Horror w Arkham: Gra karciana / Arkham Horror: The Card Game LCG (N. French, M. Newman)

[Skid_theDrifter]

Bardzo niefajny zabieg - już im chyba trochę odwala. Nie chcę kupować odgrzewanego kotleta w bezużytecznym (długoterminowo) pudełku, tylko po to, żeby mieć dostęp do nowych kart gracza.

Tak generalnie, zabieg typu low blow, ale w kontekście sprzedawania książek i nęcenia dawaniem kilku unikalnych kart...? Wybieram takie pudło, bo przynajmniej urozmaica rozgrywkę. To przynajmniej jest w kategorii produktu właściwego.

[Arius]

A ja się tam nawet cieszę.
Chyba.
Pierwszy scenariusz z CS był słaby.
I jeśli faktycznie rozbudują tą minikampanię, to ja to kupuję.

[Wincenty Jan]

W jaki sposób przetrzymujecie zestawy kart? Wiem, że są dedykowane specjalne drewniane opakowania z grafika itp ale nie stać mnie na taką zabawę. Macie może link do zwyczajnych drewnianych/tekturowych pudełek , które pasują pod Arkham? Mam na mysli pojemność , a nie wygląd.

[Sarseth]

W jaki sposób przetrzymujecie zestawy kart? Wiem, że są dedykowane specjalne drewniane opakowania z grafika itp ale nie stać mnie na taką zabawę. Macie może link do zwyczajnych drewnianych/tekturowych pudełek , które pasują pod Arkham? Mam na mysli pojemność , a nie wygląd.

Ja trzymam w skrzynkach po winie http://allegro.pl/skrzynki-na-wino-prez ... 80120.html (niekoniecznie taka skrzynka, bo kupowałem z winem przy okazji) 10zł i cały cykl wchodzi mi w FFG, przegródki narazie mam na zwykłej kartce durkowane z BGG. Jak skończy się cykl I
Karty gracza jeszcze trzymam w pudełku od CSa z insertem, ale.. kończy się tam miejsce i w sumie będe kombinował co dalej. Zawsze chciałem segregator, ale wyjmowanie i wkładanie koszulek nie wchodzi u mnie w grę..


teraz mnie tknęło.. te pudło z return to, mam nadzieję, że będzie umiało pomieścić karty w koszulkach ze swojej stajni. Trochę przypał gdyby nie..

[slanesh]

Karty gracza jeszcze trzymam w pudełku od CSa z insertem, ale.. kończy się tam miejsce i w sumie będe kombinował co dalej. Zawsze chciałem segregator, ale wyjmowanie i wkładanie koszulek nie wchodzi u mnie w grę..

Ja mam w segregatorze w koszulkach. Strony ultra pro wsuwane z boku, a karty w koszulkach dragon shield. Wchodza na styk ale dzieki temu sie dobrze trzymaja.

[Goldberg]

I gotowe. Czysto i schludnie
A gdyby ktos bardziej porzadnie chcial trzymac, to proponuje te z plexi z zawiasami na 50/100/150 kart (tak trzymam dodatki do lotra) a calosc (podpisana)do wiekszego pudla

[Wincenty Jan]

Karty w tym pudełku mieszczą się w koszulkach?

[Zaan84]

Ja sobie kupiłem to:
http://dekormania.com.pl/pudelko-30-x-2 ... p-939.html
Plus arkusz sklejki z którego wyciąłem przekładki. Do tego lakierobejca i łącznie za ok 60 zł mam piękne pudło na 1500 kart. Polecam.

[mythil]

Mam w planach przy użyciu takiej skrzyni:
http://allegro.pl/pudelko-drewniane-skr ... 77087.html
i płyt piankowych zrobić organizer, jak zrobię podeślę zdjęcia.

[kendzikk]

A jakby ktoś szukał albumu na karty, to polecam Ultimate Guard-QuadRow Zipfolio.
480 kieszonek na karty. Sprawdzałem czy wejdą karty w koszulkach FFG, weszły dwie, na ciasno.

