KeyserSoze pisze: ↑13 lip 2018, 01:49
Jakieś opinie o grze?
Przydałoby się coś napisać więcej o grze - zważywszy na to, że to
pierwszy post w temacie.
rattkin pisze: ↑13 lip 2018, 02:26Sła-biz-na.
Re-we-la-cja!
Dla mnie gra zeszłego miesiąca. I najlepsza obok Rajas of the Ganges - gra minionego Esen.
rattkin pisze: ↑13 lip 2018, 02:26
Najzwyklejszy worker-placement
To jest action-selection. Obok worker placement to nawet nie stało.
rattkin pisze: ↑13 lip 2018, 02:26
z nikomu niepotrzebnym sztucznym ograniczeniem par akcji.
To jedna z fajniejszych mechanik. Takie ograniczenie powoduje to, że każdy wybór jest trudny.
rattkin pisze: ↑13 lip 2018, 02:26
Może początkującym się spodoba, przynajmniej przez te parę pierwszych gier.
Nie uważam się za początkującego. Moi współgracze z Essen grają w ciężkie tytuły i też im się podobało.
Gra bez wątpienia nie jest dla każdego, ale to inna para kaloszy.
rattkin pisze: ↑13 lip 2018, 02:26
część (czerwone/zielone), można właściwie od razu wywalić, bo są w grze martwymi kartami.
Absolutnie nie, bo wszystko zależy od projektów na jakich punktujesz. Jak wychodzą takie, do których potrzebujesz maszyn atakujących, bądź defensywnych - to w nie idziesz i tyle.
Anyway - Ja kupiłem swój egzemplarz od Rattkina właśnie.
I choć jemu gra nie podeszła - ja się cieszę z tego egzemplarza bardzo. Uważam Imaginarium za bardzo sprytną i dość oryginalną grę.
Imaginarium może nie podejść z kilku powodów:
1. Projekty (cele) bardzo determinują rozgrywkę. W zasadzie trzeba wszystko robić tak, by się wstrzelić w wyłożone na planszy cele.
2. Wybór akcji potrafi być frustrujący (dla mnie to dodatkowy magnes, bo lubię jak gracz ma pod górkę), bo bardzo ogranicza taktyczne działania. Często jest tak, że optymalna dla nas akcja jest nie dostępna przez wybór z poprzedniej rundy.
3. Gra jest wyścigiem. We wszystkim - kto pierwszy - ten lepszy. Moment zagapienia i już jesteśmy w plecy. Trzeba bardzo dobrze planować i szybko dostosowywać się do wyborów innych graczy.
4. W grze jest sporo negatywnej interakcji. Poza "złodziejskimi" maszynami atakującymi - czasem można kogoś nieźle zablokować w realizacji celu - poprzez umiejętny wybór właściwej karty (maszyny) w początkowej fazie rundy. W ogóle dochodzi tu do sytuacji, w której ktoś często swoim ruchem psuje nasz sprytny plan. Jeżeli jest się nieuważnym - można tu wpaść w solidne tarapaty, bo gra potrafi skarcić. Ta interakcja i szkodzenie sobie nawzajem (czasami nawet nieświadomie) może nas srogo zaboleć. Ale ja lubię takie masochistyczne tytuły.
Ja jestem bardzo na tak i polecam! A oprawa, wykonanie i klimat - to dla mnie absolutna bajka!
Kilka zdjęć z ostatniej rozgrywki:
