GRY-PLANSZOWE.pl

Opis polskiego wydawcy: Nowa gra Phila Walkera-Hardinga (Imhotep, Kakao, Sushi Go) podobno inspirowana Patchworkiem, tylko działająca na 4 osoby.
Mi osobiście Cottage Garden zbytnio nie przypadł do gustu więc na Park bardzo liczę.

Może ktoś miał okazję zagrać i podzieli sie wrażeniami, bo z samej grafiki komponentów dużo nie wynika.

I jest już instrukcja (i chyba SCD = 99 zł).
Za dużo interakcji w tym cudaku nie ma, ale wygląda bardzo sympatycznie.

Preorder ruszył na Planszóweczce za 75zł http://www.planszoweczka.pl/product-pol ... iedzi.html

(można linkować czy to reklama?, jak coś to wywalę linka)

I okładka się zmieniła widzę.

Nie ma żadnej recenzji tej gry? Nawet po angielsku czy niemiecku? Znalazłem tylko preview z Norymbergii.

Niedługo ma się coś pojawić w necie.

Mam, grałem, fajna, sympatyczna pozycja. Jednak układanie kafelków jest prawie zawsze relaksujące. Czy to w Patchworku czy to w Zamkach Szalonego Króla Ludwika czy tutaj.
Oczywiście najbliżej temu do Patchworka, tylko interakcji jednak moim zdaniem trochę mniej.
Jakość wydania: 8,5/10 (to rozwiązanie z przegródkami w pudełku, które się własnoręcznie składa, IMO takie sobie, chyba lepiej byłoby bez nich, komponenty mieszczą się na styk)
Mechanika: solidne 7/10 - prosto, płynnie, bez udziwnień czy skomplikowanych mini-reguł
Oprawa graficzna: solidne 7/10 - kolorowo, ładnie
Klimat: 7/10 (no bo jednak niedźwiadki , choć wiadomo że patrzy się głównie na punkty, zawsze mi trochę w tego typu grach brakuje faktycznego punktowania za sensowność położenia elementów względem siebie - dlatego ceniłem ten aspekt w Zamkach Szalonego Króla Ludwika).

Na plus też czas gry - nie za krótko nie za długo, pozostawia przyjemne uczucie niedosytu zamiast przesytu. Myślę, że można się zamknąć nawet w 30 minut przy doświadczonych 2 graczach. Max 45 minut.

A tak zapytam, tych, co już grali - dla kogo, Waszym zdaniem, jest ta grat? Lubię Patchwork, lubię Zamki Króla Ludwika, ale jednak z chłopakiem gram zwykle w trochę bardziej zaawansowane tytuły (ostatnio Mombasa, Badacze Głębin, Troyes, GWT). Ale bardzo lubię zoo i niedźwiadki i się zastanawiam, czy jest z tej gry wart uwagi filler? Jak jest z losowością? Jak się skaluje na dwie osoby? Przyznaję, że kusi mnie głównie temat, ale gry kafelkowe też bardzo lubię.

Nadis pisze:Jak jest z losowością? Jak się skaluje na dwie osoby? Przyznaję, że kusi mnie głównie temat, ale gry kafelkowe też bardzo lubię.

Losowość jest moim zdaniem baardzo znikoma, nie mająca wpływu na wygraną/przegraną. Kafelki są dostępne i jawne dla wszystkich, nie losuje się ich. Wiadomo, co się bierze. Temat jest, ale na pewno mniej niż w Zamkach Szalonego Króla Ludwika. Na 2 osoby sprawdza się dobrze, śmiało bierz, tym bardziej, że cena tak atrakcyjna .

Jak najbardziej można traktować to jako filler. Lekka, przyjemna pozycja.

Krótko: dzieciaki (Oliwka 8 lat i Kapi 5 lat) zachwycone - wszystko w temacie

PS. Tak się skupiałem na pomocy dzieciom w pierwszej rozgrywce, że sam z nimi przegrałem

Lacerta na swojej stronie informuje o drobnym błędzie na planszy

Trochę zdjęć, pierwsze wrażenia z rozgrywek i instrukcja jak wszystko ładnie w pudełku ułożyć
Park Niedźwiedzi

11 czynności, żeby zmieścić elementy gry w pudełku z przegródkami... Chyba by mi się nie chciało. Z drugiej strony można docenić, że Lacerta wyszła naprzeciw oczekiwaniom graczy narzekających na sprzedawanie pudełek pełnych powietrza.

