gra średnia lub trochę cięższa (3+ graczy)

[komboj]

Cześć wszystkim, potrzebuję Waszej rady w sprawie nowej pozycji w moim zbiorze gier.
Tak wygląda on teraz (dodatki pomijam):
Agricola
Carcassonne
Eurobusiness
Kolejka
Ostatnia Wola
Pandemia
Wysokie napięcie
Sabotażysta
Suburbia
Wsiąść do pociągu

A tutaj gry, które mam na wishliście (oznaczenia w nawiasach wyjaśnię później):
Battlestar Galactica (z)
Belfort (p)
Brass (s)
Świat Dysku: AM (z)
Eclipse (s)
Gra o Tron 2ed. (z)
Puerto Rico (p)
Robinson Crusoe (z)
Terra Mystica (s)
Tzolk'in (n)

W czym więc mam problem? Czego szukam?
W swojej kolekcji chciałbym mieć gry, które będą różnić się miedzy sobą mechaniką/ sposobem gry. Jak siadam do stołu, to chciałbym mieć możliwość zdecydować na jaki typ mam ochotę, a nie np. wybierać między 4 grami worker placement.

Nie byłoby problemu, gdyby nie to, że gry które miałem na celowniku w pierwszej kolejności zostały zakupione przez znajomych (z). Gry oznaczone (p), to takie, których typ już posiadam (tak mi się przynajmniej wydaje).
Gry oznaczone (s), to gry, które wydają mi się zbyt skomplikowane - wymagające kilku(nastu) partii, żeby ogarnąć grę na tyle, aby kolejna rozgrywka nie była kolejną z serii "dalej uczymy się gry", tylko "każdy już wie wszystko i jest konkurencja" - kto szybciej załapie o co chodzi, ten będzie wszystkich niszczył zanim się nauczą.
(n) to gra, w którą grałem ze znajomymi, ale średnio im przypadła do gustu, bo nie do końca znaliśmy zasady i jedna z osób strasznie długo myślała nad swoim ruchem - czekam aż zapomną swoje wrażenia i wtedy o niej pomyślę.

Generalnie potrzebuję opinii na temat gier, które wymieniłem i ewentualnie propozycji innych dobrych tytułów, które powinienem wziąć pod uwagę. Interesują mnie gry średnie (np. świat dysku) i nieco cięższe (ale bez przesady, TI 3ed odpada ). Gry imprezowe i super lekkie (dobble, jungle speed) w tym momencie mnie nie interesują. Karcianki LCG też odpadają - wolę mieć od razu kompletną grę.

Czekam na fachową pomoc z niecierpliwością.

Edit:
Jeśli chodzi o towarzystwo, z którym gram, to są ludzie, którzy szybko łapią zasady więc łatwo przyswoją też trudniejsze pozycje.

[Mir4ge]

Brass nie jest trudny.
W gry z literą Z lepiej sam zagraj. BSG dobry na 5 os i GOT dobry na 6 osób pewnie rzadko będą trafiać na stół biorąc pod uwagę Twoje inne pozycje.
Puerto Rico jest bardzo dobre, ale wszyscy muszą grać na podobnym poziomie.

+Brass
7 Cudów Świata
Lords of Waterdeep + Skullport
Troyes
Le Havre

[komboj]

grałem w GOT i jest naprawdę dobra (moim zdaniem) - czuje się klimat wojenny, radość ze zdobywanych terenów i tę niepewność, czy zaraz ktoś nie wbije noża w plecy mimo obiecanej współpracy , ale rzeczywiście 6 osób musi być. Ale tak jak pisałem (z) - już ma znajomy więc raczej się nie zdecyduję na kupno teraz, gdy mogę po prostu z nim zagrać lub pożyczyć.
To samo tyczy się BSG - (z).

