GRY-PLANSZOWE.pl

Wydawca Leder Games (Root, Vast) przygotowuje się do wydania gry Oath: Chronicles of empire of Exile.
Na razie jest znany ogólny koncept i trochę grafik z gry.
Data premiery\kickstartera jeszcze nieznana.
Trochę informacji tutaj: https://ledergames.com/oath/ i w tweetach tutaj https://twitter.com/colewehrle?lang=pl
- gra pseudo-legacy (to moim zdaniem jest najciekawsze) - nie niszczymy elementów, tylko koniec poprzedniej rozgrywki determinuje nam w jakiś sposób początek następnej.
- 1-5 graczy. Nic nie przeszkadza żeby grać na zmianę solo i z ekipą ten sam ciąg rozgrywek.
- Ma jakieś cech wspólne z systemem Pax (Pax Pamir, Pax Porfiriana...). Na tweeterze jest informacja o zmiennych warunkach zwycięstwa a to jest jakby nie patrzeć cecha Paxów.
- Najbardziej "strategiczna" gra w portfolio Cole'a Wehrle.
- Gra oparta na kartach, ale tylko część jest używana w pojedynczej rozgrywce.
- W grze solo i w dwie osoby używany jest bot.
Są to dość wstępne informacje ale sądzę, że szkielet raczej się nie zmieni.

Autor opowiadał trochę o grze w rozmowie z Heavy Cardboard: https://www.heavycardboard.com/episodel ... -with-cole.

Brzmiało to tak, jakby gra miała się skupiać na tym, jak tworzona/zapamiętywana jest historia, zamysł był imponujący. Natomiast w tych nowszych tweetach Wehrle już za bardzo o tym nie mówi... W każdym razie czekam z niecierpliwością na grę.

Styl graficzny zaczyna mi wychodzić bokiem.

EDIT: w opisie na stronie podali, że to gra o tym, jak pisana jest historia, więc jednak nie zrezygnowali z tego zamysłu.
W tytule wątku jest błąd, powinno być "and" zamiast drugiego "of".

Galatolol pisze: ↑09 paź 2019, 17:09 W tytule wątku jest błąd, powinno być "and" zamiast drugiego "of".

Poprawione

Pojawił się "Developers diary": https://boardgamegeek.com/thread/229126 ... s-all-then
W skrócie. Gra ma być o zarządzaniu królestwem. Każdy wybiera jakąś postać, która może wpływać w jakiś sposób na to królestwo z tylnego siedzenia (tak jak w Pax Porfirianie nie kierujemy prezydentem meksyku tylko bogatymi właścicielami ziemskimi). Jedna rozgrywka to z tego co zrozumiałem to jedno pokolenie.
Intencją autora było odejście od praktyki, że gry się kończą wygraną kogoś w jakimś miejscu i tyle. Chciał pokazać, że za tym jest jeszcze historia. Że może być na przykład tak, że stan jakim się kończy gra w jakiś sposób wpływa na następne pokolenie.
Z tego co zrozumiałem, to koniec każdej gry skutkuje jakimś stanem królestwa. Ten stan blokuje nam i otwiera jakieś możliwości w przyszłej rozgrywce.
Jestem akolitą Cola Wehrla (a także Phila Eklunda i Karla Heinza-Schmiela) i mając tyle informacji o grze już z chęcią bym zamówił.

Jest KS: https://www.kickstarter.com/projects/20 ... le/rewards

90$ + 32$ wysyłka, dostawa styczeń 2021. Dziękuję, postoję.

elbruus pisze: ↑14 sty 2020, 21:59 Jest KS: https://www.kickstarter.com/projects/20 ... le/rewards

90$ + 32$ wysyłka, dostawa styczeń 2021. Dziękuję, postoję.

Ja grzecznie poczekam na retail, kiedy będzie wiadomo, że nie trzeba nic naprawiać przy kolejnych printach.

