gry parami (dwóch przeciwko dwóm)

[Harun]

Od czasu zaintereesowania planszówkami moja kolekcja gier trochę się powiększyła, jednak brakuje mi ciekawej pozycji, którą dałoby się grać w parach. Często gram z żoną i parą znajomych i pomyślałem, ze byłoby fajnie przeprowadzić pojedynki typu małżeństwo kontra małżeństwo itp. Klasycznym przykładem takiej gry jest brydź. Innych niestety nie znam.
Będę wdzięczny za wszelkie propozycje.

[ThomasBittern]

Jeżeli brydż to i kanasta. A może znakomite Tichu?

[Don Simon]

Zdecydowanie Tichu. Choc to niestety tylko zwykla karcianka...

Pozdrawiam
Szymon

[folko]

Autoreklama Paintball

[hobb3]

Parami bardzo fajnie gra sie w Iliade.

[Pancho]

Tichu bez dwóch zdań.

[Misiołak]

NeuroshimaHex

[Lim-Dul]

Autoreklama ;-) Paintball ;-)

Też autoreklama - paintball, tylko ten prawdziwy. :-P

[Bogoria]

W parach można też grać w War of the Ring.

[Browarion]

Tichu i Tichu

Zaproponowalibyście jakieś EXTRA zasady do Wysokiego Napięcia, Tygrysa z Eufratem (i odwrotnie ), a nie tam tylko tak na łatwiznę...

Ja za to wskażę Robo Rally!

[ronczi]

W parach można też grać w War of the Ring.

Ja grałem kompletna kicha. Tak można grać w prawie każda grę dla 2 (w Battlelora podzielić oddziały, w Ścieżki Chwały itp. itd.) W przypadku War of the Ring uważam to za chwyt reklamowy i odradzam.

[Harun]

Dzięki za odpowiedzi. Wychodzi na to, że w grę wchodzi tylko gra w Tichu, Iliade i Robo R.. To chyba jakaś luka na rynku

[Lim-Dul]

Nie, nie - zdaje mi się, że jest multum takich gier, ale po prostu nie chce mi się pomyśleć. Można poszukać według tagów na BGG.

[Fatzo]

Misiołak już to rzekł, ale przeszło jakość bez echa więc może powtórzę:
Neuroshima Hex

Świetnie się gra parami, szczególnie ten kto gra w drużynie z Molochem musi się nieźle nakombinować żeby nie wejść komisarzowi Rybie na linię strzału


--
Pozdrawiam
Rafał

[kruck]

Warcraft: The Board Game.

[kwiatosz]

Parami rewelacyjnie gra się w Fussball Ligretto (trójkami, czwórkami, jedynkami oraz składami mieszanymi z resztą też ) - gra jest przerewelacyjna

[Muttah]

Zdecydowanie Vortex. To jego najlepsze możliwe rozłożenie - dwóch graczy złymi frakcjami, dwóch dobrymi (w ustawieniu brydżowym).

No i już za parę dni Tide of Iron. Gra wydaje się być bardzo dobrze przygotowana pod wariant 2 vs 2. Jest podział na dwie dywizje z każdej strony i klarowne zasady co do wykonywania akcji, udzielania pomocy, interakcji pomiędzy dywizjami itd.

Ha, no i praktycznie każda większa strategia - we 4 zawsze naturalne są sojusze 2 vs 2, tyle że w tego typu grach nie są, jak wiadomo, zbyt stałe

[Andy]

Z trochę innego gatunku: świetnie gra się w cztery osoby w The First World War Phalanxa (choć można też w trzy lub dwie). Przy czwórce grających, każdy z nich dowodzi blokiem państw i współpracują oni w ramach sojuszy. Jedna osoba prowadzi zatem armie zachodnich państw Ententy (Francji, Anglii, Włoch, potem USA), a jej partner armie wschodnich państw Trójporozumienia (Rosji, Serbii, Czarnogóry, potem Rumunii i Grecji, a także siły ekspedycyjne zachodnich sojuszników - MEF, Armię Orientalną, włoską armię bałkańską). Po stronie Państw Centralnych jeden z graczy dowodzi wojskami Niemiec, a jego partner armiami sojuszników Niemiec (Austro-Węgier, a później także Bułgarii).
W grze zwycięzcę wyłania się dwustopniowo: wygrywa sojusz, ale w jego ramach zwycięzcą indywidualnym jest ten gracz dowodzący blokiem, który zdobył najwięcej punktów zwycięstwa. Wywołuje to ciekawą interakcję. Nie wystarczy zabiegać o swoje interesy, bowiem klęska i kapitulacja sojusznika powoduje przegraną sojuszu, a więc i własną. Gracz niemiecki musi zatem uważnie obserwować sytuację Austro-Węgier i w odpowiednim momencie wzmacniać sojusznika własnymi wojskami. Nie może przy tym liczyć, że wysłana na pomoc armia niemiecka zostanie mu na pierwsze życzenie "zwrócona", bo gracz autro-węgierski może mieć wobec niej inne zamiary. Z kolei gracz kierujący "wschodnią Ententą" musi głęboko rozważyć propozycję zawarcia traktatu pokojowego między Rosją a Państwami Centralnymi. W przypadku ostatecznego zwycięstwa Ententy w wojnie taki krok może mu zapewnić indywidualny triumf, ale jeśli spowodowane traktatem zwolnienie dużych sił niemieckich doprowadzi do klęski Anglii i Francji - sam też przegra.

