Tadsch Mahal / Taj Mahal (Reiner Knizia)

[Mateez]

Wczoraj miałem okazję zagrać kolejną partię w pięcioosobowym składzie. Zająłem ostatnie miejsce... ale grało się bardzo przyjemnie, jak zawsze. To, co zwróciło moją uwagę to fakt, że w Taj Mahal świetnie sobie radzą (a nierzadko nawet wygrywają) nowicjusze. To ciekawe zjawisko, jak na eurogrę. Zasady są na tyle nieskomplikowane i sensowne, że nawet grając pierwszy raz można skutecznie rywalizować. Wiem, że w poprzednim poście napisałem jak gdyby coś odwrotnego... Chodzi mi po prostu o to, że trudno w tej grze wypracować jakieś schematy działania - więcej zależy od naszej pomysłowości niż od znajomości gry. Jeszcze raz polecam!

[bigben]

odkop

Posiada ktoś instrukcję PL?

[mig]

W ramach akcji kompletowanie serii Alea trafiłem na Taj Mahal.
Zagraliśmy dziś pierwszy raz. Cztery osoby (czyli ponoć skład optymalny), rozgrywka trwała pudełkowe 90 minut.
Wrażenia? Rewelacja! Bardzo fajny pomysł przewag, dużo móżdżenia, ale jednocześnie bez specjalnych przestojów. Dla mnie bomba. Mechanicznie działa wszystko jak w zegarku. Dużo interakcji i przepychanek. Super.
Coraz bardziej doceniam Knizię, którego gry do niedawna omijałem szerokim łukiem.

Jedyny minus (poza paskudnymi kolorami graczy), to instrukcja. Sama gra jest dość prosta, ale zasady punktowania już aż tak intuicyjne nie są. I tu instrukcja jakoś średnio nadąża...
Mieliśmy też wrażenie małej kuli śnieżnej. Być może to kwestia tego, że to pierwsza rozgrywka, ale ci, którzy już na początku zdobyli żetony postaci (i w konsekwencji specjalne karty), mieli spore ułatwienie w kolejnych rundach. Pewnie to mylne wrażenie, ale tak dla porządku (i żeby w ochach i achach nie utonąć) odnotowuję

Reszta - genialna

[Furan]

Zagrałem dziś w Taj Mahal. Po 10 latach przerwy (zdążyłem sprzedać swój egzemplarz, a potem kupić inny, kilka lat później). Od razu 2 partie (współgracze nalegali, mimo że gra wykańcza... emocjonalnie). Jeeeeeeeeeeju. Jaka to jest cholernie dobra gra - tu trzeba umieć odpuścić i umieć nieodpuścić, ale w odpowiednim momencie. I losowość jest tym większa im częściej nie chcemy lub nie umiemy odpuścić. Miodzio. Wydaje mi się, że doceniam design tej gry dużo bardziej niż kiedyś. Element przestrzenny zazębiający się z prostym, ale miłym zbieraniem zestawów (nigdy w to ostatnie nie idę ), a tym wszystkim steruje zarządzanie ręką i wybory, wybory, wybory. Mega.
Tylko gryzie mnie bardziej durny temat - pierwotnie Knizia projektował to jako grę o stawianiu warowni/zamków u średniowiecznych Brytoli. I to miałoby większy sens.
Zdobywanie kart bonusowych - tzn. ich odbieranie przeciwnikom jest trudne, ale to TRZEBA robić, bo ktoś z kartą +2 pkt otrzymaną w II rundzie zdobędzie 20 punktów podczas całej gry, co przy wynikach ~60 daje zwycięzcę.
Warto. Szkoda, że na 3 graczy (a zwykle tak gram) nie bunga to równie dobrze jak na 4. Na 3 przegenialne jest za to Traumfabrik i Ra, a na 5 Amun-Re i Modern Art. Knizia jednak aukcyjnym geniuszem jest.

[Acownik]

Czy jakiś posiadacz Taj Mahal poratowałby mnie skanem wszystkich kart (w obojętnie jakiej wersji)? Kupiłem na forum używkę w wydaniu Rio Grande i okazało się, że brakuje pięciu kart. Wydawca może mi je dosłać z USA, ale koszt jest absurdalnie wysoki. Więc pomyślałem, że może wydrukuję sobie całą talię np. w MB Print - tylko nie mam plików. Przejrzałem BGG, ale nic nie znalazłem. Wydawca na moje nieśmiałe pytanie o pliki też już nie odpowiedział. Ktoś mógłby pomóc?

[harnaś]

Witam. Czy może ktoś z szanownych forumowiczów podzielić się polską instrukcją w wersji elektronicznej do gry Taj Mahal.