Overbooked / Boarding (Daryl Chow)

[bobule]

"Zapraszamy na pokład samolotu!
Twoim celem jest rozmieszczenie pasażerów w samolocie. Zakochani chcą siedzieć obok siebie, dzieci muszą mieć obok siebie dorosłych, a inni liczą na miejsce przy oknie lub przejściu. Zdobędziesz punkty, jeśli uda ci się spełnić oczekiwania pasażerów. Uwaga! W razie potrzeby możesz… wyprosić pasażera z samolotu! Za to jednak dostaniesz punkty ujemne."

Liczba graczy: 1-4
Czas gry: 30 min

W spoilerze pozostałe zdjęcia gry

Spoiler:

Link do instrukcji

Ktoś miał okazję już może zagrać i podzieliłby się z nami opinią na temat gry ?

[thegammer]

Bardzo fajna rodzinna układanka. Na 2 jak i 4 graczy chodzi b. dobrze. Brak interakcji między graczami. Jedyna interakcja to podbieranie sobie 1 karty z "rynku". Poza tym, każdy robi swoje. Do grania z dziećmi i jako filer jak najbardziej warta uwagi. Gra zmusza do kombinowania co czasami powoduje małe przestoje w końcowej fazie gry.
Zasady do wytłumaczenia w minutę, błyskawiczny setup. ~2 razy zdarzyło się, że na kartę z rozłożonymi pasażerami komuś upadła karta i wszystko się pomieszało i trzeba było grać od nowa. To chyba jedyna wada tej gry. Pewnie lepsza była by tektura z wgłębieniami ale to podniosło by cenę.
NK ma to do siebie, że wydaje bardzo fajne, ciekawe rodzinne gierki, z prostymi zasadami ale nie przeciętną mechaniką. Polecam.

[garg]

Ja zagrałem wczoraj w dwie osoby i mam pozytywne wrażenia - dostałem dokładnie to, czego oczekiwałem. Tylko muszę od razu napisać, co to były za oczekiwania . Potrzebowałem grę optymalizacyjną do zajęć ze studentami, która musi spełniać kilka wymogów:

• niski próg wejścia, tj. tłumaczenie reguł maksymalnie 10 minut

• czas rozgrywki do 45 minut, żeby zmieścić się z tłumaczeniem, rozgrywką i omówieniem w 90 minutach

• miejsce na optymalizację i możliwość korygowania planu na bieżąco (gra czysto strategiczna zwykle nie wychodzi dobrze podczas pierwszej rozgrywki, a nie mam czasu na granie kilka razy)

• komponenty niewrażliwe na zgubienie, czyli nawet po zagubieniu kilku elementów nadal da się grać

• neutralna grafika i neutralny temat, żeby nie musieć po rozgrywce robić długiego debriefengu, bo ktoś był niezadowolony z fabuły

Wszystko to dostałem, więc jest dobrze. Gra nie jest co prawda zbyt głęboka (miałem nadzieję na jakąś nieco większą głębię), ale to podczas zajęć nie będzie przeszkadzać.

Muszę się natomiast podzielić komentarzem mojego syna po zakończonej rozgrywce, bo jest zabawny, ale też dotyka istotnego aspektu gry - "Po co w to graliśmy?" Faktycznie jest to bardziej popierdółka, ale jednak solidna, regrywalna i dająca przyjemne odczucia z rozgrywki. Więc czujcie się ostrzeżeni. Dla mnie takie solidne 6/10 według skali BGG.

[Neoptolemos]

To ja dodam parę słów od siebie, bo o grze jest cicho, a jest naprawdę dobrym fillerkiem.
Recenzja Boardingu

[Bruno]

Świetna, niezobowiązująca gierka! W sam raz do szybkiej partyjki kilku szybkich partyjek, we dwójkę do rozegrania nawet na stoliku kawowym.

Zasady banalne, a pokombinować można.
Niby to abstrakcyjna zagadka logiczna, ale jednak klimat upychania pasażerów w samolocie jest niespodziewanie odczuwalny. Podczas rozgrywek, na białe czy czerwone żetony mówiliśmy "gówniarze" i "lowelasi" (wg instrukcji: dzieci i zakochani), zżymając się w ten sposób na ich specyficzne wymagania względem 'dupenplatzu' (pardon my French).

Bardzo doceniam brak negatywnej interakcji w tej grze. To jest abstrakcyjna układanka, więc nie po to próbujemy zoptymalizować ułożenie kolorowych dropsów na swojej planszetce, żeby przeciwnik jednym swoim kapryśnym zagraniem nam je zepsuł.

Polecam spróbować!

[Legun]

Zagrałem i odświeżam temat, bo gra ma dużo uroku. Jeśli chodzi o interakcję, to oczywiście konfrontacji nie ma, zaś dominuje konkurencja na równoległych pasach, lecz jednak mechanizm płacenia za ściąganie późniejszych kart z wystawki jest warty docenienia. Gdy mamy odrobinę wolnych zasobów czasowych, istotnym elementem korelacyjnej interakcji jest doradzanie/podpuszczanie/zniechęcanie kogoś, kto wybiera kartę przed nami, żeby wziął inną kartę niż ta, która nam pasuje, zaś najlepiej jakąś późniejszą, bo wtedy na naszej upatrzonej karcie pojawi się jeszcze dodatkowa dopłata.

[Bruno]

Hmmm... Gra nad stołem miałaby pewnie jeszcze większy sens (skuteczność), gdyby wprowadzić house rule umożliwiający przekazywanie sobie tych niebieskich żetonów między graczami
Wtedy miałoby się jakieś solidne argumenty w ręku...