[lukasz2]

Jaki woreczek będzie dobry do do losowania żetonów chaosu?
Żetony mam w plastikowych kapslach

Taki będzie OK czy za mały?
http://allegro.pl/sakiewka-zew-cthulhu- ... 40161.html

[Sarseth]

Jaki woreczek będzie dobry do do losowania żetonów chaosu?
Żetony mam w plastikowych kapslach

Taki będzie OK czy za mały?
http://allegro.pl/sakiewka-zew-cthulhu- ... 40161.html

Jeśli to ten sam rozmiar: http://allegro.pl/sakiewka-zew-cthulhu- ... 07804.html
to tak, za małe. Przynajmniej dla mnie, pewno zależy od ręki ;p Ale mało wygodne to było, bo jednak mieszać dużo chcesz.
Poelcam coś w stylu tych rozmiarów: https://www.fantasyflightgames.com/en/p ... tentacles/ (15.9 cm x 22.9 cm). Dla mnie jest ciut zapasu, ale dzięki temu jest komfortowo.

[Gosiek]

Ja mam akurat ten sam "model", który został podlinkowany, choć w innej wersji kolorystycznej i on faktycznie jest dosyć mały, zgodnie z tym co jest w opisie aukcji i całej ręki się do niego nie da włożyć, może ze 3 palce wejdą.
Także losować się z niego da, ale za wygodne to nie jest.

[Skid_theDrifter]

Jaki woreczek będzie dobry do do losowania żetonów chaosu?
Żetony mam w plastikowych kapslach

Taki będzie OK czy za mały?
http://allegro.pl/sakiewka-zew-cthulhu- ... 40161.html

Też mam żetony zakute w plastikowe kapsuły i posiadam ów woreczek, tylko w innym wariancie kolorystycznym - powiedziałbym, że jest dość ciasno i ciężko mówić o mieszaniu w nim ręką, jeśli tego się spodziewasz. Jest używalny i osobiście z czasem nawet go polubiłem - ale generalnie bez szału. Szczególnie dla kogoś, kto chce wsadzić rękę do worka i porządnie zamieszać (nawet jeśli jest to różnica żadna w efekcie) - w takiej sytuacji warto chyba pomyśleć o czymś większym. Wiem, że ja też w którymś momencie się pewnie skuszę na coś bardziej obszernego, jak znajdę coś bliższego mojej estetyce.

__________________________________

Z innych wieści, czy ktoś wie, czemu ten cykl jest tak dziwacznie niezgrany? Ostatnia paczka wyszła wszędzie wcześniej niż w USA, natomiast tym razem to my mamy tydzień do tyłu (FFG: 25.01, Galakta: 1.02) - co, za karę? Dziwne to i pokazuje jakiś problem komunikacyjny chyba. Wiem, że już tam kiedyś o tym rozmawialiśmy, ale tym razem mówimy o towarze, który już leży w magazynach ponoć...

A czasem nie leży, jak pokazują zdjęcia z jednego ze sklepów, w którym cały cykl jest dostępny do kupienia... w języku francuskim. Aż dziw i zgroza, że spoilery kart graczy jeszcze nie przeciekły.

[grzemek]

2738 postów... Woow
Chcę kupić sobie podstawke z jednym dodatkiem który polecacie na początek?

[Skid_theDrifter]

2738 postów... Woow
Chcę kupić sobie podstawke z jednym dodatkiem który polecacie na początek?

Przy czym pytając o dodatek pytasz o duże pudełko, nie mythos pack, prawda? Jeśli tak, to ja polecam Dziedzictwo Dunwich, choć Carcosa podoba mi się bardziej. Czemu polecam Dunwich nad Carcosą - jeden prosty powód: dostępni badacze. Badacze z Dunwich znacząco podnoszą ilość kombinacji i wyborów przy składaniu talii z uwzględnieniem ograniczonej puli kart. Jak już się ma jednak trochę więcej kart, Carcosa staje się o wiele bardziej pociągająca i używalna (pod względem budowania talii dla niektórych postaci, a w szczególności dla Loli Hayes). Z drugiej strony Carcosa wprowadziła moje dwie ulubione mechanicznie postaci (na stan obecny) i moim zdaniem ma więcej doskonałych kart graczy, tak więc rachunek jest tu trudny... Myślę, że którekolwiek pudło wybierzesz, odnajdziesz inny aspekt gry: nie tylko mechanicznie, ale i narracyjnie, bo klimat obu cykli jest dość różny.

