Gùgōng / Gugong (Andreas Steding)

[brazylianwisnia]

Oby Pfister tego nie robił. Na razie musi grafika kopnąć w tyłek za Blackout. Mało zróżnicowane kolory, słabo widoczne w kiepskim świetle, a dla tych co mają problemy właściwie nieodróżnialne. I plansza, na której bardzo łatwo o pomyłkę w granicach dzielnic. Gugong pod względem czytelności jest o niebo lepszy.

Co jest złego w takim modelu? Gdyby było tak jak Gugong - 40euro podstawka, 55 deluxe podczas gdy w sklepie Blackout 50 euro. Maracaibo miało trafić na KS ale jednak wyjdzie bezpośrednio w Retailu. Mając wybór taki jak w Gugong nawet bym się nie zastanawiał.

[Ryu]

PS: Porównanie z GWT moim zdaniem mocno chybione. Te gry nie mają nic wspólnego.

Gry może i za wiele nie mają ale ja również podczas tłumaczenia zasad musiałem sprawdzić autora bo czułem GWT więc może i coś w tym jednak jest

Ja po jednej partii wiele powiedzieć nie mogę oprócz tego iż to kolejna dobra gra. Nie zaskoczyła mnie niczym. Zupełnie jak GWT czy Klany Kaledonii. Kolejna gra która mimo iż nie oszałamia to jednak gra się w nią z przyjemnością i w zasadzie nie ma się do czego przyczepić. Wykonanie cudne (KS), mechanizmy fajnie działają, downtimów za wielkich nie ma, oznaczenia na planszy klarowne już podczas pierwszej gry... No złego słowa powiedzieć się nie da (albo ja nie potrafię). Zabrakło takiego "och!" po grze i dlatego nie kupię własnego egzemplarza. Cieszę się że kolega ma. Ja partii kolejnej/kolejnych nie odmówię

[Lothrain]

Co jest złego w takim modelu? Gdyby było tak jak Gugong - 40euro podstawka, 55 deluxe podczas gdy w sklepie Blackout 50 euro.

Kilka postów wyżej było, że Gugong deluxe stał po 62 euro, a to już konkretna różnica. Blackout jest z lekka za drogi. Mi ogólnie chodzi o to, że pimpowanie gier euro jest delikatnie bez sensu.

[DziejopisWawel]

Gugong Deluxe był za 55 euro a za 6 była przesyłka do polski.
Zresztą sam możesz sobie sprawdzić : https://www.kickstarter.com/projects/24 ... idden-city

Nie rozumiem też co w tym złego żeby gra euro miała wyglądać ładnie.

[detrytusek]

Z opisu tychże akcji łatwo zauważyć, że tylko 3 pola akcji z wszystkich 7 są godne uwagi. Resztę można olać, co za tym idzie, mamy tutaj mało gry, a dużo powtarzalności i schematyczności. Zazwyczaj moja gra opiera się na 4 polach z 7 i udaje się wygrać. Czy to źle dla samej gry? Nie wiem. Dla mnie tutaj chyba zbyt mało się dzieje i jest zbyt mały rozwój. Rozgrywki są podobne, a postęp oczywisty i podobny w każdej rozgrywce. Brakuje tutaj jakiejś głębi, trudnych decyzji czy krótkiej kołderki. Mimo wszystko gra mi się w to przyjemnie. Gra jest elegancka i wszystko działa. Nie ma emocji, nie czuje wielkiej satysfakcji po wygranej... bo przecież nic wielkiego nie zrobiłem, nie zbudowałem, nie zdobyłem itp. Każda droga daje jakieś małe punkciki i finalnie każdy je zdobywa. Wyniki u nas zawsze mocno zbliżone.

Grę oceniam na 8,5 / 10. Gdyby nie wykonanie wersji deluxe to pewnie byłoby niżej. Polecam serdecznie ten tytuł, ale nie jest to perełka na 10 czy planszówkowe objawienie. Jest to solidny produkt z eleganckimi zasadami.

Hmm ~połowa akcji jest doklejona, duża powtarzalność i schematyczność, brakuje głębi, emocji i satysfakcji i jeszcze kilka innych.
Szczerze po takim podsumowaniu to się spodziewałem oceny max 5. No 5,5 za jakość ale 8,5 ? Jakie Ty gry oceniasz na 5 ?
Absolutnie nie krytykuje, masz prawo do takiej oceny tylko tak się głośno zastanawiam bo gdybym ja miał takie spostrzeżenia o jakiejś grze to bym ją wykopał z półki na bazarek w 5 sekund kategorycznie odmawiając kolejnej rozgrywki, a gdyby współgracz nalegał to bym zaatakował jej pancerną pokrywką.

[piton]

Panowie dzięki za recenzje, w szczególności mechaniki. Wykonanie-wykonaniem, ale jak na to tylko patrzeć, a nie grać Jednak nie żałuję, że wycofałem wsparcie. Teraz to z listy do zakupu wyląduje na "zagrać u kolegi".

Też po wpisie ChlastBatem oczekiwałem oceny w granicach 5, max 6 ... Niemniej wielkie dzięki za tak szczegóły opis, bardzo przydatne informacje
Jak pogracie więcej dajcie znać, zwłaszcza czy można coś wycisnąć więcej - szczególnie z pól (sektorów), które wydają się mało atrakcyjne.