Czekam na ruch ze strony Portal Games. KS odpuszczam, ale jeśli Portal wyda polską wersję(pewnie jak już to trzeba się nastawiać na 2022) to pewnie ją łyknę

polwac pisze: ↑15 sty 2020, 09:16 Czekam na ruch ze strony Portal Games. KS odpuszczam, ale jeśli Portal wyda polską wersję(pewnie jak już to trzeba się nastawiać na 2022) to pewnie ją łyknę

To samo, wydac 500 zl a w 2022 Portal wyda za mniej niz 200

Pojawił się unboxing rgzemplarza przed produkcyjnego (pre-production copy)
https://www.twitch.tv/ledergamesmedia

No i unboxing prawie-produkcyjnej wersji https://www.twitch.tv/videos/872374797

Trwa wysyłka KS-a, ktoś może wspierał i dostał?
Są jakieś szanse, że Portal wyda to po polsku?

Bardzo chętnie zobaczyłbym tą grę po polsku, ale nie będę czekał dwa lata, albo i więcej. Już czekając na Root: Underworld wydrukowałem własne elementy. Dla Oath kupiłem Tabletop Simulator, jak ogarnę zasady i zbiorę ekipę to wypróbuję. Może nawet podejmę jakieś próby tłumaczenia, żeby przyszłe uczenie zasad nie zajęło wieków.

https://www.youtube.com/watch?v=I6rQkGwU5M4 Unboxing
Obejrzałem, bo byłem ciekaw jaka ta gra jest duża i zawartość wywarła na mnie niemałe wrażenia!

Hej, ktoś chętny podzielić się wrażeniami? I jak gra działa na dwie osoby w praktyce? Pozdrawiam

Edycja 27.05

Hej dlaczego o tej grze jest tak cicho?

Jestem po pierwszej, szkoleniowej rozgrywce na 4 osoby (faktycznie grały dwie ;p) i podzielę się wrażeniami
-Wykonanie i wygląd bardzo mi się podobają. Wypraska, metalowe monety, książki i customowe piony, mata, dziennik kroniki etc wszystko robi wrażenie wow!
- Instrukcja jest podzielona na dwie części: 1 gra wprowadzająca + index i są ok. Muszę powiedzieć, że grę zrozumiałem w pełni dopiero w trakcie rozgrywki, ale to głównie z uwagi, że nie zbieramy tu punktów, a realizujemy powiązane ze sobą cele, z którymi należy się po prostu zapoznać. Teraz gra wydaje się mi prosta, ale czuje, że nie będzie łatwo jej nauczyć nowych osób.
- Pierwsze wrażenia z rozgrywki: Jestem pozytywnie zaskoczony, bo bawiłem się naprawdę dobrze, a nie była to "pełna rozgrywka" i tylko szkoleniowy scenariusz, który przez pierwszą rundę prowadzi nas za rękę. Naprawdę nie mogę się doczekać, aby przetestować grę z botem oraz w większym gronie, bo oczekiwania po pierwszej grze poszybowały naprawdę wysoko.
- Mechanizm kroniki pomimo, iż fajnie przemyślany, jak dla mnie jest uciążliwy w obsłudze - gra się już skończyła, a tutaj jeszcze wiele rzeczy należy pozamieniać, poukładać i tak szczerze, już wiem, że będą sobie setup losował przed każdą grą i nie czuje, że coś mnie ominie i wiem, że nie popsuje to rozgrywki. W kronikę można się bawić, jak ma się stałe grono osób, które się w to zaangażuje. Ja będę tam sobie pisał po prostu wyniki rozgrywek i też powstanie kronika

Powiem szczerze, że Roota nie lubię, natomiast Oath oczarował mnie już w pierwszym kontakcie i mam nadzieję, że po kolejnych rozgrywkach magia nie pryśnie. Pzdr.

