Res Arcana (Thomas Lehmann)

[BartP]

Fakt, interakcja jakaś tam jest, ale mało ciekawa; dla mnie przynajmniej. Smoki to wrzucenie take-that na siłę, a tego nie lubię. Tak, coś tam trzeba patrzeć, czy przeciwnicy mogą ci podkupić drogaśne karty ze środka stołu. Ale monumenty są raptem dwa; któryś gracz kupi jeden i a nuż los rzuci na stół coś, co przypadkowo tobie pasuje. Czyli niby interakcja, ale tak naprawdę dziwna losowość.

Race'a też nie polubiłem, w nim jest jeszcze mniej interakcji i też jest głównie nastawiony na optymalizowanie silnika.

[Andy]

Prawda Andy ?

Pewnie że prawda. RftG i RA to WYŁĄCZNIE interakcja! Kto tego nie dostrzega, gra w jakieś inne gry własnego pomysłu.

[Dziami]

Fakt, interakcja jakaś tam jest, ale mało ciekawa; dla mnie przynajmniej. Smoki to wrzucenie take-that na siłę, a tego nie lubię. Tak, coś tam trzeba patrzeć, czy przeciwnicy mogą ci podkupić drogaśne karty ze środka stołu. Ale monumenty są raptem dwa; któryś gracz kupi jeden i a nuż los rzuci na stół coś, co przypadkowo tobie pasuje. Czyli niby interakcja, ale tak naprawdę dziwna losowość.

Co do interakcji to degustibus. Jedni lubią mniej drudzy więcej. Zastanawia mnie jaki poziom interakcji w euro Tobie pasuje.
Co do samego Res Arcana mi tej interakcji tu nie brakuje, ale fakt jest taki, że ja nawet pasjanse lubię. Może nie widzę jej tyle co Andy, ale w tej grze czuć baaardzo duży wyścig po wszystko - monumenty, enklawy, pasowanie a co za tym idzie przedmioty. Także jest non stop kukanie co, kto, gdzie i kiedy. Ten wyścig jest dla mnie dużo bardziej odczuwalny niż np Rftg, ale być może za mało i zbyt dawno grałem w rejsa.
Jeśli chodzi o smoki to nie są takie straszne. Dla mnie to nie jest typowy take-that. Dla porównania przytoczę taki Loyang. Grałem mało, ale potrafię sobie wyobrazić sytuację, w której dzięki jednej karcie i kradzieży czegoś ze straganu czyjaś strategia posypie się jak domek z kart.
Smoki to bardziej taki straszak. Wiadomo, zdarzą się sytuacje, w których możemy komuś zaszkodzić bardzo, ale wydaje mi się, że występują bardzo rzadko. Poza tym rzadko zdarza się, żeby nie móc sobie z takim atakiem poradzić (karty, przedmioty, enklawy), pomijając już fakt, że sam smok przeważnie daje jakiś wybór obrony przed nim samym. Rzadko ktoś wystawia smoka w pierwszej rundzie (u nas się nie zdarzyło) gdzie oponent nie ma czasu przygotować się na atak, bo mimo że jest to możliwe, to raczej mało praktyczne ze względu na to, że smoki sa drogie, a nie dają wymiernych profitów, co może nas zblokować w rozwoju.
Sam trochę się martwiłem jak to będzie wyglądać w praktyce po recenzjach (np. rahdo) ale nie taki smok straszny Bardziej zastanawia mnie jak to będzie wyglądać po dodatku, gdzie podobno są karty, które pozwalają niszczyć/zabierać karty przeciwnika, ale trzeba zaufać Lehmanowi
Jeśli chodzi o monumenty to znowu przychodzą w sukurs wszystkie elementy gry, od samego maga po przedmioty, dzięki którym możemy ustawić talię i wybieramy już z 5 a nie z dwóch.