[ChlastBatem]

Trochę racja, że średnio mój opis pasuje do oceny końcowej. Może to wynikać z tego, że skalę bgg trochę wypaczyłem. Jak coś oceniam na 5 albo 6 to jest to praktycznie jednoznaczne z wywaleniem gry z kolekcji i nie muszą to być złe gry, tylko zwyczajnie nie trafiają w moje gusta i normalnie powinienem im dać 1 albo 2. Nie zrobię tego, ponieważ wiem, że gra działa i komuś może się podobać. Nie jest zepsuta, ładnie wygląda itp., ale kompletnie nie gram w takie rzeczy i tyle. Tak więc nie mogę wszystkich ameritrashy ocenić na 1.

Gugong natomiast ma trochę zawyżoną ocenę przez wykonanie i końcowy efekt wizualny. Bo przecież wszystko się składa na ocenę. Tak więc bez wykonania to nie byłoby tego optymistycznego 8,5 tylko 7 albo 6. Tak więc wszystko się zgadza Panowie.

[Turnavine]

Pograłem w swój egzemplarz i oczywiście nie chcę odbierać nikomu wyżej rozeznania w temacie, ale też nie widzę siebie obecnie tylko jako niedzielnego gracza. ; ) GWT, które tutaj było wymieniane w porównaniu znam, cenię i jest do moim zdaniem gra o o wiele większej głębi niż Gugong (nie mogę się przyzwyczaić do tej nazwy, która pasuje grze jak pięść do nosa), ale też i Gugong jest grą zupełnie innej klasy i ciężkości.

Nie zgadzam się, że pola dużą część pól można sobie olać i bez problemu wyprzedzać innych graczy skupiając się jedynie na nich. Na pewno najmniej okupowanym polem były dekrety aż do końcowej tury, ale też nie poznaliśmy wszystkich, kombinacji jest trochę, ale raczej nie sugerują rewolucji w kwestii popularności tego pola. Na pewno dekrety wpływają na użyteczność innych pól, ale faktycznie nie są bardzo oblegane - co można wykorzystać odkładając tam np. karty, które przeciwnicy chcieliby przejąć, a samo pole niekoniecznie im się przyda w ich planach. W ostatecznym rozrachunku na tyle sporo się działo, że nie rzuca się to bardzo w oczy.
W czasie gier na pewno większość graczy miała poczucie pewnej specjalizacji. Można zbudować małe silniczki, można robić pewne komba, skupienie się na niektórych połączonych mechanizmach sprawia, że co turę możemy zyskiwać pewną przewagę. Ja np. nie korzystając z jadeitu i tylko raz (korzystając z akcji, nie tylko podmiany karty) z pola dekretów byłem na drugim miejscu, 10 punktów za graczem, który w ostatniej turze dobrze dobrał jadeit (miał też dekret, który mu dobrze za niego punktował). Innym graczom zdarzało się w tej samej rozrywce nie korzystać często z innych pól.

Bardzo popularne są podróże, ale nie jest to raczej pole przytłaczające inne, daje sporą satysfakcję tak jak mechanika połączonych akcji na kartach. Za minus można z początku uznać, że różne komba wyciągają ostatecznie małe ilości punktów na torze, który jest dość długi i sugerowałby duże przeskoki. Z czasem jednak to mija.

Z początku myślałem, że gra niezbyt angażuje, ale warto obserwować przeciwników, interakcji wbrew pozorom jest trochę, ale na równi będziemy psuć komuś plany świadomie jak i nieświadomie. Nie odczułem dużego dreszczu w oczekiwaniu na swoją turę - czasem szkoda nam, że straciliśmy na coś szansę, ale gra jest dobrą piaskownicą i często możemy obrać inny kierunek. Nie sprawia to bynajmniej, że czułem się zniechęcany do myślenia czy też stałem przed decyzjami "gdziekolwiek nie pójdziesz to posypią się punkty". Gra angażuje, angażuje też nasz umysł w przyjemny, ale też nie mało ambitny sposób. Ostatecznie doceniam, że należy grać taktycznie jak i można podejmować różne strategie.
W ostatniej fazie rozgrywki udzielały się spore emocje, oczekiwanie na otwarcie kolejnego swojego ruchu i możliwości przegonienia innych graczy.

Tytuł siadł, zapewne zostanie na półce, łatwo go wytłumaczyć, nie jest banalny, jest również pięknie wykonany, a i co mi się bardzo spodobało - gracze używali słów "dekret", "służący", audiencja" itp. itd. zamiast tor "taki i owaki", "robotnik". Wymieniane były konkretne prezenty, nie jedynki na dziewiątki, a marynarze opuszczający statki, topili się, a nie byli odrzucani. Ostatecznie gra ma trochę ciekawego klimatu choć wiadomo - poszczególne mini-gierki nie łączą się specjalnie ze sobą w spójną narracyjną całość. ; ) Dla mnie osobiście daleko grze pod tym względem do Scythe, które mnie odpycha swoją nadrzędnością mechaniki nad całym dobudowanym światem przedstawionym. Bardzo in plus.

[Namurenai]

No i w końcu zagrałem.