Oath to bardzo zła gra. Asymetryczne starcie w którym mogą zmienić się sojusze i ktoś z "asymetrycznych" może przyłączyć się do "symetrycznego". To jest spoko. Ale grę rozkłada totalna losowość na kilku poziomach. Losowe rozłożenie krain , które może kogoś premiować a kogoś dołować już w 1 szej rundzie. Losowe rozkładanie kart w krainach co wpływa na możliwość/niemożliwość zrobienia sobie kombosa. Absurdalny system kości do walki wciśnięty z ameritrasha. Akcji jest tak mało że bardzo ciężko wykonywać dodatkowe ruchu mające na celu zdobycie/odbicie jakieś karty, żeby główny atak na przeciwnika był łatwiejszy...a siły są tak skromne że stać cię raczej na 1 główny atak a nie jeszcze na dodatkowy poboczny.

Losowość mogła by zostać rozmyta gdyby gra była 2 razy dłuższa i działa się na 2 razy większej planszy. Wtedy można by sobie spokojnie połazić i poszukać ciekawych kart i próbować poukładać karty w swoim tablo. A na to w tej grze nie ma teraz czasu.

O stronie graficznej nie będę się rozwodził bo to kwestia gustu. Nadmienię tylko że wg. mnie grafik powinien mieć odgórny zakaz rysowania ludzi. Zwierzaki, drzewa i inne istoty mu bardzo dobrze wychodzą. Niestety w Oath większość kart przedstawia postacie ludzi dlatego ta gra jest brzydka.

Podsumowując:
Dla mnie to żart a nie gra i nie chce mi się wierzyć że stworzył to Autor Roota, którego zbieram i cenie (...)
A teraz łyżka miodu do beczki dziekciu: jako 2 godzinne, chaotyczne, losowe party gejm na miłośników cięższych gier to może się sprawdzić, tylko nie można sobie kłamać że dużo w tej grze od nas zależy.

Ta gra to bardziej doświadczenie, w dużej mierze związane z tym, jak ten kraj (krainy startowe, talia kart) ewoluuje. Dlatego wg mnie błędnie przedstawia się Oath jako coś, w co można grać w różnych składach i raz na jakiś czas. Mamy na planszy jakąś lokację, która została z poprzedniej partii, bo ktoś coś tam zrobił, i to jest spoko (choć pamięć gry nie sięga zbyt daleko wstecz). Natomiast jeśli już nie pamiętamy tych poprzednich partii, a danej osoby nawet nie ma przy stole, to główny urok gry pryska. Pojedyncza partia raz na jakiś czas jest raczej skazana na bycie niesatysfakcjonującą.

Tutaj jest opinia wg mnie najlepiej opisująca Oath: https://www.reddit.com/r/boardgames/com ... h/gzvk4w6/
Samemu jeszcze muszę zagrać parę razy na żywo, by zrewidować swoje zdanie.

Ja na razie sobie tej ewolucji nie wyobrażam bo to cały czas ta sama gra tylko z lekko zmieniającą się talią.

Ta gra to bardziej doświadczenie

Dla mnie takie gry - doświadczenia to Neandertal i Greenland. I ja to jestem w stanie docenić jeśli autor gry przedstawia swój sposób widzenie na jakiś historyczny/ewolucyjny proces. W takim "doświadczeniu" losowość mi nie przeszkadza. Ale Oath to gra o wymyślonym konflikcie w wymyślonej krainie. I tu wolał bym większej grywalności.

Można mieć talię, z którą ciężko np. o monety (technicznie chyba przysługi), ale na przestrzeni paru gier staną się one zauważalnie łatwiej dostępne, za to poznikają bonusy do walki itd.

Jeśli tego rodzaju ewolucja się nie wydaje atrakcyjna, to jak najbardziej nie ma czego szukać w Oath.

Jeszcze jest kwestia historii. Niektórzy ponoć czują współtworzenie historii w tej grze i to na pewno jest wtedy wielkim plusem. Ja tam nie poczułem ani grama tego, a nie uważam się za kogoś bez wyobraźni

Bo to nie jest żadna sensowna historia, tylko wieczna wojna wszystkich ze wszystkimi.

