Super Motherload / Wiertła, Skały, Minerały (Gavan Brown, Matt Tolman)

[AkitaInu]

Z tego co pamiętam, to w 2 grało mi się najlepiej. Przy 4 nic nie zaplanujesz. Robi się to, co można zrobić najlepszego (dla siebie) w danej chwili.

Tapnięte z espiątki

Mam podobne wrażenia, we 2 osoby najlepiej się gra, w 3 też bardzo dobrze. W cztery osoby jest jeden problem, planowanie w swojej turze nie ma troche sensu bo plansza się mocno zmienia zanim kolejka do Ciebie dojdzie.

[zyndram]

A ja jestem zawiedziony jakością polskiego wydania, myślałem (i tak też mnie zapewniali), że będzie takie samo jak wydanie oryginalne. Niestety nie jest, a przynajmniej nie takie samo jak to pierwsze wydanie (z tą mniej fioletową okładką). Plansza i kafelki są jakieś takie błyszczące strasznie, oryginalne są bardziej matowe. Nadruk na pudełko jakiś taki... prześwitujący, ale to może kwestia projektu graficznego.

[Elemele]

A ja jestem zawiedziony jakością polskiego wydania, myślałem (i tak też mnie zapewniali), że będzie takie samo jak wydanie oryginalne. Niestety nie jest, a przynajmniej nie takie samo jak to pierwsze wydanie (z tą mniej fioletową okładką). Plansza i kafelki są jakieś takie błyszczące strasznie, oryginalne są bardziej matowe. Nadruk na pudełko jakiś taki... prześwitujący, ale to może kwestia projektu graficznego.

Masz rację i nazwa też jest inna niż wydanie oryginalne... wielki zawód GFP

[Desktop-Shaman]

A ja jestem zawiedziony jakością polskiego wydania, myślałem (i tak też mnie zapewniali), że będzie takie samo jak wydanie oryginalne. Niestety nie jest, a przynajmniej nie takie samo jak to pierwsze wydanie (z tą mniej fioletową okładką). Plansza i kafelki są jakieś takie błyszczące strasznie, oryginalne są bardziej matowe. Nadruk na pudełko jakiś taki... prześwitujący, ale to może kwestia projektu graficznego.

Rozumiem, że jedni wolą lakier matowy inni błyszczące, rozumiem również, że komuś mógł się bardziej podobać projekt graficzny z pierwszego druku, ale co to wszystko ma wspólnego z jakością ?

[rattkin]

Można kupić tamto angielskie wydanie, zostawić sobie pudełko i plansze/kafelki, a przełożyć karty

[olsszak]

No wlaśnie też się spotkałem z opinią, że jakość nie taka jak wydania angielskiego, że aż specjalnie rozpakowalem grę. I muszę powiedzieć, że nie wiem o co chodzi. Jak dla mnie mega solidnie. W angielską grałem raz, ale nie przypominam sobie znaczącej różnicy w wykonaniu...

[TTR_1983]

Taką teorię głoszą tylko typowe janusze, którym nic nie pasuje. Gra jest dobrze wydana.

Wysłane z mojego Lenovo A6020a40 przy użyciu Tapatalka

[Fiacik]

Liczę się z zamiarem kupna tej gry. Generalnie wszystko mi odpowiada, nawet oprawa graficzna jest tylko jedno ale - czy to nie takie Takenoko na Marsie? Wiem, że tam nie ma deckbuildingu, ale są cele, kilka akcji i prosty gameplay. No właśnie, czy ta gra to nie takie wprowadzenie do gier planszowych, coś lekkiego gdzie tak naprawdę liczy się tylko fun? Dzięki

[AkitaInu]

Żadne tam takenoko Gra jest dużo lepsza i ma deck building, dość specyficzny ale masz wybór jakie karty akcji dokupujesz. A generalnie gre bardzo polecam

[tassman]

Zagrałem wczoraj z synem. Odczucia są bardzo pozytywne. Nie jest długa (dzieciak się nie znudził). Klimat kopania jest odczuwalny. I co najwżniejsze uważam, że rewelacyjnie go wprowadziła w mechanikę budowania talii (jeszcze nie grał tą mechaniką).
Ogólnie jestem bardzo zadowolony z zakupu.

