Gra dla dwóch starszych osób (seniorów) i czy to ma sens?

[kwiatosz]

Rastula prawdę rzecze - gdy prowadziłem zajęcia dla seniorów to nic tak często nie wracało na stół jak Qwirkle właśnie.

[SaszaPL]

Dziwi mnie że nikt nie zaproponował do tej pory Kolejki...

W tym wypadku klimat daje bardzo dobre efekty, chociaż miałem okazję sprawdzać jedynie na przykładzie "nie-planszówkowych" 40+.

edit: przepraszam, nie doczytałem postu siekana

[Neoptolemos]

Kolejka na 2 osoby średnio chodzi. Może Reglamentacja jest lepsza na parę?

[Trampon]

+1 dla Gobbleta (poznanego zresztą dzięki Paskudnikowi).

Ode mnie natomiast polecanka idzie na Letnisko - nieabstrakcyjna, ale za to z klimatem, który może się seniorom podobać. Plus grafiki na kartach - przedwojenne pensjonaty z podwarszawskich miejscowości wypoczynkowych, letnicy w strojach z epoki itp. Dodatkowo można grać w więcej niż 2 osoby.

Edit: a jak seniorzy mają poczucie humoru i dystans, to kolejną grą mogłoby być Zombiaki 2: Atak na Moskwę. Mało rzeczy tak cieszy ludzi pamiętających czasy epoki słusznie minionej jak zniszczenie (nawet symboliczne) Moskwy

[MsbS]

Dziwi mnie że nikt nie zaproponował do tej pory Kolejki...

Z Kolejką i sentymentami trzeba ostrożnie - jedni będą pamiętać te lata jako młodość, dla innych to niemiłe wspomnienie ciężkich czasów. Sprawa bardzo indywidualna.

Dorzucę do propozycji karciane Battle Line (raczej właśnie w tej wersji starożytnej, niż komiksowe Schotten Totten).

[malina10212]

Gobblet mam, znam
Letnisko +

[espresso]

Ja moich rodziców (50+) przekonywałam tak samo, jak wszystkich innych znajomych. Czy zaczynając od gier z krótkimi zasadami, ale pozwalającymi nieco pokombinować. Najważniejsze, żeby na początku dużo grać razem z nimi, potem to już z górki. Wszystko co wymienione w poradniku dla początkujących może się tutaj sprawdzić (może poza imprezówkami na refleks).

Nie liczę, że Ci państwo podchwycą temat na tyle, żebym za 2-3 lata mogła pogrywać z nimi w Netrunnera jak równy z równym

Nie bądź taka pewna - mojej mamie niestraszny Brass ani Pupile podziemi, a ostatnio zainteresowało ją pudło od Wojny o pierścień

[Trampon]

Moja teściowa (to nie kawał) zagrała chyba we wszystko co jej podsunęliśmy (od Osadników z Catanu przez Puerto Rico do Steama). Myślałem że na post-apo się wyłoży (w znaczeniu że stwierdzi że temat nie dla niej) ale gdzie tam - zagraliśmy kilka partii w Neuroshimę z nią i z moim synem, załapała zasady i wcale nie była chłopcem (ok, babcią) do bicia.

Edit: literówka

[idha]

Cóż, ja też oddaję swój głos na Qwirkle - ilekroć zdarzało mi się organizować wydarzenia, na których pojawiali się dziadkowie i babcie z wnuczkami, ta gra cieszyła się ogromną popularnością i - jak rzadko która - była grana przez osoby starsze bez towarzystwa dzieci.

[GAZDA]

Tak wczoraj grałem i mi się przypomniało akurat.
Zombiaki edycja jubileuszowa byłaby ok jeśli temat by nie odstraszał.
Polecam Jubileuszową a nie Zombiaki 2 ze względu na czytelność kart (w Zombiakach 2 życia są w postaci mało czytelnych dla niektórych papryczek chili - "zadrapań" a w zwykłych w postaci czytelnych mózgów) gra banalna od biedy wystarczyłoby działanie kart wydrukować w większej czcionce niż ta nadrukowana na kartach (kartka pomocnicza dla graczy zwykła czarno-biała a4).
Gra fajna na dwie osoby tylko ten temat...Ja sobie mojej babci w takiej grze nie umiałbym wyobrazić
A może w ogóle odbić od takich gier z jakimś klimatem i zaproponować im np. grę ,,Remik liczbowy" (posiadam i polecam bardziej) czy ,,Rummikub".
Na święta wyciągnąłem na stół i graliśmy całą rodziną łącznie z dwoma seniorami. Zasad nauczyłem się wraz z przeczytaniem instrukcji (bodajże 1 kartka), a wytłumaczyłem wszystkim w kolejne 5 minut i wszystko było jasne. Gra się spodobała i nie było czegoś takiego że ktoś się słabiej czuł czy czegoś nie ogarnął i był na szarym końcu.
Zaznaczam tylko że wszyscy gracze (łącznie ze mną) znali zasady gry karcianej Joker (czy Remik), z której się ta gra wywodzi. Dużo to pomogło w rozumieniu zasad ale też było parę różnic w zasadach, przy których znajomość karcianej wersji okazywała się szkodliwa. Myślę że bez znajomości karcianki zasady są do wyjaśnienia w...7-10 minut
Teraz różnice między Remikiem liczbowym i Rummikubem
Rummikub (od 50zł)
+ jakość wykonania (dużo lepsza)
- droższy od RL o około 10 zł
- mniej żetonów (od 1 do 13) - mniej zabawy w większym gronie
Remik Liczbowy (od 40 zł)
+ Tańszy
+ żetony od 1 do 17 (więcej, czyli możliwość urozmaicenia gry lub zagrania w większym gronie)
- słabsza jakość wykonania: mniejsze żetony (liczby i tak czytelne bez problemu) kiepskie pudełko, pracochłonne wyciąganie żetonów z wypraski (ja dodatkowo skrobałem nożykiem plastikowe nadlewy ), kolory czasem myliły się moim babciom (czerwony z zielonym), aczkolwiek nie pamiętam jak ta sprawa wygląda w Rummikubie, ale chyba jest lepiej.

