem mocne.

2. Silny atut specjalny, który zdaje się niemal definiować styl gry. Ursula - Jake Williams, Leo - Mitch Brown, Finn - zarówno Trusty .38 jak i Smuggled Goods. Mam niejasne przeczucie, że w tym cyklu czeka nas wreszcie tutor albo bardziej po polsku, wędka - tylko że na karty specjalne danego badacza. A może coś w stylu Stick to the Plan, kto wie. Na tym etapie można chyba śmiało powiedzieć, że coś jest na rzeczy, a i coraz więcej głosów się pojawia mających nadzieję na coś takiego - póki co twórcy zdołali być o krok przed oczekiwaniami, czemu i teraz miałoby tak nie być?

3. Słabość totalna. Każdy z zaprezentowanych badaczy kolejnego cyklu ma jedną umiejętność na poziomie 1. Ursula - siłę, Leo - zręczność, a Finn - wolę. O ile sama słabość nie jest niczym radosnym, o tyle oznacza to, że inne statystyki maja się lepiej, co znaczy przeważnie, że badacz ma zaledwie jedną predefiniowaną słabość. Czy badacz ma 2 czy 1 w danej statystyce nie czyni zbyt wielkiej różnicy, ponieważ obie wartości są marne, a jeden punkt odjęty z 2 i przyklejony do innej umiejętności może wyznaczać granicę specjalizacji. Z obecnie wydanych badaczy tylko Wendy była w takiej sytuacji, kolejny cykl już zaprezentował kolejne 3 takie postaci... A wiemy, że będzie więcej. Zarówno Norman jak i Marie mają jedną umiejętność na poziomie 1. Do kompletu w tym cyklu przydałby się nam klasyczny "Jon Snow, który nic nie wie", czyli badacz z 1 marnym punktem wiedzy.

Jedna rzecz która pozostaje niezmiennie irytująca, to że FFG nie podaje nam zasad budowania talii tych badaczy. Finn na przykład wygląda jak idealny wzór pod hybrydę rogue-guardian, z jego wędką do kart typu Illicit (z których połowa to bronie) i z umiejętnością idealną pod przez nikogo niechcianego Springfielda. Pozostaje czekać na więcej informacji i przecieków - w przyszłym tygodniu mamy przy okazji ostatnią paczkę cyklu Carcosy, więc już od poniedziałku możemy się spodziewać wieści odnośnie najnowszych kart graczy.

Return... też będzie.

Na razie nic oficjalnego chyba nie było ze strony Galakty, nie...? Też się spodziewam zapowiedzi, ale dopóki jej nie ma, to i niezdrowo by było traktować to jak pewnik.

[carlos]

Na razie nic oficjalnego chyba nie było ze strony Galakty, nie...? Też się spodziewam zapowiedzi, ale dopóki jej nie ma, to i niezdrowo by było traktować to jak pewnik.

Z forum Galakty:

"Return to the Night of the Zealot - Na stronie nie mamy jeszcze oficjalnej zapowiedzi, ale mogę powiedzieć, że koszmar Nocy Zeloty się jeszcze nie zakończył. "

[rattkin]

Luźna obserwacja z boku po przeczytaniu zapowiedzi nowego cyklu: trzeba przyznać że Arkham Horror Files to dla FFG niesamowicie wdzięczny lore - na tyle sugestywny, by utrzymywać jakiś "core'owy" leitmotif, typu niewypowiedziane, tajemnicze zło, i na tyle elastyczny, że można bohaterom kazać wędrować po niemal całym świecie, eksplorując muzea, przez świątynie, dżungle, piramidy, inków, azteków, ludy Malezji, Grenlandię i w zasadzie cokolwiek im przyjdzie do głowy - zło może czaić się wszędzie i wszędzie będzie "pasować". Widać eksplorację tych tematów zarówno w Elder Sign, jak i Eldritch Horror. Daje to duże pole manewru i nie zamyka gry w sztywnych ramach "tematu". Pod tym względem, AH wydaje się być grą z dużą przyszłością i różnorodnością, w kontekście przygód. Nawet karty postaci mogą "morfować" w nieskończoność, by wystarczy dodać nowego badacza, pasującego do danego tematu i już można mu do ręki włożyć coś innego, niż ten sam co zawsze pistolet i księgę.