To połączenie współpracy i rywalizacji w obrębie grających par wydaje mi się jednym z ciekawszych aspektów The First World War. A na dodatek gra jest z gatunku łatwych do nauczenia i opanowania, ale wymagających sporego kombinowania dla osiągnięcia sukcesu. Na dodatek nie da się w nią grać dłużej niż 3 godziny.

[Filip Graliński]

W "Carolus Magnus" można grać "dwa na dwa", aczkolwiek mi osobiście ta gra nie przypadła do gustu.

[khaox]

Ja bym rowniez polecil tichu, chociaz... to poprostu talia kart + zmodyfikowane jokery

Co do Carolusa Magnusa sie nie zgodze, gra genialnie chodzi na 2 graczy... oraz na 2vs2 doswiadczonych (po wielu rozgrywkach!) graczy. Wprawdzie nie testowalem w normalnych sytuacjach, jedynie doswiadczony + pomocnik vs drugi doswiadczony + pomocnik, ale moja teza chyba jest prawdziwa... zawsze jednak pozostaje problem, ze jedyna sensowna metoda nauki carolusa jest gra 1vs1

[Harun]

Dzięki za pomoc. Mam nadzieję, że będę mógł wkrótce przetestować przynajmniej niektóre tytuły.

[Legun]

Choć grałem tylko dwa razy w FWW, muszę gorąco poprzeć opinię And(rzeja)iego. FWW jest na tyle prosta, że nie żałuje się czasu, w którym myśli sojusznik, natomiast smaczek koalicyjny jest cudowny. Nie jest oczywiście pozbawiony perwersji - do dziś nie mogę zapomnieć tego ohydnego uczucia, gdy alianci zachodni zaatakowali Niemców Harimaty we Francji a nie moich Awstriejców we Włoszech (ufff.... jednak na nią... ). Oczywiście, za chwilę z tego powodu przegraliśmy oboje .
Nie jestem tylko pewien, czy własnie o taką grę chodziło Harunowi - pewnie szukał czegoś takiego jak brydż - gdzie wygrywa się zespołowo, natomiast interakcja pomięzdy graczami opiera się na ograniczeniach komunikacji i wynikających stąd kłopotach z koordynacją działań. Swoją drogą - bardzo ciekawy pomysł na grę planszową. Aż dziw, że nikt tego jeszcze nie próbował. Pewnie to dodam do swojego katalogu pomysłów do zrealizowania na emeryturze .

[Harun]

Nie jestem tylko pewien, czy własnie o taką grę chodziło Harunowi - pewnie szukał czegoś takiego jak brydż - gdzie wygrywa się zespołowo, natomiast interakcja pomięzdy graczami opiera się na ograniczeniach komunikacji i wynikających stąd kłopotach z koordynacją działań.

Zrobię Cię moim rzecznikiem prasowym Dokładnie ująłeś o co mi chodzi. W zasadzie bowiem każdą grę dla 4 osób można rozgrywać zespołowo - wygrywa ta para, która ma więcej punktów zwycięstwa. Ale takie rozwiązanie prowadzi do tego, że de facto może w parze grać jedna osoba, która wykonuje ruchy raz swoimi pionami, raz partnera. Myślę, że ciekawa byłaby gra, w której konieczna jest współpraca, ale nie może ona przebiegać w ten sposób, że jedna osoba jest w stanie grać za dwie.
Z tych opisów, które czytałem spodobał mi się np. pomysł, gdzie wygrywa lepszy spośród zwycięskiej pary. Wtedy pomoc i współpraca jest konieczna ale nikt nie pozwoli drugiemu kierować swoim ruchem.

[Legun]

Zrobię Cię moim rzecznikiem prasowym

Bardzo mi miło. Już raz byłem, ale od 10 lat nikt mi tego już nie proponował .

[HariMata]

do dziś nie mogę zapomnieć tego ohydnego uczucia, gdy alianci zachodni zaatakowali Niemców Harimaty we Francji a nie moich Awstriejców we Włoszech (ufff.... jednak na nią... Embarassed )

Muszę przyznać, że też odczuwam dziką ulgę, kiedy atakowany jest mój sojusznik, a nie ja, tak więc bardzo się nie gniewam

Witam serdecznie wszystkich Forumowiczów