Ad blocker detected: Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker on our website.
Tutaj można dyskutować o konkretnych grach planszowych i karcianych. Każda gra ma swój jeden wątek. W szczególnych przypadkach może być seria gier. NIE NALEŻY TUTAJ PYTAĆ O ZASADY, MALOWANIE, ROBIENIE INSERTÓW ORAZ KOSZULKI! OD TEGO SĄ INNE PODFORA
mauserem pisze: ↑13 lis 2018, 09:50Ale podejście PSC Games to kpina
Oj tam. Napisali przecież, że kochają płótnowane karty i że chcą "upgrade the feel of our playing cards". Ich karty są zapewne teksturowane za Wasze pieniądze, a na płótnowanie kart dla wspierających po prostu nie starczyło.
Przepraszam za sarkazm, ale wyjątkowo mnie wkurzają ci partacze od czyszczenia swoich magazynów z badziewnych żołnierzyków, których nikt nie chciał od nich kupować.
Gdy wszystko inne zawiedzie, rozważ skorzystanie z instrukcji.
Wczoraj rozegraliśmy po raz pierwszy partię w QG:VoD. W niepełnym składzie oraz nie do końca ale podzielę się kilkoma pierwszymi wrażeniami. Nie grałem wcześniej w żadną z gier z tej serii.
- Wykonanie stoi na średnim poziomie, powiedzmy na 4. Karty są płócienne, wysokiej jakości, bez obramowania, grafiki przyjemne, graficzne wskazania lokacji na karcie trochę mało czytelne. Zakoszulkowałem je z przyzwyczajenia w Arcane Tineman Standard, które są lekko za duże. Plastikowe figurki są dostateczne, małe. Plastik miękki, szczegółowość bez szału, w dobie współczesnych z gier z KS raczej rozczarowujące. Mapa chyba trochę za mała. Lokacji jest dużo, połączenia pomiędzy nimi grają kluczowe znaczenie. Po zasypaniu jej figurkami nawigowanie trochę utrudnione.
- Zasady są nieskomplikowane, podejrzewam że nie popełniliśmy większych błędów. Instrukcja trochę mało czytelna. Największym problemem jest chyba ustalenie linii zaopatrzenia, która to reguła odróżnia VoD od pozostałych gier z serii, z czego się zorientowałem. Pod koniec rozgrywki nie mieliśmy już z tym problemu. Spodziewam się, że w następnych grach wszystko będzie już oczywiste. Poziom skomplikowania chyba dobrze oddaje ocena na BGG. Ja postawił bym VoD obok Blood Rage lub Szoguna.
- Frakcje są asymetryczne, z dość określoną strategią, luźno symulujące historię wojny peloponeskiej. Karty zapewniają w moim odczuciu gwarancję zadowalającej regrywalności.
- Graliśmy pierwszy raz, więc poznanie reguł i wyjaśniania wątpliwości, analiza kart, zabrały nam sporo czasu. Myślę, że gra spokojnie do rozegrania w ciągu 2-3 godzin, tym bardziej, że zakłada "nagłą śmierć" przy dużej przewadze jednego z sojuszy.
- Tura gracza jest krótka i na tym najbardziej mi zależało. Gra się dynamicznie, pomiędzy turami baczna obserwacja sytuacji na planszy oraz kart na ręce.
- Odczucia z rozgrywki i kilka szczegółów technicznych.
Gra się w parach, nie wyłania się jednego zwycięzcy, tylko zwycięski sojusz. Można grać w mniejszym niż 4 os. składzie, jednak kontrolowanie dwóch talii spowalnia grę i dodatkowo premiuje gracza, który kontroluje cały sojusz w przypadku rozgrywki 3 os.
Decyzji do podjęcia jest sporo. Tura składa się z kilku etapów. Podstawowy ruch to po prostu zagranie jednej i tylko jednej karty z ręki: mobilizacja, walka, status, wydarzenie, przygotowanie. Dodatkowo można zagrać karty przygotowane w poprzednich turach (kilka kart), można przygotować sobie kartę do zagrania na kolejne tury (leżą rewersem do góry przed graczem), przygotować reakcje na zagrania przeciwnika oraz reakcje na swoje kolejne akcje, więc można tworzyć coś w rodzaju łańcuszka akcji - fajne.