Fajnie.

[Skid_theDrifter]

Na razie nic oficjalnego chyba nie było ze strony Galakty, nie...? Też się spodziewam zapowiedzi, ale dopóki jej nie ma, to i niezdrowo by było traktować to jak pewnik.

Z forum Galakty:

"Return to the Night of the Zealot - Na stronie nie mamy jeszcze oficjalnej zapowiedzi, ale mogę powiedzieć, że koszmar Nocy Zeloty się jeszcze nie zakończył. "

Ja: "było coś oficjalnego?"
Galakta: "Na stronie nie mamy jeszcze oficjalnej zapowiedzi"
Inne osoby: "zapowiedzieli, będzie"
Ja: ???

Może jestem drobiazgowy w słownictwie, ale coś do czego się tu przyzwyczaiłem, to że dopóki nie ma oficjalnej zapowiedzi, nic nie jest pewne, tak jak również i to, że dopóki nie pojawi się na półce nie ma gwarancji, że na tej półce się znajdzie we wskazanym czasie, albo że znajdzie się tam w ogóle. Akurat w tym wypadku obowiązuje zasada pierwsza: oficjalnej zapowiedzi nie było.

@rattkin:
To jest trochę szerszy kontekst w mojej opinii: problem motywu awanturnictwa i przygody jako takiej. AH LCG jest jak klasyczna przygoda, tylko z doczepionym poczuciem zagrożenia i przesuniętą granicą niebezpieczeństwa na niekorzyść graczy. Lęk przed nieznanym, bo to co nieznane skrywa zło - dość ksenofobiczne i chore w dzisiejszym świecie, nie? Jest na to rada: wystarczy się cofnąć w czasie i wtedy już wolno. Moglibyśmy sobie powiedzieć, że trzeci cykl przywołuje skojarzenia z Indianą Jonesem, ale w rzeczywistości ten rodzaj połączenia pościgu za nieznanym z eskalacją zagrożenia występujący w serii filmów Spielberga jest obecny w każdym cyklu póki co. A skojarzeń jest więcej: osadzenie we właściwym czasie prowadzi do podobieństw estetycznych. Początek XX wieku to idealny czas na mistyczne tajemnice, im bliżej współczesności tym ciężej je uwiarygodnić - ale cofnij się trochę w czasie i wiele rzeczy można przepchnąć. Pod wieloma względami ten rodzaj "przygody dookoła świata" sprawdził się u nich w Eldritchu i Znaku Starszych Bogów (w dodatkach).
To dość ciekawe, ale teraz w XXI wieku, gdy większość naszego świata jest dla nas geograficznie rozpoznana i poznana, lubimy cofać się do czasu, gdy tak nie było, do dreszczu wzbudzanego przez nieznane. Jak to ktoś ładnie powiedział: "urodzeni za późno by zdobywać nowe lądy i za wcześnie by zdobywać nowe planety. Dno morskie zaś mało kogo obchodzi."

W spoilerze kontynuacja myśli jak ktoś lubi gry wideo i inne media.

Spoiler:

Jest w tym coś jeszcze, tak myślę. Coś głębszego w ludzkiej naturze, co manifestuje się w różnych przedziałach czasu - bo wiem, że ten akurat motyw przygodowego głodu to coś tak starego jak ludzkość, ale w tej formie powiązane z D&D i innymi takimi, choć ja sam mam trochę inny sentyment w tym względzie: "Trzech Detektywów" (głównie dlatego, ile ich było. Książek, nie detektywów. Tych było tylko trzech.). Książki były sygnowane nazwiskiem Hitchcocka, choć miały wielu różnych autorów. One też podążały tym tropem nieznanego, po to by ostatecznie rozwiązać mistyczne zagadki i całkowicie je wyjaśnić (coś czego z kolei nie można z założenia uczynić w świecie lovecraftiańskiego horroru) - niemal tak samo zresztą jak szalenie niegdyś popularny Scooby-Doo. Czas to jest płaskie koło, a głód przygody będzie zawsze. Przynajmniej fajnie, że mamy do tego inne sosy. Jeśli się miało w jakimś punkcie swojego życia moment fascynacji przygodową pulpą i nie doszło do niechęci wobec gatunku, to się będzie wracać do tych motywów, szukać ich w nowych formach - a AH LCG to taka właśnie nowsza forma.

