(galeria na BGG: GALERIA)
gra dla 3-4 graczy, czas gry: 45-60 minut
Zawartość talii:
W talii znajdują się karty towarów (rubiny, sukno, sól, zboże, wino i wyjątkowe karty - karty konfliktu), dwunastu wysp (na każdej handluje się czymś innym, na dwóch wyspach można handlować dowolnym towarem), i karty akcji (Kapitan, Mat, Buntownik, Majtek, Ładowniczy i Handlarz). Osoba kapitana jest jawna i na początku gry się ją wybiera, pozostałe karty akcji leżą na stole zakryte (a'la Cytadela). Karty wysp są przez całą grę rozłożone na stole w okrąg tworząc archipelag po którym porusza się statek. Rozkłada się je losowo, więc każda gra toczy się na trochę innym archipelagu. Gra składa się z 8 (dla 4 graczy) i 9 (dla 3 graczy) identycznych rund. Gracze otrzymują po 5 kart towarów na rękę (wśród nich są karty konfliktu).
Rzut okiem na mechanikę
Każda runda przebiega następująco: na początku kapitan deklaruje ile punktów zwycięstwa (0-3) odda Matowi za pomoc w zdławieniu buntu. Jest to motywacja dla pozostałych graczy aby brać wybrać rolę Mata w dalszej części gry. Wybranie Mata jest wtedy o tyle korzystne, że punkty od Kapitana dostaje nie tylko przy zdławionym buncie, ale także w przypadku braku buntu (kiedy żaden z graczy nie wybrał Buntownika).
Następnie gracze oferują towary na aktywne wyspy (są to na ogół dwie wyspy - bieżąca i poprzednia, wyjątkiem jest sytuacja kiedy statek nie wypływa i początek gry - wtedy aktywna jest jedna wyspa). Towary będą rozliczane w fazie handlu. Podczas tej fazy można także odkrywać karty konfliktu, które będą liczone jeśli ktoś wybierze buntownika i będzie trzeba rozegrać bunt. Każdy z graczy może opuścić fazę oferowania poprzez wybranie dla siebie jednej z kart akcji na bieżącą turę (gracz bieże karty ze środka stołu, ogląda je i wybiera dla siebie jedną znich).
Funkcje na statku dają następujące korzyści: Kapitan otrzymuje punkty za documowanie do wyspy, Mat dodaje automatycznie jeden punkt konfliktu na korzyść dławienia buntu a w przypadku nie wystąpienia konfliktu bądź udanego zdławienia otrzymuje 1 punkt zwycięstwa i punkty zaoferowane mu przez kapitana, Buntownik otrzymuje punkty za documowanie do wyspy, jeśli przejmie kontrolę nad statkiem (bunt się powiedzie), Majtek dostaje 2 punkty jeśli będzie bunt i się powiedzie (a zatem w jego interesie jest wspieranie Buntownika), Handlarz zarabia najwięcej ze wszystkich na handlu, Ładowniczy przy dobieraniu towarów może wziąć ich o trzy więcej i wybrać te, które mu pasują. Kapitan opuszcza fazę oferowania pokazując do jakiej wyspy chce płynąć (jest to wyspa oddalona od bieżącej wyspy o tyle w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, ile Kapitanowi zostało kart na ręce). Gracze odkrywają swoje karty akcji ujawniając jakie wybrali role na tą rundę (w przypadku 3 graczy - w stole zostają 3 nie dobrane karty akcji, w przypadku 4 graczy - 2 karty).
Jeżeli ktoś wybrał Buntownika, analogicznie do Kapitana oznacza swój cel podróży (jeśli bunt się powiedzie) i rozgrywany jest bunt. Ładowniczy i Handlarz nie biorą udziału w buncie. Walczą przeciw sobie Kapitan i Buntownik, w zależności od tego czy zostały dobrane te karty - wspierani przez Mata (wspiera Kapitana) i Majtka (wspiera Buntownika). Wygrywa ta strona, która zagra więcej kart konfliktu (Mat poza kartami dodaje automatycznie jeden punkt na korzyść Kapitana). W przypadku zwycięstwa buntowników, następuje przejęcie władzy na statku i statek płynie w kierunku wyspy, która była celem buntowników.
Dalej następuje sprzedaż towarów na aktywnych wyspach - zarabiają tylko Ci gracze, którzy oferują na każdej z nich najwięcej towarów (w przypadku remisów dostają mniej punktów, za wyjątkiem Handlarza, który w przypadku remisu dostaje zawsze najwyższą ilość punktów). Po fazie handlu wszyscy dobierają karty w ręce do 5 (Ładowniczy może wziąć o 3 karty więcej i z tak dobranych kart wybiera te, które mu najlepiej pasują, odrzucając 3), następuje rozdzielenie punktów, powrót kart akcji na środek stołu (Kapitan pozostaje ten sam, chyba że był bunt) i rozpoczyna się kolejna runda.
