Sherlock Holmes Consulting Detective (S. Goldberg, G. Grady, R. Edwards, J. Ropert, ...)

[esztfke]

Sprawa pokazowa/demo:
Po co w księdze sprawy są adresy do lokacji poza mapą (Whitechapel)? Np. obszary Pld/Wsch których nie ma na mapie?
Oraz czy używamy informatorów z głównej instrukcji?

Mimo, że nie ma ich na mapie i tak można te miejsca odwiedzić, a informatorów z głównej instrukcji się nie używa.

[detrytusek]

No dobra jestem po sprawie nr 5. Uczucia mam mieszane tzn świetnie się bawiłem w trakcie ale całe porównywanie się z S.H. jest bez sensu z kilku powodów. Po pierwsze to co było wcześniej podniesione - próba mierzenia się z nim powoduje, że 90% gry odpuszczamy. Po drugie

Spoiler:

czemu Sherlock nie rozwiązuje wątków pobocznych?? Przecież to by rozwiązywało choć trochę moje po pierwsze. Nie byłoby 6 kroków tylko powiedzmy 12. Zawsze to więcej grania

I jeden zarzut do scenariusza.

Spoiler:

A skąd do cholery mamy mieć pewność, że zabiła Maud? Straciłem kilka ruchów szukając w nadziei, że na coś wpadnę. "Na szczęście" się poddałem

[Bruno]

Pudło z Sherlockiem doszło!
Bardzo grube i duże, nietypowo zamykane. Opakowanie jest bardzo ładne (fajna grafika na okładce i kolorystyka) i solidne, ale może sprawiać wrażenie "over production", bo przecież nie jest to gra, w którą będziemy się bawić dziesiątki razy.
I o ile rozumiem zastosowanie matowego papieru (zamiast kredy) dla nadania klimatu, to jednak szkoda, że mapa nie jest z mocniejszego papieru.

Bardzo liczę na wysoką jakość tłumaczenia i redakcji, by rozkoszować się klimatem gry! Dla mnie to nie wyścig z Holmesem jest najważniejszy, a odkrywanie ciekawej historii
Niestety, pierwsza rozgrywka dopiero gdzieś za dwa tygodnie...

[TOMI]

BEZ SPOLERÓW
Pięknie wydana gra..
To czysta gra paragrafowana z dodaną mapą, gazetą i adresami mieszkańców Londynu.
Czytamy krótki opis zdarzenia, dialog lub historię i zamiast przenieść się na wskazane strony książki ( jak w paragrafówce) sami musimy podjąć decyzję gdzie i na jaką stronę książki chcemy iść, na postawie zdobytych informacji.
Trzeba uważnie czytać i łączyć fakty.
Gra średnio zaawansowana.
Najlepiej jednak grać minimum w dwie osoby bo zawsze komuś coś wpadnie do głowy.
Pierwsza zbrodnia zajęła nam lekko ponad 3 godzin na spokojnie, bez wyścigu z Sherlockiem.
Udało się. Wrażenia niesamowite.
Autorzy musieli włożyć mnóstwo pracy w stworzenie tej "gry" z klimatem
Polecam w 100%
Dla miłośników Sherlocka czy Poirota pozycja obowiązkowa !!

[Dr. Nikczemniuk]

A czy nie jest tak że sprawę rozwiązuje się jak po sznurku...tylko trzeba trafić z pierwszą lokacją aby nastąpiła reakcja łańcuchowa?
Dziś ukończyłem drugą sprawę, solo, ok. 3h, wynik? 20pkt
Co może odstraszać to czas rozgrywki, piekielny poziom trudności, a co za tym idzie poczucie frustracji np:

Spoiler:

Nie zajrzałem do dwóch wątków z księgi adresowej bo nazwiska się zgadzały ale imiona już nie, więc bałem się że będzie wtopa. Jakie było moje zdziwienie kiedy okazało się że te wątki były kluczowe a nieścisłość wynikała z tego że w pierwszym przypadku było podane imię męża a w drugim imię brata.

