Boonlake (Alexander Pfister)

[autopaga]

Niekoniecznie trzeba iść w zakłady produkcyjne na jeziorach i nie trzeba chodzić tak daleko jak tylko się da, nie mówiąc już o braniu jednej z dwóch akcji górnych akcji. Muszę jeszcze pograć z żywymi ludźmi po po partii na dwie ręce i z botem jeszcze nie wiem na ile mi to przeszkadza.

[Trolliszcze]

Niekoniecznie trzeba iść w zakłady produkcyjne na jeziorach i nie trzeba chodzić tak daleko jak tylko się da, nie mówiąc już o braniu jednej z dwóch akcji górnych akcji. Muszę jeszcze pograć z żywymi ludźmi po po partii na dwie ręce i z botem jeszcze nie wiem na ile mi to przeszkadza.

No to jakim sposobem pierwszy gracz miałby regularnie uruchomiać trzy pierwsze punktowania? Technicznie nie ma takiej możliwości - zrobi to tylko wtedy, kiedy inni do tego dopuszczą własnymi ruchami. Nie rozumiem, gdzie leży problem.

[Fojtu]

Niekoniecznie trzeba iść w zakłady produkcyjne na jeziorach i nie trzeba chodzić tak daleko jak tylko się da, nie mówiąc już o braniu jednej z dwóch akcji górnych akcji. Muszę jeszcze pograć z żywymi ludźmi po po partii na dwie ręce i z botem jeszcze nie wiem na ile mi to przeszkadza.

Ciężko mi sobie wyobrazić pominięcie pierwszego zakładu produkcyjnego.
W ogóle tutaj jest zupełnie inaczej niż w GWT, bo Twoja tura nie jest tak dużo warta w całości obiegu rundy naokoło stołu. Poza tym masz jeszcze zagrania przed punktowaniem, więc nawet jak czegoś nie zdążysz zagrać idealnie, to powinieneś móc wcisnąć co trzeba.

[autopaga]

Niekoniecznie trzeba iść w zakłady produkcyjne na jeziorach i nie trzeba chodzić tak daleko jak tylko się da, nie mówiąc już o braniu jednej z dwóch akcji górnych akcji. Muszę jeszcze pograć z żywymi ludźmi po po partii na dwie ręce i z botem jeszcze nie wiem na ile mi to przeszkadza.

No to jakim sposobem pierwszy gracz miałby regularnie uruchomiać trzy pierwsze punktowania? Technicznie nie ma takiej możliwości - zrobi to tylko wtedy, kiedy inni do tego dopuszczą własnymi ruchami. Nie rozumiem, gdzie leży problem.

Oczywiście że jest taka możliwość w pierwszej partii na dwie ręce już tak miałem. Przy rushowaniu pierwszego gracza pozostali mogą mieć problem z celami, mając turę mniej.

[Trolliszcze]

Oczywiście że jest taka możliwość w pierwszej partii na dwie ręce już tak miałem. Przy rushowaniu pierwszego gracza pozostali mogą mieć problem z celami, mając turę mniej.

Tak, jest taka możliwość - jeśli inni do niej dopuszczą. Jak już pisałem, technicznie pierwszy gracz nie ma żadnej gwarancji uruchomienia trzech pierwszych punktowań. Sama ta idea jest absurdalna choćby z tego względu, że po pierwszej rundzie - jeśli zakończy ją pierwszy gracz - kolejność w nowej rundzie się zmieni, więc jak ten sam gracz miałby ponownie decydować o momencie punktowania? To się zwyczajnie nie klei.

[detrytusek]

Ile zajmują Wam 2 os. rozgrywki?

[crazygandalf]

U nas ok. 1,5 godziny.

[detrytusek]

U nas ok. 1,5 godziny.

Mowa o otrzaskanych graczach? Pytam bo już w kilku miejscach słyszałem marudzenie, że jest za długa, a nie wygląda.

[Fojtu]

U nas ok. 1,5 godziny.

Mowa o otrzaskanych graczach? Pytam bo już w kilku miejscach słyszałem marudzenie, że jest za długa, a nie wygląda.

To jest pewnie podobny casus jak w GWT. Jak idziesz sobie rzeczką powoli, to faktycznie gra się może ciągnąć. Jak idziesz sprawnie 3/4 ruchy i masz jakiś plan, co chcesz grać w turach rywali, to idzie w miarę szybko.