Do gry jest również wariant: statek piracki, w którym po archipelagu pływa również statek z piratami i w pewnych szczególnych sytuacjach okrada nasz statek z zaoferowanych towarów. Wygląda na to, że wariant ten urozmaica grę, jednak nie mogę się o nim jeszcze wypowiedzieć, bo grałem bez niego.
Jak to się sprawdza?
Gra zawiera w sobie wiele możliwości strategicznych. W pierwszej rundzie gracze czują się nieco zagubieni, nie wiedząc jak grać i jakie role wybierać. Jednak w miarę oswajania się z grą staje się jasne, że np. Buntownika warto brać, jeśli ma się karty konfliktu, Handlarza warto wziąć jeśli się wygrywa handel remisując z innymi graczami, Ładowniczego prawdopodobnie warto brać, jeśli na następną rundę chce się zaplanować zyskowny handel, bądź przejęcie statku, Mata warto brać kiedy Kapitan jest szczodry i oferuje dużo punktów za pomoc, a Majtka prawdopodobnie wtedy, kiedy ma się jakąś kartę konfliktu, aby wspomóc ewentualny bunt i jeśli widać w kartach akcji pobranych ze środka, że ktoś wziął Buntownika. Oczywiście jest to tylko zarys strategii, narzucający się w trakcie pierwszej rozgrywki. Do tego należy dodać wyważenie pomiędzy ilością zaoferowanych towarów, a momentem podjęcia ze środka kart akcji (dając dużo towarów na ogół karty akcji dobiera się już po pozostałych graczach, więc wybór jest ograniczony i odwrotnie), kalkulowanie na którą wyspę popłynie statek (od tego zależy ilość punktów za zacumowanie), które ma również wpływ na ilość zaoferowanych towarów (cel statku liczy się z pozostałych kart na ręce Kapitana bądź Buntownika) itd itp.
Poza strategią jest również wiele możliwości blefu. Blefować można sugerując innym zagrywanymi kartami jaką się chce wziąć rolę, Kapitan składając ofertę dla Mata za zdławienie buntu może blefować co do siły swojej ręki w przypadku konfliktu itd itp.
Poza strategią i blefem jest oczywiście również element szczęścia i pecha w dobieraniu kart, który jednak jest mocno wyważony pozostałymi działaniami. Gra bardzo ładnie sie równoważy dzięki dobieraniu akcji na podstawie posiadanych kart w ręce (podobny element 'samorównoważenia się gry' jak w Cytadeli) i temu, że gracze grają często przeciw sobie.
Warto również wspomnieć o niezależności językowej: jedyne napisy w języku niemieckim to nazwy wysp (Zdjęcie kart wysp na BGG), co nie ma zupełnie wpływu na grę, nazwy dóbr, co również nie ma wpływu (poza tym karty przedstawiają te dobra - Karty dóbr na BGG), oraz funkcje na kartach akcji. Są one jednak na tyle podobne do języka polskiego (Kapitän - Kapitan, Maat - Mat, Händler - Handlarz, Lademeister - Ładowniczy), że trzeba jedynie zapamiętać, że Schiffsjunge to Majtek, a Meuterer to buntownik. Oczywiście obrazki pomagają w grze, a poza tymi napisami wszystkie pozostałe funkcje kart akcji są przedstawione za pomocą logicznych obrazków (Zdjęcie kart akcji na BGG). Poza tym w talii znajdują się karty pomocy (dwie z napisami, jedna z obrazkiem przedstawiającym jak powinna wyglądać przygotowana gra), ale przebieg gry jest na tyle łatwy do opanowania i intuicyjny, że z nich nie korzystaliśmy.
Ocena : 8/10
Ocena jest subiektywna. Jak dla mnie to najlepsza karcianka w jaką grałem do tej pory - a w zasadzie jak powiedział współgracz 'planszówka na kartach'. Na BGG dałem jej ocenę 8 (Bardzo dobra gra, lubię w nią grać, czasem ją proponuję, a jeśli ktoś proponuje nie odmawiam). W przyszłości moja ocena napewno nie spadnie poniżej 7 (Dobra gra, zazwyczaj chętnie w nią gram) a najprawdopodobniej umocni się obecna ocena, lub nawet podskoczy w stronę 9 (które daje się świetnej grze, w którą zawsze chce się grać).
pozdrawiam,m.
Hmm no i czego dowodzi ocena na BGG? Że gra mi się podoba?
.