Edit
Dzięki za wasze opinie, przynajmniej już wiem, że gra wypada z radaru.

Galatolol pisze: ↑07 cze 2021, 16:52Ta gra to bardziej doświadczenie, w dużej mierze związane z tym, jak ten kraj (krainy startowe, talia kart) ewoluuje. Dlatego wg mnie błędnie przedstawia się Oath jako coś, w co można grać w różnych składach i raz na jakiś czas.

Nie zgodzę się. Akurat element budowania historii na bazie poprzednich partii jest mocno niewykorzystany w stosunku do potencjału, zmiany są na tyle nieznaczące, że równie dobrze można swobodnie zmieniać ekipę między rozgrywkami, traktując ten aspekt jako zmienny setup - zmieni się układ początkowych krain / kart, warunek zwycięstwa dla władcy, no i pojawią się inne karty w grze (ale i tak by się pojawiły, bo gramy fragmentem talii). Nie ma w tym nic nadzwyczajnego czy budującego klimat wzrastającego i upadającego królestwa - gra trochę próbuje udawać, że jest Pax-em, ale bardzo jej daleko do głębokiego nakreślenia siatki zależności jak we wspomnianej serii, więc ta historia nie ma specjalnie podbudowy.

Można to wszystko traktować zarówno jako wadę jak i zaletę, jeżeli nie szukamy bardziej skomplikowanego tytułu to Oath może się sprawdzić jako gra przygodowo-polityczna - będzie zamieszanie, przeciąganie liny i wyrywanie sobie warunku zwycięstwa, gra nad stołem, nieprzewidywalność dużych walk oraz trochę odkrywania krainy czyli w sam raz, żeby mieć poczucie, że coś się w grze wydarzyło oraz że efektem końcowym jest spełnienie jakiegoś warunku, a nie naciułanie punktów. Dla wielu graczy to może być dostatecznie świeży twist, żeby gra zrobiła efekt "wow" i przede wszystkim do takich osób ta gra jest kierowana, bo zaawansowani gracze już to wszystko widzieli zrobione lepiej, więc Oath może być dla nich bardziej grą zabawką niż grą na serio - w takim przypadku pozostaje pytanie czy to nas bawi czy nie.

Wiecie może, czy portal będzie wydawał wersję PL?

Nie wiemy, Portal zapowiedzi ogłasza w styczniu na PortalConie

Udało się nam w końcu zagrać. Niestety, czasu starczyło tylko na jedną grę, mimo że planowaliśmy przynajmniej dwie. A najchętniej trzy powiedzmy w 5-6h. Cóż, 3:50h to dość długo jak na jedną rozgrywkę. Spodziewałbym się raczej połowy tego czasu. Być może uda się to osiągnąć, bo w tej grze bardzo dużo sprawdzaliśmy, a analiza zajmowała za dużo czasu.

Gra jest piękna. Naprawdę ślicznie wydana, elementy, unikatowe karty, mata. Super. Faktycznie, rysunki ludzi są dziwne. Ale reszta ilustracji - pierwsza klasa.

Bardzo podobał się nam klimat. Dosłownie wylewa się z planszy - historia kanclerza próbującego utrzymać status quo, wygnańców szukających mrocznego sekretu, reliktów mogących wpłynąć na królestwo czy wizji żeby przekonać ludzi do zmian. Odkrywanie krain, zaludnianie ich mieszkańcami. No i zakończenie gdzie zbieramy część miejsc, inne odrzucamy, zwycięzca ma delikatny wpływ na to jak zmieni się deck. Naprawdę fajne, czuć budowanie historii.

Zasady. Za dużo. Oath posiada dziesiątki mikro zasad ktore odpalają się w jakiś momentach. Tematycznie ma to jak najbardziej sens, ale jest strasznie upierdliwe do pilnowania. Cole mówił że poziom skomplikowania jest jak nauka dwoch frakcji w Roocie. Wydaje mi się że jednak znacznie wyżej, ale zamierzamy jeszcze zagrać i sprawdzić jak to będzie wyglądało.

