Chciałbym napisać parę słów o Tzolkinie na którego ostatecznie się zdecydowałem
Grałem już 12 razy, w trybie 2 3 i 4 graczy większość gier z dodatkiem.
Generalnie gra się bardzo fajnie - to takie super uczucie kiedy na początku gracz posiada mega ambitny plan wbicia wszystkich 4 technologii na 3 poziom (bo się trafił akurat ciekawy monument) ale ostatecznie życie sprowadza go do parteru i tylko jedną udaje się wprowadzić na maksymalny poziom
...Mimo wielu gier szczerze powiedziawszy nie udało mi się znaleźć jakiejś jednej super taktyki. Ciągle brakuje na wszystko czasu. Aczkolwiek moja ostatnia refleksja jest taka że kluczowe jest maksymalne pompowanie świątyń do góry
Bardzo podoba mi się płynność rozgrywki, jej pozorna lekkość i to że po zakończeniu jednej rundy od razu chce się siadać do kolejnej (czego dowodem może być to że dzisiaj w nocy wyciągnęliśmy mojego brata z gorączką do zabawy i siedział z nami niemal do 2
). Podoba mi się też to że na planszy wszystko 'widać' nie ma jakichś porąbanych zasad jak w agricoli z sadzeniem warzyw czy przerabianiem zwierząt na karmę - tutaj każde pole jasno pokazuje co daje i po pierwszej grze, gracze nei mają już w zasadzie żadnych pytań. Trochę upierdliwe jest tłumaczenie zasad bo trzeba omówić każde pole z każdego koła ale radocha z gry wszystko wynagradza
Takie 2 pytania mi się nasuwają
Czy często gracie na czaszki ? U nas pojawiają się sporadycznie (ze 2 na grę) bo zdobycie czachy a następnie wysłanie pracownika na X tur żeby wdrapał się na jakieś sensowne pole wydaje się średnio opłacalne.
Jakie są wasze opinie na temat tego klanu który posiada 5 pracowników na starcie. Są oni w ogóle grywalni? Dostarczenie 15 jedzenia to przecież jakaś masakra
...