Jeśli chodzi o nowe pozycje:
-- Le Havre - interesowałem się tym kiedyś, ale chyba pokrewieństwo z Agricolą na razie wykluczyło tę pozycję
-- 7 Cudów Świata - ostatnio się dowiedziałem, że znajomy posiada i nikt ze współgraczy, który już w to grali nie był tą grą zachwycony. Podobno w tej grze nie czuje się, że dążysz do jakiegoś celu. Nie wiem, bo nie grałem, ale jak im się nie podoba, to nie będę miał z kim grać.
-- Troyes - nigdy nie widziałem. Już się zapoznałem z kilkoma (video)recenzjami. Wydaje się być ciekawa pod względem mechaniki i możliwości interakcji, ale też trochę nudnawa przez swoją suchą optymalizację (w Agricoli też jest optymalizacja, ale widać na końcu efekty naszej pracy w postaci pięknego gospodarstwa )
-- Lords of Waterdeep - ta pozycja jest interesująca. co prawda worker placement, ale mnie zaciekawiła.

Przepraszam, że tak marudzę, ale "głośno" rozpatruję propozycje. A nuż ktoś powie, że się mylę i to tylko pierwsze wrażenie, a później gra uzależnia (np. Troyes).

[kYre]

Ostatnio zakupiłem i polecam Spartacus: A Game of Blood & Treachery
Gra bardzo łatwa, wystarczy raz wytłumaczyć nawet początkującym graczom i można zagrywać się bez przeszkód.

Skoro podobała się Gra o Tron to Spartacus zdecydowanie przypadnie do gustu

Niewielka przeszkoda (a może nie?) to język ENG w grze, ale na BGG dostępne jest tłumaczenie, więc drukujesz, wycinasz i w koszulki

[Dellas]

- Robinson Crusoe - to bardzo klimatyczna, dość trudna gra kooperacyjna - można w nią grać od 1-4 i w sumie w każdej konfiguracji gra sie dobrze.
- Eclipse - rewelacyjny 4x (jak na 4x do dość szybki), z tym że polecam grać od 4 graczy (wtedy wchodzą w gre sojusze).
- Świat Dysku: AM - super gra - zwłaszcza jak ktoś lubi negatywną interakcję.
- Gra o Tron 2ed - to gra wybitna, ale można to odczuć dopiero w przypadku gry na 6 graczy. (ewentualnie na 4 gdy ma się wariant/dodatek "Uczta dla Wron")
- BSG - moim zdaniem najlepsza gra kooperacyjna z motywem zdrajcy - tylko najlepiej jest w nią grac od razu z dodatkiem Exodus (wariant floty cylonów) i na 5 graczy (stosunek ludzi do cylonów 3:2 jest najbardziej zbilansowany ).

To co mógłbym polecić dodatkowo:
- Chaos w starym Świecie - przepięknie wydana gra na 3-4 graczy (z dodatkiem na 5). Czym więcej graczy na planszy tym lepiej. Doskonała gra, asymetryczne Bóstwa, w przypadku gry na 5 osób na planszy jest niesamowita jatka.
- MidlleEarth-Quest - jeśli ktoś lubi świat Tolkiena to dodatkowy plus. Gra od 2-4 graczy - 1 gracz gra Sauronem a reszta stara się go powstrzymać. Mamy kooperacje i rywalizację w jednym. Bardzo ciekawa gra przygodowa.
- Smallworld - lekka gra od 2-5 graczy, idealna na 1.5h .

[komboj]

Co do języka angielskiego, to nie ma problemu. No chyba, że cała gra opera się mocno na tekstach i wszyscy gracze muszą bezbłędnie odczytywać akcje, opisy itp. Wtedy byłby problem np. przy tajnych kartach (bo nie można by było się pytać o tłumaczenie).

-- Sparcatus - wygląda nieźle i ma dobre recenzje. Czego się boję, to losowość przy walkach i (podobno) straszliwie negatywna interakcja. Nie mógłbym grać z dziewczyną, bo pewnie po kilku partiach bym skończył jak jeden z tych gladiatorów, którym się nie powiodło. Do rozważenia na listę rezerwową.

-- Eclipse - w tym boję się, czy nie trzeba się długo/dużo uczyć gry (właściwości ras?). Bo jak już zbiorę ludzi na posiedzenie kilkugodzinne, to fajnie by było, żebyśmy w miarę szybko zaczęli korzystać z pełni możliwości gry. Ktoś pamięta ile trwały jego początki z tą grą?

-- Chaos w starym Świecie - trochę boli losowość, ale dodaję do rozpatrywanych.
-- MidlleEarth-Quest - wygląd świetny i zapowiada się genialnie, tylko czy dla osób nie mających styczności z Władcą Pierścieni będzie interesująca?
-- Smallworld - czy to nie jest lżejsza wersja TerryM?

