Najcieższe euro wszech czasów ;)

[sorfal]

Tak się zastanawiam - jakie jest najcięższe euro spośród tych, w które graliście?
Moja kolekcja jest skromna trudno mi wskazać, bo raz to móżdżę mocno przy TtA, raz przy Mage Knight, a czasem nawet jest ostro przy Agricoli

[prz22]

Eclipse - około 3,25 kg !

[the_ka]

Die Macher, TtA, Dominant Species

[Gabriel]

Zasadniczo, wszystko co ma "area control" - gdzie musisz zdobyć obszar, utrzymać go i mieć ich więcej/lepsze niż inni.

[mst]

W Duck Dealerze starasz się wymyślić i zrealizować sekwencję ok.30 akcji jednocześnie starając się kontrolować sekwencje ok.30 akcji, które planują wykonać przeciwnicy.

[lacki2000]

W Duck Dealerze starasz się wymyślić i zrealizować sekwencję ok.30 akcji jednocześnie starając się kontrolować sekwencje ok.30 akcji, które planują wykonać przeciwnicy.

yyy... których jest 30-tu?

[garg]

Neuland. I dla mnie długo, długo nic.

[SeeM]

Gwiezdny Kupiec to eurówka?

[Gabriel]

Gwiezdny Kupiec to eurówka?

Ameritrasz w najczystszym wydaniu. Detale, tekst, tony zasad. Za mało "strumienioliniowania" na euro.

[WRS]

Neuland. I dla mnie długo, długo nic.

Celne typowanie.
W czasie tury gracza można zamówić pizzę na dowóz i zdążyć ją zjeść. Przy czterech graczach.

[killy9999]

Nie gram zbyt dużo w euro, ale z gier w które grałem wytypowałbym Dominant Species.

[Senthe]

Dominant Species, czyli trauma, którą zapamiętam na zawsze.

[berni]

Swój głos oddam rownież na Neuland. Przy czym gra jest moze nie tyle ciężka, co męcząca. I faktycznie downtime nieziemski.

[Furan]

Tikal, Reef Encounter, Dominant Species, Brass, Caylus, Sru Przez Wieki, Mosty Shangri-La, 90% moich prototypów podczas pierwszej partii testowej .

[Gabriel]

Większość gier Kramera&Kieslinga - przynajmniej ich warianty zaawansowane. Wymagają dużo analizy, aby grać sensownie. Mogą zostać rozsadzone przez graczy cierpiących na paraliż decyzyjny. Albo ktoś umie "intuicyjnie" ogarnąć koncept i to co się dzieje, albo siedzi i w myśli symuluje, liczy...

[NTomasz]

shogun, dominant species

[kwiatosz]

Dominant Species faktycznie wymaga przemyślenia, ale czy takie najcięższe? Sytuacja na planszy się zmienia między ruchami często dość znacznie - widać, czemu chcemy zapobiec i widać co my chcemy zrobić - wybieramy z tego ze 4 zdarzenia i tyle, po 3 czy 4 partiach rzecz cała stała się dość ogarnialna. Natomiast Taluva niezmiennie mnie pokonuje - nie potrafię myśleć w trzech wymiarach, cały czas grałem na losowego czuja.

[Ink]

Dominant Species faktycznie jest w czołówce, ale jako najbardziej traumatyczne przeżycie pod względem wywrócenia mózgu na lewą stronę wspominam King of Siam.

[tophat]

Jestem fanem ciężkich euro gierek. I jak na razie najcięższym tytułem dla mnie jest Craftsmen Grałem co prawda w prototyp ale naprawdę nieźle kopie po mózgu. Ponoć we wrześniu premiera, zobaczymy czy nadal podczas rozgrywki mózg się będzie lasował

[pan_satyros]

Zdecydowanie Neuland - tyle ile tam jest liczenia drobiazgów nie ma chyba nigdzie indziej.

[macike]

"Osiemnastki", Indonezja - strasznie dużo liczenia, w którym nie ma nic ciekawego (czyt. nużący element mechaniki gier, które mi się podobają) i w zasadzie bez kalkulatora nie chce mi się w nie grać.

[KubaP]

Osiemnastki są chyba rzeczywiście najcięższymi, "najprawdziwszymi" euro.

[matoozik]

Osiemnastki są chyba rzeczywiście najcięższymi, "najprawdziwszymi" euro.

+1

[Gabriel]

Ale chyba konieczność dokonywania wielu obliczeń nie oznacza ciężaru gry. Tylko to, że jest męcząca. Trzeba iść bardziej w kierunku "otwartych" gier, albo tych opierających się na walce z ludźmi. "Otwartość" to trudny temat, nawet najlepszy Caylus ma ograniczoną liczbę "ścieżek". Ostatecznie liczy się interakcja. Dlatego "area control".

[BartP]

Widzisz, dla jednego ciężkość to liczba obliczeń i związana z nią trudność podjęcia optymalnej decyzji, dla innego walka, dla jeszcze innego skomplikowanie zasad itd.
Dla mnie najcięższa i zarazem męcząca była Pret-a-Porter. Co rundę ileś tam nowych kart do przyswojenia, dwustronnych, tu jakieś trzy rodzaje sklepów, zdolności, punktowania... masakra. Jeśli gra choćby w połowie nie wydaje mi się w miarę zrozumiała, tylko co chwila coś nowego zza rogu wyskakuje i mnie po prostu męczy, to jest nie dla mnie.