[carlos]

Zamiast dodatku weź drugą podstawkę.

[Skid_theDrifter]

Czas to jest, kurde, płaskie koło.

- Co bardziej polecacie: zjeść kromkę chleba z dżemem, czy z serem?
- Zjeść dwie kromki bez niczego.
- Ale nie takie było pyt....
- Dwie. Kromki. Na sucho. Bez popitki.

Hastur przygrywa, a bractwo tańczy w kółko i w kółko i w kółko i w kółko i w kółko i w kółko i w kółko

Spróbujmy znaleźć jakąś wartość rozrywkową w tym szaleństwie, na modłę HPL.

Spoiler:

Dzień 2
Nie mogę sobie odmówić własnego zaskoczenia. Zanim dotarłem do Pcimia wczorajszego wieczoru, dzieliłem powszechne przekonanie, że jest to miejscowość szara i biedna, jak zwykł ją opisywać każdy powracający z południa kupiec. Zaznajomiony z kronikami autorstwa niedawno zmarłego profesora Beltszafta (świeć Panie nad jego duszą) wiedziałem, że poza przesławnym miastem Królewskim Krakowem a resztą Małopolski, istnieje ogromna różnica tak w stroju jak i obyczaju oraz majętności, jednakże me wczesne lektury, zdaje się, wprowadziły mnie w błąd. Wyszło to zresztą na jaw dziś rano po śniadaniu, już po mojej pierwszej przechadzce. Miasteczko wbrew plotkom i dokumentom sporządzonym przez mojego poprzednika, wydaje się dobrze prosperować: nie spodziewałem się tu ani brukowanych dróg, ani murowanych mostów - a jednak znalazłem i jedno, i drugie, a ponadto dwa młyny i okazały, świeżo postawiony budynek piekarski. Przydzielona mi gospodyni, wesoła, acz wyraźnie nadgryziona zębem czasu i dość małomówna kobieta, przyniosła mi dziś na śniadanie trzy bochny chleba. Spodziewałem się surowszych warunków niż moje wielkomiejskie wygody, jednakże ku mojemu zdziwieniu, nie odnalazłem w spiżarni ani masła, ani miodu, ani nawet sera czy mleka. Jest to najpewniej wina mego przedwczesnego przyjazdu i zapewne od jutra przyjdzie mi się pożywiać w sposób, do którego przyzwyczaiły mnie lata spędzone w umiłowanym naszym - i zawsze królewskim w sercu - Grodzie.

Dzień 3
Dziś rano, powozem, przybyły moje instrumenty buchalterskie, a zatem od jutra będę mógł zacząć dokonywanie spisu ludności i mienia. Dzisiejszy dzień spędziłem na poznawaniu mieszkańców i ich życia. Pcim dalej mnie zaskakuje: dowiedziałem się bowiem, że w okolicy nie ma żadnej jatki, pastwisk ani pasiek. Zapytałem nawet pomocnika młynarza, skąd w takim razie sprowadzają mleko czy mięso, ale tylko popatrzył na mnie dziwnie. Być może okolica jest jednak biedniejsza, niż mi się początkowo wydawało: być może mięsiwo jest tutaj jedynie odległym marzeniem. Moja gospodyni również nabrała ostrego tonu, gdy dziś rano zapytałem o masło. Wymamrotała tylko, że zobaczy co się da zrobić, jednakże gdy wróciłem po południu, znalazłem na stole jedynie kolejny bochen chleba. Zaczynam myśleć, że ta kobieta nigdy nie miała okazji służyć w kuchni.