Należy zabezpieczyć zaopatrzenie dla swoich jednostek, także przez zakup i umiejętne rozkładanie na planszy żetonów przekupstwa. Bardzo mi się ta mechanika podoba, ponieważ przez umiejętne wprowadzanie jednostek na planszę można sprytnie blokować dostępne dla przeciwnika lokacje poprzez uniemożliwienie mu ich zaopatrywania. Walka toczy się o lokacje, których kontrolowanie może znacznie poprawić naszą sytuację i ograniczyć pole do popisu przeciwnikom - bardzo fajne.
Mobilizując jednostki należy wziąć pod uwagę czy region, do którego mobilizujemy jest zaopatrzony. Zmobilizowana, zaopatrzona jednostka wydłuża linię zaopatrzenia i umożliwia mobilizację w kolejnych lokacjach. W jednej prowincji może stać tylko jedna własna jednostka i/lub jedna jednostka sojusznika. Jednostki przeciwnego sojuszu nie mogą okupować tych samych lokacji co nasze. Niezaopatrzone jednostki na koniec tury znikają z planszy. Miasto może być bronione przez jednostkę. Zaatakowane bezbronne miasto zostaje zniszczone, agresor punktuje.
Przygotowanie karty, zakup żetonów przekupstwa kosztują karty z ręki, wiec pojawia się dylemat co odrzucić, skoro wszystko wydaje się przydatne, kart na ręku jest tylko 7. Jeżeli stos doboru zostanie wyczerpany, karty odrzucone nie zostają przetasowane, więc należy uważać żeby nie zgrać się zbyt szybko. Ciężkie decyzje czego się pozbyć - bardzo fajne.
Walka jest banalna. Zgrywa się kartę i atakuje region na planszy sąsiadujący z regionem własną jednostką, następnie zdejmuje się jednostkę przeciwnika w zaatakowanym regionie, własna pozostaje gdzie stała.
Karty przygotowania umożliwiają budowanie miast, które generują punkty zwycięstwa podczas podliczania punktów, punkty zdobywa się również za niszczenie miast przeciwnika. Punktowanie jest na zakończenie kolejnych 3 rund oraz duże po 15 rundzie kończącej grę. Na koniec gry zdobywa się dodatkowe punkty ze kontrolowanie kluczowych lokacji oznaczonych na mapie (posiadanie w nich miasta).
Wbrew pozorom gra się szybko, tury przebiegają sprawnie jak już wyżej napisałem, czas określony przez producenta 90-120 min. jest trochę zbyt optymistycznie ustalony, po zapoznaniu się z mechaniką i kartami, a więc myślę że po 2-3 rozgrywkach jak najbardziej realne jest zmieszczenia się w 3 godzinach przy pełnej grze, bez wcześniejszego zakończenia poprzez nagłą śmierć którejś ze stron (przewaga 10 pkt).
Podsumowując:
Bardzo udana, dynamiczna, asymetryczna, konfrontacyjna, z sensownym czasem rozgrywki, osadzona w interesującym okresie historycznym hybryda euro-wojenna. Na podstawie pierwszego wrażenia bardzo polecam.
Ja myślę nad zakupem którejś gry z serii i się waham Liczę, że zagrasz we wszystkie części i się podzielisz wrażeniami Póki co przodowały opinie, że najlepszą częścią gry był QG14 potem VoD i jako najsłabsza pierwsza część.
zacząłem od 1914
potem VoD
potem 2 wojna z Air Marshals i Alternate Histories
a ostatnio Cold War
Najwięcej emocji wspominam po każdej rozgrywce w 1914 - gra kompletna w swojej syntetycznej formie.
grę w VoD wspominam nie najlepiej, ale nie był to problem samej gry (mechanizm ze złotem i płaceniem za zaopatrzenie uważam za rewelacyjny) a raczej settingu, który dla mnie nie jest intuicyjny, zwłaszcza w kontekście mapy i synergii kart (wychodzi na to, że jestem leszczem jeśli chodzi o timeline wojen peloponeskich i mapę, orientowanie się w której było uciążliwe).
Pierwotny QM ma ten minus, że dodatki (dość kosztowne) są MUST, ale sama gra jest tak samo rewelacyjna jak 1914
Ostatnio rozegrany Cold War jest niezły (emocje były spore - a dla mnie to spory wyznacznik "miodności") i chyba tylko jego niedostępność jest obecnie największym minusem. Za to fakt, że jest pomyślany na 3 osoby jest niewątpliwym atutem.