I tak, potwierdzam - wykonanie powala. Grubość tektury, customowe drewienka, malutka metalowa pagoda... Małe rzeczy, a cieszą
Na plus też fakt, że nie jest to jedna z tych gier, w których planszetka gracza nie przydaje się zupełnie do niczego - tak w kwestii samej rozgrywki (dostępni służący / użyte żetony bonusu / liczba dostępnych jeszcze bonusów z żeglugi) jak i informacyjnie (odnośnie przebiegu rozgrywki i finalnej punktacji).
Mechanicznie gra nie jest całe szczęście "taktyczna do bólu" (a wstępnie bałem się, że wszystko będzie się zmieniać tak bardzo, że w żaden sposób nie będzie dało się wykonać absolutnie żadnego planu) - da się trzymać jakiejś konkretnej strategii, choć oczywiście należy reagować na to, co dzieje się na planszy - a dodatkowo współgracze mogą sprawić, że zmieni się priorytet wykonania akcji / pokrzyżować plany (szczególnie jeśli zwracają uwagę na to jakie dokładnie karty podarków zostały do użycia po poprzedniej rundzie - choć to już trochę level tryhard).

Do GWT porównywać nie będę, bo w grę pana Pfistera nie grałem, natomiast mogę odnieść się do wcześniejszych postów:

Co do samej gry to po trzech rozgrywkach wiem już co mi w Gugongu przeszkadza. Brakuje rozwoju w trakcie gry, pierwsza możliwość rozwoju to pozyskanie podwójnego ludzika oraz możliwość zwiększenia liczby kart do 5/6 - to jest naciągane bo te dodatkowe karty nie są lepsze tylko takie same jak dotychczasowe (mamy ich po prostu więcej, ale ciągle gramy te same, a nie mocniejsze karty).

Dla mnie to akurat duży plus - dzięki temu nie się ma wrażenia, że jeden z torów jest "must go/do or lose".
Jasne, daje to pewną przewagę od czasu pozyskania dodatkowej karty, ale też kosztem wielu wcześniejszych akcji/focusu na konkretnym torze, co z kolei odbija się na innych torach i braku możliwości ingerencji w plany pozostałych graczy.
Natomiast sam rozwój jest też możliwy poprzez Dekrety (1go i 2go poziomu)

Poza tym irytuje mnie w tej grze rozdawanie 3 punktów i przesunięcie dla gracza który zebrał najwięcej kart z wartościami odpowiadającymi wynikom na kościach. Nie da się tego dokładnie śledzić kto ile ma tych kart i punkty otrzymuje się w dużym stopniu przypadkowo.

Ciężko mi definitywnie wypowiedzieć się na ten temat przez fakt, że do tej pory grałem tylko w trzy osoby (i naprawdę na luzie dało się ogarniać mniej więcej co, kto, jak i ile) - aczkolwiek jestem w stanie sobie wyobrazić, że w rozgrywce więcej osób wystąpi duża niepewność w tym temacie.
Z drugiej strony tym ważniejsza więc wtedy stanie się możliwość manipulacji wynikiem kości przez "combo" mur + intryga -> zmiana wyniku na kości.

Trzecia irytująca mnie rzecz to ten środkowy tor na którym trzeba się przesuwać tylko po to żeby nie odpaść z gry - niepotrzebny jak na grę euro.

W pierwszej chwili miałem dokładnie takie samo wrażenie
Ale potem zdałem sobie sprawę z tego, że nie tylko skraca to nieco kołderkę (która i tak nie jest jakoś wybitnie długa), ale naprawdę tematycznie mi się to spina - róbta co chceta, ale pamiętajcie, że na audiencję do cesarza wybrać się trzeba.

brak oznaczeń na żetonach bonusowych czy to żeton natychmiastowy czy jednorazowy (do odpalenia w dowolnym momencie) jest jak dla mnie karygodny i psuje końcowy efekt

Come on - żetony, o których piszesz są żetonami, przy opisie których w instrukcji widnieje wyraźny zapis:
These are special Bonus Travel Tokens that are best used with experienced players. Only add them to your game once you have played Gùgōng a couple of times.

----

Tytuł siadł, zapewne zostanie na półce, łatwo go wytłumaczyć, nie jest banalny, jest również pięknie wykonany, a i co mi się bardzo spodobało - gracze używali słów "dekret", "służący", audiencja" itp. itd. zamiast tor "taki i owaki", "robotnik". Wymieniane były konkretne prezenty, nie jedynki na dziewiątki, a marynarze opuszczający statki, topili się, a nie byli odrzucani. Ostatecznie gra ma trochę ciekawego klimatu choć wiadomo - poszczególne mini-gierki nie łączą się specjalnie ze sobą w spójną narracyjną całość. ; )

Pod tym się mogę w sumie podpisać

----

Spoiler:

Travel - podróżowanie. Czyli prymitywne zbieranie żetonów z bonusami i tyle. Da się wygrać grę bez żadnego podróżowania. Chyba najbardziej losowe pole akcji w całej grze, ponieważ po każdej rundzie dochodzę nowe żetony (w puste miejsca) i komuś może to bardzo podejść albo odwrotnie.
Jade - kolejna prosta akcja. Kupowanie klejnotów do set collection. Każdy kolejny jest droższy i tyle. Oczywiście są inne sposoby na pozyskiwanie tych szmaragdów, ale tutaj jest ich główne źródło. Kompletnie można olać szmaragdy i spokojnie wygrać.
Great Wall - czyli zagrywanie workerów na budowę muru. Ten kto ma przewagę, zdobywa 3 punkty i ruch na torze pałacu. Mur jest punktowany w momencie przepełnienia go workerami. Co istotne, tylko zwycięzca zabiera swoich workerów i odbiera nagrody. Reszta pionków zostaje na murze. Ogólnie to pole akcji dziwnie działało. Bardzo często inwestował tam tylko jeden gracz i wszystko było bardzo takie policzalne, bez zaskoczeń. Działa to oczywiście poprawnie, ale brakuje w tym emocji i sama nagroda jest mało kusząca.
Intrigue - czyli tor łamania remisów, przejmowanie żetonu pierwszego gracza oraz ładowanie "energii", którą można potem zamieniać na workerów, szmaragdy albo manipulację kości rundy. Ten tor również można zbagatelizować.
Palace - najważniejsze pole akcji w grze. Czemu? Ponieważ jeśli ktoś nie dojdzie na sam szczyt, to ODPADA z gry, tzn. nie jest brany pod uwagę w końcowej punktacji. Czy ciężko to osiągnąć? Absolutnie nie, bułka z masłem. Aczkolwiek gra daje nam przymus zagrywania kart, aby inwestować w ten tor. Kolejność ma znaczenie, ponieważ za wejście na szczyt otrzymujemy punkty w sekwencji malejącej, czyli pierwszy gracz zdobędzie oczywiście najwięcej punktów. Podoba mi się ten tor i nie mam problemu z tym przymusem. W naszych 3 rozgrywkach jeszcze nikt nie odpadł.
Decrees - moje ulubione pole akcji. Jest ono związane z ROZWOJEM. W każdej grze mamy 6 losowych technologii/dekretów. Pierwsze dwie z nich (najtańsze) dają jakieś dochody na początku każdego dnia, czyli 3 razy w grze, kolejne dwie to zniżki do innych akcji albo inne wspomagacze. Ostatnie dwie technologie są najdroższe i daję nam punkty zwycięstwa za przeróżne rzeczy np. 2 punkty za każdy odpalony statek albo 2 punkty za każdy szmaragd itp. Nie wyobrażam sobie wygrać tej gry bez inwestycji w ten element. Moim zdaniem jest to must have każdego gracza.
Grand Canal - najdziwniejsze pole akcji, które okazuje się również bardzo przydatne. Jest ono powiązane z rozwojem, gdyż może nam zwiększać liczbę kart na ręce albo odblokować podwójnego workera (bardzo potężne narzędzie). Oprócz tego można tutaj też zdobywać punkty. Mechanizm jest bardzo prosty i odblokowanie nawet najlepszego usprawnienia, jest możliwe już w pierwszym dniu. To pole akcji jest bardzo popularne na początku gry, gdyż każdy chce się rozwinąć. Później jest już martwe i tylko czasem ktoś nabije sobie tam parę punktów.

Z opisu tychże akcji łatwo zauważyć, że tylko 3 pola akcji z wszystkich 7 są godne uwagi. Resztę można olać, co za tym idzie, mamy tutaj mało gry, a dużo powtarzalności i schematyczności.

Tak bardzo nie mogę się z tym zgodzić...
W naszej rozgrywce każde pole miało znaczenie.
Na torze podróżowania podczas jednej z rund z planszy zniknęły WSZYSTKIE żetony podróży. Bardzo przyjemne uczucie, kiedy zyskując jednego służącego wracało się podwójnego, a z drugiego bonusu można było postawić dodatkowego służącego na murze (jednocześnie triggerując punktację z budowy muru). Warto w sumie wspomnieć też o ponownym wykorzystaniu użytych wcześniej żetonów (ten jeden służący za odrzucenie dwóch żetonów nie raz potrafi umożliwić wykonanie jakiejś akcji).
Zbagatelizowanie toru intrygi sprawia, że nie można czerpać korzyści z toru budowy muru (bo nie ma się wpływów, które można obniżyć), natomiast zbatelizowanie toru muru sprawia, że nie można czerpać korzyści z toru intrygi (ponieważ nie bierze się udziału w obniżaniu wpływów) - a to z kolei sprawia, że nie można ani sterować kośćmi, ani pozyskiwać służących.
Nie sądzę też, żeby można bylo pominąć tor żeglugi - szczególnie, że daje możliwość zdobycia dodatkowej karty (a co za tym idzie, wykonania dodatkowej akcji w każdej przyszłej rundzie). Z podwójnym służącym też można czynić niezłe cuda - podróżując, wracając go na planszetkę chociażby wspomnianymi użytymi już żetonami bonusów czy podczas obniżania wpływów przy scoringu muru..
Wywalenie się na tor jadeitu sprawia, że inni gracze mają łatwy i tani dostęp do set collection, z którego w tej grze można wyciągnąć naprawdę sporo punktów (szczególnie, jeśli dekretem trzeciego poziomu są dodatkowe punkty za każdy jadeit).
Tor dekretów w pierwszej chwili wydaje się być czymś, w co powinno się pójść jak najszybciej i chciałoby się podpisać pod każdym dekretem. Jasne, super sprawa.
Szkoda, że w ten sposób permanentnie pozbywamy się służących ze swojej ogólnej puli (coś, co trzeba mieć na uwadze starając się pozyskać jak największy przychód służących).
Tor muru jest też źródłem punktów - te 3pkt nie wydają się być dużo warte i jakoś specjalnie kuszące, ale jeśli popatrzymy na nie przez pryzmat tego co liczy się na koniec gry (i tego jak zbliżone potrafią być wyniki), to nagle okazuje się że "głupie" trzy punkty potrafią zupełnie przeważyć.
Szczególnie, że poza punktami za największe zasługi na murze kusi również darmowy awans na torze pałacowym (który z oczywistych względów jest ważny i zdecydowanie nie można go pominąć).

