Czas wydac wyplate, podpowiedzcie na co

[Zet]

Bardzo Wam dziekuje za pomoc z wyborem Colosseum, gra sie wspaniale, lekko, latwo i przyjemnie.
Teraz czuje glod czegos agresywniejszego i ciezszego tematycznie. Czegos, co pozwoli mi obserwowac jak moi przeciwnicy gryza piach a ich panstwa sypia sie w ruine. Gra moze sie opierac na rozwoju panstwa z lekka domieszka konfliktow zbrojnych, lub na odwrot, opierac sie na wojnie, z lekka domieszka innych dziedzin
Liczba graczy: im wiekszy zasieg tym lepiej.
Jesli chodzi o stopien komplikacji zasad, oraz zakres poszukiwan, chyba najlepiej wyjasnia to tytuly, ktore rozwazam:

Antike - malo w tym wojny, ale mechanika genialnie prosta i elegancka. Zastrzezenia: czy da sie tutaj odczuc klimat tworzenia panstwa i konfrontacji z innymi? Wiem, ze ogolnie gra jest dwujezyczna, a czy takze karty sa dwujezyczne?

Starcraft - prawie sama wojna i wszystko tutaj jest jej podporzadkowane, ale na swoj sposob tez mi sie podoba, poza tym bardzo lubie mechanike ukladania rozkazow (ale NIE CHCE GoTa ) Zastrzezenia: czy naprawde specjalne warunki zwyciestwa zaklocaja rownowage nacji, a jesli, to do jakiego stopnia?

Moze poczekac na Rise of Nations? Jesli dobrze kojarze, to poprawiona Civilization, ale ma ktos bardziej szczegolowe informacje?

Nie interesuje mnie Shogun, bo juz go mam. Nie interesuje mnie, poki co, Senji, bo zbyt bliskie klimatycznie i tematycznie do Shoguna, i raczej nie interesuje mnie Mare Nostrum.

Z gory dziekuje za podpowiedzi, rady odnosnie powyzszych tytulow i propozycje nowych

[Odi]

Wkrótce powinno pojawić się na rynku także Ascendancy - kosmiczne 4X

Swego czasu sprawdzałem też co pisze się o Galactic Emperor. Pisze się różnie, ale chyba warto, że byś sprawdzil sam, bo wiele jest też głosów pozytywych.

W Antike grałem raz. Żałuję, że tylko raz, ale wielkiego 'klimatu tworzenia państwa' w tej grze raczej nie ma...
A może Imperial? Też rondel, ale przewrotne podejście do zagadnienia wieloosobowej strategii.

Aha - niedługo (Essen?) zadebiutuje także Endeavour, gra o kolonizacji na przełomie XVIII i XIX wieku. Pozytywne opinie z betatestów.

[Filippos]

Antike jest bardzo dobrą gra, choc cierpi na syndrom: nowicjusz nie ma szans. Jednak z cała pewnościa jest klasyczną eurogrą, a ty jak rozumiem szukasz takiego miksu ameritrashu z elementami eurogry, więc to chyba nie ten kierunek.

[mst]

W mojej wersji Antike napisy na kartach są tylko po niemiecku ale ponieważ są to tylko tytułu kart i przypomnienie za co się je zdobywa nie ma to dla rozgrywki żadnego znaczenia. IMHO ze względu na zakup wiedzy, budowę świątyń, podbijanie nowych terytoriów da się w Antike odczuć klimat rozwoju państwa (bardziej niż w Imperialu).

[Zet]

a ty jak rozumiem szukasz takiego miksu ameritrashu z elementami eurogry

Idealnie ujete!
Ale wydawalo mi sie, ze wlasnie Antike jest czyms w tym rodzaju, choc moze w odwrotnych proporcjach, eurogra z zacieciem ameritrashowym, ale moze zle mi sie wydawalo

IMHO ze względu na zakup wiedzy, budowę świątyń, podbijanie nowych terytoriów da się w Antike odczuć klimat rozwoju państwa (bardziej niż w Imperialu).

Przegladalem Imperial i tez mam wrazenie, ze z tych dwoch gier to raczej klimat Antike bardziej mi odpowiada.