Dzień 5
Po dokładnej inspekcji piekarni muszę przyznać, że jest to być może najzmyślniejszy budynek tego rodzaju, jaki w życiu widziałem. Narożne cegły zdają się być rzeźbione na kształt małych bułeczek na równi ze ścianą, a większych bochnów na narożniku, zaś każde odrzwia mają nad sobą wielkie, gliniane precle tak zmyślnie nabite kamieniami, że przypominają grube kryształy soli. Bardziej poetycka osoba powiedziałaby może, że budynek ten wygląda niemal jak świątynia chleba, o ile coś tak komicznego z nazwy mogłoby istnieć. Właściciel piekarni po skończonym rachunku dał mi zresztą w prezencie kosz świeżych bułeczek i precli, za co jestem mu niezmiernie wdzięczny, albowiem moja gospodyni, jeśli mogę ją tak dalej nazywać, przynosi mi jedynie chleb. Jest on oczywiście dość smaczny, jestem jedynie poirytowany, że moje żądanie odmiany jadłospisu puszcza się mimo uszu. Dość powiedzieć, że moje trzewia są dość kruchej konstytucji i znoszą ów wiktunek z coraz większym sprzeciwem.

Dzień 11
Po zakończeniu spisu w pobliskiej wsi próbowałem utargować od wieśniaków trochę masła, musiałem ich jednak mym pytaniem obrazić, ponieważ zakrzyknęli coś do siebie w nieznanym mi dialekcie a po chwili poczęli naganiać mnie do wyjścia z chałupy. Do teraz widzę ich zimne spojrzenia i zbielałe knykcie zaciśnięte na widłach. Na Boga, nie wiem, czym ich uraziłem. Wiem, że mają krowę, gdyż wpisałem ją do ksiąg, jednakże czemu nie chcieli mi sprzedać nawet jednej osełki...?

Dzień 13
Podczas moich ostatnich podróży odkryłem, iż w okolicy znajduje się więcej młynów, niż dyktowałby zdrowy rozsądek. Z mej wczesnej nauki oraz notatek poprzednika nie wynika wcale, żeby ilość zbieranych tu łanów wymagała tylu młynów. Myślałem nawet początkowo, że część z nich musi być opuszczona lub zniszczona, jednakże każdy jeden zdawał się być w doskonałym stanie i równo pracować, niemalże bez wytchnienia.

Dzień 15
Obudziłem się dziś w środku nocy, targany bólem podbrzusza. Nie myśląc wiele otwarłem okiennice by zaczerpnąć świeżego, chłodnego powietrza i to, co zobaczyłem, na zawsze zapisze się w mojej pamięci. Był to bowiem widok tak dziwaczny i upiorny, że nie sposób byłoby go ot tak zapomnieć. Najpierwej myślałem, że młyn stoi w ogniu. Zanim jednak podniosłem larum, dotarło do mnie, że młyn wcale nie płonie, a jedynie zdaje się świecić niepojętym, szkarłatnym kolorem. Po chwili, która mogła trwać całą wieczność, w oddali, jakby w odpowiedzi, drugi młyn również począł miotać barwami krwi, a później trzeci i czwarty, aż w końcu, zdawało się, cała dolina mówiła w jakimś niepojętym języku ognia. Trwało to aż do świtania.

Dzień 16
Dziś wieczorem przyszedł do mnie właściciel piekarni, niezwykle pogodny i wesoły człowiek. Przyniósł ze sobą, za co znów byłem mu wdzięczny, kosz bułek i precli, a także bańkę mleka. Zdziwiłem się tym bardzo i w pierwszym odruchu chciałem napełnić nim kubek, jednakże po chwili pragnienie uleciało ze mnie całkowicie. Miałem też wrażenie, że piekarz przyglądał mi się uważnie cały wieczór pomiędzy salwami śmiechu, jak gdyby mnie oceniając. Przez moment chciałem go nawet zapytać o niezwykłe zjawisko, którego byłem świadkiem dwie noce temu, jednakże w ostatniej chwili powstrzymałem się. Ku mojemu przerażeniu czułem jednak wewnątrz, że piekarz wie doskonale, czego byłem świadkiem. Zresztą, gdy tylko wyszedł z mojej kwatery, w pierwszej chwili chciałem wyrzucić cały podarowany przez niego kosz, jednak po namyśle zrezygnowałem. To są naprawdę dobre bułki.

