Gry, które kochamy, chociaż nam "nie idą"

[kajman]

Zainspirowana tematem poruszonym przez tajemniczego_padalca Gry, które chcielibyśmy kochać... ale jakoś nie idzie postanowiłam założyć ten temat, taki trochę "odwrotny", a mianowicie interesuje mnie, jakie macie gry, w których kiepsko Wam idzie, a mimo to uwielbiacie w nie grać? Wiadomo, że gramy głównie dla przyjemności i naszym głównym celem jest dobra zabawa, ale czy są takie gry, które uwielbiacie, mimo że odpłacają sie Wam one zwykle miejscem gdzieś na samym końcu? Albo takie, w których coś Was irytuje, a mimo to chcecie w nie grać i grać?

Ja miałam tak ze Speicherstadtem. Choć zwykle byłam na końcu (czasem prawie na końcu ), zawsze grałam radośnie i chętnie. Chociaż gra w końcu mi się odwdzięczyła i wygralam kilka ostatnich partii

Gdy gram w Puerto Rico zwykle mam wrażenie, że ledwo wiążę koniec z końcem i frustruje mnie okropnie moja finansowa niezaradność, ale nigdy nie odmówiłabym partyjki

A Wy, macie takie gry w swojej kolekcji?

[Protoplasm]

Agricola. Nie mam pojęcia jak w to grać, narzekam a i tak nie odmówię partyjki

[farmer]

Z tych co mi nie idą, a i tak je lubię...
Le Havre i Steam .

pozdr,
farm

[Lothrain]

TTA z moją Najwspanialszą z Żon, która regularnie mnie ogrywa. I wciąż nie wiem dlaczego.

[WRS]

SET - niekompatybilna z moim mózgiem, a i tak się podoba.

[Ink]

Uwielbiam grać w Dungeon Lords, zawsze przegrywam w Dungeon Lords.

[vaski]

TTA z moją Najwspanialszą z Żon, która regularnie mnie ogrywa. I wciąż nie wiem dlaczego.

U mnie taka sama sytuacja, a już myślałem że tylko ja dostaję manto w tej grze za każdym razem

[clearview]

Lothrain napisał(a):
TTA z moją Najwspanialszą z Żon, która regularnie mnie ogrywa. I wciąż nie wiem dlaczego.

U mnie taka sama sytuacja, a już myślałem że tylko ja dostaję manto w tej grze za każdym razem

TTA z moją Najwspanialszą z Żon, która regularnie mnie ogrywa. I wciąż nie wiem dlaczego.

U mnie taka sama sytuacja, a już myślałem że tylko ja dostaję manto w tej grze za każdym razem

Ja również . Ostatnio co prawda lepiej mi idzie, ale pierwsze pół roku grania w TtA to były ciągłe porażki, a i tak nie miałam dosyć

[thinspoon]

Chaos in the Old World. Wszystko mi się w niej podoba - klimat, interakcja, odpowiednia dawka losowości, zróżnicowanie. Nie trzeba mnie dwa razy namawiać na partyjkę. Nigdy nie udało mi się wygrać, mimo usilnych starań i całkiem pozytywnych widoków w trakcie

[Perpetka]

Ja to nawet nie wiem, jak mi w jakie gry idzie - w ogóle nie zwracam na to uwagi, chociaż jeśli się okaże, że wygrałam, to się cieszę. Ale zabij mnie, w życiu Ci nie powiem, jaki mam stosunek wygranych do przegranych w takiej Agricoli czy Dominionie. Lubię gry, które lubię, wygrywanie nie ma znaczenia.

[kemotix]

Neuroshima Hex... wygrywam może co 10 rozgrywkę, ale i tak w kółko namawiam kogo się da by zagrać

[DJCrovley]

Ja mam taka sama sytuacje ze speicherstadt, nie potrafie w te wygrac ale bardzo chetnie grywam

[zlodziej_czasu]

Ora et Labora. Bardzo mi się gra podoba. Grałem 5 razy i z każdą rozgrywką zachwycam się coraz bardziej odkrywanymi powiązaniami. Ani razu nie wygrałem chociaż kilka razy mało brakowało (bywało że zabrakło jednego ruchu). Cały czas mam ochotę na następną partię bo za każdym razem wiem co poprawię

[wajwa]

Napewno Caylus , niby wiem o tej grze wszystko i znam ją na wylot , a jednak wygrać w to cholernie ciężko. Napewno Brass , ale to raczej za sprawą współgraczy W domu bułka z masłem , z maniakami wystawiającymi przędzalnie ''czwórki'' w erze kanałowej totalna bezsilność. Ale siądę zawsze chętnie.