Jeśli komuś nie leży taka interakcja, tematyka, czy cokolwiek, to gra mu nie siądzie i tyle. Ale jeśli tylko jest jakaś iskierka, to tak jak wiele osób podkreśla gra bardzo zyskuje z partii na partię.
Zastanawiałem się też jak to będzie z tym draftem. Były głosy (np w podcascie pełną parą), że draft troszkę okraja grę z emocji, za bardzo ustawia grę. Ja osobiście czegoś takiego nie zauważyłem, chociaż z draftem grałem tylko ostatnie trzy partie. Być może po iluś tam partiach będę mógł wziąć karty do reki i powiedzieć "wygrałem", ale wątpię, żeby taki dzień nastąpił, i w sumie wątpię, żeby to było możliwe.

Z Res Arcana jest troszkę jak z Dominionem. Trafiaja się fajniejsze i gorsze układy kart/enklaw i to trzeba zaakceptować.
Regrywalność jest ogromna w samej podstawce. Z dodatkiem, który mam nadzieję wyjdzie po Polsku będzie jak kilka pudełek Dominiona w jednym o połowę mniejszym. Nie żebym go potrzebował (dodatku, nie pudełka), ale jakoś w tej grze chciałbym go mieć i tyle

Z wad? Gra wymaga jednak troszkę ogrania. Niby zasady proste ikonografia też, ale jakoś niektórym ciężko się w tej grze odnaleźć. Podczas samej partii gra powoduje u niektórych większe AP nawet niż Rftg. Po prostu poskładanie tego silnika w całość sprawia niektórym ludziom problem większy niż wybór karty do wyłożenia w Rftg.

Jednym słowem polecam! Zagrajcie, a jeśli pojawi się iskierka, ale bez jakiegoś wow, to grajcie dalej. Jest opcja, że to Wow się jednak pojawi!

[rattkin]

RA to raczej gra, którą albo się docenia od razu albo skreśla od razu. Nie sądzę, by u niezdecydowanych/nieprzekonanych dalsze rozgrywki miały cokolwiek zmienić.

To trochę jak 7W:D - tak jak wyżej Andy powiedział - albo rozumiesz, że od pierwszej tury to gra na wyniszczenie albo grasz w inną grę, niż to autor zamierzył. A mimo to, nie jest to wcale takie oczywiste (można grać i wciąż nie wiedzieć jak grać).

[ChlastBatem]

Czy u Was też smoki nie były żadnym zagrożeniem dla przeciwnika? Wręcz drogie karty, które nic wielkiego nie wnoszą. Jedynie nabijanie punktów z jedną z enklaw mocy.

[KurikDeVolay]

Smok to świetny zaburzacz planów. Użyty w odpowiednim momencie jest w stanie pozbawić przeciwnika esencji wokół której próbował pociągnąć dalej grę w rundzie.

[ChlastBatem]

W teorii owszem, w praktyce nie. Jest zbyt dużo obronnych kart (nawet jeden mag ma taką umiejętność), sam atak smoka nie jest bolesny.

[Wosho]

Zgadza sie, zazwyczaj je olewamy bo sa za drogie, szkoda :/

[Dziami]

Są drogie, ale zawsze dają punkta i pomagają odpalić enklawę (nie pamietam czy tylko jedna, czy tez może inne artefakty). W ośmiu rozgrywkach nie zauważyłem, żeby były przegięte w którąkolwiek stronę. Tak jak pisałem wcześniej nie są imho typowymi kartami take-that, ale pełnią rolę straszaka - kart punktujących.

[Markus]

1 smok na stole nie robi aż tak dużo, ale jak 3 graczy użyje swoje smoki to robi się biedniej na zasobach

[Olgierdd]

Jak wyżej: bardziej straszak. Nie zawsze działają i są na nie kontry, ale bywa, że zmuszają przeciwników do nieoptymalnego grania. W dwóch moich partiach faktycznie siały strach i pożogę
Według mnie ich działanie jest w zupełności ok, przy 4 graczach są nawet ciekawsze.

[ko2a]

Panowie
No ppmieszlaem karty. Która jest poprawiona wersja?