Dzień 24
Musiałem dziś wylać mleko, bo skisło i odór był już dość wyraźny. Z jakiegoś powodu zupełnie o nim zapomniałem. Praca idzie dobrze. Dostaję coraz więcej pieczywa. Moja gospodyni staje się coraz bardziej rozmowna, a i ja jestem też wdzięczny za jej codzienne, opiekuńcze dostawy. Mówi mi również coraz więcej o okolicy i jej dawnej, przedwiecznej niemal historii. Wyczekuję jej wizyt z niecierpliwością.

Dzień 37
Dziś po skończeniu spisu w ostatniej okolicznej wsi raz jeszcze spotkałem się z piekarzem. Powiedziałem mu wreszcie to, co od kilku tygodni rozpierało mnie od środka. Nie rozumiem, jak mogłem wcześniej myśleć, że istnieje coś takiego, jak różnorodność pokarmowa, rzekłem mu. Zaśmiał się tylko i powiedział, żebym został jeszcze trochę. Moje księgi, powiedział, odeśle z kolejnym powozem, więc nie muszę się martwić tym, ażeby nikt mnie nie szukał. Ja zaś będę mógł codziennie przychodzić do piekarni. Nie mogłem się posiąść z radości i wzruszenia, albowiem nie spodziewałem się tego, że zechcą mnie tu, w miejscu, pod którym od lat bije uśpione serce nieśmiertelnych żaren. A teraz i ja będę mógł zakrzyknąć: nie ma czegoś takiego, jak inne smaki. Świat jest bardzo, bardzo prosty: dzieli się na tych, którzy już słyszeli wezwanie Wielkiego Młyna, i tych, którym jeszcze przyjdzie dostąpić Jego łaski.


Disclaimer: powyższa historia ma za zadanie wyjaśnić problem tego, jak nieprawdopodobnie dziwne wydaje się polecanie zakupu gry dwa lub więcej razy na początku przygody przez kogokolwiek nowego w temacie. Wielokrotnie tłumaczyłem ten problem w tym wątku i po kolejnym jednozdaniowcu macki mi opadły, więc spróbowałem tak w klimacie gry podejść do problemu. Pls no ban. Pls no delet.

Rekomendacja uwzględniająca jedną jedyną stronę tego, co w grze daje fun, a pomijająca osobę o ową rekomendację pytającą i więcej, pomijająca samą strukturę zadanego pytania, niewiele tak naprawdę daje.

[13thcaesar]

Rozegrałem sobie kampanię Path to Carcosa (solo, na dwie ręce - Roland, Rex) i dotarłem do scenariusza The Unspeakable Oath. Jak dla mnie ta kampania jak narazie jest dużo lepsza od Dunwich Legacy, a scenariusz The Unspeakable Oath to dla mnie mistrzostwo - według mnie najlepszy scenariusz z wszystkich narazie dostępnych. Klimat zaszczucia w szpitalu psychiatrycznym jest niesamowity. Nie wiem czy kolejnym mythos packom z tej kampanii uda się go pobić.

[brazylianwisnia]

Czy coś wiadomo na temat maty "Countless Terror"? Będzie jeszcze do kupienia?

[Skid_theDrifter]

Rozegrałem sobie kampanię Path to Carcosa (solo, na dwie ręce - Roland, Rex) i dotarłem do scenariusza The Unspeakable Oath. Jak dla mnie ta kampania jak narazie jest dużo lepsza od Dunwich Legacy, a scenariusz The Unspeakable Oath to dla mnie mistrzostwo - według mnie najlepszy scenariusz z wszystkich narazie dostępnych. Klimat zaszczucia w szpitalu psychiatrycznym jest niesamowity. Nie wiem czy kolejnym mythos packom z tej kampanii uda się go pobić.

Z tego co wiadomo myślę, że mogą się jeszcze zdarzyć silni konkurenci, choćby w postaci następnego i ostatniego scenariusza w tym cyklu - oba ze względu na swoje mechaniczne twisty. Gra jest teraz w swojej szczytowej formie, jeszcze nie miałem wrażenia powtarzalności, karty i scenariusze są dalej ciekawe. Łatwo jest jednak wyczuć, że wraz ze zbliżającym się końcem cyklu wszyscy wyglądają już kolejnego dużego rozszerzenia - tak samo jak i ja.