[TOMI]

Przede wszystkim nie można skracać sobie sztucznie gry i po kilku skokach iść do odpowiedzi. Samo czytanie i zagłębienie się w historię jest kapitalne a przy okazji daje więcej punktów. To tak jakby w połowie książki czytać już zaskoczenie )

A czy gra prowadzi po sznurku ? Raczej nie.
Poznajemy osoby, które mówią o innych osobach, miejscach, zdarzeniach i trzeba chodzić z punktu do punktu i szukać kolejnego śladu / zaczepienia., które nie są wcale tak oczywiste. Do tego niektóre nic nie wnoszą i trzeba kombinować co jeszcze z tych informacji, może pchnąć akcję do przodu. To może być niuans w wypowiedzi czy zdarzeniu.

Gdy już rozeznamy wiele wątków, sztuką jest potem samemu "w głowie"połączyć wszystko w ciąg przyczynowo-skutkowy.
Tu naprawdę można poczuć się jak prawdziwy detektyw. Polecam

Tak jak pisałem lepiej grać przynajmniej w dwie osoby bo jest trochę łatwiej a dyskusja o sprawie budzi sporo emocji.

[Ravn]

Czas gry mnie odstrasza, nie moge sie tez przekonac ani do punktowania i wyniku Sherlocka (wiem mozna to olac i grac dla samego rozwiazania sprawy), ani do faktu ze gra "nagradza" nie wnikliwe rozwiazywanie watkow, a bardziej szybkosc i zgadywanie. No bo jak sprawdzisz wiecej miejsc to automatycznie otrzymasz ujemne punkty, bo Sherlokowi starczylo mniej. Nie wiem kloci mi sie to z prawdziwa praca detektywa (albo moim wyobrazeniem o niej), ze trzeba wszystko dokladnie sprawdzic i potem wyciagnac wnioski.
Czytalem tez recenzje, gdzie gracz krytykowal rozwiazania zagadek, bo albo odpowiedz dostarczoną na koncu rozpatrywal, ale jako jedna z kilku mozliwosci i szukal potwierdzenia w dowodach, ktorego nie znalazl, wiec kazda z tych mozliwosci byla dla niego rownie prawidlowa, a tu mu Sherlock na koncu obwiesci ze to oczywiste i "tak bylo", albo byla owa odpowiedz tak zaskakujaco nielogiczna, ze wzbudzila tak zwane wtf. Nie wiem, mnie to odstrasza. Mozna to olac i bawic sie bez wyscigu ani punktowania, ale dla mnie jako kompetytywnego czleka takie zachowanie sie nie godzi
Moze nie jestem po prostu targetem, mi zawsze podobal sie serialowy Mentalista, za wnikliwosc obserwacji, kojarzenie faktow i manipulacje/podpuszczanie ludzi do wlasnych celow, a nie BBCowy Sherlock, ktory "magicznie" wyciagal nieprawdopodobne wnioski z czapy. I takiej gry oczekiwalem, a tu tego nie widze, a widze coraz wiecej narzekan. Ale poczekam na kolejne opinie.

[TOMI]

Tu trzeba po prostu zmienić podejście.
TO NIE JEST GRA PLANSZOWA, która zaczynamy i kończymy w 3 godziny. Tu sprawę można prowadzić nawet cały dzień, robić sobie notatki, przerwy, analizować itd... jak to w prawdziwym życiu detektywa

P.S. Gdy znałem już większość wątków to nie szedłem do odwiedzi końcowych ale zrobiłem sobie przerwę. Potem coś samo przyszło mi do głowy. Poszedłem sprawdziłem a nowe informacje nie tylko potwierdziły moją tezę ale wzbogaciły o nowe fakty

Ta gra nie polega na walce z Sherlockiem ale na dobrym rozwiązywaniu spraw. Sherlock jest tylko wyznacznikiem jak jesteś dobry/ dobra

[macivs1]

Boże jak ta gra jets dobra. Jestem po scenariuszu demo i 5-tym. Pierwsza zajęła nam z 2h, dosyć prosta. Mieliśmy 105 punktów, w tej "wlasciwej nie było już tak kolorowo - 50/100 i prawie 3h ominelismy rozwiązanie wątku pobocznego, więc brakło dużo punktów. 11 kroków po Sherlocku.