[GFP]

Zagrałem wczoraj z synem. Odczucia są bardzo pozytywne. Nie jest długa (dzieciak się nie znudził). Klimat kopania jest odczuwalny. I co najwżniejsze uważam, że rewelacyjnie go wprowadziła w mechanikę budowania talii (jeszcze nie grał tą mechaniką).
Ogólnie jestem bardzo zadowolony z zakupu.

O proszę- o tym nie pomyśleliśmy. Wiertła jako wprowadzenie do Dominiona...

[tassman]

Zagrałem wczoraj z synem. Odczucia są bardzo pozytywne. Nie jest długa (dzieciak się nie znudził). Klimat kopania jest odczuwalny. I co najwżniejsze uważam, że rewelacyjnie go wprowadziła w mechanikę budowania talii (jeszcze nie grał tą mechaniką).
Ogólnie jestem bardzo zadowolony z zakupu.

O proszę- o tym nie pomyśleliśmy. Wiertła jako wprowadzenie do Dominiona...

Tak właśnie Zaraz po grze o tym pomyślałem, że spróbuję z nim Dominiona.

[Trolliszcze]

Ponieważ z wiadomych względów chłopakom z GFP trzeba trochę osłodzić życie, napiszę o mojej pierwszej rozgrywce.
Kurczę, ale to fajna gra! Jestem zaskoczony bardzo na plus. Z zasad wydawało mi się to bardzo proste, zbyt proste jak na mój gust (Rosenbergi, Feldy i takie tam) - a tutaj niespodzianka. Graliśmy z żoną w dwie osoby i naprawdę jest o czym pomyśleć. Co mi się podobało?
- Trzeba uważać, co się swoimi tunelami udostępnia przeciwnikowi.
- Talie graczy ciut się od siebie różnią! Nie miałem o tym pojęcia, a tu taka niespodzianka.
- Są emocje do końca. Szczególnie ciekawy jest warunek zakończenia rozgrywki (wykopanie ostatniego artefaktu), bo skąd ja mam kurna wiedzieć, czy wygrywam!? To kopać czy nie?!
- Ładne, a i temat fajny!
- Stosunkowo szybkie.

Jeszcze nie wiem, jak będzie z regrywalnością, ale gra się chyba głównie pod karty osiągnięć, więc zawsze trochę inaczej.
Ogólnie rzecz biorąc, idealny stosunek ceny i wielkości pudła do zawartości. Polecam z całego serca zarówno geekom, jak i początkującym - właściwie każdy znajdzie dobrą okazję, żeby w Wiertła zagrać. I oby się GFP dobrze układała współpraca z Roxley, bo fajne gry tam robią.

[Gizmoo]

Zgadzam się z powyższym, poza dwoma kwestiami. Na czterech graczy gra się ciągnie i niestety jest zbyt chaotyczna. Nic/niewiele da się zaplanować. Przy trzech jest już lepiej. W dwie osoby nie grałem, ale rzeczywiście może być dużo lepiej.

[Trolliszcze]

Spróbuj na dwie, bo jest IMHO dość strategicznie. Spokojnie możesz się ustawiać pod osiągnięcia, do których przeciwnikowi jest daleko, a Tobie bliżej (albo możesz się z nim ścigać, kiedy widzisz, że idzie po coś konkretnego). Nie grałem na więcej osób (to moja pierwsza rozgrywka), ale wydaje mi się, że karty pozwalające usuwać małe osiągnięcia z powrotem do talii też są bardziej przydatne na dwie osoby (boczęsto widać, na co się czai przeciwnik).

