Dziękuję wszystkim za miłą zabawę wczoraj. Byli: KiL, Zath, Jax... no i ja
Nie załapałem się na Carcassonne (ta gra jest chyba wpisana w to miejsce), a potem właściwie całe spotkanie zeszło na...
chyba Red Planet się nazywa. Jak zapewnili znawcy, odmiana El Grande. Czyli territory control. Plus bitwa na rodzaje postaci, niczym w Cytadeli. Każda ma inną funkcję, używamy ich rzadko i musimy dobrze "wymierzyć" ruch, przewidując zarazem, czy np. przeciwnik nie użyje sabotażysty niszcząc nasz statek.
Na plus: gra klimatyczna - te różne obszary na czerwono, i kartonowe rakietki... tym razem mnie przynajmniej wciągnął klimat, nie tylko mechanika. Wzmaga go losowość, bo sprzyja poczuciu niepewności i nowości przy odkrywaniu.
Na minus - znaczny wpływ na ostateczny wynik ma (nie)szczęście. Różnię się z innymi co do tego, jak znaczny. Mi się wydaje, że rzędu 5-8 punktów (co odpowiada dotarciu jednej rakiety lub jednej misji), gdy np. Jax sugerował nawet 15-20 p. Zaś wyniki ostateczne są rzędu 30-45 punktów... Trochę zależy, jak zdefiniujemy szczęście, bo przez wyścig na postaciach na pewno trzeba bardzo przewidywać, co położą inni. Ja bym to nazwał zarządzaniem ryzykiem i pod ślepy fart nie podciągał. W sumie - nie będę się bronił przed kolejną partią, ale też nie będę o niej śnił po nocach
Wyniki: Sir Lothar 42, ja 40 (nie wliczam dwóch punktów ktore dostałem dlatego, że nie umiałem przeczytać swojej karty misji i cały czas biłem się nie o to, co trzeba
), dalej... nie jestem pewien, chyba Keleno 31, Jax 26, Zath 25. W moim przypadku fart (ustawienie na dobrych kopalniach na planszy) był IMHO dobrze wspomagany (całą grę śledziłem rozkład prawdopodobieństw wysłania kolejnych statków na różne obszary planety, inni gracze uważają, że miałem farta że mało do mnie latali...) i zrównoważony przez niefart (rozpacz w kartach misji i w podglądaniu kart wydarzen na planszy).
Na koniec zrobiłem gruby błąd w postaci nieodstrzelenia b. groźnemu Lotharowi ludka, co zabrałoby mu 8 punktów (znowu - można to traktować jako jego fart, ale traktuję jako swój błąd, bo wszystko wskazywało w jego ostatnich ruchach, że walczy o misję polegającą na ustawieniu ludków w wielu miejscach - skoro przestał walczyć o większości w prowincjach).
Aha, Jax - określiłeś tę grę jako familijną. Czy wszyscy ci agenci i sabotażyści, o kochankach nie wspominając, nie mogą zepsuć atmosfery w rodzinnym gronie? (choć kochanka prowadzi do zguby, czyli wychowawczo jest
)
Dzięki i pozdrawiam
PS ten wątek mało jeszcze zaśmiecony i mało tu "porządkowych", chętnie zobaczę riposty nt gry