Ja grałem tylko na 3-4 osoby i za każdym razem poniżej 2h, w tym pierwszą rozgrywkę.

[IrasArgor]

Ja uwielbiam ten element u Pfistera, że poziom złożoności rozgrywki, długość gry, powiedzmy, że interakcji między graczami (jasne jest jej mało ale wiadomo o co chodzi) zależy stricte od uczestników rozgrywki. Tu gdzie jedni będą siedzieć i się głowić metodą małych kroków 3 godziny gdy inna grupa podobnej ilości graczy po połtorej godzinny będzie miała już grę odłożoną na półkę. To trochę tak jak dostać pudełko klocków lego z dopiskiem "Bawcie się", każdy finalnie ułoży to samo ale czas i detale będą diametralnie się różniły. Dla mnie to ogromna zaleta, choć rozumiem jak komuś nie będzie to pasowało.

[detrytusek]

Ja uwielbiam ten element u Pfistera, że poziom złożoności rozgrywki, długość gry, powiedzmy, że interakcji między graczami (jasne jest jej mało ale wiadomo o co chodzi) zależy stricte od uczestników rozgrywki. Tu gdzie jedni będą siedzieć i się głowić metodą małych kroków 3 godziny gdy inna grupa podobnej ilości graczy po połtorej godzinny będzie miała już grę odłożoną na półkę. To trochę tak jak dostać pudełko klocków lego z dopiskiem "Bawcie się", każdy finalnie ułoży to samo ale czas i detale będą diametralnie się różniły. Dla mnie to ogromna zaleta, choć rozumiem jak komuś nie będzie to pasowało.

To wszystko prawda pod warunkiem, że jedna metoda nie jest lepsza od drugiej. Tutaj mam wrażenie, że płynięcie co 3-4 kroki to must bo i tak zrobisz prawie wszystko, a po drugie pływanie po 3-4 kroki nie wymaga wiele poświęcenia od gracza bo zawsze jakaś akcja podpasuje.

[Trolliszcze]

Dylemat tej gry nie polega na tym, czy płynąć szybko, czy powoli, bo pływanie powoli nic nie daje (o długości gry decyduje najszybszy gracz), a traci się mocne bonusy z rzeki (np. zakład produkcyjny z jeziora tuż przed drugim punktowaniem). Dylemat pojawia się w chwili, gdy powtórzenie akcji innego gracza może nam dać w danej chwili mocnego kopa, ale odbywa się kosztem odpadnięcia z wyścigu na rzece (np. powtórzenie eksploracji po tym, gdy ktoś inny otworzył własną eksploracją dobre opcje). Trzeba kalkulować - czy drugi gracz też zwolni, bo ma przed sobą jezioro?

My w każdej kolejnej grze robimy coraz mniej ruchów. IMO kluczem dobrej gry jest takie planowanie ruchów, żeby niezależnie od akcji wybranych przez przeciwników zawsze mieć co robić w akcji wspólnej i żeby w punktowaniu wykorzystać obie bonusowe akcje ulepszenia/zagrania karty.

[tomp]

...IMO kluczem dobrej gry jest takie planowanie ruchów, żeby niezależnie od akcji wybranych przez przeciwników zawsze mieć co robić w akcji wspólnej i żeby w punktowaniu wykorzystać obie bonusowe akcje ulepszenia/zagrania karty.

Jestem przekonany, że od tego dylematu powstała gra. Osobiście mi się podoba motyw wybierania akcji, a inni też mogą coś robić. Głównie podoba mi się z tego względu, że nie muszę się nudzić do momentu swojej tury - tura przeciwnika jest również moją turą.

btw. kojarzycie inne gry z takim podejściem ? Jak tak to proszę od pw.