Zagraliśmy pierwszą partyjkę, tytuł bardzo lajtowy i prosty, ale też szybki.
Wydaje mi się, że skierowany bardziej do młodszych i familijnych graczy, ale jeszcze nie testowaliśmy wariantu z żetonami punktacji.

Tylko okładka z pierwszego posta ładniejsza od tej, ale przynajmniej styl Klemensa Franza można rozpoznać od razu

W dwie osoby sprawnie, przyjemnie i szybciutko. Jak dla mnie Patchwork może już zostać na półce.

My po jednej dwuosobowej rozgrywce - gra przyjemna ale chyba jednak najlepiej pod kątem młodszych graczy. Wydana pięknie.

Wysłane z mojego GT-I9301I przy użyciu Tapatalka

Po pięciu grach ( z czego dwie rozgrywki na 2 osoby, pozostałe na 3) luźne wnioski:
1. Jeśli chcesz Patchworka na 3-4 osoby kup "Ogródek" Rebela, bo mimo podobnych elementów puzzli to całkiem inna gra.
2. Gra jest szybka, przyjemna i niegłupia. Ekspresowa w tłumaczeniu i bez miejsca na błędy w interpretacji instrukcji.
3. Grać tylko z "żetonami celów", bez tego jest zbyt luźno.
4. Po pięciu grach wyniki bardzo zbliżyły się do siebie mimo różnych pomysłów na punktowanie, czyli nie ma jednej ścieżki do sukcesu.
5. To jest bardzo leciutka gra i idealna "na wprowadzenie. Na 100% zostaje w kolekcji, bo szybciej ją się ją tłumaczy od smutnych Catanów i nudnych Pociągów.

Moja recenzja na ZnadPlanszy.pl
http://adamsowinski.znadplanszy.pl/2017 ... m-wydaniu/

Potwierdzam, przy 2 graczach gra się bardzo dobrze i przyjemnie.

Choć moim zdaniem byłaby większa regrywalność, gdyby 4 kafelki startowe na rewersach i awersach byłby zupełnie różne.
Niby inne flagi i nazwy parków, a układ ikonek jest ten sam. Trochę szkoda.

Mam za sobą 8 partii i kilka spostrzeżeń. Duży plus to możliwość gry w więcej niż 2 osoby (Patchwork!). Proste i klarowne zasady. Nie jest to tytuł o wysokim stopniu skomplikowania, a mimo można trochę pomyśleć i poplanować. Czy jest klimat? Moja 8 letnia córka lubi wypatrzyć miśki na żetonach i można się wkręcić, że rozbudowujesz swój własny Park
Na minus zbyt mały wybór kafelków startowych.

Nasze 3 osobowe rozgrywki przebiegały bardzo płynnie i trwały około 20 - 30 minut. Jeśli szukacie czegoś prostego do wytłumaczenia i zagrania do rodzinnego grania to Park Niedźwiedzi to fajna opcja!

To ja może zacznę sobie narzekać na forum od czasu do czasu, bo dotąd jakoś mi się nie chciało.
Grałem raz, więcej nie planuję, ale czasu za stracony nie uważam i cieszę się, że tytuł poznałem.

Gra prosta i przyjemna, ale niestety w 95% pasjans. Jeśli ktoś lubi skupiać się głównie na swoim poletku i sobie planować jakoś tam przestrzeń, to śmiało można patrzeć. Ja natomiast prawie żadnej interakcji tam nie widzę. Niby jakieś tam podbieranie lepiej punktujących kafli czy osiągnięć jest, ale jest to zupełnie przypadkowe i nie ma nic wspólnego z interakcją. Prawie nigdy nie patrzy się na zoo innych graczy, skupiasz się na sobie, chcesz maksymalizować liczbę punktów i osiągać pewne bonusy jak najszybciej. Niestety właśnie ze względu na to nie mam ochoty w to więcej grać, bo lubię czuć, że gram z innymi graczami, a nie obok nich ;].

Gdyby moje córki były starsze, to pewnie bym im to pokazał ze względu na tematykę i ćwiczenie planowania przestrzennego.