[Filippos]

W Antike ja ameritrashu nie widzę ani dydy: zero kostek, zero losowości. Budowanie silnika, dobra maechanika z dołączoną tematyką. Jedno pasuje do drugiego ale klimat antyku jakoś sie z planszy nie wylewa. Równie dobrze mogłaby to być gra o gangach przestępczych w amerykańskim mieście, średniowiecznej krainie, czy zasiedalniu planety melmak. Whatever...
Jednym z elementów Antike która dowodzi jego nieameritrashowatości jest fakt, że walka w Antike nie przydaje się prawie do niczegi i stanowi jedynie dodatek. Grałem w Antike trzy razy i za każdym razem wygrywał ten kto najmniej walczył. W ameritrashu wygrałby ten kto walczył na tyle dużo, żeby przynajmniej kilka razy mieć fart w kostkach

[kolderek]

podobno starcraft jest super a oto jak go przedstawia mój kolega:
http://neurocide.polter.pl/,blog.html?5188

[macike]

Nie interesuje mnie, poki co, Senji, bo zbyt bliskie klimatycznie i tematycznie do Shoguna, i raczej nie interesuje mnie Mare Nostrum.

A toś mnie zaskoczył. A możesz powiedzieć, czemu nie?

BTW jak dla mnie Senji miodzio, a do Shoduna jeszcze nikomu, kto próbował, nie udało się zaciągnąć mnie do planszy - przeczytałem tylko reguły.

A co powiesz na Struggle of Empires?

[Zet]

Filippos - dzieki za wyjasnienie, bede mial to na uwadze i odkladam Antike na przyszlosc, gdy bede szukal takowej gry, a kiedys bede napewno

kolderek - dzieki za artykul.

macike - uwielbiam roznorodnosc tematyczna i mechaniczna, dlatego staram sie kupowac gry z roznym tlem fabularnym i, w miare mozliwosci, odmienna mechanika. Oczywiscie w przyszlosci nie bedzie sie dalo uniknac powtorzen i wtedy mozliwe, ze sie skusze na Senji, bo ogolnie mi sie podoba.
Zas co do Mare Nostrum, troche zniechecily mnie opinie o nierownosci nacji i rowniez nie podzialala zachecajaco recenzja w Rebel Times.

Struggle of Empires - przyjze sie jeszcze dokladniej, ale nie kreci mnie ten okres historyczny, wiec jest mniejsza szansa, zeby gra mnie zaciekawila, bo to dla mnie dosc wazne.

[westwood]

Zas co do Mare Nostrum, troche zniechecily mnie opinie o nierownosci nacji i rowniez nie podzialala zachecajaco recenzja w Rebel Times.

Kwestię nierówności nacji (pomijając, że nie jest to jakiś wielki problem) rozwiązuje dodatek. A Rebel Times to nie najbardziej miarodajne źródło

[macike]

Zas co do Mare Nostrum, troche zniechecily mnie opinie o nierownosci nacji i rowniez nie podzialala zachecajaco recenzja w Rebel Times.

Kwestię nierówności nacji (pomijając, że nie jest to jakiś wielki problem) rozwiązuje dodatek. A Rebel Times to nie najbardziej miarodajne źródło

Bez wątpienia Mare Nostrum z dodatkiem to zupełnie nowa jakość (osobiście nie gram bez dodatku i bez dodatku nie polecam). Jest to gra, w której poszczególne nacje mają być nierówne, a nierówności te należy umiejętnie wykorzystywać.
Wrażenie nierówności znika z czasem, kiedy lepiej pozna się grę i nauczy rozgrywać sojusze.

Jeśli szukasz zbalansowanej gry, w którą da się grać w ciszy i skupieniu, to faktycznie ani MN ani Senji mogą nie spełnić Twoich oczekiwań.

[Zet]

Jeśli szukasz zbalansowanej gry, w którą da się grać w ciszy i skupieniu, to faktycznie ani MN ani Senji mogą nie spełnić Twoich oczekiwań.

Bez przesady, nie szukam strategii o podobojach w nastroju szachow
Kwestie MN z ME przemysle ponownie. Tyle, ze wtedy szukalbym wersji anglojezycznych, bo chyba dostepna i tania wersja MN nie jest, jak Antike, dwujezyczna, a jedynie niemiecka.
A co do Senji, to jak mowilem, nie chce tak bardzo podobnych klimatow i tematyki do gry, ktora juz posiadam.

