Riverboat - Michael Kiesling

[predki]

Na Essen premierę będzie miała nowa gra Kieslinga - "Riverboat" (może po polsku "Parowiec") ze stajni Lookout Games.
Gra o uprawianiu farm i transportowaniu zbiorów po Missisipi dla 2-4 graczy do 10 lat.
Opis po niemiecku na stronie wydawnictwa: http://lookout-spiele.de/2017/08/06/die ... riverboat/.

Ciekawe, co na to Lacerta?

[Sir_Yaro]

Chyba "od 10 lat", a nie "do"

Wysłane z nogi za pomocą stonogi

[Galatolol]

Szczerze mówiąć, już mi się niedobrze robi od grafik tego rysownika (oraz drugiego, który rysuje identycznie).

[garg]

Szczerze mówiąć, już mi się niedobrze robi od grafik tego rysownika (oraz drugiego, który rysuje identycznie).

To samo pomyślałem . Jak widzę rysunki Klemensa Franza, to tracę ochotę na kupno gry .

[mikeyoski]

Niemcy mają jakieś dziwny gust. Ja też mam już dość grafik tego pana.

Tapnięte z espiątki

[Mateez]

Odwieczny dylemat eurogracza - co gorsze: Klemens Frank czy Dennis Lohausen....?
A prawdę mówiąc to mi ich grafiki nie przeszkadzają. Sa oczywiście brzydkie, ale po tylu grach dają niebywale poczucie swojskosci. I może o to właśnie chodzi wydawcom.

[warlock]

Franz się skończył na Agricoli, to jedyna gra, gdzie jego grafiki autentycznie mi odpowiadają. W tej chwili mam odruch wymiotny jak widzę kolejne identyczne okładki w jego stylu (z Lohausenem, jak zostało słusznie zauważone, jest tak samo).

[toblakai]

Aż zadziwiające, że pracując jako profesjonalny grafik można mieć problemy z ogarnięciem poprawnej perspektywy i skali elementów. Szczególnie w dzisiejszych czasach, gdzie dobrych grafików nie brakuje.

[Marx]

Okładka mi się podoba, sama gra wizualnie - zupełnie nie. Ale Wyspa Skye też piekna nie była

[Gizmoo]

+1000000 do wszystkich hejtów na styl Klemensa Franza.

Pomimo odruchów wymiotnych spowodowanych oprawą - na grę czekam. Chociaż samotny Kiesling - bez Volfganga Kramera - nie jest aż tak dobrym twórcą.

[Wincenty Jan]

Niestety zgadzam się z Wami... do on jest najtańszym grafikiem za Odrą, że wszędzie jego grafiki?!

[Trolliszcze]

Stanę w obronie biednego pana Franza - dla mnie jego nazwisko to synonim przejrzystości i bardzo lubię gry euro z jego grafikami. Żeby wymienić dwie nowsze: Mombasa i Orleans. Uważam, że obie są ładne i klimatyczne, a przede wszystkim czytelne (i wcale nie tak do siebie podobne; u Franza podobne są głównie postaci na okładkach). Nie przypominam sobie żadnej gry Franza, w której grafika przeszkadzałaby w grze, a to dla mnie zawsze najważniejszy wyznacznik dobrych grafik.

Lohausen też jest demonizowany, bardzo lubię np. Marco Polo.

[Trolliszcze]

Niestety zgadzam się z Wami... do on jest najtańszym grafikiem za Odrą, że wszędzie jego grafiki?!

Może po prostu świetnie wykonuje swoją pracę i wydawcy są z niego zadowoleni? Jedna rzecz umieć pięknie rysować, inna - dostosowywać grafiki na potrzeby gry, żeby były przejrzyste i intuicyjne.

[Marx]

Stanę w obronie biednego pana Franza - dla mnie jego nazwisko to synonim przejrzystości i bardzo lubię gry euro z jego grafikami. Żeby wymienić dwie nowsze: Mombasa i Orleans. Uważam, że obie są ładne i klimatyczne, a przede wszystkim czytelne (i wcale nie tak do siebie podobne; u Franza podobne są głównie postaci na okładkach). Nie przypominam sobie żadnej gry Franza, w której grafika przeszkadzałaby w grze, a to dla mnie zawsze najważniejszy wyznacznik dobrych grafik.

