Jaka gra zawierająca karty, kostki, mapę?

[berem]

Chciałbym nabyć tym razem nie historyczno-wojenną grę ale by zawierała sporo kart i/lub kostek (ale takich z symbolami lub liczbami).
Świetnie jakby nie była abstrakcyjna tylko miała jakąś mapę, choć niekoniecznie konkretne terytoria naszej Ziemi.
By nie była to „czysta” karcianka.
By był element losowy, wynikający z ciągnięcia kart lub innego losowania, ale jednak do opanowania poprzez odpowiednie zagrywanie.
Aha, by jeszcze dobrze chodziła na 2 osoby.
Pewnie nie ma dużo takich, dostępnych gier na rynku, jeśli w ogóle.

[Veridiana]

Age of Conan:
mnóstwo kart i dwa zestawy kostek z symbolami
mapa wyimaginowanej krainy
do tego fajne figurki
tematyka podbojowo-dyplomatyczna
nie wiem tylko jak ze skalowalnością (generalnie 2-4)

[berem]

Dzięki, wszystko byłoby dobrze tylko nie wiem jak się spodobałaby mojej żonie bo jednak w tej grze to armie (wojsko) po mapie chyba hulają a ja chciałbym nabyć coś dla wspólnego użytku.

[Nataniel]

To jaka to ma byc gra wojenna bez wojska?

[kaczkobrzuch:)]

Nie wiem czy dokładnie o takie coś Ci chodzi ale wiem że kobietom bardzo podoba się ... Battlelore. Moja żona ogólnie nie lubi gier gdzie się walczy, są armie itd, ale oszalała na punkcie Battlelore. Tylko że może być zbyt losowa dla niektórych.

[Veridiana]

Hmm, przychodzi mi na chwilę obecną do głowy tylko Deukalion, ale to dużo mniejsza gra, mniej wszystkiego.
- karty celów i akcji (łaski Bogów)
- mapa oscylująca wokół wysp greckich
- pływasz statkami i przewozisz skarby. wojsko też jest, ale w lajtowej formie. służy do przejmowania ładunków i generalnie nie pojawia się na mapie tylko na makiecie statku, a walki rostrzyga się poprzez... rzucanie nimi, bo mają dwie strony: żywą i martwą
- kostki są numeryczne, ale niestandardowo i dookreślają rodzaje akcji jakie możesz wykonać. bardzo oryginalny jest system rzucania nimi w specjalnym kubeczku i ciekawie rozwiązany problem pozbycia się oczekiwania podczas tury gracza aktywnego.
lekka, sympatyczna, ładna, niedługa gra przygodowa. przygodowa w sensie przygód a nie gatunku
u mnie wśród bab chwyciła.

[berem]

Napisałem przecież że ma to być gra nie wojenno-historyczna.
A właśnie szukamy takiej bardziej losowej gry.
Ale do takich bitewnych jak wcześniej opisane to chyba z przyjemnością nie usiądzie.
Ale Deukalion – to może chwycić, dzięki.
Jak dla mnie to rzeczywiście wolałbym więcej elementów: kostek lub kart.

[bartusm]

Moim skromnym zdaniem do opisu pasuje Talizman: Magia i Miecz. Osobiście nie jest jej entuzjastą, ale jak ma być "bardziej losowa" to wady mogą stać się zaletami

[Wehr]

Runebound.
Twilight Struggle (ale to zupełnie inna klasa i ciężar).
Twilight Imperium (wspaniały moloch).

[skoti]

-Descent ( jeśli chodzi o dwóch graczy, to jeden musiałby grać przynajmniej dwoma postaciami przeciwko władcy lochów, plansza układana z kartoników)
-Doom (podobnie jak w Descent, ale w innych realiach)
-World of Warcraft: The Board Game (ojjj tu, to będziecie mieć turlania a turlania tymi kostkami:P piękna plansza, i dużo kart)
-Dungeoneer (brak pięknej planszy –choć obrazki na kartach, z których się plansze układa są naprawdę ładne )
-Fury of Racula (nie wiem jak działa na 2 graczy)
-Munchkin Kuest (nie wiem jak działa na 2 graczy)

Oczywiście więcej gier z kostkami, kartami, ładną mapą znajdziesz w śród typowo wojennych gier, ale też dużo przebierania masz w przygodówkach.