I generalnie... W sumie to chce się być na każdym z tych torów i robić to wszystko - ale nie ma na to ani czasu/akcji ani służących

----

W naszej pierwszej rozgrywce każdy w zasadzie poszedł nieco inną drogą.
Jedna osoba poszła w trzy dekrety w zasadzie na start, druga zainwestowała w jeden dekret i szybki awans na torze z Envoyem, trzecia natomiast jako jedyna skupiła się na jadeicie (na co błędnie jej pozwoliliśmy) i kiedy tylko mogła wykupiła podwójnego służącego. Mur budowaliśmy w sumie w miarę równomiernie.
Natomiast wyniki pod koniec były bardzo zbliżone (40:44:41).
Co wydaje się pokazywać, że nie ma jednej słusznej drogi zwycięstwa (wielki plus).
A skoro o remis nie wydaje się trudno, to dobra pozycja na torze intryg pod koniec czwartego dnia potencjalnie może być jeszcze ważniejsza

Gùgōng chyba przekonuje mnie do siebie właśnie tym udanym połączeniem tych wielu aspektów.
To jak naprawdę przyjemna jest rozgrywka w tę (relatywnie) niespecjalnie skomplikowaną mechanicznie grę (w której jest całkiem wyczuwalny klimat) i która przy tym wszystkim mile łechce zwoje mózgowe.
To kombinowanie "jak zrobić, żeby było najlepiej" przy tym "mam plan, mam plan, o nie, wymienił drzewko bonsai na misę owoców - teraz muszę pożeglować, żeby to miało sens i żeby mieć dodatkową akcję" jest o dziwo niesamowicie satysfakcjonujące i przyjemne w swej prostocie.
A to jak ładnie przy tym wygląda... to naprawdę niezły bonus

[ChlastBatem]

Po pierwszej rozegranej partii też byłem pełny optymizmu i nie dostrzegałem pewnych problemów, dlatego staram się nie osądzać po pierwszej rozgrywce, a tym bardziej nie udowadniać czegoś. Pisząc tamten post, byłem po 3 partiach. Teraz rozegrałem jeszcze więcej i podtrzymuje moje ogólne zdanie, że jest to przeciętna/dobra gra z niesamowitym wykonaniem. W grze brakuje rozwoju i zdecydowanie nie występuje tutaj żadna bardzo krótka kołderka. Schematyczność to chyba jej największa wada. Co nie zmienia faktu, że i tak chętnie zagram w ten tytuł.

Nie będę cytować poprzednich wypowiedzi, ale polecam przeczytać ponownie instrukcję i zagrać jeszcze raz (nie ma tu żadnej złośliwości, bardziej troska... bo miejscami miałem wątpliwość czy, aby na pewno było grane według zasad). Praktyka szybko rozwieje te genialne pomysły na strategię (początkowo też miałem sporo podstępnych i finezyjnych planów na wygraną)

[Mikanit]

Zagrałem z pozytywnym nastawieniem. Ogolnie chodzi o ciapcianie punktów to tu to tam, akcje na planszy mało satysfakcjonujące ot dołóż kosteczke, przesuń znacznik albo to i to. Było to już pincet razy. Mechanika zagrywania kart do wykonywania akcji to za to coś nowego i jest całkiem przyjemna, bonus z pozyskiwania kart o numerze wskazanym przez kostkę też ciekawy. Niestety w komplecie graczy nie bardzo możemy planować jakiej karty użyjemy bo wejdą co najmniej 3 nowe. Uogólniając to odczucia podobne jak w ULM. Ciekawy pomysl na pół gry. mechanika zagrywania kart bez pomyslu z czym to skleic i wszucone ciapcianie punktów.

[Namurenai]

Po pierwszej rozegranej partii też byłem pełny optymizmu i nie dostrzegałem pewnych problemów, dlatego staram się nie osądzać po pierwszej rozgrywce, a tym bardziej nie udowadniać czegoś.(...) podtrzymuje moje ogólne zdanie, że jest to przeciętna/dobra gra z niesamowitym wykonaniem.

Druga rozgrywka za mną. Póki co z satysfakcją z udanego zakupu podtrzymuję to, co pisałem do tej pory

W grze brakuje rozwoju i zdecydowanie nie występuje tutaj żadna bardzo krótka kołderka. Schematyczność to chyba jej największa wada.