[charlie]

Mi wydaje się, że K2 znam lepiej od żony, a i tak większość partii dostaję po tyłku. Kiedyś winiłem karty, teraz wiem, że to ze mną jest coś nie tak Letters from Whitechapel - rzadko wygrywam policją. W gry imprezowe, szczególnie manualno-spostrzegawcze też nie jestem za dobry, prawie zawsze przegrywam z dzieciakami w Dobble i zawsze przewracam Jengową wieżę A gram z nimi chętnie.

[Grzeniu]

Na pewno Agricola, ale to raczej za sprawą współgraczy z maniakami wystawiającymi 8 usprawnień totalna bezsilność. Ale siądę zawsze chętnie. Nie, Wajwa?

[Maddas]

W moim przypadku także Agricola. Wygrałem tylko pierwszą rozgrywkę, potem wszystkie w plecy. Jednak ta gra ma w sobie to coś, co mnie przyciąga. Na tyle nawet, że rozważam zakup Torfowiska i to nei w celu ułatwienia sobie rozgrywki, a bardziej urozmaicenia.

[Dabi]

Uwielbiam grać w Dungeon Lords, zawsze przegrywam w Dungeon Lords.

Inku musimy zagrać ze sobą w takim razie w końcu. Bo ja akurat również o Dungeon Lordsach sobie pomyślałem

Chociaż jak się tak zastanowić to pewnie takich gier byłoby więcej. Ale ta jakoś mi się od razu nasunęła

[Rudolph]

U mnie Gra o Tron... przy podejściu wszystkich graczy "To jego gra on w nią umie dobrze grać, przeczytał instrukcje (i innych milionów powodów) i jak go nie będziemy regularnie wbijać w ziemię to wygra* . Ani razu nie wygrałem ale nadal czerpię ogromną przyjemność z gry .

* Z resztą dotyczy to raczej wszystkich gier granych z moją ekipą, no może za wyjątkiem Agricolii bo tam nie ma chamskich zagrań**

** tak naprawdę to są

[adikom5777]

Ja tak mam z całą serią gier 18XX. Grałem ponad 20 partii i wygrałem tylko dwa razy. I z Cywilizacja: Poprzez Wieki. Prawie 50 rozgrywek, a wygrane na palcach jednej reki policzę

[clown]

Napoleon's Triumph. 95% przegranych partii.

[trzewik]

W moim przypadku fenomenem jest gra Evo, w którą nigdy jeszcze nie wygrałem, a grałem w życiu kilkadziesiąt partii. Starałem się stosować przeróżne taktyki, na nie licytowanie (by nie tracić VP), na silne licytowanie (by zbierać najlepsze geny), na agresję (dużo kłów), na rozrodczość (dużo jaj)... Cokolwiek wymyślę, zawsze jest przy stole gracz, który ma bardziej skuteczną strategię. Jest to absolutny fenomen, by nigdy nie wygrać.

Samą grę zaś bardzo lubię, jest bardzo lekkim tytułem rodzinnym, w sam raz do grania z dzieciakami lub jako gateway game.

[RasTafari]

Chaos in the Old World. Wszystko mi się w niej podoba - klimat, interakcja, odpowiednia dawka losowości, zróżnicowanie. Nie trzeba mnie dwa razy namawiać na partyjkę. Nigdy nie udało mi się wygrać, mimo usilnych starań i całkiem pozytywnych widoków w trakcie

hehe, mam tak samo, mam tę grę od uhuhuuu, ponad 20 partii rozegranych i bodaj zaledwie dwie wygrane, wspaniały przykład że nie zawsze posiadacz gry potrafi wygrywać

@Rudolph
GoT jak najbardziej, ale teraz mam już swój egzemplarz więc się zaczynam szkolić, chyba że wystąpi znów sytuacja wyżej opisana

do tego bym dołożył civFFG, nigdy nie wygrałem ale zawsze zasiadam z wielką chęcią

[staszek]

Ja tak mam z całą serią gier 18XX. Grałem ponad 20 partii i wygrałem tylko dwa razy. I z Cywilizacja: Poprzez Wieki. Prawie 50 rozgrywek, a wygrane na palcach jednej reki policzę

Ale często jesteś faworytem(mówię o 18 xx ).
Ja prawie zawsze przegrywam w Notre Dame , jeszcze nigdy nie wygrałem w Strasbourg - a zawsze chętnie zagram.

[adikom5777]

Ale często jesteś faworytem(mówię o 18 xx ).

Niestety nie, bo prawie wszystkie partie w 18XX grałem z Bazikiem
Tutaj faworyt może być tylko jeden