BartP pisze:
Gra prosta i przyjemna, ale niestety w 95% pasjans. Jeśli ktoś lubi skupiać się głównie na swoim poletku i sobie planować jakoś tam przestrzeń, to śmiało można patrzeć. Ja natomiast prawie żadnej interakcji tam nie widzę. Niby jakieś tam podbieranie lepiej punktujących kafli czy osiągnięć jest, ale jest to zupełnie przypadkowe i nie ma nic wspólnego z interakcją. Prawie nigdy nie patrzy się na zoo innych graczy, skupiasz się na sobie, chcesz maksymalizować liczbę punktów i osiągać pewne bonusy jak najszybciej. Niestety właśnie ze względu na to nie mam ochoty w to więcej grać, bo lubię czuć, że gram z innymi graczami, a nie obok nich ;].

Po jednym razie można mieć takie odczucia. Natomiast jeśli starasz się wygrać i gracze są świadomi jak w pełni gra działa to tutaj się wtedy mylisz. Otóż świadome i umiejętne granie wręcz wymaga śledzenia każdego ruchu (widać to np. na gameplayu u Rahdo) u przeciwnika. Kluczem do wygranej są cele oraz wysoko punktowane kafle. Trzeba wiedzieć jak przyblokować przeciwnika (bo można), kiedy realizować jaki cel aby być tym szybszym, sprytniejszym. Dla nas pozbawiony interakcji jest Cottage Garden, natomiast tutaj mamy wiele emocji wywołanych przez innych graczy. Oczywiście wszystko w swojej kategorii, bo wiadomo, że to nie jest np. Gra o Tron

Spróbuj zagrać jeszcze raz, najlepiej z kimś kto dobrze zna planszówki i może zobaczysz pojedynek w tym tytule.

Innymi słowy interakcja jest tu tak subtelna, że nie polecam eurograczom ją lubiącą (widzę, że przeciwnik raczej pierwszy jakiś cel zdobędzie, to skupię się na innym). Nie chce mi się grać więcej, bo mam lepsze tytuły do ogrania, niestety.
Generalnie nie ma tu czegoś takiego jak blokowanie. Może gdzieś tam w okolicach końcówki, ale tak normalnie w trakcie gry to niestety nie wiem, o czym mówisz. Podebranie jakiegoś pojedynczego kafla, na który się czai? I akurat mi też do layoutu będzie jak ulał pasował? Nie kupuję tego. A co do Rahdo, widziałem sporo jego filmów, a potem konfrontowałem z rzeczywistością. Wiele gier sprowadza do jakiegoś ona wie, że ja wiem, że coś tam, że zrobię to, co jak dla mnie jest przekombinowane i w moich rozgrywkach tak nie wygląda. Może też patrzysz z perspektywy gry na dwie osoby? Ja grałem we 4.

Ja napiszę z perspektywy gry 2, 3 i 4-osobowej: interakcja jest fantastyczna (najlepsza w 4 osoby) i jest solą tej gry. Gdyby nie ona, gra szybko mi się znudzila i nie miałbym już jej w kolekcji.
Granie sobie na wesoło i zbieranie punkcików na żywioł może i występuje w rozgrywce w gronie rodzinnym.
Natomiast w grze z zaprawionymi graczami jest kompletnie inaczej - każdy ruch przeciwnika jest dokładnie śledzony i analizowany pod kątem tego kto jakie cele pierwszy/drugi zrealizuje i jak cenne pomniki misiów może postawić. Wyścig do celów i jak najcenniejszych posągów jest wszechobecny i emocjonujący.
Interakcja polegająca na podbieraniu (pasujących przeciwnikowi kafli - do celów lub zakrycia planszy) też występuje, ale to juz bardziej punktowo (1-2 razy na rozgrywkę) - zależy ona od sytuacji: czasem mam nadmiar pasujących mi kafelków i najlepszą opcja jest wtedy podberać ostatnią sztukę czegoś co pasuje idealnie przeciwnikowi. Nie wykonanie celu w ogóle bardzo boli, więc taka akcja jest naprawdę mocna.

Grę polecam zarówno dla grona rodzinnego jak i pro-graczy

Gram głównie w 2 i 3 osoby. Blokowanie w grze występuje. Zabranie ostatniego kafelka "toalety" mocno boli - ktoś nie ukończy planszy. Zabranie ostatniej rzeki do celu również, tak samo kafle niedźwiedzi itp. Wszystko zależy od wylosowanych celi - wtedy wiesz jak, kogo blokować.

BartP pisze: Gra prosta i przyjemna, ale niestety w 95% pasjans.

jax pisze:Ja napiszę z perspektywy gry 2, 3 i 4-osobowej: interakcja jest fantastyczna (najlepsza w 4 osoby) i jest solą tej gry.

Chciałbym zobaczyć dwie takie recenzje obok siebie w Kurierze Planszowym.