San Francisco (Reiner Knizia)

[REBEL.pl]

--------------------------------------------
Zapowiedź gry San Francisco
--------------------------------------------



Studio Rebel sięga do portfolio jednego z najbardziej rozpoznawalnych autorów gier planszowych na świecie - Reinera Knizii.

Dla San Francisco I połowa XX wieku to okres dynamicznego rozwoju i nowych szans. To także okazja dla Ciebie – młodego projektanta biorącego udział w konkursie na najwspanialszy plan przebudowy miasta. Zasiądź do szkicownika i stwórz projekt, który wyróżni Cię wśród konkurentów w nowej propozycji Reinera Knizi, światowej sławy autora gier planszowych!

Podczas rozgrywek w San Francisco Twoim zadaniem jest stworzenie najwspanialszego planu przebudowy miasta. Zdobywaj plany dzielnic, wznoś wieżowce i wytyczaj linie tramwajowe, które staną się wizytówką Twojego projektu. Rywalizuj z innymi graczami i zdobądź nad nimi przewagę, podejmując strategiczne decyzje. Stwórz wizję nowego San Francisco, która zdobędzie najwięcej nagród i wygraj, zyskując sławę i uznanie.

Data premiery: 22 czerwca 2022 r.
Sugerowana cena detaliczna: 129,95 zł
Instrukcja: San Francisco - Instrukcja PL

[XLR8]

Ktos już zagrał i byłby skory podzielić się wrażeniami? Doktor jest nadal w mocnej formie więc gra wpada na radar.

[warlock]

Zagrałem na dwie osoby i było całkiem spoko (coś między 6 a 7/10), ale czuć, że system punktacji i forma draftu zdecydowanie zyskałyby przy trzecim graczu . Trigger końca gry jest nieco dziwny - jeśli z talii wyjdzie dana liczba kart konkretnego rodzaju, gra natychmiast się kończy, co przy "źle potasowanej" talii może być totalnie zaskakujące i trochę niesatysfakcjonujące.

Wizualnie mogłoby być trochę czytelniej, bo wszystko w tej grze woła "patrz na mnie", a istotnych jest kilka kolorków z brzegu karty i czasem jest to nieco trudne do zauważenia na pierwszy rzut oka .

Plus jest taki, że pomimo tego, że pracujemy na indywidualnych planszetkach, to BARDZO interesuje nas co robi i co planuje nasz rywal - to tableau builder będący zaprzeczeniem pasjansa . Każda kategoria punktacji to małe area majority. Ale właśnie przez to przydałby się tu trzeci gracz, bo punktacja jest zerojedynkowa i fajniej byłoby rywalizować z dwoma przeciwnikami. Ta samo jest z draftem - trzeci gracz totalnie zmieniłby rytm dociągu.

Słowem - jest intryguąco i pierwsze wrażenia pozwalają z optymizmem patrzeć na kolejne partie, ale to nie jest tak, że wyrwało mnie z butów. Muszę w to zagrać na 3+ graczy, żeby wyrobić sobie ostateczną opinię.

[Niewodnik]

Zagrałem dwie partie w 4 osoby i bardzo mocno doskwierał nam problem dużej losowości w grze. Zdarzało się tak, że jeden z graczy (w pierwszej grze kolega za mną, w drugiej ja) nie miał dobrego ruchu przez większość swoich tur, bo albo był zmuszony wziąć słabe płytki, albo nie był w stanie wziąć ich wcale (ze względu na mechanikę gry). Wymóg układania kafelków od lewej strony tylko irytował i o wiele bardziej wolelibyśmy móc strategicznie układać kafelki w miejscach, które nas interesują, przez co moglibyśmy podejmować (mniej lub więcej) skalkulowane ryzyko, a budowa połączeń tramwajowych miałaby większy sens. Nagrody za skończenie danego rzędu jako pierwszy nadają odpowiedniego tempa rozgrywce, natomiast nagrody na koniec rozgrywki skutecznie to balansują.

