rajgildia pisze:IMHO z naszego punktu widzenia (potrzeba rozpropagowanie gier planszowych) material jest swietny. Wlasnie dlatego, ze ukierunkowany na dzieci. Dzieki temu rodzice zainteresuja sie grami dla swoich dzieci, bo moze to sprawic ze dzieciaki oderwa sie od kompow i klonsol. Jak juz zaczna kupowac gry to dalej pojdzie.
Eeee? Co to? Jakaś krucjata? Na forach gier komputerowych mają pisać to samo o grach planszowych? Z resztą, co ma "pójść"? Czy obiektywnie rzecz biorąc jest jakaś konkretna różnica między klasówką zawaloną z powodu grania w gry planszowe albo bitewne, a klasówką zawaloną z powodu grania w gry komputerowe? Wszystko jest dla wszystkich, każdy sam wybiera co go kręci, a jeśli chodzi o wczesny etap - to tak czy inaczej rodzice powinni zadbać o właściwą ilość rozrywki/hobby... Nie mówiąc już o jakimś ruchu w życiu dziecka, sporcie. Grunt to umiar i wyważenie. Nie zamienianie siekierki na kijek... Samo to, że Jasiu zamiast spędzać 10 godzin dziennie przed monitorem, spędzi je w sklepie, przesuwając armie, nie jest chyba żadną większą różnicą z punktu widzenia jego wychowania i rozwoju...
rajgildia pisze:Gdyby material byl skierowany do doroslych to odzew bylby duzo gorszy, bo dorosli zadko zmieniaja swoje przyzwyczajenia chyba, ze ktos znajomy ich do tego namowi.
A to znowu co? Krucjata przeciwko dorosłym...?
Rola mediów nie powinna się ograniczać do prowadzenia ciemnych mas w taki sam sposób, tylko po różnych ścieżkach, ale chyba raczej na pokazaniu możliwości wyboru... (ale to już temat na szerszą dyskusję) Stwierdzenie, że dorośli rzadko zmieniają swoje przyzwyczajenia, jest mocno wyolbrzymione. Ja już czuję się dorosłym, a nie mogę tego ostatniego zdania powiązać ze sobą...
rajgildia pisze:Rowniez przeciwstawianie planszowek komputerowka jest korzystne (co mozna latwo zauwazyc czytajac to co napisalem powyzej).
Z marketingowego punktu widzenia producentów gier planszowych i bitewnych? Jasne!
W ogóle to dobrze, że pojawił się ten reportaż. Był przeciętny, jak większość reportaży dotyczących jakiegoś hobby, szczególnie nie najbardziej popularnego. Ale imho nie można go nazwać dobrym. Rozumiem przytoczony kilka postów wcześniej argument autorki o rybkach i akwarium (chociaż nigdy nie rozumiałem tak do końca tego porównania - chodzi o rybki i akwarium
), ale przymusowy kompromis na jaki trzeba było pójść nie podwyższa obiektywnej oceny materiału... Zgadzam się z negatywnymi opiniami we wcześniejszych postach, chociaż ogólnie - nie jestem całkiem na nie.
Ja sam zainteresowałem się planszówkami dopiero niedawno, mimo, że wśród moich znajomych było mnóstwo ludzi, którzy grali w bitewniaki. Ich obecność i ich hobby nie wpłynęły specjalnie na to, że zauważyłem gry planszowe... Zaczęło się to od zagrania u zupełnie innych znajomych, nie związanych w ogóle z tematem Warhammera, w grę planszową... Gdybym jeszcze kilka tygodni temu obejrzał ten reportaż, ucieszyłbym się, że mówią o czymś innym niż zazwyczaj, ale nie skłoniłoby mnie to do zwrócenia szczególnej uwagi na planszówki, bo tak naprawdę niewiele jest o nich w tym reportażu mowy - na pierwszy rzut oka nie widać nawet żadnej planszówki w trakcie gry... Wystarczyłoby pokazać migawki z planszami Abalone, które rzuciło mi się w oczy po wizycie w sklepie występującym w reportażu, i jakiejś innej, może bardziej kolorowej, planszówki w trakcie gry i byłoby dużo lepiej - pomyślałbym: "Wow. Co to? To nie jest Warhammer." A tak, widziałem w tym reportażu to co widziałem i wcześniej - Warhammera, to że gry komputerowe są złe itp. itd. Poza tym, śmieszne było pokazanie dzieciaków w salonie z grami, a na końcu komentarz, że żeby zagrać w gry planszowe trzeba wyjść z domu
Reasumując: fajnie, że reportaż był, ale był najwyżej przeciętny, nic specjalnego. I nie sądzę, żeby zainteresował przeciętnego rodzica grami planszowymi, może bitewnymi trochę. A człowieka, który w ogóle nie ma zamiaru zmieniać swoich przyzwyczajeń - myślę, że w ogóle nie specjalnie coś to w nim zmieni. Zdaję sobie jednocześnie sprawę z trudności technicznych wynikających z umiejscowienia materiału - ciężko zrobić z programu informacyjnego, 30 minutowy program dla boardgamegeeków
Jednak poziom tego typu informacji w popularnych programach TV, a nawet w magazynach, jest zazwyczaj niski, dla osoby która się trochę tematem pozajmowała. Zazwyczaj chyba właśnie z braku czasu i z potrzeby uśredniania informacji i dopasowania jej do masowego odbiorcy.
All in all ładnie to ująłeś.
Faktycznie nie byłoby to takie głupie. RPGowcy, z tego co widziałem na konwentach, mają przygotowany spójny przekaz na temat swojego hobby - i po jednej takiej prelekcji już na temat RPG w radiu powiedziałbym jedynie słuszne rzeczy (a nie że najważniejsze jest cierpienie i klimat 
).
