W ostatni weekend wc naciągnął współgraczy na partyjkę Endeavor. Głównym argumentem było to, iż będziemy [podobno] drugą grupą w Polsce grającą w ten tytuł. Jak się okazało w trakcie tłumaczenia zasad, pierwszą grupą grającą na 'prawidłowych' zasadach.
Gra, jak wiadomo, tania nie jest i do rozgrywki użyliśmy dostarczonej przez wc samoróbki. Jakości wykonania oryginału nie jestem więc w stanie ocenić.
Pierwszy minus to żmudny setup. Na szczęście wyszedłem z Browarionem na balkon zafajczyć i w tym czasie skanna oraz wc uporali się z rozmieszczeniem żetonów.
Potem tłumaczenie zasad. Pierwszy plus - zasady proste i intuicyjne jak budowa cepa.
Rozlosowanie gracza początkującego i obmyślenie pierwszych ruchów.
Tutaj zonk. Nie biorąc pod uwagę elementu losowego - rozmieszczenia żetonów - przejrzałem stałe elementy rozgrywki i wyszło mi, że jedyną słuszną strategią otwarcia jest to i to. Dodałem do tego wpływ elementu losowego i okazało się, że nawet jestem w stanie wyciągnąć z otwarcia coś więcej.
I poszło. Potem praktycznie pozwoliłem się grze i współgraczom prowadzić za rękę. Sama rozgrywka dosyć lekka i przyjemna. IMO po 2-3 razach da się sprowadzić do 'pykania', które powinno trwać 45-90 minut.
Wygrałem [jako pierwszy w Polsce na 'prawidłowych' zasadach
] mniej więcej 62-52-43-39, co utwierdziło mnie w słuszności opinii co do schematyczności przyjętej strategii otwarcia. Chociaż współgracze orzekli, iż "poczuli" grę i kto wie, może moje mniemanie jest błędne, a następnym razem zusammen do kupy złoiliby mi rzopsko. Z rozmów podsumowujących rozgrywkę wynikło, że:
- wszystkim bardzo się podobało,
- gra jest raczej taktyczna niż strategiczna,
- istnieje (także ogólnie wyrażona) obawa wbudowanych w grę schematów, które mogą spowodować jej niegrywalność,
- gra pozostawia poczucie, iż coś w niej można zrobić lepiej, a ponieważ autorami są Nowozelandczycy krytykowani za brak okolic Nowej Zelandii na planszy, pojawiło się podejrzenie planów rozszerzenia wprowadzającego nowy kawałek mapy i [brakujących] nowych elementów do rozgrywki,
- cena [200 - przyp. aut.] jest stanowczo za wysoka w stosunku do jakości [przyp. aut. - nie oceniając wykonania oryginału].
Mi się Endeavor szalenie podobał i widziałem właśnie podobieństwa do innej gry, którą lubię, czyli do Goa. Od dzieła Dorna Endeavor ma jednak znacznie brutalniejszą interakcje. Przy pięcioosobowej rozgrywce wydaje mi się, że jest też spory element chaosu. Rozumiem pod tym pojęciem sytuacje, że dwaj gracze rywalizują w danym momencie w jakimś miejscu, i wkracza trzeci gracz roztrzygając starcie. Przy czym on zyskuje niewiele, jeden z graczy sporo, a drugi nic. Potrzebowałbym jeszcze kilku rozgrywek, aby sprawdzić czy faktycznie jest to wartościowa pozycja. Po jednej rozgrywce podobało mi się bardzo.
.