[Dellas]

-- Eclipse - w tym boję się, czy nie trzeba się długo/dużo uczyć gry (właściwości ras?). Bo jak już zbiorę ludzi na posiedzenie kilkugodzinne, to fajnie by było, żebyśmy w miarę szybko zaczęli korzystać z pełni możliwości gry. Ktoś pamięta ile trwały jego początki z tą grą?

Z mojego doświadczenia wynika, ze tłumaczenie zasad może na początku osaczyć, ale po pierwszej turze zasady gry są klarowne dla większości. W ogóle zasady w Eclipse są bardzo intuicyjne i jak ktoś załapie jak to się je, to gra nie nastręcza problemów. Oczywiście pierwsza gra dla każdego to nauka gry i kaskada błędów - ale to raczej nieuniknione przy pierwszej grze. O rasy bym się nie martwił, bo dla początkujących rekomendowane jest grać Terranami. Bardziej wyrafinowane Rasy wprowadzać można w po 2-3 rozgrywce.

-- Chaos w starym Świecie - trochę boli losowość, ale dodaję do rozpatrywanych.

Losowość walki można kontrolować poprzez karty chaosu. Z drugiej strony ta gra jest bardzo konfrontacyjna - coś jak GoT tyle że w mniejsza lizcbę graczy.

-- MidlleEarth-Quest - wygląd świetny i zapowiada się genialnie, tylko czy dla osób nie mających styczności z Władcą Pierścieni będzie interesująca?

Tutaj jest sytuacja trudna do przewidzenia. Sa takie tytuły jak np. Arkham w który można grać nie znając prozy Lovercrafta, podobnie gra w BGS - wielu moich znajomych dobrze się bawiło nie znając serialu. Myśle ze podobnie mogłoby być w przypadku MEQ. Choć dla miłośników Tokiena, rozpoznawanie lokacji na mapie oraz różne eventy, bohaterowie, itd nadaje grze dodatkowy walor.

-- Smallworld - czy to nie jest lżejsza wersja TerryM?

Nie grałem w TM, więc trudno mi się do tego odnieść. Nie mniej jednak "Smoluch" także jest bardzo konfrontacyjny - co ciekawe gra bardzo dobrze się skaluje od 2-5 graczy - bo na każdy tryb jest osobna plansza, która gwarantuje że miejsca jest zawsze za mało.

[Pixa]

Obczaj sobie jeszcze Cyklady - gra oparta na mechanizmie licytacji. Rozwijasz swoja cywilizacje - jest wiele drog do zwyciestwa (militarna, ekonomiczna, filozofowie i w koncu potwory mitologiczne). Klimat bardzo fajny, gra pieknie wykonana. Zajrzyj jeszcze do jakiejs recenzji gry Listy z Whitechapel - bardzo ciekawa gra dedukcyjna, mnostwo emocji i klimatu (jednak w skladie max 3 osobowym).

[metyu]

Terra Mystica i Smallworld mechanicznie nie mają ze sobą nic wspólnego.

[melusina]

Z twoich wypowiedzi wynika, że lubisz bardziej efektowne gry. Pasują do tego Cyklady - potwierdzam, że świetna gra (figurki potworów, oddziały, stateczki itp. + inny rodzaj wymieszania mechanik, bo trudno tu mówić o nowych).
Mam również Lords of Waterdeep i wybierając między Cykladami i LoW, wybrałabym Cyklady (bardziej różnią się od twoich gier) - obie gry do 5 osób (LoW z dodatkiem do 6).
Najchętniej jednak usiadłabym do Trains'ów (są na 2-4 osoby). Karcianka z planszą - budowanie połączeń kolejowych ze świetnym deckbuildingiem. Nie zauważyłam u ciebie podobnej gry. Przyjrzyj się jej.
Dobre jest Na chwałę Rzymu - również karcianka (2- 5 osób) i choć zazwyczaj ich nie lubię, tu robię wyjątek, podobnie jak dla Trains'ów.
Może też przyjrzyj się grom cywilizacyjnym. Cywilizacja poprzez wieki jest trudna, ale są łatwiejsze Nations (niedługo po polsku i do 5 osób).
Co do stwierdzenia, że Le Havre jest podobne do Agricoli, to wiele osób zdecydowanie zaprzeczy.