Możliwość rozwoju jak sam zauważyłeś jest przez Dekrety. A także przez Żeglugę.
Odnośnie braku krótkiej kołderki - to chyba zależy od definicji, którą przyjmiesz.
Masz 4 karty akcji na rundę (chyba, że pozyskałeś 5./6. kartę), a obszarów jest przecież 7. Niezależnie od liczby służących, nie będziesz w stanie "mielić" akcji jak np. w Terra Mystica (bo odłożyłeś na przyszłą rundę stosy surowców).
Gra mechanicznie ogranicza Cię tak, że musisz z części akcji w rundzie zrezygnować na rzecz innych. Niektórych akcji po prostu nie wykonasz jeśli nie zarządzasz mądrze służącymi, bo zwyczajnie Ci ich zabraknie.
Co więcej - nie zawsze chcesz mieć wszystkich na planszetce (inaczej przecież nie będziesz w stanie skorzystać z akcji "połóż służącego z puli ogólnej").
Dla mnie takie ograniczenia to właśnie krótka kołderka.
Choć pewnie istotne też jest zaznaczenie, że nie porównuję kołderki z taką Agricolą, Le Havre czy W Roku Smoka - tam to zupełnie inna liga czucia się niekomfortowo

Schematyczność to chyba jej największa wada.

W każdej rozgrywce na początku możesz pójść w nieco inną stronę (jadeit, mur, dekrety, żegluga, audiencja...) i na tej podstawie później Twój mid-game wygląda nieco (tylko nieco, bo nie jest to przecież z definicji asymetryczna gra) inaczej niż innych.
Zakładam, że nie masz na myśli tego, że w każdej rundzie jest setup, tury graczy (oparte na tej samej mechanice) i rozstrzygnięcie rundy, bo to jest obecne w zdecydowanej większości gier euro (chyba, że Twoim zdaniem większość gier euro jest schematyczna, wtedy w sumie nieważne - źle Cię zrozumiałem).
W którym dokladnie miejscu objawia sie ta schematyczność? Nie pytam zaczepnie, autentycznie chcę poszerzyć horyzonty
No i też w takim razie chciałbym się dowiedzieć jakie gry w Twoim odczuciu nie są schematyczne.

Nie będę cytować poprzednich wypowiedzi, ale polecam przeczytać ponownie instrukcję i zagrać jeszcze raz (nie ma tu żadnej złośliwości, bardziej troska... bo miejscami miałem wątpliwość czy, aby na pewno było grane według zasad). Praktyka szybko rozwieje te genialne pomysły na strategię (początkowo też miałem sporo podstępnych i finezyjnych planów na wygraną)

Bardzo nieładnie - jeśli sugerujesz, że w jakimś miejscu mogłem źle zagrać, wskaż je proszę. Jeśli nie wskazujesz, to pisanie w ten sposób nie dość, że brzmi protekcjonalnie to naprawdę nie wnosi niczego do rozmowy.
Ale instrukcję przeczytałem dwa razy, dziękuję za troskę
Natomiast co do "genialnych pomysłów na strategię"... Tego nie ma i nie będzie w tej grze - to nie jest przecież PLO, TM czy Marco Polo, żeby snuć dalekosiężne plany od pierwszej rundy.
Tak jak napisałem - gra jest wyraźnie grą taktyczną, co nie wyklucza obecności elementu strategii (chociażby na daną rundę widząc co jest na kościach, jakie żetony podróży weszły i patrząc na swoje karty podarków).

----

Ogolnie chodzi o ciapcianie punktów to tu to tam, akcje na planszy mało satysfakcjonujące ot dołóż kosteczke, przesuń znacznik albo to i to. Było to już pincet razy. Mechanika zagrywania kart do wykonywania akcji to za to coś nowego i jest całkiem przyjemna, bonus z pozyskiwania kart o numerze wskazanym przez kostkę też ciekawy.

Czyli główna część gry jest nowatorska, a reszta to "typowe euro"
Dla mnie nowością jest również całkowity brak pieniędzy w grze tego typu. Są po prostu dwie pule służących, którymi trzeba odpowiednio zarządzać, żeby czerpać z akcji jak najwięcej.

Niestety w komplecie graczy nie bardzo możemy planować jakiej karty użyjemy bo wejdą co najmniej 3 nowe.

Ale come on - to zwyczajnie nie jest prawdą.
ZAWSZE możesz zaplanować jakiej karty użyjesz. Absolutnie nikt nie może Cię powstrzymać od użycia jakiejkolwiek Twojej karty (co najwyżej utrudnić).
Jeśli nie pasuje Ci wartość karty jaka obecnie leży w upatrzonym obszarze możesz wydać dwóch służących / odrzucić jedną z kart akcji (najpewniej taką, jaka jest punktowana na kościach)
Chyba, że to Twoja ostatnia karta, a Ty pozbyłeś się już wszystkich służących - wtedy źle zaplanowałeś ( ) i pozostaje Ci podmianka na podarek punktowany pod koniec rundy / wzięcie karty, która przyda Ci się w przyszłej rundzie przez jej bonus.

Uogólniając to odczucia podobne jak w ULM. Ciekawy pomysl na pół gry. mechanika zagrywania kart bez pomyslu z czym to skleic i wszucone ciapcianie punktów.

Totalnie rozumiem skąd takie podejście (sam mam dokładnie takie samo właśnie odnośnie Ulm), ale w Gugong jakoś wszystko łączy mi się w całkiem dobrze zgraną całość
Szczególnie, jeśli zwraca się także uwagę na klimat, który jest całkiem zgrabnie przemycany.