[Trolliszcze]

Swoją drogą, w ostatniej (trzeciej) partii inaczej podszedłem do kwestii zakładów produkcyjnych. Wyrzuciłem z głowy imperatyw maksowania wszystkich i skupiłem się tylko na tych, które były mi absolutnie potrzebne (np. do mojego projektu). W połączeniu z dźwignią zmniejszającą koszt zagrywania kart pozwoliło mi to zagrywać to, co pasowało do mojej strategii, ale kosztem innych kart (nie miałem żadnego zakładu produkującego cegły). Te karty szły na discard jako kasa. Pozwoliło mi to przeskakiwać niektóre jeziora, co zaskoczylo mojego przeciwnika i jeszcze bardziej skróciło rozgrywkę (do tego stopnia, że na koniec miałem zaledwie 7 rzeczy na planszy; i tylko jeden element z trzeciego rzędu, 0 z czwartego i piątego). Był to mój najniższy wynik (zdaje się, że 189) - i zarazem wygrana największą różnicą punktów. To potwierdza moje spostrzeżenie, że możliwość wyłożenia wszystkiego jest fałszywa. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy gracze spowalniają rozgrywkę.

Graliśmy nieco ponad godzinę (na dwie osoby).

[Haniel]

btw. kojarzycie inne gry z takim podejściem ? Jak tak to proszę od pw.

W The Great Wall użyliśmy podobnego zabiegu A dziś dodatkowo chyna aleplanszówki ogłosiły przedsprzedaż polskiej wersji

[brazylianwisnia]

...IMO kluczem dobrej gry jest takie planowanie ruchów, żeby niezależnie od akcji wybranych przez przeciwników zawsze mieć co robić w akcji wspólnej i żeby w punktowaniu wykorzystać obie bonusowe akcje ulepszenia/zagrania karty.

Jestem przekonany, że od tego dylematu powstała gra. Osobiście mi się podoba motyw wybierania akcji, a inni też mogą coś robić. Głównie podoba mi się z tego względu, że nie muszę się nudzić do momentu swojej tury - tura przeciwnika jest również moją turą.

btw. kojarzycie inne gry z takim podejściem ? Jak tak to proszę od pw.

Królem takich akcji jest Puerto Rico gdzie gracz którego jest tura wybiera akcje i dostaje bonus do niej a pozostali też wykonują ta akcje. Dziś trochę zapomniany klasyk(przynajmniej ja rzadko widuje na grupach). O ile dobrze zrozumiałem że o takie coś Ci chodziło.

[Fojtu]

Ja myślę, że dla dobra dyskusji trzeba zacząć liczyć tury, bo każdy ma inne wrażenie czym jest szybko a czym jest wolno w tej grze. Pewnie część osób (możliwe ze mną) myśli że gra bardzo szybko a gra np. turę dłużej niż można.

[MaMiKr]

Po zachwycie autorem i grami Mombasie,GWT nastąpił blackout i zniechęcenie do niego. Zaciekawiło mnie Boonlake, ale jakoś nie mam przekonania jak to działa w momencie gdzie mamy gracza co leci do przodu. W GWT jeśli idziemy tą taktyką to gra za długo nie trwa.

Na bgg widzę że najlepiej na 3 chodzi, a na dwóch?

[Hardkor]

Po zachwycie autorem i grami Mombasie,GWT nastąpił blackout i zniechęcenie do niego. Zaciekawiło mnie Boonlake, ale jakoś nie mam przekonania jak to działa w momencie gdzie mamy gracza co leci do przodu. W GWT jeśli idziemy tą taktyką to gra za długo nie trwa.

Na bgg widzę że najlepiej na 3 chodzi, a na dwóch?

Zagraliśmy jedną (i jedyną) partię z kolega we 2. Nie czułem by coś nam brakowało, ale może musiałbym zagrać na więcej osób dla porównania.

[SetkiofRaptors]

Jednego nie zrozumiem - jak można komuś w 2022 roku płacić za tak tragiczną oprawę graficzną. Gra przynajmniej na zdjęciach wydaje się bardzo bardzo brzydka. Połączenia kolorów nie pomagają - dla mnie sprawia wrażenie zielono-szaro-brązowej kupy Na plus chyba ikonografia, bo zdaje się być czytelna. Przecież oprawa graficzna ma kolosalne znaczenie dla sprzedaży, ja rozumiem, że to Pfister ale eh. To naprawdę zniechęca do tej gry, razem z tematem który jest jakiś dziwny i wydumany - pod tym względem przypomina mi trochę Bonfire.

[pvdel]

(wycięte - Curiosity) To ze tobie się nie podoba, nie znaczy, ze jest brzydka. Mi na przykład sie podoba.

[Trolliszcze]

Jednego nie zrozumiem - jak można komuś w 2022 roku płacić za tak tragiczną oprawę graficzną.