[marcin8509]

Ta u dołu.

[B]

OK, dzisiaj dowiedziałem się, że słowo MAN oznacza ZJAWĘ...

[seki]

Po sprzedaży Pór roku, których nie darzyłem sympatią kupiłem Res Arcana i miałem nadzieję, że będzie lepszym pojedynkiem magów. Roll for the Galaxy tego samego autora uwielbiam. A Res Arcana? Po kilku partiach mogę już ocenić, że niestety jest zaledwie ok. Największy problem mam z tym, że to taki samograj. Decyzje w trakcie partii są proste i w sposób czytelny wynikają z kombinacji między artefaktami, magiem i kartami rynku. Nie czuję samozadowolenia, że na coś tam wpadłem bo te kombinacje są zbyt czytelne, kart jest zbyt mało by łańcuch kombinacji miał jakieś alternatywne wybory. Nie ma żadnego znaku zapytania co do dobieranych kart, w związku z tym brak mi w tej grze jakichkolwiek emocji. Każdy gracz wykonuje najlepsze możliwe dla siebie akcje i kto miał lepiej powiązane ze sobą karty ten wygrał. Nie ma opcji by zabrać komuś zwycięstwo. Nie ma też opcji by je stracić. Gra wyzuta z emocji, to gra która szybko się znudzi. Grałem zarówno 2 jak i 3 osobowo i odczucia mam takie same niezależnie od liczby graczy. Po 4 partiach, podczas których wiem, że widziałem już wszystko co gra oferuje wystawiłem notę 6/10. Gra jest ładnie wydana, w teorii jest ciekawa mechaniczne, w praktyce okazuje się, że rozgrywka jest nijaka. Niżej przemyślenia odnośnie strategii, która umożliwiła zwycięstwo różnym graczom w 3 na 4 rozegrane partie.

Spoiler:

Wygląda na to, że gra na Katakumby jest najłatwiejsza i najszybsza do zrealizowania. Jest wiele artefaktów, które pomagają mnożyć czarne esencje śmierci i zbyt często to właśnie Katakumby ustawiają grę. Po tym stwierdzeniu znalazłem na BGG podobne wrażenia innych graczy. Oczywiście nie zawsze da się na nich wygrać ale wygląda na to, że często jest to najłatwiejsza i najszybsza strategia a ta gra to przecież wyścig.

[shod]

Niżej przemyślenia odnośnie strategii, która umożliwiła zwycięstwo różnym graczom w 3 na 4 rozegrane partie.

Spoiler:

Wygląda na to, że gra na Katakumby jest najłatwiejsza i najszybsza do zrealizowania. Jest wiele artefaktów, które pomagają mnożyć czarne esencje śmierci i zbyt często to właśnie Katakumby ustawiają grę. Po tym stwierdzeniu znalazłem na BGG podobne wrażenia innych graczy. Oczywiście nie zawsze da się na nich wygrać ale wygląda na to, że często jest to najłatwiejsza i najszybsza strategia a ta gra to przecież wyścig.

Nam bardzo gra podeszła, gramy głównie w 3 osoby i mamy rozegranych ponad 20 partii. bywa, że czasami, mimo draftu, nie uda się zdobyć satysfakcjonującej kombinacji. po takiej ilości partii trochę czuć czasami znużenie, ale widziałem już dodatek i czekam jak się Rebel za niego zabierze, bo może sporo poprawić w tej kwestii. U nas był problem z tym, że 90% rozgrywek wygrywał syn, jakąkolwiek strategię by nie wybrał to zwyciężał ;P. ostatnio już się cieszyłem, że w końcu go pokonam, sądziłem że wszystko mam pod kontrolą i w następnej rundzie z luzem zakończę zwycięsko a tu mi młody oznajmia, że kończy w tej rundzie. szybka zmiana opcji, przegląd czy da się na "na szybko" uciułać jakieś punkty...ostatecznie przegrana... i tak prawie co partię . Nie mogę powiedzieć, że u nas nie ma emocji.