[macike]

Kwestie MN z ME przemysle ponownie. Tyle, ze wtedy szukalbym wersji anglojezycznych, bo chyba dostepna i tania wersja MN nie jest, jak Antike, dwujezyczna, a jedynie niemiecka.

Czasem można upolować werję angielską lub dodatek na jakimś serwisie aukcyjnym (bez kryptoreklamy ).

Zawsze można spróbować najpierw z kimś pograć. Może przy okazji jakiejś Gratislavii albo Pionka. Ja nie pogardzę, Westwood o ile wiem to bardzo chętnie, a i Earl - jak go znam - z dziką rozkoszą.

[zephyr]

Imperial jest w sumie fajnym połączeniem typowej eurogry z wojną. Klimat ma taki jaki miał mieć - jesteś inwestorem, który chce zbić kasę na wojnie, a nie rozwinąć jakieś państwo. Zwycięsca jest zwykle rządem największego mocarstwa, ale sam zająłem drugie miejsce ani razu nie stając na czele żadnego kraju.

Antike nie jest, aż tak pokojowe. Za zburzenie świątyni przeciwnika dostajesz punkt, podobnie zajęcie czyjegoś miasta jest wydajniejsze niż zakładanie własnego (do wynalezienia demokracji, kiedy to jest równowartościowe).
Wojskowi napotykają jednak wiele problemów:
- strategie bardziej pokojowe nie zwracają większej uwagi sąsiadów
- agresor może liczyć na walkę na kilku frontach, co się średnio opłaca
- jeśli ofensywa zostanie skutecznie zatrzymana to mimo inwestycji nic nie zyska (przy pokojowym rozwoju nie ma takiego ryzyka)
- otwarty konflikt zbrojny wyniszcza obie strony (jednostki giną zawsze 1:1)
W praktyce jest sens atakować tylko świątynie, albo graczy którzy w ogóle nie mają siły militarnej do obrony, co kończy się zimną wojną.
W Antike grałem raz, więc nie wiem jak to jest wyważone, ale myślę że rozwój militarny jest jednak dość istotny, ale nie kluczowy.

Starcraft - tu faktycznie cała rozgrywka skupia się na wojnie i budowie infrastruktury pod wojnę, więc będzie się działo.
SVC są faktycznie bolączką gry, ale spełniają swoje zadanie.
Celem SVC jest ograniczenie długości gry - to udaje im się znakomicie.
SVC są faktycznie dość nierówne, zwłaszcza nieszczęsny Aldaris, który nie bardzo może wpłynąć na wypełnianie swojego SVC, bo muszą mu w tym pomóc inni gracze nie spełniając swoich i przebijając się przez eventy... ale teoretycznie przy doświadczonych graczach świadomych SVC innych nacji może nie być tak źle.
W moich doświadczeniach SVC były jakieś takie niezasłużone, ale to może wynikać z nie zwrócenia na nie dostatecznie dużej uwagi.
Ale co ważniejsze SVC nie są koniecznym elementem gry. W instrukcji wyraźnie zaznaczono, że można je zignorować i grać tylko na punkty - co wychodzi naprawdę sensownie, zwłaszcza w teamach a nie free for all. A prawdziwi hardcorowcy mogą olać punkty i grać tylko na anihilację (ale to akurat mało sensowna opcja z racji ograniczeń ilości rozkazów i plastiku)

[Earl_MW]

Zawsze można spróbować najpierw z kimś pograć. Może przy okazji jakiejś Gratislavii albo Pionka. Ja nie pogardzę, Westwood o ile wiem to bardzo chętnie, a i Earl - jak go znam - z dziką rozkoszą.

Odmówić Mare Nostrum? Nigdy

Tak swoją drogą, bracie, kiedyś Cię na tego Shoguna naciągnę, nie wiem, dobrym winem wpierw spoję, albo co A potem będziesz mi dziękował wylewnie i zastanawiał się, czemuż na samym początku uparłeś się, że nie, bo nie :p

Earl

[macike]

Tak swoją drogą, bracie, kiedyś Cię na tego Shoguna naciągnę, nie wiem, dobrym winem wpierw spoję, albo co

Albo sake.