Lohausen też jest demonizowany, bardzo lubię np. Marco Polo.

Szacuneczek

[Mateez]

Też tak sądzę. Do tego dochodzi jeszcze aspekt ikonografii, projektowania roznych elementów gry itd. Tu akurat wzorem dla mnie jest Lohausen, a nie Frank. Pole Arle, Uczta dla Odyna, Terra Mystica - kiepska ikonografia mogłaby położyć te gry z powodu dużego skomplikowania, a tak sa wzorem czytelności. Przypuszczam, ze to zasługa ilustratora. Chyba naawet w jednej z nich Uwe wprost dziekuje Denisowi za wkład w tworzenie gry w postaci projektowania elementów.

[toblakai]

Ikonografia i layout to jedna sprawa, a ilustracje do gry to druga. Niestety, po pudełku ciężko ocenić jaka będzie ikonografia w grze, ale jakie najprawdopodobniej będą ilustracje już tak

Wiadomo, że grafika nie 'robi gry', ale są przykłady na to, że się da zrobić dobrą mechanicznie grę, z dopracowaną ikonografią i solidnie wykonanymi grafikami. I nie trzeba za takie pudełko płacić mnóstwo pieniędzy.

[rastula]

Jak się oszuka grafika to nawet nic nie trzeba płacić.

Te grafiki nie są ani złe, ani niudolne. Mają swój styl nie do pomylenia i wyróżniają się na półce.

Nie podobają się? Spoko... Widać jednak większść klientów je lubi...

[BartP]

Ja wiem, że to nie dzieło sztuki, ale lubię ten styl. Jak ktoś wyżej napisał, wywołuje pewną sentymentalną nutę do choćby Agricoli. Bezpieczny świat eurogry, styl graficzny obiecuje, co będzie w środku. Przyjemny eurosilnik, średnia ciężkość, brak negatywnej interakcji itd ;].

Podsumowując, czekam na więcej informacji ws. Riverboat.

[warlock]

Jak się oszuka grafika to nawet nic nie trzeba płacić.

Te grafiki nie są ani złe, ani niudolne. Mają swój styl nie do pomylenia i wyróżniają się na półce.

Nie wyróżniają się na półce, bo już chyba 300 gier ma takie ilustracje, więc półka niektórych graczy może się składać wyłącznie z takich grafik.

"Żywieniówka" Uwe Rosenberga powinna mieć wyłączność na ten styl, wszystkie inne gry sprawiają wrażenie takich "podróbek na siłę" . "Agricola. Ludzie lubią Agricolę. I Kawernę. Zróbmy takie bezpieczne, przyjemne grafiki i w naszej grze".

[Trolliszcze]

Ja akurat raczej nieprzychylnie patrzę na nowy trend zasypywania gier cudnymi grafikami, które nic nie wnoszą. Zarówno u Franza, jak i Lohausena wszelkie ozdobniki są też funkcjonalne i pełnią w grze jakąś rolę - i to do najmniejszej pierdołki. Np. planszetka gracza w Mombasie: pole, na którym kładzie się na początku gry znacznik kałamarza, to... okrągły odcisk rozlanego atramentu na biurku. Ja rozumiem, że to nie robi takiego wrażenia jak ilustracje Różalskiego, ale łączy estetykę z funkcjonalnością. Takie przykłady można mnożyć, cała plansza do Marco Polo jest wzorem funkcjonalności - każdy ozdobnik jest tam jednocześnie częścią gry (np. narysowana na planszy sakiewka z wysypującym się złotem to pole akcji dające, rzecz jasna, złoto).

Scythe i Różalski to z kolei przykład z drugiego krańca spektrum: pięknych ilustracji o zerowej fukcjonalności. Chociażby te ilustracje wciśnięte na siłę na planszetki graczy, tylko po to, żeby zaprezentować kolejny obraz Różalskiego - one nie mają żadnej innej funkcji; po prostu są tam wklejone, a na to kładzie się milion znaczników i drewienek. Dla mnie tych ilustracji równie dobrze mogłoby tam nie być. I po tym właśnie poznać, że Różalski jest świetnym artystą, ale pewnie grafik do gier projektować nie umie - namalował tylko ładne obrazy, a wydawca wkleił je na wszystko, co się dało. Ma gość swój styl, ale wątpię, czy nagle zobaczymy go w setkach gier.