VoD wybrałem właściwie tylko dlatego, że jest przeznaczony dla 4 graczy. Mamy stała grupę i spotykamy się w takim składzie, wyjątkowo jak ostatnio w 3. Biorę jeszcze pod uwagę 1914, ponieważ bardzo lubię historię Wielkiej Wojny, tylko dedykowana ilość graczy (5) oraz ta ahistoryczna mapa Europy środkowej wstrzymują mnie od zakupu.
W Boże Narodzenie czeka mnie chyba lektura Wojny Peloponeskiej Tukidydesa.
Air Marshal i Alternate Histories są o tyle "must", że po ich wprowadzeniu już się raczej nie wraca do gołej podstawki - chyba że w celach szkoleniowych. Oba te dodatki rozbudowują talię używaną w czasie rozgrywki i wprowadzają trochę nowych i ciekawych mechanizmów.
Prelude to inna bajka: pozwala na "przedgrę", poprzedzającą zasadniczą rozgrywkę i posługuje się w tym celu odrębną talią kart. Jeszcze nie grałem z Prelude, ale widać, że ten dodatek powoduje, że różnie wygląda sytuacja startowa każdej partii, czyli "alternatywność" opowiadanej historii rozciąga się na okres przedwojenny. Na pewno zwiększa to regrywalność i ogranicza stosowanie przez weteranów QG wypracowanych schematów prowadzenia rozgrywki.
Gdy wszystko inne zawiedzie, rozważ skorzystanie z instrukcji.
Niestety jeszcze nie miałem okazji położyć swoich rączek na Prelude - ale jest u mnie na krótkiej liście zakupowej. Sporo sobie obiecuje po możliwości zmiany warunków startowych.
Zagraliśmy 3. rozgrywkę w VoD, w końcu pełną. Graliśmy z odliczaniem czasu. 2,5 min. na gracza, gra zajęła 2,5 godz., w tym kilka krótkich przerw na dymka. Szło bardzo sprawnie. Oligarchowie pokonali Demokratów 49:44. Oligarchowie zdobyli szybko, bezpieczną przewagę punktową, dzięki wybudowaniu przed drugim punktowaniem trzech miast w Syrakuzach, Messenii i Ionii oraz grając kartę statusu za miasto w Syrakuzach. Demokraci zmagali się z ciągłą presją i właściwie reagowali jedynie na ruch Oligarchów. Udało im się co prawda wybudować dwa miasta na wyspach u wybrzeży Azji Mniejszej, dorzucili do tego jeszcze dwie karty statusu oraz punkty za każde zdjęcie Trimery przeciwnika przez Ateny ale po zburzeniu przez Korynt miasta na Korfu i skolonizowaniu Półwyspu Chalcydyckiego oraz Beocji było już za późno. Było kilka ciekawych momentów np. nieudane powstanie helotów na Peloponezie, stłumione przez Spartę w ciągu jednej tury, zdobycie przez Ateny Zatoki Korynckiej z niebronionym Koryntem czego nie udało się wykorzystać przez brak możliwości przeprowadzenia bitwy lądowej. Po zbudowaniu przewagi Oligarchowie skupili się na podszczypywania przeciwnika wymuszając jego reakcje i nie pozwalając na jakieś ciekawsze zagrania. Korynt zagrał kilka kart uszczuplając talie przeciwników punktując w łatwy sposób.
Grało się bardzo przyjemnie, sprawnie, z zaangażowaniem. Masa ciekawych decyzji. Fajna gra.
Nie wiem kiedy zrobi się powtarzalnie, bo strategii dla każdej frakcji nie widać za dużo i głównie są determinowane przez karty statusu ale zakładając że każdy będzie chciał zagrać, każdą frakcją minimum 2x przez kilka / kilkanaście kolejnych naszych spotkań gra pozostaje na stole. Ponadto klimat starożytności wszystkim bardzo pasuje.
Grał ktoś w 2 edycję (wersja WWII) ? Zmiany są istotne ? No i jak wygląda kwestia kompatybilności z dodatkami - słyszałem, że Prelude śmiga bez problemów, a reszta ?