Tonalna zmiana jest powodem absolutnych pomyłek w kontynuacjach znanych serii gier. Dobrym przykładem jest Diablo III, ze względu na tonalny przeskok względem poprzedniczek. Gothic horror zastąpiono epickością - a epickość jest dość płaska, mało zniuansowana, jej świetność przemija na rzecz kolejnej, nowszej epickości. Utrzymanie tonu było w tym wypadku ważniejsze, niż utrzymanie kształtów: postaci, przedmiotów, lokacji. Wyjaśnianie fikcyjnego świata od A do Z to najgorsze co można zrobić ze swoim uniwersum. Odbiorcy pożądają tych odpowiedzi, ale ich nieudzielenie jest czasem lepsze: nie wszystko musisz zobaczyć, żeby świat jako całokształt mógł funkcjonować - jest to tak samo aktualne dla prawdziwego jak i fikcyjnego świata. W fikcyjnym świecie nie wszystko musi mieć powód, nie wszystko musi być logicznie uporządkowane; tak samo jak gdy zapraszasz gości, nie musisz sprzątać w całym domu, żeby stworzyć wrażenie czystości (tak, widzę wasze ubrania leżące na krzesłach) - wystarczy że czysto będzie tam, gdzie będą goście. Pozorny porządek w domu działa jak pozorny porządek świata.
Ten sam problem porządkowania wszystkiego dotknął na przełomie wieku Gwiezdne Wojny aż po dziś dzień, gdzie doprowadzono do sytuacji, w której wszystko ma swój powód i "backstory", a samo doświadczanie kolejnych mediów z serii polega na rozpoznawaniu tego, co się już raz poznało.

Co tworzy dość ciekawy kontrast dla produktów z serii AH Files, które z upodobaniem nawiązują do siebie nawzajem i do oryginałów literackich i pulpowych korzeni wątpliwej jakości (książki z kartami, anyone?), a jakoś są w stanie sprawiać wrażenie, że dalej pozostaje coś niewyjaśnionego, niepoznanego i przedwiecznego - kolejny dowód na to, że można czegoś nie dopowiadać, a dalej będzie pobudzać wyobraźnię. Najstarsza sztuczka świata. Ot, do przemyślenia.

[Zorak]

@Skid_theDrifter Dokladnie ten, na 3ciego sojusznika daje jeszcze beatcop 2 i jak sie uda wszystko wystawic to ciezko zatrzymac taka "wesołą ekipę".

Co do powrotu nocy fanatyka to bedzie na 100% na grupie FB Wiktor (jeden z pracownikow) to potwierdził.

Nowi badacze super ciekawi: Urszula to chyba bedzie pierwsza postac z wymykaniem sie która bede chcial mocno ograc. Leo jak to Guardian musze nim zagrac. Sam Finn ciekawy ale łotrów najmniej lubie wiec pewnie troche poleży w pudle.

No i fajnie ze nie daja deckbuldingu- tak juz wiekszosc osob by grala z proxy :-p Poki co planuje po wyjsciu 3ciego cyklu nie ogrywac nowych scenariuszy tylko przy uzyciu nowych kart i badaczy meczyc dunwich i Carcose. Zobaczymy czy mi sie uda czy moze mam siłę woli jak Ślizg i polegne przy pierwszym Mythosie.

[RUNner]

Szczerze mówiąc ja bym wolał ciasne uliczki Arkham niż hasanie po dżunglach. Jeśli ekspedycja to tylko na Alaskę