[planszufka]

Zagrałem dwie partie w 4 osoby i bardzo mocno doskwierał nam problem dużej losowości w grze. Zdarzało się tak, że jeden z graczy (w pierwszej grze kolega za mną, w drugiej ja) nie miał dobrego ruchu przez większość swoich tur, bo albo był zmuszony wziąć słabe płytki, albo nie był w stanie wziąć ich wcale (ze względu na mechanikę gry). Wymóg układania kafelków od lewej strony tylko irytował i o wiele bardziej wolelibyśmy móc strategicznie układać kafelki w miejscach, które nas interesują, przez co moglibyśmy podejmować (mniej lub więcej) skalkulowane ryzyko, a budowa połączeń tramwajowych miałaby większy sens. Nagrody za skończenie danego rzędu jako pierwszy nadają odpowiedniego tempa rozgrywce, natomiast nagrody na koniec rozgrywki skutecznie to balansują.

Nie, nie, nie i jeszcze raz nie:) Ta gra opiera sie na tym, ze karty trzeba dokladsc od lewej, a nie gdzie sie chce. Cala glebia decyzji w dobieraniu kart sie opiera na tej zasadzie. Gdyby mozna bylo dokladac, gdzie sie chce gra stracilaby jakikolwiek sens, a dobor kart orojektow bylby oczywisty, bo wtedy latwo byloby uszeregowac karty wzgledem ich sily. Totalnie zabiloby to gre.

[kurdzio]

Po dwóch partiach na 2 osoby:

- Gra się sprawnie, średnio 30 min na rozgrywkę, graficznie w moim guście, ładna kolorowa wypraska, na karcie znalazłem nawet mały easter egg

Spoiler:

- Jeden z warunków końca gry (wyłożenie wszystkich żetonów fundamentu) jest dyskusyjny, karty mogą ułożyć się w sposób gdzie zakończenie może nastąpić bardzo szybko
- Mechanika żetonów zobowiązań raczej nie jest w stanie pokazać pazurów w grze na 2 osoby. W zasadzie cały czas je odrzucamy bo zawsze jeden gracz musi mieć ich 0
- Bonus z dzielnicy zielonej (odrzuć 2 zobowiązania) jest nieatrakcyjny w grze na 2 osoby - patrz argument wyżej
- Trudno jest sobie wzajemnie przeszkodzić, kiedy gra umożliwia nam niezagranie dobranej karty z wybranej kolumny. Rozumiem że niezagrywanie kart oddala nas od bonusu 1 pkt za ukończoną dzielnicę, ale wciąż chyba wolę poczekać na odpowiednią kartę niż zagrywać je byle szybciej
- Co za tym idzie skupiamy się na sobie ale śledzimy przeciwnika czy nie przegonił nas w punktach danej dzielnicy albo tramwajów

Ogólne wrażenia raczej średnie. Zakładam że na więcej osób jest trochę ciekawiej. Partii raczej nie odmówię, ale tej gry doktora Knizi w kolekcji mieć nie muszę. 6/10

[PytonZCatanu]

San Francisco, jedna partia 4 osobowa, 7/10 z potencjałem

Wszyscy przy stole stwierdzili, że to gra w którą trzeba chwilę pograć, żeby ją sensownie ocenić. Może być całkiem fajna.

Gra trwała 35 minut. Typowy dla Knizi system pseudolicytacji setów kart (RA-podobny), z ciekawym twistem w postaci tych obciążających nas kart zobowiązań (im częściej coś weźmiemy, tym więcej ich mamy, a im więcej ich mamy, tym trudniej nam wylicytować kolejny). Karty używamy do budowy miasta i cały system budowy (od pobierania kart, poprzez ich funkcje, wieżowce, tramwaje) jest bardzo świeżym podejściem do tego typu gier. Urocze wydanie komponentów i „wypraski” w środku pudełka.

Wszystko wygląda na fajny filler+, tym bardziej, że widzę używane sztuki za ok 70zł, co wydaje się być atrakcyjną ceną. Chętnie jeszcze pogram.