Swoją drogą ta druga edycja to byłaby dobra okazja żeby ktoś się pochylił nad tematem wydania tego u nas Za drugą edycję odpowiada Ares a są u nas dwa wydawnictwa, które z nimi chyba dobrze żyją
Ja miałem okazję raz zagrać w drugą edycję. Niestety w pierwszą nie grałem, więc z własnego doświadczenia nie wyrażę opinii co do zmian. Ale z tego co śledziłem na forach, to raczej zmiany są na plus. Głównie balans: wyrzucenie kilku kart oraz dodanie nowych, lekkie zmiany w tekstach istniejących już kart, dodanie jednej jednostki więcej (z tego co pamiętam) dla USA oraz podobno gra Japonią nie jest już tak frustrująca jak w poprzedniej wersji.
Co do dodatków, bazując na wypowiedziach na forum, Prelude jest kompatybilne, tak jak wspominałeś. Pozostałe dodatki czyli Air Marshal i Alternate Histories podobno czekają na nowy dodruk.
Doświadczenie z serią do tej pory miałem jedynie z edycją 1914, którą posiadam i mimo, że edycja WWII (bez dodatków) wydaje się uproszczona, to grało mi się bardzo dobrze i sam myślę nad kupnem własnej kopii
Probe9 pisze: ↑21 lut 2020, 21:10Grał ktoś w 2 edycję (wersja WWII) ? Zmiany są istotne ?
Grałem sporo w pierwszą edycję, a ostatnio rozegrałem trzy partie drugiej edycji, ale trudno mi porównać je obie z prostego powodu. W podstawkę pierwszego wydania grałem dawno temu i dość krótko, bo zacząłem używać dodatków natychmiast po ich ukazaniu się. W nowej edycji podoba mi się poprawka na mapie, teraz nie ma problemu z rozgraniczeniem obszarów Pacyfiku u zachodnich wybrzeży USA. Dobra jest japońska karta statusu, która zmusza gracza amerykańskiego do zajęcia się Hawajami, czyli większego zwrócenia uwagi na działania na Pacyfiku. Jest w ogóle trochę nowych kart, ale za mało grałem, żeby ocenić, czy są lepsze od tych z pierwszego wydania. Część kart zyskała bardziej precyzyjne opisy, ale dla równowagi pojawiły się trzy nowe, których nie potrafili zinterpretować nawet native speakerzy, dopiero autor musiał rozstrzygnąć. Jest powszechne przekonanie (na BGG), że druga edycja poprawiła balans, który rzekomo w pierwszej podstawce był przechylony na stronę Aliantów. Ja tego wówczas nie zauważyłem, ale jak wspomniałem, samą podstawką grałem bardzo krótko.
Ogólnie mogę powiedzieć, że QG39 staje pełną grą dopiero z dodatkami. Zatem całościowe porównanie będzie dla mnie możliwe po zagraniu kompletnym drugim wydaniem.
No i jak wygląda kwestia kompatybilności z dodatkami - słyszałem, że Prelude śmiga bez problemów, a reszta ?
Prelude jest bardzo "oddzielne", to nieomal osobna gra, rozgrywana przed tą właściwą. Nowego wydania Prelude ma nie być. Ale Air Marshall i Alterante Histories oczywiście muszą mieć nowe edycje, żeby współgrały z kartami z nowej podstawki.
Jeśli ktoś ma kompletne pierwsze wydanie QG39, to póki co nie widzę powodu do przerzucania się na drugą edycję. Ale dla nowych graczy ta druga jest oczywistym wyborem. Bądź co bądź to ostatnie słowo autora w tej kwestii i wieloletnie doświadczenia pozwoliły z pewnością doszlifować cały system.
Mam pytanie - czy quartermaster general WW2 daje radę na 3 osoby? Gram głownie w takim składzie.
Macie może propozycje na inne gry w klimacie 2 wojny na 3 osoby?
sajlenthill pisze: ↑29 maja 2020, 12:28
A może ma ktoś tłumaczenie instrukcji i kart do Cold War?
Tam nie ma za wiele tłumaczenia.