Frazn i Lohausen odwalają dla wydawców mnóstwo najcięższej roboty i pewnie za to są kochani - nie tylko rysują te ilustracje, ale też potrafią je zintegrować z grą tak, żeby gry były jasne, czytelne i funkcjonalne. I założę się, że właśnie dlatego tak wiele wydawnictw chętnie korzysta z ich usług.

[Marx]

Bardzo lubię ilustracje Klemensa na kartach gości hotelowych i personelu w Grand Austria Hotel. Jest przyjemnie, jest klimat. Ale już np. okładka Orleans (podstawki) jest dla mnie okrutnie niezdarna.

[warlock]

Ale zaraz zaraz - skąd nagle zaczynają się tu pojawiać argumenty o funkcjonalności ikonografii/planszetek graczy? Większość z nas ("hejterów") odnosi się wyłącznie do ilustracji pudełkowych (ewentualnie samych ilustracji np. na kartach), co zostało wywołane zaprezentowanym tu projektem pudła. W ogóle nie odnoszę się w swojej krytyce do funkcjonalności/przejrzystości ikon w grze.

[garg]

Ale zaraz zaraz - skąd nagle zaczynają się tu pojawiać argumenty o funkcjonalności ikonografii/planszetek graczy? Większość z nas ("hejterów") odnosi się wyłącznie do ilustracji pudełkowych (ewentualnie samych ilustracji np. na kartach), co zostało wywołane zaprezentowanym tu projektem pudła. W ogóle nie odnoszę się w swojej krytyce do funkcjonalności/przejrzystości ikon w grze.

+1

No i jeszcze jedno rzecz - jest mnóstwo doskonałych niemieckich grafików, którzy potrafią zaprojektować równie funkcjonalny interfejs planszówki, a których styl jest dla mnie dużo strawniejszy. Nie piszę tutaj wyłącznie o Michaelu Menzlu, ale przecież nestor wszystkich grafików - Franz Vohwinkel jest rewelacyjnym przykładem. Popatrzcie sobie na jego ilustracje do różnych gier - on potrafi tak dopasować się do klimatu gry, że czasem bez zajrzenia do instrukcji nie da się rozpoznać jego ręki.

Nie wrzuca wszędzie swojego stylu, tylko dopasowuje swój styl do planszówki - to jest dopiero mistrzostwo .

[Trolliszcze]

No nie, sam pisałeś, że "jego grafiki w Agricoli" Ci jeszcze odpowiadały, z czego może wynikać, że chodzi o coś więcej niż okładkę; Marx pisał, że okładka jest ok, a brzydka sama gra. Z innych postów też można wyczytać, że chodzi o więcej niż okładki.

Jeżeli argument jest taki, że tylko okładki są brzydkie, to niestety się nie wypowiem, bo ja nie mam miejsca, żeby trzymać swoje gry odwrócone okładkami - wszystkie leżą albo stoją bokiem, sorry.
EDIT: Vohwinkel nie wyróżnia się dla mnie jakoś szczególnie na plus. Ma w portfolio gry ładne, ma też paskudne (Puerto Rico...). Strzelam, że odruch wymiotny bardziej wynika z "opatrzenia" się gier ilustrowanych przez Franza, bo po prostu jest ich bardzo dużo.

[warlock]

wszystkie leżą albo stoją bokiem, sorry.

Jak stoją bokiem, to też od nich nie uciekniesz.

Ja pod "grafiki" podciągam jeszcze ilustracje na kartach i generalnie "obrazki tła". Ale na pewno nie ikonografię i szeroko pojętą funkcjonalność layoutu.

z "opatrzenia" się gier ilustrowanych przez Franza, bo po prostu jest ich bardzo dużo.

Tak, to na pewno jeden z powodów . "Franzowante" ilustracje są już wszędzie .