----

Sama gra nie jest dla mnie jakimś totalnym objawieniem, ale w swojej wadze (pełnoprawna gra mid-heavy euro) uważam ją za zdecydowanie więcej niż "tylko solidną" pozycję.
I właśnie przez ten inny/świeży mechanizm wymiany kart/podarków, naprawdę niski downtime i bardzo dobre wykonanie pewnie będzie często lądować na stole.
Niemniej jednak rozumiem, że gracze, którzy spodziewali się czegoś cięższego / mniej taktycznego mogą być zawiedzeni.

[dexete]

brak oznaczeń na żetonach bonusowych czy to żeton natychmiastowy czy jednorazowy (do odpalenia w dowolnym momencie) jest jak dla mnie karygodny i psuje końcowy efekt

Come on - żetony, o których piszesz są żetonami, przy opisie których w instrukcji widnieje wyraźny zapis:
These are special Bonus Travel Tokens that are best used with experienced players. Only add them to your game once you have played Gùgōng a couple of times.

Nie widzę związku między brakiem oznaczeń na żetonach a zaawansowaniem poszczególnych graczy. To zdanie z instrukcji świadczy przecież o tym, że te żetony powinny być stosowane przez zaawansowanych graczy a nie, że "nie oznaczyliśmy ich bo są dla zaawansowanych graczy". Po prostu ktoś to przeoczył na etapie przedprodukcyjnym i tyle. Jeśli ktoś gra w wiele różnych gier to nie będzie pamiętał czy konkretny żeton jest natychmiastowy czy może akurat na później, w tej konkretnie grze. Zaawansowanie nie ma tu nic do rzeczy. Wystarczyło dać przy tych natychmiastowych żetonach błyskawicę i tyle (jak w większości gier). Nie byłoby wątpliwości i konieczności upewniania się w instrukcji. Dla mnie to ewidentne przeoczenie.

[ChlastBatem]

Możliwość rozwoju jak sam zauważyłeś jest przez Dekrety. A także przez Żeglugę.

Posiadam w kolekcji wiele gier "euro" i głównie gustuję w takich grach. Patrząc na każdą kolejną, nową grę jestem skazany na porównywania, tak więc oceniam przez pryzmat dobrych gier, w jakie już grałem. Pisałem, że rozwój w grze jest znikomy i tak w rzeczywistości jest. Dla mnie to za mało i kropka.

Odnośnie braku krótkiej kołderki - to chyba zależy od definicji, którą przyjmiesz.
Masz 4 karty akcji na rundę (chyba, że pozyskałeś 5./6. kartę), a obszarów jest przecież 7.

Patrząc na Twoją kolekcję gier i na to, w co grasz, to stwierdzam, że w istocie mamy zdecydowanie różne definicje "krótkiej kołderki" i niech tak zostanie.

Gra mechanicznie ogranicza Cię tak, że musisz z części akcji w rundzie zrezygnować na rzecz innych. Niektórych akcji po prostu nie wykonasz jeśli nie zarządzasz mądrze służącymi, bo zwyczajnie Ci ich zabraknie.
Co więcej - nie zawsze chcesz mieć wszystkich na planszetce (inaczej przecież nie będziesz w stanie skorzystać z akcji "połóż służącego z puli ogólnej").
Dla mnie takie ograniczenia to właśnie krótka kołderka.

Trochę to dziwne co piszesz. Nie znam żadnej poważnej gry, która pozwala zrobić Ci każdą akcję czy wykorzystać każdą dostępną rzecz. Przecież gry planszowe to właśnie sztuka wyboru i to nie oznacza wtedy, że każda ma "krótką kołderkę".

W którym dokladnie miejscu objawia sie ta schematyczność? Nie pytam zaczepnie, autentycznie chcę poszerzyć horyzonty

Chodzi o podejmowanie decyzji, o wykonywanie strategii. Każda rozgrywka jest podobna. Nie można absolutnie odpuścić statków ani dekretów... nie wspominając o pałacu, bo przecież inaczej odpadniemy z gry. Reszta to zbyt małe zmienne, aby czuć, że robimy coś innego, zaskakującego. To są moje odczucia. Masz prawo mieć inne i zgoda.

No i też w takim razie chciałbym się dowiedzieć jakie gry w Twoim odczuciu nie są schematyczne.

Setki gier (ciężko wymienić nawet te wszystkie ulubione)... np.: Vinhos - każda gra to wręcz inne problemy i wybory. Jeden ruch przeciwnika potrafi wywrócić nasze myślenie do góry nogami. Haspelknecht - drzewo technologii i niekończące się układy. The Golden Ages - za każdym razem inna mapa, inny rozstaw surowców, inne karty umiejętności/przywódców itp.

Ale instrukcję przeczytałem dwa razy, dziękuję za troskę

No to pewnie wszystko jest w porządku

Tak jak napisałem - gra jest wyraźnie grą taktyczną, co nie wyklucza obecności elementu strategii (chociażby na daną rundę widząc co jest na kościach, jakie żetony podróży weszły i patrząc na swoje karty podarków).

Pełna zgoda.

---

Gugong > Ulm (oczywiście IMO)

[Gambit]

Moje dwa słowa w temacie Gugong
Obejrzyj na ZnadPlanszy
Obejrzyj na YouTube

[jax]

Ja też dołączam do grona entuzjastów Gugonga.