Spoiler:

Z tą zwycięska strategią mam podobne odczucia, Katakumby są mocne, ale tylko gdy produkuje się dużo czaszek. U nas zdarzyły się częstsze wygrane dzięki kamieniowi filozoficznemu, którym da się wyprodukować sporo złota, za który kupuje się monumenty. Smocza góra też bywa mocna w określonym układzie. z moich obserwacji wynika, że jak się w jednej rundzie wrzuci 3 esencje na enklawę to wygrana prawie pewna. problemem u mnie jest zwykle niekorzystna kolejność wejścia kart na rękę, ale da się trochę to dostosować.

[Wosho]

Po sprzedaży Pór roku, których nie darzyłem sympatią kupiłem Res Arcana i miałem nadzieję, że będzie lepszym pojedynkiem magów. Roll for the Galaxy tego samego autora uwielbiam. A Res Arcana? Po kilku partiach mogę już ocenić, że niestety jest zaledwie ok. Największy problem mam z tym, że to taki samograj. Decyzje w trakcie partii są proste i w sposób czytelny wynikają z kombinacji między artefaktami, magiem i kartami rynku. Nie czuję samozadowolenia, że na coś tam wpadłem bo te kombinacje są zbyt czytelne, kart jest zbyt mało by łańcuch kombinacji miał jakieś alternatywne wybory. Nie ma żadnego znaku zapytania co do dobieranych kart, w związku z tym brak mi w tej grze jakichkolwiek emocji. Każdy gracz wykonuje najlepsze możliwe dla siebie akcje i kto miał lepiej powiązane ze sobą karty ten wygrał. Nie ma opcji by zabrać komuś zwycięstwo. Nie ma też opcji by je stracić. Gra wyzuta z emocji, to gra która szybko się znudzi. Grałem zarówno 2 jak i 3 osobowo i odczucia mam takie same niezależnie od liczby graczy. Po 4 partiach, podczas których wiem, że widziałem już wszystko co gra oferuje wystawiłem notę 6/10. Gra jest ładnie wydana, w teorii jest ciekawa mechaniczne, w praktyce okazuje się, że rozgrywka jest nijaka. Niżej przemyślenia odnośnie strategii, która umożliwiła zwycięstwo różnym graczom w 3 na 4 rozegrane partie.

Spoiler:

Wygląda na to, że gra na Katakumby jest najłatwiejsza i najszybsza do zrealizowania. Jest wiele artefaktów, które pomagają mnożyć czarne esencje śmierci i zbyt często to właśnie Katakumby ustawiają grę. Po tym stwierdzeniu znalazłem na BGG podobne wrażenia innych graczy. Oczywiście nie zawsze da się na nich wygrać ale wygląda na to, że często jest to najłatwiejsza i najszybsza strategia a ta gra to przecież wyścig.

Jak chcesz miec prawdziwy pojedynek magow to kup mage wars za grosze

[rattkin]

Chciałem coś napisać, skontrować, zacytować Lehmanna, poprzeć swoim doświadczeniem, ale ech... po co, po co. Pozostaje mi zacytować Andy'ego:

RftG i RA to WYŁĄCZNIE interakcja! Kto tego nie dostrzega, gra w jakieś inne gry własnego pomysłu. :P

[seki]