[olsszak]

Ja jestem dzisiaj po swojej pierwszej rozgrywce Wiertla ( w tytuł ogolnie drugi, bo pierwszy raz grałem w kwietniu w angielską wersję). Teraz graliśmy we 3, wcześniej zagrałem we 2. Czas rozgrywki we 3 to 1,5 nie licząc tlumaczenia zasad. Myślę, że kolejne razy pójdą szybciej jak już się nabędzie pewnego automatyzmu, że nie zastanawiasz się czy możesz coś zrobić albo jak, ale jedyne Twoje namyły będą dotyczyły posunięć strategicznych

Myślę, że gra jest optymalna na dwóch, ale na 3 jest wciąż fajnie i nie za długo, natomiast tak czy siak trzeba pogodzić się z tym, aby nie planowąć ruchów naprzód. We 4 raczej nie wyobrażam sobie tego tytułu, a przynajmniej bałbym się go

Niemniej jednak gra mi się mega podoba. Jest świetna, mimo, że nie ma racze nic odkrywczego, ale to co jest, jest bardzo dobrze poukładane, w bardzo przyjemnej oprawie graficznej. Kart nie ma za dużo, minimalne, ale zauważalne rożnce między poszczególnymi taliami. Wiercenie czy wysadzanie tuneli jest miodne

Na pewno będę wracał do tego tytułu i cena za ktorą kupiłem na wspieram ze zniżką uważam za mega dobrą, jak na zawartość i na samą wartość tytułu

[Peltonen]

Jestem po pierwszej partii na 2 osoby. Bardzo pozytywne wrażenia. Graliśmy beztrosko, nie przejmując się udostępnianiem atrakcyjnych terenów przez nieodpowiedzialne wiercenie
Bardzo pozytywnie zaskakuje możliwość robienia fajnych kombosików, gdzie można kupić np. 2 a nawet 3 karty pilotów. To zdecydowanie najfajniejsza rzecz w tej grze.
Jeśli chodzi zaś o deck building to jest on tylko jako czynność w wyniku której zwiększa się swoją Talię Gracza. Chodzi mi o to, że kart jest na tyle mało, że i tak zdecydowaną większość udaje się zakupić i nasza decyzyjność przy zakupach pilotów ogranicza się do kolejności ich zakupu. Absolutnie nie jest to wada gry i rzeczywiście dla dzieci/młodych graczy może to być wejście w świat gier z budowaniem talii.
Zaletą tej gry jest połączenie kilku prostych mechanizmów w miodną grę. Ciekaw jestem partii w więcej graczy.

[kdsz]

Jestem po pierwszej partii na 2 osoby. Bardzo pozytywne wrażenia. Graliśmy beztrosko, nie przejmując się udostępnianiem atrakcyjnych terenów przez nieodpowiedzialne wiercenie
Bardzo pozytywnie zaskakuje możliwość robienia fajnych kombosików, gdzie można kupić np. 2 a nawet 3 karty pilotów. To zdecydowanie najfajniejsza rzecz w tej grze.
Jeśli chodzi zaś o deck building to jest on tylko jako czynność w wyniku której zwiększa się swoją Talię Gracza. Chodzi mi o to, że kart jest na tyle mało, że i tak zdecydowaną większość udaje się zakupić i nasza decyzyjność przy zakupach pilotów ogranicza się do kolejności ich zakupu. Absolutnie nie jest to wada gry i rzeczywiście dla dzieci/młodych graczy może to być wejście w świat gier z budowaniem talii.
Zaletą tej gry jest połączenie kilku prostych mechanizmów w miodną grę. Ciekaw jestem partii w więcej graczy.

Mam dokładnie takie same odczucia. Gramy sobie z córką w trybie intuicyjnym, bez zbytniego rozkminiania możliwości, ale nawet przy takim luźnym podejściu da się wykręcić widowiskowe combo. Gra jest czytelna, porządnie wydana i, moim zdaniem, całkiem klimatyczna. Umożliwia szkolenie Lecha Wałęsy i wiercenie nim dziur na Marsie. Czego chcieć więcej?
Właściwie jedyne mankamenty jakie widzę, to mało intuicyjna ikonografia niektórych kart małych osiągnięć i trochę niefajny warunek zakończenia gry. Czyli drobiazgi.

