Okej. Zagralismy dzisiaj z Edrache dwa razy. Raz z bledami i nie dokonczylismy. Drugi raz juz pelna 4-rundowa partia. I musze przyznac, ze czym wiecej gram tym bardziej mi sie Polis podoba. Przede wszystkim - duzo wieksza wage przylozylismy do dyplomacji. Bylo zdecydowanie wiecej "pokojowego" przejmowania miast i handlu niz oblegania na "dzikusa". Na plus. Sprawa druga. Z Wookim zle gralismy bitwy przez co utrata jednej kostki spowodowala lawine i niemozliwosc odrobienia strat. Przy dobrych zasadach i kazdorazowym dociaganiu kart, bitwy sa krotsze, ale za to czuc nad nimi wieksza kontrole - bo rzeczywiscie mozna co nieco przewidziec i zapamietac. Takze kolejna zmiana w nastawieniu in plus. Generalnie wrazenia jak najbardziej pozytywne i na pewno bede gral wiecej, bo to jedna z tych gier, ktore trzeba poznac i ktorych nalezy sie nauczyc, zeby poznac cale spektrum mozliwosci. A trzy przegrane pod rzad ladowe (!) bitwy z Atenami o jedna prowincje (ktorzy to ostatecznie wygrali cala gre) spowodowaly u mnie przemozna chec rewanzu
ps. oblezenia sa wciaz najslabszym elementem gry - ale coz, nie ma idealow
Fruczak Gołąbek pisze:Tak ogólnie to przyjemnie się w to gra? Czuć że rozbudowujemy swoje imperium?
Hmm, nie wiem czy mozna tu mowic o rozbudowie IMPERIUM. W koncu teatr dzialan jest mocno ograniczony i raczej odnosi sie wrazenie lokalnego konfliktu, w ktorym obie strony staraja sie uzyskac lepsze pozycje na kilku dostepnych plaszczyznach (militarnej, handlowej, kulturalnej itd. ). Na pewno nie jest to gra o rozwoju cywilizacji do jakiej przyzwyczailo nas kilka wydanych wczesniej tytulow. Mamy co prawda rozbudowe miast, ale nie jest ona az tak znaczaca. Najwazniejszym elementem pozostaje handel, a nastepnie polityka, militaria i logistyka, bo niezwykle wazne jest jak rozdysponowujemy swoje oddzialy na mapie.
.
/ Innowacje - po miesiącu zauważyłem że zagranie dogmatu przez przeciwnika, zmusza nas do wykonania go jeśli mamy możliwość ). 