Tak jak reszta pisze, szkoda gry aby kończyć po 8 czy 10 krokach. Może i coś byśmy wiedzieli i trafili, ale omija się połowę historii. Najfajniejsze jest poznawanie jej, dochodzenie do najmniejszego szczegółu. Dużo bardziej to jest satysfakcjonujące, niż zrobienie tego 3 czy 5 kroków wcześniej.

Mozna zawsze sobie zapisać w 2-3 zdaniach swoja teorie np. po 10 kroku i na końcu sprawdzić czy fksrycznie było się blisko. My po grze śledzimy kroki Sherlocka, doczytujemy brakujące lokacje aby naprawdę wiedzieć wszystko. To jest bardziej jak film czy książka, chcemy się zgłębić w rozwiązanie, niż przeczytać po prostu ostatnia stronę.

Już czekam na kolejne serię, a jak niee będzie tłumaczeń to chyba się w końcu przekonam do angielskich wersji.

[Dr. Nikczemniuk]

Przede wszystkim nie można skracać sobie sztucznie gry i po kilku skokach iść do odpowiedzi. Samo czytanie i zagłębienie się w historię jest kapitalne a przy okazji daje więcej punktów. To tak jakby w połowie książki czytać już zaskoczenie )

A czy gra prowadzi po sznurku ? Raczej nie.
Poznajemy osoby, które mówią o innych osobach, miejscach, zdarzeniach i trzeba chodzić z punktu do punktu i szukać kolejnego śladu / zaczepienia., które nie są wcale tak oczywiste. Do tego niektóre nic nie wnoszą i trzeba kombinować co jeszcze z tych informacji, może pchnąć akcję do przodu. To może być niuans w wypowiedzi czy zdarzeniu.

Gdy już rozeznamy wiele wątków, sztuką jest potem samemu "w głowie"połączyć wszystko w ciąg przyczynowo-skutkowy.
Tu naprawdę można poczuć się jak prawdziwy detektyw. Polecam

Tak jak pisałem lepiej grać przynajmniej w dwie osoby bo jest trochę łatwiej a dyskusja o sprawie budzi sporo emocji.

Moje pytanie było do ogółu spraw. Jak sprawdziłem miejsca i kolejność w jakiej zrobił to Sherlock to okazało się że jedno prowadziło do drugiego itd. czyli jak po sznurku, wszystko logicznie i cacy.
Inna sprawa że jak się oleje punktację to będziesz w stanie wszystko rozwiązać, a właściwie nie rozwiązać tylko doczytać, tyle że zajmie ci to ~30 odwiedzonych miejsc albo i więcej, a przeanalizowanie ok 15 zajmuje jakieś ~3 lub nawet więcej godzin.
I niestety nie jest to gra że złapiesz się jakiegoś tropu, pójdziesz za nim, potem okaże się że to ślepa uliczka, więc wrócisz się i zbadasz kolejny trop i tak aż do skutku, do rozwiązania sprawy. Ta opcja odpada jeśli zależy ci na dobrym wyniku punktowym.
Chyba że...zaraz, zaraz...
Już sprawdziłem, więc...w mojej ostatniej sprawie było do zdobycia max. 160 pkt. Sherlock odwiedził 5 miejsc, więc gdybym wszystko dobrze obczaił i odwiedził bym 17 miejsc, czyli o12 więcej niż Sherlock, to zdobył bym 100 pkt i miał bym tyle samo co Sherlock.
A gdybym odwiedził 21 miejsc to miałbym 80 pkt. czyli suma summarum też niezły wynik.
Natomiast ja odwiedziłem 11 miejsc i skończyłem z dorobkiem 20 pkt.
Więc tak sobie myślę że na następną sprawę dam sobie czadu i zajrzę do 20 miejsc...
Tylko że tu pojawia się kolejny problem: generalnie gra jest JEDNORAZOWA.
Więc jak ja będę sobie tak eksperymentował to zeszyciki ze sprawami szybko się skończą i... Rozumiecie? To nie klocki lego że sobie coś tam ubuduje popatrzę i stwierdzę "nie no nie pasuje mi to, zacznę od nowa..."
Żeby nie było, gra jest fajna, to kminienie itd. tylko obawiam się czy po skończeniu jej nie będę miał moralnego kaca, że te 160 zeta można było inaczej spożytkować...

