Ach , wczorajszy wieczór minął na jednej grze, za to bardzo interesujące ,mowa o
Boże igrzysko.W składzie Micelius, Jax i Mustafa
Gra bardzo interesująca przedstawiała wyraźnie oblicze Polski na przestrzeni wieków.
Po intensywnym tłumaczeniu zasad prze Jax'a około 60 min ( bardzo wiele zasad nawzajem wpływających na siebie ) Rozpoczęliśmy rozgrywkę.
Zaczęliśmy od czasów Jagiełły Micelius i Jax szybko zajęli Litwę, Wielkopolskę i Prusy, mi zaś pozostała Małopolska i Ukraina ( dziwnym zbiegiem okoliczność z pierwszą z tych prowincji mam dużo wspólnego
) pozostawiając mnie samego na najazdy Tatarów oraz Turczynów. Na szczęście moje silne wpływy na dworze królewskim spowodowały dużą pomoc królewskiego wojska w walce z Turczynami, zaś Tatarów szybko ujarzmiłem wzmacniając swoje wojska Kozakami, którzy okazali się lojalni i niezwykle dobrze walczyli. Na północy od moich włości, tzn w Wielkopolsce silne wpływy Habsburgów spowodowały, pozbyciem się szlachty z tych terenów. W Prusach wojska pod wodzą Jax i Miceliusa przeprowadziły anihilację sił krzyżackich. Niestety na Litwie wojskom Rusów udało się przebić przez polską obronę i częściowe wejście na terytorium Litwy.
Za czasów Wazy niestety nie było tak dobrze. Już nie posiadałem tylu wpływów na Króla oraz słabe dociskanie chłopów przez moich szlachciców spowodowało znaczne zmniejszenie moich pieniędzy.
Z tego powodu nastawiłem się na bardziej defensywny tryb rozgrywki pobudowałem szkoły Jezuicki, co zwiększyło mój prestiż oraz próbowałem, jak największymi siłami bronić Małopolski przed Turczynami, niestety ich mnogość i brak pomocy moich współbraci spowodowała spalenie dwóch moich włości.Prowincję Ukraińska pozostawiłem na pastwę losu licząc na pomoc swoich ziomków przed najazdem Tatarów niestety, zmuszony byłem ich wpuścić na terytorium Ukrainy tracąc przy tym jedną wioskę.
Z południa na Prusy nastąpił potop Szwedzki częściowo udany z powodu płonących miast po naszej stronie, na szczęście moi emisariusze przed atakami zdążyli zawładnąć pewnymi włościami i doprowadzić do spływu zboża co znacznie zasiliło moje finanse.Niestety pamięć tych strasznych wieków, nie pozwala mi sobie przypomnieć co działo się u Rusów oraz w Wielkopolsce. Pamiętam jedynie, że zdrada w Sejmie przez Ród Micelius'a poprzez ogłoszenie Liberum Veto spowodowała znaczne konfrontacje i kłótnie z Rodem Jax'a. Ku mojej wielkiej uciesze
Na szczęście za Sobieskiego mój Ród znów rozpoczął swoje machinację na dworze królewskim, co dało mi możliwość wykorzystania jego wojsk przeciwko Turczynom ( lecz niestety moje siły znacznie osłabione przez pozostałe podboje i walki na przestrzeni wieków, nie dały rade przeciwko przeważającym siłom Turków atakujących Habsburgów ) i Tatarom ( którzy powoli rozwijali swoje wpływy na południu ówczesnej Polski ). Ku mojemu zaskoczeniu udawało mi się ich trzymać w ryzach przez dłuższy czas co pozwoliło mi jako takie finansowanie swoich wojsk i powolne odpieranie ich z terytorium południowego. Pomoc armii królewskiej niezwykle się przydała w tym okresie. Na Prusach nastąpił tymczasowy sojusz ze szwedami, zaś odbudowa moich włości spowodowała znaczy wzrost pieniężny po spływie zboża.