I zanim ktoś zacznie trąbić o 'schematyczności' czy 'braku rozwoju' to powinien uświadomić sobie jedną rzecz: to jest gra TAKTYCZNA.
W tej grze manwer, mini-komba i mini-plany grają pierwszorzędną rolę (a nie _wielkie_ komba i _wielkie_ plany i strategie). Tu trzebać zyskiwać delikatne przewagi to tu, to tam a nieustannie wykonywane sprytne manewry w tym pomagają.

Mimo prostych zasad i z pozoru prostych możliwości, kombinowania i opcji jest sporo niemal przy każdym ruchu. Z tym, że nie prowadzi to do jakichś epickich wydarzeń a składa się na cierpliwe zyskiwanie przewag/zażarty wyścig punktowy z innymi graczami.
Jeśli komuś nie odpowiada takie subtelne manewrowanie (przez całą rozgrywkę!), to Gugong mu się nie spodoba.

Na razie ta 'taktyczność' jest na tyle różnorodna, że nie widzę problemu regrywalności.
Fajnie też było widzieć zwycięstwa bez wspomagania się dekretami (które mogą wydawać się mustem) czy podwójnego robotnika (kolejny teoretyczny must).

Zobaczymy co będzie dalej, ale zdecydowanie jestem optymistą.

Grałem 2 razy + 1 raz solo.

[ChlastBatem]

I zanim ktoś zacznie trąbić o 'schematyczności' czy 'braku rozwoju' to powinien uświadomić sobie jedną rzecz: to jest gra TAKTYCZNA.

Posiadam gry w kolekcji, które są TAKTYCZNE i posiadają rozwój. Są też schematyczne jak i nieschematyczne - w moim odczuciu. Tak więc gra taktyczna nie musi być zawsze taka jak opisujesz.

W tej grze trzeba mieć zarys "wielkiego planu", aby grać optymalnie (początkowy setup kart na planszy, karty na ręce, rozstawione dekrety). U nas zwycięzca zawsze posiadał dekrety oraz coś odblokowanego z portu (a trochę tych partii już mieliśmy).

Gra została w kolekcji (póki co) i jest dobra jako gateway.

[DarkSide]

A ja z innej baczki zapytuję: czy ktoś wie na czym ostatecznie stanęło w kwestii dodruku/dosyłki poprawionych/brakujących kart? Z tego co kojarzę wydawca zmieniał wersję kilka razy. Czy bezpośrednio do nich się zgłaszać i oni doślą, czy pisać do Games Factory? Na czym stanęło?

[zakupjac]

A ja z innej baczki zapytuję: czy ktoś wie na czym ostatecznie stanęło w kwestii dodruku/dosyłki poprawionych/brakujących kart? Z tego co kojarzę wydawca zmieniał wersję kilka razy. Czy bezpośrednio do nich się zgłaszać i oni doślą, czy pisać do Games Factory? Na czym stanęło?

Według moich ostatnich informacji wynika, że Game Brewer zdecydowało się na dodruk poprawionych kart. Można zamówić ją poprzez ich stronę (za darmo lub dobrowolnie płacąc chyba 1,50€ za przesyłkę), ale warunkiem jest, że wsparło się grę na KS. W innym wypadku trzeba uderzać do Games Factory lub szukać ich na konwentach.

[ChlastBatem]

https://www.gamebrewer.com/games/gugong/ -> Official Statement

Z tego co widzę, to opcja zamówienia kart jeszcze nie jest dostępna.

[zakupjac]

Jakiś miesiąc temu GB wysłało mi adres, pod którym można zamawiać brakującą kartę:
https://www.gamebrewer.com/games/replac ... xe-7-card/
Strona działa, więc zakładam, że temat aktualny.

[DarkSide]

ChlastBatem, zakupjac: Dzięki za odzew i pomoc. Zarejestrowałem u nich chęć otrzymania poprawionej karty.

[predki]

Jakiś miesiąc temu GB wysłało mi adres, pod którym można zamawiać brakującą kartę:
https://www.gamebrewer.com/games/replac ... xe-7-card/
Strona działa, więc zakładam, że temat aktualny.

Ale to jest tylko dla wspierających na KS.

[zakupjac]

Jakiś miesiąc temu GB wysłało mi adres, pod którym można zamawiać brakującą kartę:
https://www.gamebrewer.com/games/replac ... xe-7-card/
Strona działa, więc zakładam, że temat aktualny.

Ale to jest tylko dla wspierających na KS.

Tak i pisałem o tym ciut wyżej od cytowanej wypowiedzi.

Spoiler:

A ja z innej baczki zapytuję: czy ktoś wie na czym ostatecznie stanęło w kwestii dodruku/dosyłki poprawionych/brakujących kart? Z tego co kojarzę wydawca zmieniał wersję kilka razy. Czy bezpośrednio do nich się zgłaszać i oni doślą, czy pisać do Games Factory? Na czym stanęło?

Według moich ostatnich informacji wynika, że Game Brewer zdecydowało się na dodruk poprawionych kart. Można zamówić ją poprzez ich stronę (za darmo lub dobrowolnie płacąc chyba 1,50€ za przesyłkę), ale warunkiem jest, że wsparło się grę na KS. W innym wypadku trzeba uderzać do Games Factory lub szukać ich na konwentach.

[DarkSide]

Aż dziw, że nie ma tematu z pytaniami o zasady. W sumie to dosyć łatwa do nauczenia się gra, ale mi się nasunęło kilka wątpliwości. Założyłem stosowny temat z kilkoma zapytaniami