Jak na najbardziej wyczekiwaną przeze mnie grę 2021 to… odczuwam lekki zawód. Nie jest to miłość od pierwszego wejrzenia, jak w przypadku Root, ale nie zamierzamy się poddawać. Szczególnie, że wszyscy czterej stwierdziliśmy, że chcemy zagrać jeszcze przynajmniej dwa razy żeby wyrobić sobie zdanie.

piwo08 pisze: ↑16 cze 2021, 21:35 Bardzo podobał się nam klimat. Dosłownie wylewa się z planszy - historia kanclerza próbującego utrzymać status quo, wygnańców szukających mrocznego sekretu, reliktów mogących wpłynąć na królestwo czy wizji żeby przekonać ludzi do zmian. Odkrywanie krain, zaludnianie ich mieszkańcami. No i zakończenie gdzie zbieramy część miejsc, inne odrzucamy, zwycięzca ma delikatny wpływ na to jak zmieni się deck. Naprawdę fajne, czuć budowanie historii.

Mam zgoła odmienne odczucia - w ogóle tego nie czułem. Idziesz pionkiem w dół, o nowa kraina i jest jakis relic, za ktory musze dac ksiazke i pieniazka...

piwo08 pisze: ↑16 cze 2021, 21:35 Zasady. Za dużo. Oath posiada dziesiątki mikro zasad ktore odpalają się w jakiś momentach. Tematycznie ma to jak najbardziej sens, ale jest strasznie upierdliwe do pilnowania. Cole mówił że poziom skomplikowania jest jak nauka dwoch frakcji w Roocie. Wydaje mi się że jednak znacznie wyżej, ale zamierzamy jeszcze zagrać i sprawdzić jak to będzie wyglądało.

I tutaj tez odmienne odczucia. Zasady są złożone, owszem - ale w swojej konstrukcji proste jak budowa cepa. Root jest bardziej skomplikowany.
Ogólnie nie wiem czy graliscie walkthrough na 4 graczy, ale w tym scenariuszu jest wyjasnione jakieś 90% gry.

japanczyk pisze: ↑16 cze 2021, 23:27

piwo08 pisze: ↑16 cze 2021, 21:35 Bardzo podobał się nam klimat. Dosłownie wylewa się z planszy - historia kanclerza próbującego utrzymać status quo, wygnańców szukających mrocznego sekretu, reliktów mogących wpłynąć na królestwo czy wizji żeby przekonać ludzi do zmian. Odkrywanie krain, zaludnianie ich mieszkańcami. No i zakończenie gdzie zbieramy część miejsc, inne odrzucamy, zwycięzca ma delikatny wpływ na to jak zmieni się deck. Naprawdę fajne, czuć budowanie historii.

Mam zgoła odmienne odczucia - w ogóle tego nie czułem. Idziesz pionkiem w dół, o nowa kraina i jest jakis relic, za ktory musze dac ksiazke i pieniazka...

piwo08 pisze: ↑16 cze 2021, 21:35 Zasady. Za dużo. Oath posiada dziesiątki mikro zasad ktore odpalają się w jakiś momentach. Tematycznie ma to jak najbardziej sens, ale jest strasznie upierdliwe do pilnowania. Cole mówił że poziom skomplikowania jest jak nauka dwoch frakcji w Roocie. Wydaje mi się że jednak znacznie wyżej, ale zamierzamy jeszcze zagrać i sprawdzić jak to będzie wyglądało.

I tutaj tez odmienne odczucia. Zasady są złożone, owszem - ale w swojej konstrukcji proste jak budowa cepa. Root jest bardziej skomplikowany.
Ogólnie nie wiem czy graliscie walkthrough na 4 graczy, ale w tym scenariuszu jest wyjasnione jakieś 90% gry.

Graliśmy. Niby większość zasad jest, tak. W każdym razie umówiliśmy się już na przyszły tydzień żeby spróbować jeszcze raz.