[Pixa]

Z twoich wypowiedzi wynika, że lubisz bardziej efektowne gry. Pasują do tego Cyklady - potwierdzam, że świetna gra (figurki potworów, oddziały, stateczki itp. + inny rodzaj wymieszania mechanik, bo trudno tu mówić o nowych).
Mam również Lords of Waterdeep i wybierając między Cykladami i LoW, wybrałabym Cyklady (bardziej różnią się od twoich gier) - obie gry do 5 osób (LoW z dodatkiem do 6).

Cyklady z Hadesem sa tez chyba do 6 graczy.

[Koshiash]

Brass z Twojej listy jest wart zainteresowania. Zasady są łatwe do wytłumaczenia, a gra jest solidną pozycją ekonomiczną.

[grabol]

+1 Brass

Polecam! Dla mnie euro nr 1. Gruba przesada z tym skomplikowaniem. Jak kazda ciekawsza gra wymaga 2-3 rozgrywek, zeby bawic sie w pelni. W kazdym wariancie osobowym gra sie dobrze, 2-4. Pierwsze partie moga byc troche przydlugi ale ograna ekipa spokojnie miesci sie w 2,5 godz. Mila dla oka grafika. Mechnika oparta o zagrywanie kart. Losowosc do okielznania. Lilka latek na karku juz ma ale ciagle w formie

[komboj]

Dzięki za odpowiedzi.

Co do efektownych gier, to chyba każdy lubi nacieszyć oczy ładnym wydaniem. Chociaż Carcassonne i Wysokie napięcie nie należą do najpiękniejszych, ale też się podobają.

-- Cyklady - rzeczywiście robi dobre wrażenie i daje możliwości. Dodaję do listy rozpatrywanych! Tylko jedno pytanie: jak jest z tymi kostkami przy walkach? duże mają znaczenie w zwycięstwie?
-- Trains - mam Wsiąść do pociągu. Schowało się na samym końcu listy.
-- Na chwałę Rzymu - taka karcianka jest ok. na razie ląduje na liście rezerwowej, bo muszę się dokładniej z nią zapoznać. w moim opisie bardziej chodziło mi o takie karcianki LCG 1v1, gdzie raczej trzeba trochę tych kart zebrać, później myśleć jak zbudować talię, uczyć się jakie karty są dobre razem. A do tego trzeba mieć przeciwnika, który poświęci czas na to samo. Mam podstawkę do netrunnera i mimo, że gra jest fajna, to grając rekreacyjnie mam wrażenie, że w dużej mierze komu podejdą karty, ten wygra. Ciężko o strategię.
-- Cywilizacja PW - kuszące, ale nie wiem, czy znajdę przeciwników.
-- Nations - w trakcie oglądania recenzji
-- Le Havre - może nie tyle chodziło mi o podobieństwo, a o pokrewieństwo. Grając w obie miałbym wrażenie podobieństwa (może dlatego, że wiem o wspólnym autorze), a teraz szukam czegoś z innej beczki.

-- Listy z Whitechapel - to mnie zaskoczyło bardzo pozytywnie. Nie widziałem tej gry jeszcze. Podobna do Scotland Yardu, w którą nie grałem, a chciałem. No i różnie się chyba wszystkim od gier, które mam. Zdecydowanie dodaję do listy rozpatrywanych! I jeszcze pytanie: dlaczego max 3 graczy? Przy większej liczbie morderca nie ma szans?

Obecna lista do przemyśleń:
Nowe: -- Lords of Waterdeep -- Chaos w starym świecie -- Cyklady -- Listy z Whitechapel
Stare: -- Brass -- Terra Mystica -- Eclipse
Rezerwowa:
-- Spartacus: A Game of Blood & Treachery -- Midlle-Earth Quest -- Smallworld -- Cywilizacja PW/Nations -- Na chwałę Rzymu

Generalnie to mam coraz większy mętlik w głowie ale za to poznałem pozycje, o których nie miałem pojęcia.