Karty nie zawierają żadnego fluff tekstu poza tytułem, który buduje mniej więcej "kontekst" (wpisany w google da Ci ogólne pojęcie do jakiego wydarzenia historycznego się odnosi)
Istotne informacje są schematyczne dla wszystkich kart i opierają się na słowach kluczowych w konkretnym porządku:
- Moment/warunek użycia (np początek tury, zagranie karty przez przeciwnika)
- opcjonalnie wskazuje który gracz zostaje objęty efektem działania karty
- Efekt działania karty (możliwość przeprowadzenia akcji rekrutacji lub budowy, reakcja na akcję przeciwnika, zdybcie/utrata punktów)
- Obszar objęty działaniem karty (najczęściej karty "Status" lub "Event")
- Symbol eskalacji lub warunkowej eskalacji (w zależności od wykorzystanego efektu)
Instrukcja jest spora ale raczej dlatego, że zawiera dużo przykładów.
Głównie w użyciu jest "ściąga" zestawieniem ilości kart, opisem sekwencji tury, rozstawieniem początkowym na planszy
jak znajdę trochę czasu to zmontuję jakiegoś excela z tymi kartami (zrobiłem coś takiego do QG 1914-1918)
sajlenthill pisze: ↑30 maja 2020, 20:55
Byłoby super!
Daj mi znać, czy jest to dla Ciebie zrozumiałe - kluczem jest konsekwentny wording - jest całość kart - nie tłumaczyłem nazw regionów bo odnoszą się do mapy
sajlenthill pisze: ↑30 maja 2020, 20:55
Byłoby super!
Daj mi znać, czy jest to dla Ciebie zrozumiałe - kluczem jest konsekwentny wording - na razie Blok Wschodni - nie tłumaczyłem nazw regionów bo odnoszą się do mapy
A jest coś takiego jak skrót zasad? Dałoby się go również przetłumaczyć? Dopiero przymierzam się do zakupu więc nie wiem czy jest w pudle jakieś podsumowanie zasad.
W pudełku znajdują się karty pomocy z podsumowaniem porządku tury,
zestawieniem ilości znaczników armii, oraz ustawieniem początkowym jednostek na mapie,
oraz z zestawieniem ilościowym typów kart każdej strony konfliktu.
Nie nazwałbym tego podsumowaniem zasad.
W instrukcji znajduje się dużo więcej informacji dotyczących konkretnych zasad wraz z przykładami.
Jak wspominałem nie jest to coś szczególnie skomplikowanego - jest dość dobrze uporządkowane i logiczne.
Po tym jak się złapie "flow" gry, nie zagląda się do instrukcji zbyt wiele.
Przetłumaczenie całej instrukcji wymaga czasu, którego teraz nie mam, a na zrobienie jakiegoś podsumowania nie mam żadnego pomysłu.
W sumie zacząłbym chyba od czegoś w rodzaju słowniczka słów kluczowych - potem to pewnie pójdzie z górki.
mauserem pisze: ↑31 maja 2020, 11:40
W pudełku znajdują się karty pomocy z podsumowaniem porządku tury,
zestawieniem ilości znaczników armii, oraz ustawieniem początkowym jednostek na mapie,
oraz z zestawieniem ilościowym typów kart każdej strony konfliktu.
Nie nazwałbym tego podsumowaniem zasad.
W instrukcji znajduje się dużo więcej informacji dotyczących konkretnych zasad wraz z przykładami.
Jak wspominałem nie jest to coś szczególnie skomplikowanego - jest dość dobrze uporządkowane i logiczne.
Po tym jak się złapie "flow" gry, nie zagląda się do instrukcji zbyt wiele.
Przetłumaczenie całej instrukcji wymaga czasu, którego teraz nie mam, a na zrobienie jakiegoś podsumowania nie mam żadnego pomysłu.
W sumie zacząłbym chyba od czegoś w rodzaju słowniczka słów kluczowych - potem to pewnie pójdzie z górki.
Przejrzałem całą instrukcję i ciężko mi jest się połapać ze względu na język. Pewnie byłoby łatwiej gdybym zagrał w jakąkolwiek grę z serii quartermaster. Pierwsze trudności napotkałem ze szczegółami dotyczącymi supply. Z reakcjami też nieciekawie czy z kartami WMD. Korci mnie strasznie żeby kupić ale mogę nie dać rady ogarnąć całości. Chyba pozostaje mi czekać aż ktoś przetłumaczy całą instrukcję
Wyluzuj głowę, weź to na spokojnie - to proste jest i bardzo logiczne.
