Grywamy w Dziedzictwo dość rzadko, ale regularnie. Niestety straciłem zapał do dokładnego zapisywania wyników, więc trudno o jakieś szersze wnioski, ale gdyby odnieść się do tego, że waga akcji z planszy głównej została odzwierciedlona w koszcie jej odpalenia (Przedsiębiortswo najdroższe, bo najcenniejsze - Misja najtańsza), to muszę przyznać, że my chyba nie doceniamy Przedsiębiorstwa. O ile wykonanie Misji jest najbardziej losowe (można trafić od razu albo mieć zupełnie nie po drodze z obiema pociągniętymi misjami) i cena to odzwierciedla, to Przeds. nie wydaje nam się tak istotne, by poświęcać dla niego punkt i dwóch znajomków.
Dodatkowo akcja położnej też jest dość łatwa (znajomek i 2 złota), a jest to akcja kluczowa dla dalszej gry. Czy pieniędzy nie powinno być tam więcej?
Stwierdzam jednak po tych kilku miesiącach ogrywania tytułu, że gra ma bez wątpienia jedną wadę - karty interakcyjne. Jest ich za mało, by w miarę sprawiedliwie obdzielać graczy, a ich zagranie może przeciwnikowi naprawdę sporo popsuć. W grze, która wymaga całkiem dokładnego liczenia kart, żetonów akcji itd. dochodzi niejednokrotnie do sytuacji, gdzie jeden gracz ma obliczone ruchy do końca rundy, które przyniosą dokładnie wyliczone i potrzebne profity, a przeciwnik pozbawia go jednym małżeństwem szans na realizację wytyczonych celów. W grze 3-osobowej to już w ogóle dramat. "Czemu mi to zabierasz, nie jemu?"
Czekamy na dodatek interakcyjny, który nie pozostawi wątpliwości - za każdym rogiem, z każdej strony stołu czyha Zdrajca. Więcej interakcji, albo wcale.
jax pisze:TomB pisze:Edycja: Doczytałem się, że nowe pałace działają jednorazowo po ich kupieniu. No, to tak sobie... Wersja z dobieranymi pałacami startowymi podoba mi się dużo bardziej.
Tutaj mocno się nie zgodzę.
Tak, masz rację, lepiej to działa z pałacami dostępnymi losowo. (Przepraszam za wracanie do tak dawnej wypowiedzi, ale jakoś wcześniej jej nie zauważyłem).
