Ja póki co zagrałem raz na BGA, więc tez nie chcę się mądrzyć. Na żywo zagram dopiero pod koniec miesiąca ( jestem umówiony).
Moje spostrzeżenia po jednej rozgrywce
Przyjemne budowanie tableau, gdzie trzeba pomyśleć, nie tylko co zagrać, ale i gdzie zagrać, ( tak by np tworzyły się samozasilające minicomba)
Wydaje się mieć potencjalnie dużą regrywalność ze względu na sposób wyznaczania celów startowych i dużą ilość kart)
Stosunkowo nietrudna gra - niski próg wejścia
Rzecz gustu, ale ładnie wydana ( nie mówi o jakości wykonania, bo jeszcze nie rozfoliowałem pudełka).
Nie nazwałbym tego do końca pasjansem. Niby budujemy swoje poletko, ale też są interakcje pośrednie - wybór akcji zbliżony do tego w Reavers of Midgard.
Plus punktujące karty mogą być uzależnione od poletka innych graczy
Jest kilka rzeczy, które moim zdaniem mogą kogoś zniechęcić potencjalnie:
obsługa gry - na BGA nie ma tego problemu, natomiast podejrzewam, że na na żywo przekładanie pni i kiełków oraz zliczanie symboli może doprowadzić do szewskiej pasji.
Losowość kart - wiadomo - dużo kart i w zasadzie żadnej kontroli nad dociągiem sprawia, że nie szyjemy z tego co dostaniemy
Potencjał downtimu - kart się mieli stosunkowo sporo. Jeśli ktoś by chciał, przeliczyć każdą opcję dostępna w ręce w trakcie gry, reszta umrze z nudów w tym czasie.
Ogólnie moje zdanie o tej grze jest takie. To taki radosny tableu builder – trochę. Jeśli ktoś oczekuję zaawansowanej gry, w której zaplanuje sobie każdy absolutnie ruch oraz stworzy strategię na całą rozgrywkę, to niech sobie odpuści od razu.
To raczej gra , w której podejmujemy szybkie decyzje, opłacalne często w danej chwili ( z założeniem, ze mamy jednak jakiś kierunek, w którym zmierzamy). W innym przypadku zabije nas downtime
I po serii iluś rund odpala się koniec gry i się okazuje, ze wygrał dziś gracz nr 2
I tak moim zdaniem należy te grę traktować.
Na BGA zagrałem partie 3 osobową, która zajęła nam godzinę. Gdybym miał w Ziemię grać 2 godziny, bo każdy analizowałby każda kartę i 5 ruchów wynikających z tego do przodu łącznie z tym co może wybrać przeciwnik – to by zagrał ostatni raz
Moim zdaniem wszystko mocno zależy od oczekiwań i od ekipy
Temat Ziemi okazał się o wiele bardziej atrakcyjny dla mojej żony, a to też dla mnie ważny aspekt - w końcu to z nią gram najwięcej. Dodatkowo, tak jak mówiłem na filmiku u Kaczmara, Ziemia wg. mnie ma ciekawsze podejście do mechaniki podążania, urozmaicając ją dodatkowo o zagadkę przestrzenną podczas budowania swojego gridu. Dzięki użyciu kolorów do kodowania akcji mam też poczucie świadomości tego, kto co robi i w którym kierunku rozwija swój silnik. No i interakcja. I spokojnie nie będę się starał nikogo przekonać, że Ziemia jest mistrzynią w interakcji, bowiem jest to odczucie bardzo subiektywne, po prostu w moich rozgrywkach (a łącznie mam już ponad 80 - i tak większość na bga 
) zauważyłem, że wyścig jest tu jedynie bazą wyjściową do optymalizacji ruchów - która wymaga "przewidywania" akcji innych graczy. Także ścigam się o cele, mam możliwość punktacji za karty innych graczy(tak wiem jest to losowe - ale jest), czytam ich ruchy i dzięki temu optymalizuje swoją rundę plus mogę ich też spowalniać wyborem akcji, które nie są im na rękę - jak dla mnie jest to poziom interakcji mi odpowiadający przy eurasku. A i aspekt dla mnie najważniejszy - zarządzanie losowością. Ziemia daje mi poczucie, że mam wpływ na ilość "przemielonych" kart. Miałem rozgrywki, gdzie kończyłem je z 30-40kartami na ręce. Miałem takie, gdzie w kompoście miałem ich ponad 60 i to głównie za sprawą odrzucania z ręki. Dla mnie w Ziemi problemem nie jest to, czy dojdzie mi karta, której potrzebuję a bardziej, czy ta którą mam jest tą którą chcę zasądzić, bo może kolejna będzie miała lepszy efekt/bonus - co daje mi poczucie push ur luck, które też mi się podoba. I just in case, gdyby czytał to ktoś mający problem z interpretacją tekstu - jest to moje subiektywne (osobiste 