[malina10212]

Moja teściowa (to nie kawał) zagrała chyba we wszystko co jej podsunęliśmy - zagraliśmy kilka partii w Neuroshimę z nią i z moim synem, załapała zasady i wcale nie była chłopcem (ok, babcią) do bicia.

Edit: literówka

wow! no to wielki szacun, powaga! aż wstyd się przyznać, ale przez Neuroshime nie przebrnęłam nawet ja, pomimo, że gra dalej zajmuje miejsce na półce, ani razu w nią nie zagrałam, bo wyłożyłam się właśnie na zasadach, których do końca nie ogarnęłam.

[Nadis]

Zależy i od danych osób i od tego, co rozumiemy jako ,,starsi". Moim 55letni rodzice prezentują dwa typy Tata grywa w Carcassonne i Osadników z Catanu, najpierw trzeba go namawiać dwie godziny, a potem zwykle wygrywa... Mama natomiast grywa we wszystko, choć nauczenie się np. znaczenia jakichś symboli trochę jej czasu zajmuje, ale ma niezdiagnozowaną dysleksję, także to raczej kwestia tego, a nie wieku. I Pandemię ogarnęła, i Takenoko, teraz planuję ją zapoznać z Tzolkinem (przewiduję trochę problemów, zanim ogarnie znaczenie piktogramów w tej grze). Teściowa brata się zachwyciła osadnikami z Catanu, do tego stopnia, że zakupiła własny egzemplarz i gra z koleżankami (wszystkie panie co najmniej 50+).

[Arcus]

Widzę że wśród teściów królują Osadnicy - ja z moimi zagrałem już niejedną partię. Niestety póki co nie dają się namówić na Rycerzy z Catanu, ale jeszcze nad tym popracuję.
Zawsze największy problem sprawia mi namówienie + wytłumaczenie zasad, ale potem idzie już z górki, każda kolejna partia to coraz mniej namawiania i więcej inicjatywy z Ich strony =)

[malina10212]

Teściowa brata się zachwyciła osadnikami z Catanu, do tego stopnia, że zakupiła własny egzemplarz i gra z koleżankami (wszystkie panie co najmniej 50+).

Marzy mi się, żeby moja mama(59 l.) miała takie usposobienie ale niestety, w jej oczach moje zaplecze growe od zawsze było postrzegane jako dziecinada

[tunia35]

moj tato matematyk co prawda ,ale po udarze 76 lat bardzo polubil abalone. gra zaciekle z wnuczka.druga ulubiona gra to rummikub i triomino. qwirkla juz niestety nie zalapal.wszystko zalezy od sprawnosci umyslowej.ludzie starsi duzo trudniej ucza sie nowych rzeczy a im wiecej nowych regul tym trudniej.gry w takiej postaci jakie my znamy nie istnialy dawniej.lepiej cos zblizonego so tego co juz znaja.
ps.
i naprawde plus 50 to nie sa seniorzy!!!!!!!!!!!!!

[malina10212]

Dobra, niech będzie - sprecyzuję
Pani 58 lat
Pan 67

[kwiatosz]

Dobra, niech będzie - sprecyzuję
Pani 58 lat
Pan 67

Toż są dopiero w połowie zalecanego wieku np. dla gier Egmontu

[malina10212]

hahahaha! Masz racje, na to nie wpadłam

[Cairine]

Z moimi rodzicami (co prawda są trochę młodsi) gram w Splendor a ostatnio sami "wymuszają" na mnie grę w Monopoly Deal (karcianka) - wciąga chyba wszystkich (nawet tych, co nie lubią tradycyjnego Monopoly) . Qwirkle też graliśmy i było ok.

A ze swojej strony polecam Timeline!