[skanna]

Tak swoją drogą, bracie, kiedyś Cię na tego Shoguna naciągnę, nie wiem, dobrym winem wpierw spoję, albo co

Albo sake.

A dasz radę w coś zagrać po sake?

Zet, czytałam Twój pierwszy post i po przeczytaniu opisu, co by Ci pasowało moją pierwszą natychmiastową myślą było "Mare Nostrum" - a potem doczytałam do końca. Może niepotrzebnie się zniechęcasz - spróbuj, bo jest tam wszystko to, co opisałeś w swoim "życzeniu"

[Filippos]

Co do MN dołączę się jedynie z całą mocą do głosu że tylko z dodatkiem. Grałem raz, bez dodatku i uważam to za stracony czas. Wszyscy powoli budują sobie państwa, zaraz zacznie się cokolwiek dziać, a tu Kleopatra rzuca jakiś tam zestaw kart na stół i mówi że przegralismy niemilitarnie bo cudy świata kobiecinie się udało zbudować. Skandal

[skanna]

Było baby pilnować przy handlu

[macike]

Co do MN dołączę się jedynie z całą mocą do głosu że tylko z dodatkiem. Grałem raz, bez dodatku i uważam to za stracony czas. Wszyscy powoli budują sobie państwa, zaraz zacznie się cokolwiek dziać, a tu Kleopatra rzuca jakiś tam zestaw kart na stół i mówi że przegralismy niemilitarnie bo cudy świata kobiecinie się udało zbudować. Skandal

Z dodatkiem nadal może to tak wyglądać.

BTW - skanna tego nie napisała, ale ona nie lubi grać w MN.

[yosz]

Co do MN dołączę się jedynie z całą mocą do głosu że tylko z dodatkiem. Grałem raz, bez dodatku i uważam to za stracony czas. Wszyscy powoli budują sobie państwa, zaraz zacznie się cokolwiek dziać, a tu Kleopatra rzuca jakiś tam zestaw kart na stół i mówi że przegralismy niemilitarnie bo cudy świata kobiecinie się udało zbudować. Skandal

Ty patrz ja miałem taką samą sytuację tylko że z dodatkiem (grałem raz, praktycznie wszyscy świeżynki). Takie rzeczy powinni umieszczać w Hintach w instrukcji: pilnować Egiptu !!

[skanna]

BTW - skanna tego nie napisała, ale ona nie lubi grać w MN.

Bo to nie zmienia faktu, że MN dobrą grą jest, tylko, że nie dla mnie. Ale dla kogoś, kto chce "obserwowac jak moi przeciwnicy gryza piach a ich panstwa sypia sie w ruine" oraz nie ma nic przeciwko grom opartym na wojnie jest imho idealna.

[Zet]

Z tego co widze, to rzeczywiscie Antike jest tak samo nastawione na wojne, jak Shogun, czyli milo sobie pobudowac, ale wojowanie rzadko sie oplaca. Jesli tak, to odloze to na pozniej.

Kiedys juz bylem zainteresowany MN i ME, potem to odlozylem, no i znow wzbudziliscie moja ciekawosc, ale tym razem poczekam i najpierw zagram.
Nie mieszkam daleko od Gliwic i studiowalem tam pare lat, wiec w koncu, mam nadzieje, pojawie sie na ktoryms Pionku, moze tam bedzie okazja.
Poki co pozostal Starcraft, albo oczekiwanie na wiecej informacji o Rise of Nations (grafiki w Ascendancy mnie odrzucaja, Struggle of Empire i Imperial maja niezbyt dla mnie wciagajacy okres historyczny).

A moze ktos z okolic Slaska/Zaglebia mialby MN? Planowana jest reaktywacja spotkan z planszowkami w Katowicach i z rozkosza na jednym z nich bym sprobowal.

[yosz]

Z tego co widze, to rzeczywiscie Antike jest tak samo nastawione na wojne, jak Shogun, czyli milo sobie pobudowac, ale wojowanie rzadko sie oplaca. Jesli tak, to odloze to na pozniej.

A kto napisał że wojowanie w Shogunie się nie opłaca

[mst]

Silent ma MN i pewnie bez problemów umówisz się z nim na partyjkę w Katowicach lub Gliwicach.