Za czasów Augusta moja rodzina całkowicie się wycofała z wpływów królewskich spowodowane słabym rządom królewskiej władzy i niewielkiej siły jego wojsk. Władze królewską przejął Ród Micelius'a niestety, bez większych skutków, ale zaowocowało to sojuszem z Rusami i brak ich potężnych ataków na nasz kraj ze strony połnocnego wschodu. W tym okresie stwierdzając niewielkie siły pośród innych rodów starałem się jak najwięcej zyskać prestiżu i rozwijać swoje włości, dlatego zwiększyłem liczbę szkół jezuickich oraz liczbę wiosek na terenach całej Polski.
Odsiecz Wiedeńska prowadzona prze siły Jax'a nie zdała się na zbyt wiele, zaś moje siły nie wytrzymały naporów armii Tureckich i Tatarskich ( jedynie w tym ciężkim okresie Litwa i Prusy jakoś przetrwały ) Zalew Wielkich Armii z południa znacznie osłabił mój ród, i spalił większość posiadanych przeze mnie terenów, i jedne skromna wioska na Prusach mi pozostała. Koniec końców naród Polski uznał, iż na przestrzeni wieków największą chwałę przyniosły Polsce Rody kontrolowane przez Micelius'a i Jax'a, zaś moje poczynania z obroną południa Polski przeszły bez echa i zostały zapomniane na przestrzeni lat, co spowodowało znaczne wycofanie się z życia politycznego.
Teraz odrobina mechanika gra jest bardzo interesująca pod tym względem i wiele ruchów oraz możliwości wydaje się logicznych, przynajmniej w moim odczuciu raz, dwa załapałem o co mniej więcej chodzi, może dlatego tak długo sam prowadziłem obronę południa i względnie przez większość gry prowadziłem w tabeli punktacji. Gra realnie oddaje wpływy oraz walki z tamtych czasów szczególnie wpływów Habsburskich co najmniej 20 min tłumaczenie zasad dodatkowo. Mimo wielu błędów popełnionych, związanych z ilością przepisów, można powiedzieć że graliśmy w
Boże igrzysko na poziomie trudności HARDCORE pisane dużymi literami, oraz błędami graczy związanymi z pierwszą rozgrywką. Dużym plusem jest wiele możliwości jakie daje gra takie jak np swobodna manipulacja punktami ( Jezuici i Nowe miasta), dyplomacją (sojusze z innymi państwomi), zdradą ( liberum veto i konfederacje ), pieniędzmi ( Gdańsk i spływ zboża oraz zarządcy włościami ). Co pozwala z kiepskiej sytuacji również pogrążyć innych, bądź pomóc sprawie Polski i sobie
. Po grze dużo osób mówi o podobieństwu do
Peryklesa owszem jest trochę. Ale nie są to znaczące bardziej takie dopieszczające. Na koniec mogę powiedzieć, że gra mi się podobała i chętnie w nią jeszcze raz zagram z poprawnymi przepisami ( moze być w tym samym składzie nie ma to jak doświadczeni gracze
). Do wszystkich tych, którzy przymierzają się by zagrać, jak najbardziej polecam zasadę z gier karcianych czyli RTFRB ,co w wolnym tłumaczeniu znaczy Read The Fuckin Rule Book, z względu na mnogość przepisów podczas pierwszej rozgrywki polecam każdą fazę przeprowadzać z regułami gry by utrwalić je, i nie popełniać takich błędów jak my.
Dla mnie jest to gra przede wszystkim Kooperacyjna ( gramy przeciwko grze ) jak i terrytory kontrol z zdradami i innymi sztuczkami.
Sama Gra trwała 3h30min, ale ile przy tym było narzekania, cofania ruchów ( pozdrawiam
) i krzyków kto komu cyrkiel w tyłek wsadził podczas obrony, że spokojnie można zejść do 2h/2h30.
Pojawił się jeden problem w zasadach - czy kiedy pionki stoją przy bocznej krawędzi planszy, brzeg jest traktowany jak płotek, czy jako koniec pola. Ma to znaczenie, jeśli chce się przeskoczyć pionek przeciwnika prostopadle do krawędzi. Zephyr zasugerował, że brzeg jest traktowany jak płotek i wydaje mi się, że ma rację. Jednak wątpliwość pozostaje.
W każdym razie ocena tej gry stoi dla mnie na razie pod znakiem zapytania, muszę w nią jeszcze pograć.