[Pixa]

D
-- Cyklady - rzeczywiście robi dobre wrażenie i daje możliwości. Dodaję do listy rozpatrywanych! Tylko jedno pytanie: jak jest z tymi kostkami przy walkach? duże mają znaczenie w zwycięstwie?
(...)
-- Listy z Whitechapel - to mnie zaskoczyło bardzo pozytywnie. Nie widziałem tej gry jeszcze. Podobna do Scotland Yardu, w którą nie grałem, a chciałem. No i różnie się chyba wszystkim od gier, które mam. Zdecydowanie dodaję do listy rozpatrywanych! I jeszcze pytanie: dlaczego max 3 graczy? Przy większej liczbie morderca nie ma szans?

W Cykladach przy bitwach do siły armii (max 6 albo 8 żołnierzy/legionow - nie pamiętam) dodaje się wynik rzutu kością. Rozkład jest następujący: +0,1,1,2,2,3. Przegrany zdejmuje jednego żołnierza i bitwa zaczyna się od nowa, aż przeciwnik zostanie starty z placu boju. Bardzo rzadko dochodzi więc do sytuacji w której jeden dzielny "legion" pokonuje 3 "legiony" przeciwnika. Przewaga liczebna robi swoje.

Co do Listów, morderca zawsze jest jeden, a pozostali gracze (max 5) są policjantami. Przy tak dużej liczbie glin (a szczególnie w tej grze) powstaje bardzo wyraźny syndrom lidera. Jedna z osób przechwytuje pałeczkę i mówi innym, gdzie mają ustawić swoich policjantów. Jak się domyślasz, dla "podporządkowanych" graczy gra przestaje być fajna. Optymalny skład to 1 na 1 lub 2 policjantów na 1 Kubę Rozpruwacza. Ogólnie Kuba ma dość łatwo i dlatego trzeba mu utrudnić zadanie - pisałem o tym w wątku o modyfikacji reguł. W każdym razie gra jest świetna i dostarcza ogrom emocji.

[komboj]

Dzięki za wyjaśnienie.

Bałem się właśnie gracza szczęściarza, który jednym pionkiem zmiecie potęgę militarną. uff..

Co do problemu lidera, to mam na to sposób wśród swoich. Bardziej bałem się, że gra staje się zbyt łatwa dla policji już przy 4 graczach.

[Pixa]

Policja ma ogólnie dość trudno.

My gramy następująco i wydaje mi się, że balans jest odpowiedni:

1) Kuba może wejść do kryjówki najwcześniej w 5 ruchu
2) Kuba nie może mordować na tych samych miejscach (jak zabił na 3 lub jeśli czekał i morderstwo wypadło gdzieś w okolicy to i tak na 3 nie może postawić kolejnej ofiary)
3) Zredukowana liczba powozów do dwóch w pierwszej rundzie.
4) Zredukowana liczba zaułków do jednego w każdej rundzie.
5) Policja może posługiwać się pościgiem.

Pkt. 1 i 2 są z BGG, 3 i 4 to home-rules, 5 jest z instrukcji.

[komboj]

Właśnie skończyłem czytać ten wątek. Myślę, że dopiero jak wejdę w posiadanie gry, to zacznę się zastanawiać nad modyfikacją zasad. Ale to, że Kuba ma łatwo, to akurat dobrze. Lepiej niż jakby było odwrotnie.

[komboj]

Mam jeszcze jedno pytanie do osób grających w "Chaos w starym świecie".
1. jak długo Wam zajęło nauczenie się gry, żeby wiedzieć jak grać daną rasą i wiedzieć czego się spodziewać po przeciwnikach?
2. czy gra ma szansę spodobać się graczom płci żeńskiej? i nie mam tu na myśli dziewczyn, które lubią takie (mroczne) klimaty.

[Dellas]

Wystarczy raz zagrać jednym bóstwem aby sie nauczyć daną frakcją chaosu grać. Chyba, ze ktoś potrafi duźo czytać z planszy i zapamiętywać zagrywane karty chaosu. W ogóle gra jest dość prosta do przyswojenia.
Co do dziewczyn... z mojego otoczenia podobało sie kaźdej, mimo ze świat Warhammera nie był im bliski.

[Pixa]

2. czy gra ma szansę spodobać się graczom płci żeńskiej? i nie mam tu na myśli dziewczyn, które lubią takie (mroczne) klimaty.

Ogólnie gry konfrontacyjne z dużą dozą negatywnej interakcji nie podobają się dziewczynom. Więc jak dla mnie szanse są małe, że gra podpasuje płci pięknej.