Możemy o interakcji w Res Arcana podyskutować. Dla każdego interakcja oznacza coś innego i oczywiście może, bo rodzajów interakcji jest wiele. Z jaką interakcją mamy do czynienia w Res Arcana? Res Arcana to wyścig, z tym się każdy musi zgodzić bo takie są warunki zwycięstwa. Mogę wiec rzucać kłody (smoki) pod nogi przeciwnikowi. Ale co z tego jeśli na tym się skupie, podczas gdy ktoś inny ciuła punkty i uzyskuje zwycięstwo. Mogę więc podbierać magiczne przedmioty (tak to się chyba nazywa, te żetony które wybieramy po spasowaniu), które pasują przeciwnikowi, ale one muszą przede wszystkim pasować mnie bo inaczej znów zmarnuje szanse na ucieczkę do przodu. Widzę, że rywal idzie w złoto i monumenty? Mogę podjąć wyzwanie i odrzucać karty by samemu też monumenty sprzątać sprzed nosa. Ewidentnie rywal idzie w konkretną enklawe mocy? Mogę się po nią ścigać, jest wiele sposobów by go w tym wyprzedzić. Ale po co, skoro z mojego zestawu kart i maga wynika synergia na innych kartach. Oczywiście, interakcji tu jest cała masa. Nie da się jej nie dostrzegać. Ale ta interakcja zwykle nic nam nie daje, nie w kontekście wyścigu do zwycięstwa.

rattkin przypomina mi się Twoja własna dyskusja kiedyś na forum BGG w wątku azula bądź dragon castle gdzie próbowałeś przekonać dyskutantów, że interakcja w tych grach się nie opłaca bo bardziej opłacalne jest dla Ciebie patrzenie we własną planszetkę niż na rywali. Szczerze? W tej grze jak dla mnie to jest jeszcze bardziej ewidentne.

Nie bardzo rozumiem po co Twój wpis o interakcji i czy jest on odpowiedzią na mojego posta. Ja w tej grze interakcji widzę całą masę. Ale co z tego? Gra nie wywołuje we mnie żadnych emocji kiedy ta interakcja nie wpływa istotnie na moją grę.

[Dziami]

Moje kolejne trzy grosze. I bynajmniej nie żeby Ciebie przekonywać seki (za dużo jest dobrych gier pasujących każdemu z nas, żeby sie do nich przekonywać nawzajem), ale żeby ktoś kto to czyta o tej grze z chęcią ewentualnego zakupy miał "pełny" obraz.
Tak jak rattkin i Andy napisali, w grze jest mnóstwo interakcji, ale dla mnie ta interakcja ogranicza się do wyścigu (smoki pomijam, już kiedyś pisałem). I to bardzo odczuwalnego wyścigu. O wszystko. O enklawy, monumenty, magiczne przedmioty.
I jest to odczuwalne na każdym etapie gry, bo zmienia się też zapotrzebowanie na poszczególne elementy. Najbardziej jest to widoczne przy magicznych przedmiotach, w których jak na początku ważne są przerabiarki/dodatkowe esencje, tak w drugiej połowie ten ciężar przenosi się na dobierz karte/odtapuj kartę/ przerób na złoto. I nawet grając w dwie osoby wchodzimy sobie ostro w paradę. Przynajmniej tak było w moich rozgrywkach.
Co do samograja to tez się z Tobą nie zgodzę. Może nie sa to decyzje na miarę Rftg czy innej Cywilizacji poprzez wieki, ale w zależności od poziomu doświadczenia graczy wszystko jest determinowane przez wspomniany już wyścig.
I jeśli grasz sobie wesoło, aż zbudujesz cały swój silniczek to ok, decyzje podejmują sie same za siebie, ale jesli dojdzie element wyścigu to już te decyzje się pojawiają. Pomaga w tym również elastyczność gry, bo w większości moich rozgrywek miałem ze swoim małym deckiem kilka możliwości rozwoju i to determinowało co i kiedy zrobię ze swoimi kartami i na co pozwoli mi przeciwnik.
Kolejnym argumentem za decyzyjnością w RA jest fakt, że mimo prostych zasad nowicjusze (przynajmniej z mojego doświadczenia) przeważnie nie mają szans z kimś kto już pograł. Już nie wspomnę o niedzielnych graczach. Na takie coś imho nie ma miejsca (na brak decyzyjności) w grze o stosunkowo prostych zasadach i również stosunkowo małej losowości jak na karciankę.
Imho bardzo fajna gra

[seki]

Moje kolejne trzy grosze. I bynajmniej nie żeby Ciebie przekonywać seki (za dużo jest dobrych gier pasujących każdemu z nas, żeby sie do nich przekonywać nawzajem), ale żeby ktoś kto to czyta o tej grze z chęcią ewentualnego zakupy miał "pełny" obraz.