[TOMI]

Nie rozumiem czemu ciągle piszesz o Sherlocku. On jest tylko naszym wyznacznikiem bo jakiś musi być. Zamiast suchych punktów mamy Sherlocka i tyle.
Nie ważne ile czasu zajęło to Sherlockowi tylko czy Ty w ogóle dasz radę rozwiązać damą sprawę i
odpowiesz na wszystkie pytana, które są na końcu. Tu nie walczysz z Sherlockiem tylko z rozwiązaniem sprawy kryminalnej

Mam wiele droższych gier w które grałem mniej niż 30 godzin, które oferuje Sherlock

[Dr. Nikczemniuk]

Nie rozumiem czemu ciągle piszesz o Sherlocku. On jest tylko naszym wyznacznikiem bo jakiś musi być. Zamiast suchych punktów mamy Sherlocka i tyle.
Nie ważne ile czasu zajęło to Sherlockowi tylko czy Ty w ogóle dasz radę rozwiązać damą sprawę i
odpowiesz na wszystkie pytana, które są na końcu. Tu nie walczysz z Sherlockiem tylko z rozwiązaniem sprawy kryminalnej

Mam wiele droższych gier w które grałem mniej niż 30 godzin, które oferuje Sherlock

Zgadza się, tylko co z tego że uda mi się poprawnie odpowiedzieć na wszystkie pytania jak mój dorobek punktowy wyniesie hipotetycznie całe okrągłe zero pkt ( bo odwiedziłem tyle miejsc że karniaki dały mi 0).
Obawiam się że mimo wszystko z tyłu głowy będę słyszał nie Queen- We are the champions tylko Lady Pank- Mniej niż zero...

[feniks_ciapek]

Ja powiem, że na razie tylko w jednej sprawie (na zagranych udało mi się pójść dokładnie tropem Sherlocka, a nawet w sumie domyślić się całości o 1 krok szybciej. Ale to był wyjątek.

Ogólnie wolę nad sprawą posiedzieć dłużej, bo gra podoba mi się pod względem literackim (mam wersje angielskie wszystkich trzech pudełek) i traktuję to trochę jak interaktywną książkę. I nie liczę na to, że kiedyś do tego wrócę. To faktycznie przygoda raczej jednorazowa Ale w moim odczuciu - bardzo warto.

[Ardel12]

Wrzucam w spoiler swoje przemyślenia na temat darmowego scenariusza:

Spoiler:

Przeszliśmy z narzeczoną wczoraj wersję próbną. No niestety, ale nie jest to ciekawa sprawa z jakimkolwiek twistem, których nie brakuje w pełnych sprawach (grałem w kilka spraw w wersji angielskiej). Nie sposób się w niej pogubić. Punktów nabić ponad 100 jest też bardzo łatwo. Skończylismy z wynikiem 115, który spokojnie mógłby być wyższy gdyby nie chęć sprawdzenia dodatkowych tropów. Z jednej strony świetnie, że udostępnili taki mini scenriusz, z drugiej jednak gracze mogą wyciągnąć mylne wnioski na temat samego tytułu i jego złożoności. W sumie ten sam problem miałem z 6 sprawą z Detektywa, która była równie przewidywalna i banalna w swoim rozwiązaniu. Ot Trudne SprawyUkryta Prawda itp styl.

Grałem w wersję angielską, więc polska edycja to tylko kwestia czasu, gdy zawita na mej półce. Gdyby tak nie bylo, to po samym scenariuszy wprowadzającym, musiałbym się mocno zastanowić.

[kdsz]

Po scenariuszu demo mam kilka pytań.

Spoiler:

Od razu zaznaczę, że byłem na 100% pewien, że Sherlocka kupię, jednak demo tak mocno mnie i żonę rozczarowało, że teraz mamy bardzo poważne wątpliwości. Chciałbym zapytać jak ten scenariusz ma się do pełnej wersji gry.

Szczególnie dotkliwy był dla nas brak dedukcji i jakiegokolwiek motywu.
Na jakiej podstawie "wydedukowaliśmy" kto jest zabójcą? Bo ktoś nam o tym wprost powiedział. Nie było łączenia faktów, eliminacji podejrzanych. "Rozwiązanie" sprawy sprowadzało się do przyswojenia (nie przetworzenia!) informacji podanych wprost w zeznaniach, nawet bez potrzeby weryfikacji. Samo zabójstwo nie było częścią większej całości, z niczego nie wynikało, nie było umotywowane. Na zasadzie "bo tak". Sprawca mógłby nie mieć nazwiska, bo przecież jego dane personalne pojawiają się w historii tylko raz, gdy jedna z postaci wskazuje go jako zabójcę. Zakończenie totalnie nas zaskoczyło. Tym, że nie było zaskakujące w żaden sposób. "I już? To wszystko?".

Dlatego chciałbym Was zapytać jak wygląda kwestia pudełkowych spraw. Czy tam cała dedukcja również sprowadza się do czytania paragrafów, które prowadzą do kolejnych paragrafów? Czy w zeznaniach kryją się informacje, które należy zinterpretować i przetworzyć, czy też są to po prostu gołe fakty, potrzebne do finałowych pytań? Grając w demo staraliśmy się rozkminiać każdy paragraf, a okazało się, że wystarczyło go tylko przeczytać. Szczegółowa analiza była stratą czasu.

Będę wdzięczny za odpowiedź.

[Markus]

Również jestem zawiedziony pokazowym scenariuszem. On NIC od gracza nie wymaga (idziemy jak po sznurku). Jego banalność jest porażająca.

Spoiler:

nie mogę uwierzyć że czytamy tyle tekstu w sprawie morderstwa a właściwy sprawca to prawie siede quest side questa (podany na tacy przez postać)

Nie wiem czy Rebel nie strzela sobie w stopę publikując to "coś" jako DEMO podobno b.dbd gry.

Zaczynam sprawę nr5 i mam nadzieję że tam jest już normalnie

[Bary]

Spoilery dotyczą w całości scenariusza demo.

Po scenariuszu demo mam kilka pytań.

Spoiler:

Samo zabójstwo nie było częścią większej całości, z niczego nie wynikało, nie było umotywowane. Na zasadzie "bo tak". Sprawca mógłby nie mieć nazwiska, bo przecież jego dane personalne pojawiają się w historii tylko raz, gdy jedna z postaci wskazuje go jako zabójcę. Zakończenie totalnie nas zaskoczyło. Tym, że nie było zaskakujące w żaden sposób. "I już? To wszystko?".

Spoiler:

Ciężko znaleźć motyw, ponieważ Kuba Rozpruwacz nie miał jednoznacznie określonego motywu zabójstw. Wydaje mi się, że to jest akurat bardzo trafnie przedstawione. Skoro jednak w pełnej wersji mamy jeszcze 4 sprawy z tym mordercą, to śledztwo jednak było częścią większej całości. Zgodzę się jednak, że dojście do rozwiązania jest nieco "tunelowe".

Spoiler:

Na koniec przyczepię się do rozwiązania zagadki w 8 ruchach przez Holmesa(w podanych przez niego lokalizacjach) Przy takim podejściu nie mógł się dowiedzieć o alibi Jacka, bo nie odwiedził gospody Anioł i Korona. Moim zdaniem jest to niedopatrzenie, że Holmes nie pomyślał o czymś takim.