Kto wie, może nie zapłacili?
A tak serio, to dla wielu osób Klemens Franz jest synonimem gry euro. Pewnie niektórzy mnie przeklną, ale ja np. wolę Klemensa od sterylnych grafik Iana O'Toole'a (np. plansza do Gallerista, z tym rzutem izometrycznym i elementami od linijki wygląda dla mnie jak screenshot z jakiejś leciwej już gry komputerowej o budowaniu miasta). Klemens robi paskudne okładki i bardzo charakterystyczne, ciepłe i "miękkie" grafiki na planszach, planszetkach, kafelkach. No i jest absolutnym mistrzem ikonografii. W ilustrowane przez niego gry zawsze gra mi się doskonale, bo są czytelne od pierwszej partii. Tym razem nawet te postaci na kartach jakoś mi "siadły", bo są świadomie niepoważne. A, i bardzo lubię szukać na grafikach Klemensa easter eggów - alpaka z Altiplano od razu przywołała uśmiech na moją twarz

Te nowocześniejsze, ostrzejsze i bardziej szczegółowe grafiki też bywają fajne, ale jak widzę coś takiego (Bitoku), to mi się nóż w kieszeni otwiera. Kijem nie tknę:

[SetkiofRaptors]

Co do Bitoku to pełna zgoda - to jest jakiś dramat. I nie twierdzę, że wszystko co ładniutkie jest użyteczne, ba, częściej problem jest w te stronę. Co do Gallerista to już się trochę zestarzał i owszem. Ale do ikonografii też ciężko się przeczepić w Galleriście - jest czytelnie i konsekwentnie. Za to taki Boonlake jest przestarzały już w dniu druku Ja rozumiem, że nie to ładne co ładne ale co się komu podoba. Ale naprawdę ciężko mi uwierzyć, że wam się szczerze podoba może wam jest obojętny, to rozumiem. Ale, że PODOBA, że autentycznie czujecie przyjemność z patrzenia na te planszę to nie uwierzę Swoją drogą Klemens Franz tyle tego robi a rozwoju u niego nie widać wcale. Agricola to jedna z najbrzydszych rzeczy jakie widziałem w ogóle w branży. Plastelinowe ludziki, rysunki jak początkującego illustratora i słynne niemieckie wyczucie koloru

[Trolliszcze]

Co do Bitoku to pełna zgoda - to jest jakiś dramat. I nie twierdzę, że wszystko co ładniutkie jest użyteczne, ba, częściej problem jest w te stronę. Co do Gallerista to już się trochę zestarzał i owszem. Ale do ikonografii też ciężko się przeczepić w Galleriście - jest czytelnie i konsekwentnie. Za to taki Boonlake jest przestarzały już w dniu druku Ja rozumiem, że nie to ładne co ładne ale co się komu podoba. Ale naprawdę ciężko mi uwierzyć, że wam się szczerze podoba może wam jest obojętny, to rozumiem. Ale, że PODOBA, że autentycznie czujecie przyjemność z patrzenia na te planszę to nie uwierzę Swoją drogą Klemens Franz tyle tego robi a rozwoju u niego nie widać wcale. Agricola to jedna z najbrzydszych rzeczy jakie widziałem w ogóle w branży. Plastelinowe ludziki, rysunki jak początkującego illustratora i słynne niemieckie wyczucie koloru

W takim sensie, żebym się gapił na planszę i wzdychał, jakie to jest piękne, to nie, nie podoba mi się.
Inna rzecz, że ja nawet w najpiękniejszej grze przestaję zwracać uwagę na grafikę po jakichś dziesięciu minutach pierwszej partii (szczególnie w eurograch, w karciankach lubię sobie popatrzeć na ilustracje). Jeśli chodzi o eurogry, to - zerkając teraz na regały - nie potrafiłbym wymienić ani jednej, w której zachwycałem się ostatnio grafiką. Łatwiej byłoby mi wymienić takie, w których mnie irytowała, czyli wniosek z tego prosty. Dla mnie rola grafiki w eurogrze to przede wszystkim: nie przeszkadzać.

[tomb]

Gdy zobaczyłem Boonlake po raz pierwszy to pomyślałem sobie, że fajnie wygląda i muszę przyjrzeć się tytułowi. Estetycznie przypomina klasyczne euro, czyli dobre skojarzenia.