[ostoja]

Jestem po pierwszej grze. Wydanie bardzo dobre, karty dosyć grube, nie wiem skąd pretensje. Można grać dosyć beztrosko i rozgrywka na pewno przyniesie sporo radości, można trochę pomóżdżyć. Jest możliwość robienia fajnych kombosów, czym moja dziewczyna doprowadzała mnie do szewskiej pasji. Nie podobały nam się niektóre karty małych celów, ale w rozgrywce dwuosobowej takich kart odkrytych jest 4, więc raczej nie ma ryzyka, że nic nie będzie nam odpowiadało. Podoba mi się warunek zakończenia rozgrywki, czyli zakrycie wszystkich artefaktów na planszy, bo można przy tym fajnie pokalkulować, czy mamy w danym momencie przewagę i warto kończyć grę, czy lepiej trzymać się od ostatniego artefaktu z daleka. Aha, pierwsza rozgrywka w dwie osoby, ze sporadycznym zaglądaniem do instrukcji zajęła nam około godziny. Ode mnie 7/10.

[mikeyoski]

Oryginał jest zrobiony z innego rodzaju papieru. Nie tylko karty, ale i pudełko i plansze, żetony, etc. Mi bardziej odpowiadało wykonanie oryginalne. Nie oznacza to, że wydanie GFP jest słabe. Jest po prostu inne.

Tapnięte z mojego T800

[olsszak]

Oprócz wyżej napisanej opinii dodam jeszcze, że w weekend wytłumaczyłem grę bratu, który nie gra praktycznie w planszówki i radził sobie tak znakomicie, że w grze dwuosobowej ograł mnie 69 vs 68 Instrukcja wręcz prowadzi za rękę, a wszystko jest spójne i nie jest tego za dużo. W weekend, będę chciał spróbować zagrać w tą grę w córką (9 lat)

[akahoshi]

Kilka partii za mną w dwie osoby i powiem, że gra jest świetna.
Choć czasem przeszkadza nam (mnie i żonie) przypadkowa negatywna interakcja (nie przepadamy za tą cechą gier). Często zdarza się tak, że coś sobie zaplanuję, a tu bach, w turze małżonki, wykonuje ona odwiert właśnie tam, gdzie chciałem to zrobić ja w swojej turze .
Mimo to bawimy się przy niej świetnie.
Karty celów (losowe osiągnięcia małe i duże) są znakomitym urozmaiceniem, przez co każda rozgrywka przebiega nieco inaczej (wpływają na to też małe, acz subtelne różnice w poszczególnych taliach pilotów).

Nie przepadam za mechaniką budowania talii, ale w tej grze bardzo fajnie ten mechanizm został wpleciony, przez co w ogóle mi nie przeszkadza.

Proste (ale nie prostackie) zasady pozwalają szybko wprowadzić nowego gracza.

[ChlastBatem]

Choć czasem przeszkadza nam (mnie i żonie) przypadkowa negatywna interakcja (nie przepadamy za tą cechą gier). Często zdarza się tak, że coś sobie zaplanuję, a tu bach, w turze małżonki, wykonuje ona odwiert właśnie tam, gdzie chciałem to zrobić ja w swojej turze .

Negatywna interakcja to za duże słowa. Większości gier euro opiera się na szczątkowej interakcji w postaci zajmowania pól/akcji/surowców/budynków itp.
Np. Zamki Burgundii

[akahoshi]

Może rzeczywiście trochę na wyrost użyłem tego sformułowania, ale w większości euro masz jakieś inne wyjście.
Tutaj zazwyczaj zbierasz konkretny kolor kart żeby walnąć jakiegoś kombosa, masz już wszystkie uzbierane, a tu lipa. Drugi gracz w swojej turze zajumał ci tą możliwość i jedyne co możesz zrobić w swojej turze, to zebrać ochłapy.
No, chyba, że właśnie otworzył ci drogę do innego komba .

[Yavi]

Może rzeczywiście trochę na wyrost użyłem tego sformułowania, ale w większości euro masz jakieś inne wyjście.
Tutaj zazwyczaj zbierasz konkretny kolor kart żeby walnąć jakiegoś kombosa, masz już wszystkie uzbierane, a tu lipa. Drugi gracz w swojej turze zajumał ci tą możliwość i jedyne co możesz zrobić w swojej turze, to zebrać ochłapy.
No, chyba, że właśnie otworzył ci drogę do innego komba .

Polecam grę we 4 Będziesz mógł zapomnieć o jakimkolwiek planowaniu na przyszłość