Właściwie, z dużą częścią mojej opinii się zgodziłeś. Osobiście widzę szansę w dodatku, być może skomplikuje on nieco wybory podczas gry. Podczas gdy zgadzamy się co do interakcji w grze, to jednak poziom skomplikowania wyborów dla mnie jest zbyt niski.

[rattkin]

Właściwie, z dużą częścią mojej opinii się zgodziłeś. Osobiście widzę szansę w dodatku, być może skomplikuje on nieco wybory podczas gry.

Nie robi tego. Dodaje głównie nowe karty, a pewną przestrzeń decyzyjną wręcz spłaszcza (na co skarżyłem się wcześniej, co z niewiadomych dla mnie powodów wylądowało jako pierwszy post w tym wątku).

I ok, nie wszystko wszystkim musi pasować. Ja bym w ogóle nie nazwał tego pojedynkiem, tylko, ot właśnie, taką grą ekonomiczno-wyścigową, gdzie można sobie trochę prętow powsadzać w zębatki. Ale MtG to to nie jest. Natomiast to, co robi dobrze, to usiłuje wybić graczy z schematów "zagrywania kart, które się kombują" - przy czym niektórzy gracze mogą być tak zasiedzieli w tym tunnel vision, że mogą po prostu nie chcieć dać się wykopać.

[seki]

W Res Arcana znamienne jest to, że tak naprawdę do skutecznej gry wystarczą 2-3 artefakty a reszta choć wydaje się pasująca do strategii winna być zwykle wykorzystana jako szybcy dawcy przydatnych zasobów. Jeśli ktoś tu zechce zagrywać więcej kart, które się kombują, przeważnie przegra ten wyścig. Także zgadzam się co do wychodzenia ze schematu.

[Curiosity]

https://www.youtube.com/watch?v=h-uNoEyQXZI

Znalazłem znakomity filmik z rozgrywki dla 4 osób, w którym na początku tłumaczone są zasady. Jest zrealizowany niezwykle przystępnie, w dobrej jakości, każda karta jest wyraźnie pokazana widzowi i omówiona. Jednocześnie nie ma poczucia, że rozgrywka się dłuży. Nie ma też tego, co mi zwykle przeszkadza, czyli podśmiechujków i tematów "okołogrowych". Główne skrzypce gra tu Rodney Smith z "Watch it played". Zachęcam do obejrzenia także ludzi, którzy nie znają zupełnie gry i zasad - tu dowiecie się wszystkiego.

Żeby było ciekawiej, wygrała osoba, którą obstawiałem jako najsłabszą w rozgrywce

[polwac]

https://www.youtube.com/watch?v=h-uNoEyQXZI

Znalazłem znakomity filmik z rozgrywki dla 4 osób, w którym na początku tłumaczone są zasady. Jest zrealizowany niezwykle przystępnie, w dobrej jakości, każda karta jest wyraźnie pokazana widzowi i omówiona. Jednocześnie nie ma poczucia, że rozgrywka się dłuży. Nie ma też tego, co mi zwykle przeszkadza, czyli podśmiechujków i tematów "okołogrowych". Główne skrzypce gra tu Rodney Smith z "Watch it played". Zachęcam do obejrzenia także ludzi, którzy nie znają zupełnie gry i zasad - tu dowiecie się wszystkiego.

Dokładnie ten sam film oglądałem w zeszłym tygodniu i dzięki niemu gra wskoczyła na moją listę.
Fajnie pokazuje rozgrywkę i może przekonać niezdecydowanych.

Spoiler:

Żeby było ciekawiej, wygrała osoba, którą obstawiałem jako najsłabszą w rozgrywce

Bo co, bo kobieta?