Masz już przetłumaczone karty.
Aby jednostka była zaopatrzona musisz móc przeprowadzić połączenie przez sąsiadujące ze sobą obszary zawierające Twoje jednostki, które zajmują te obszary jako jedyne (bezspornie - uncontested). Sama jednostka dla której rozpatrujesz zaopatrzenie może być już na spornym obszarze - czyli ona sama już nie wydłuża linii zaopatrzenia dla jakiejś innej twojej jednostki. Gra pozwala na utrzymanie jednostki poza łańcuchem zaopatrzenia poprzez tzw Zaopatrzenie Organiczne - opłacone przez odrzucenie 1 karty z ręki za każdą zaopatrywaną Armię lub Flotę. Nieopłacone są zdejmowane z planszy. Brak zaopatrzenie jednostek nie wpływa na nie podczas Tur innych graczy.
Co do reakcji sprawa jest prosta - możesz reagować tylko kiedy jest to zdefiniowane w działaniu karty. Mają tak głównie przygotowane karty Status, Espionage i WMD.
W opisie takich kart zdefiniowany jest "trigger - zapalnik": Begin Turn - Poczatek Tury, przeciwnik usuwa Twoją Armię, przeciwnik odrzuca twoją Kartę.
Nie jest zapalnikiem określenie w "Kiedykolwiek" - taka karta nie może być użyta przeciw działaniu innej karty jako reakcja - zakłada się wtedy że to przeciwnik zagrał swoją jako pierwszy (bo była np. jego tura)
Upewnij się że rozumiesz sens użycia tych słów kluczowych:
(kolejnośc przypadkowa - z głowy)
Recruit - zarekrutuj
Build - wybuduj
Uncontested - bezspornie
Battle - przeprowadź bitwę
Air Strike - uderzenie powietrzne
Discard - odrzuć (w przypadku kart)
Eliminate - usuń (w przypadku figurek)
Piece - figurka
Army - Armia (figurka czołgu)
Fleet - Flota (figurka okrętu)
Air Force - Siły powietrzne (figurka samolotu)
Supply Token - Żeton Zaopatrzenia
Printed Supply Token - wydrukowany (na mapie) Żeton Zaopatrzenia
Space - obszar na mapie
Adjacent - przyległy - do nazwanego Obszaru, lub obszaru zajmowanego przez figurkę
Gain - Zbierz (w przypadku VP)
Loose - Utrać (VP)
VP (Victory Points) - punkty zwycięstwa
Escalation Level - poziom eskalacji
WMD cost - koszt użycia WMD (w traconych punktach zwycięstwa)
Draw Deck - talia
Hand - ręka (karty na ręce)
Postaraj się, że rozumiesz zasady zmian na torach Eskalacji
to tak na szybko
i pamiętaj! Google Translator Twoim przyjacielem (o ale najpierw powyższy słowniczek)
Jest to o tyle ciekawe, że Total War ma zawierać wszystko, co pojawiło się w OBU dodatkach (Air Marshall i Alternate Histories) do pierwszej edycji: lotnictwo, karty bolster, Francja i Chiny. Czegóż zatem można się spodziewać się po kolejnym dodatku lub kolejnych dodatkach?
W czasie urlopu brałem udział w całej serii rozgrywek w QG14 i QG39. Potwierdziło się, jaki to kapitalny system! Jeżeli okaże się, że następne dodatki do drugiej edycji QG39 wniosą rzeczywiście coś interesującego, to trzeba się będzie zastanowić nad "przesiadką" ze starej na nową edycję.
Radar mode on
Gdy wszystko inne zawiedzie, rozważ skorzystanie z instrukcji.
Andy pisze: ↑15 sie 2020, 14:22
... Jeżeli okaże się, że następne dodatki do drugiej edycji QG39 wniosą rzeczywiście coś interesującego, to trzeba się będzie zastanowić nad "przesiadką" ze starej na nową edycję.
Radar mode on
kurde kurde kurde... jakoś tak podskórnie czułem, że będą starali się zrobić wszystko, żeby zmusić mnie do przesiadki...
no i proszę, a ja tak bardzo nie chcę
Liczę, że zagrasz we wszystkie części i się podzielisz wrażeniami 