Swoja drogą, pytanie o kombinację badaczy: Roland i Rex. Budowani na dwóch czy na czterech podstawkach?

[Zuntir]

Czy coś wiadomo na temat maty "Countless Terror"? Będzie jeszcze do kupienia?

Ostatnio znowu pojawiła się w sprzedaży na stronie FFG, więc jest szansa, że i w sklepach będzie dostępna. Ewentualnie można poprosić sklepy o sprowadzenie, może się któryś zgodzi.

[13thcaesar]

Rozegrałem sobie kampanię Path to Carcosa (solo, na dwie ręce - Roland, Rex) i dotarłem do scenariusza The Unspeakable Oath. Jak dla mnie ta kampania jak narazie jest dużo lepsza od Dunwich Legacy, a scenariusz The Unspeakable Oath to dla mnie mistrzostwo - według mnie najlepszy scenariusz z wszystkich narazie dostępnych. Klimat zaszczucia w szpitalu psychiatrycznym jest niesamowity. Nie wiem czy kolejnym mythos packom z tej kampanii uda się go pobić.

Z tego co wiadomo myślę, że mogą się jeszcze zdarzyć silni konkurenci, choćby w postaci następnego i ostatniego scenariusza w tym cyklu - oba ze względu na swoje mechaniczne twisty. Gra jest teraz w swojej szczytowej formie, jeszcze nie miałem wrażenia powtarzalności, karty i scenariusze są dalej ciekawe. Łatwo jest jednak wyczuć, że wraz ze zbliżającym się końcem cyklu wszyscy wyglądają już kolejnego dużego rozszerzenia - tak samo jak i ja.

Swoja drogą, pytanie o kombinację badaczy: Roland i Rex. Budowani na dwóch czy na czterech podstawkach?

Na czterech.

[Skid_theDrifter]

Na czterech.

Ha, a zatem nie kanibalizujesz żółtych kard Rolandem, ciekawe. Ja jednak nie widzę siebie jak kupuję kolejne dwie podstawki, choć pewnie żeby zbudować sensowną talię Loli i każdego innego badacza do grania w duecie trzeba by pewnie tak do tego podejść. Podejrzewam, że takie combo dość szybko przedziera się przez scenariusze...? Ostatnimi czasy gram dużo więcej solo niż w grupie i daje mi to trochę inne rozumienie gry jako takiej, to chyba największy przeskok w klimacie i budowie talii. Ale dalej, cholera, nie potrafię się w pełni owinąć wokół ciągłego unikania wrogów. Ta droga jeszcze mi pewnie trochę zajmie.

[13thcaesar]

Na czterech.

Ha, a zatem nie kanibalizujesz żółtych kard Rolandem, ciekawe. Ja jednak nie widzę siebie jak kupuję kolejne dwie podstawki, choć pewnie żeby zbudować sensowną talię Loli i każdego innego badacza do grania w duecie trzeba by pewnie tak do tego podejść. Podejrzewam, że takie combo dość szybko przedziera się przez scenariusze...? Ostatnimi czasy gram dużo więcej solo niż w grupie i daje mi to trochę inne rozumienie gry jako takiej, to chyba największy przeskok w klimacie i budowie talii. Ale dalej, cholera, nie potrafię się w pełni owinąć wokół ciągłego unikania wrogów. Ta droga jeszcze mi pewnie trochę zajmie.

Ze wskazówkami nie miałem problemów - 2xDeduction czy 2xWorking a Hunch w obu taliach napewno pomaga - jednak niska wartość Sanity Rolanda dała mu się we znaki (czwarty scenariusz zaczął z trzema Mental Trauma).
Przy czterech podstawkach można też zrobić mocne decki na Guardians (Zoey, Mark) i przedrzeć się przez kampanię z podstawki z nastawieniem na konkretną opcję zakończenia finałowego scenariusza.
Chce też spróbować w końcu gry na dwóch Mistykach.