PS W eurobiznesie i chińczyku też się dużo rzuca kostkami i jest spora losowość

[bartek_mi]

Twilight Imperium (wspaniały moloch).

a czy toto chodzi w ogole na 2 osoby?
bo mam. lezy na szafie. nawet instrukcjinie ruszylem bo brak mi trzeciego do gry...

[Ink]

-Fury of Racula (nie wiem jak działa na 2 graczy)

Fury of Dracula na 2 osoby jest dość uciążliwy i niewygodny, bo jedna osoba musi równocześnie ogarniać czterech łowców, pamiętać który ma które przedmioty, eventy i tak dalej. Z drugiej strony Dracula ma znacznie utrudnioną robotę, bo łowcy nie muszą niczego ze sobą uzgadniać, więc Hrabia nie ma żadnych wskazówek co do ich planów.

Zdecydowanie nie polecałbym tego wariantu.

[skoti]

Dobrze wiedzieć, bo się zastanawiałem nad zakupieniem tej gry, z nastawieniem właśnie na wariant 2 osobowy.
Ale mam pytanie, czy ta uciążliwość jest podobna, jak w WoW’ie albo w Descencie –bo w nich też przecież im miej graczy, tym każdy z nich ma więcej do spamiętania i ogarnięcia. W WoWie na 2 trzeba grać dwoma postaciami, a w Descencie osoba grająca drużyną musi mieć przynajmniej dwie postacie (a nawet i trzy), bo inaczej nie ma szans. Ale jest to do ogarnięcia.

[Grzech]

Dobrze wiedzieć, bo się zastanawiałem nad zakupieniem tej gry, z nastawieniem właśnie na wariant 2 osobowy.
Ale mam pytanie, czy ta uciążliwość jest podobna, jak w WoW’ie albo w Descencie –bo w nich też przecież im miej graczy, tym każdy z nich ma więcej do spamiętania i ogarnięcia. W WoWie na 2 trzeba grać dwoma postaciami, a w Descencie osoba grająca drużyną musi mieć przynajmniej dwie postacie (a nawet i trzy), bo inaczej nie ma szans. Ale jest to do ogarnięcia.

Siła potworów jest automatycznie dopasowywana do ilości bohaterów - o ile dobrze pamiętam. No chyba że zakłada się gre w Road to Legend - to juz niestety wymagane 4 postacie w drużynie.

[slimak]

Descent bardzo dobrze sprawdza się na dwie osoby.
Jedna osoba kieruje władcą podziemi (czy Avatarem w RtLu) a druga ma od 2 do 4 bohaterów (w RtL 4 bohaterów). Dużo do pamiętania nie jest i zawsze można zajrzeć w parę zakrytych kart.

[Ink]

Dobrze wiedzieć, bo się zastanawiałem nad zakupieniem tej gry, z nastawieniem właśnie na wariant 2 osobowy.
Ale mam pytanie, czy ta uciążliwość jest podobna, jak w WoW’ie albo w Descencie –bo w nich też przecież im miej graczy, tym każdy z nich ma więcej do spamiętania i ogarnięcia. W WoWie na 2 trzeba grać dwoma postaciami, a w Descencie osoba grająca drużyną musi mieć przynajmniej dwie postacie (a nawet i trzy), bo inaczej nie ma szans. Ale jest to do ogarnięcia.

Tak, ale w Descencie (o WoWie się nie wypowiem, bo nie znam) karty bohaterów nie są tajne i nie są dociągane nowe co rundę. Descent na 2 osoby jest ok.

Zresztą za poważniejszy uznałbym drugi argument. W Fury jest taka zasada, że łowcy nie mają prawa naradzać się potajemnie. Dlatego na więcej graczy siłą rzeczy łowcy rozmawiają i naradzają się otwarcie (oczywiście mogą ściemniać i mówić w sposób nieoczywisty), a Dracula słucha tego i wyciąga wnioski, na podstawie tego, co usłyszy. To daje całą nową warstwę gry.

W dwie osoby cały ten aspekt odpada i gra robi się taką trochę smutną optymalizacją zwiedzania wierzchołków grafu.