Spoiler:

Mieliśmy taką samą uwagę po przeczytaniu rozwiązania przedstawionego przez Sherlocka. Nie był w gospodzie, więc nie mógł dowiedzieć się o alibi.

[macivs1]

Po scenariuszu demo mam kilka pytań.

Spoiler:

Od razu zaznaczę, że byłem na 100% pewien, że Sherlocka kupię, jednak demo tak mocno mnie i żonę rozczarowało, że teraz mamy bardzo poważne wątpliwości. Chciałbym zapytać jak ten scenariusz ma się do pełnej wersji gry.

Szczególnie dotkliwy był dla nas brak dedukcji i jakiegokolwiek motywu.
Na jakiej podstawie "wydedukowaliśmy" kto jest zabójcą? Bo ktoś nam o tym wprost powiedział. Nie było łączenia faktów, eliminacji podejrzanych. "Rozwiązanie" sprawy sprowadzało się do przyswojenia (nie przetworzenia!) informacji podanych wprost w zeznaniach, nawet bez potrzeby weryfikacji. Samo zabójstwo nie było częścią większej całości, z niczego nie wynikało, nie było umotywowane. Na zasadzie "bo tak". Sprawca mógłby nie mieć nazwiska, bo przecież jego dane personalne pojawiają się w historii tylko raz, gdy jedna z postaci wskazuje go jako zabójcę. Zakończenie totalnie nas zaskoczyło. Tym, że nie było zaskakujące w żaden sposób. "I już? To wszystko?".

Dlatego chciałbym Was zapytać jak wygląda kwestia pudełkowych spraw. Czy tam cała dedukcja również sprowadza się do czytania paragrafów, które prowadzą do kolejnych paragrafów? Czy w zeznaniach kryją się informacje, które należy zinterpretować i przetworzyć, czy też są to po prostu gołe fakty, potrzebne do finałowych pytań? Grając w demo staraliśmy się rozkminiać każdy paragraf, a okazało się, że wystarczyło go tylko przeczytać. Szczegółowa analiza była stratą czasu.

Będę wdzięczny za odpowiedź.

Zagrałem dopiero w jedną sprawę (5) poza demo i póki co mam takie wnioski jak poniżej

Sama sprawa Rebela była dosyć banalna, w dosyć prosty sposób można było dojść kto, kogo, dlaczego i odpowiedzieć na wszystkie pytania. W sprawie 5 było już trochę trudniej. Teoretyczne też możesz przeczytać wszystkie paragrafy i wiedzieć totalnie każdy szczegół sprawy... ale - czy na pewno wiesz gdzie pójść? Czy nie pominiesz jakiegoś szczegółu? A może połączysz sprawy, których nie powinieneś? Czy wyciągnąłeś dobre wnioski?

Nam nie udało się odpowiedzieć w scenariuszu 5 na wszystkie pytania poprawnie. Wydawało nam się, że wiemy już wszystko o sprawie i nie dociągnęliśmy wątku do końca, mimo, że "core" udalo nam się wskazać poprawnie.

Raczej po zagraniu sprawy 5 nie spodziewałbym się jakichś ogromnych plot-twistów typu znaleziono włos, po nim mamy 3 podejrzanych i musimy określić sprawcę. A odpowiedzią jest, że jakiś łysy gość zabił, a spadł mu włos z marynarki i o tym musieliśmy wiedzieć bo nawalony w barze wziął nie swoją marynarkę i wskazaliśmy przez to nie tego sprawcę.

Wydaje mi się, że idąc wraz z kolejnymi paragrafami gracz jest w stanie dojść do najmniejszego szczegółu, ale tu jednak dochodzi kwestia nieznajomości pytań. Nie wiemy czy po 12 krokach znamy całą sprawę, czy po 20, a może było ich 25 i nadal nie potrafimy wskazać np. motywu, albo jakiegoś powiązania.

Traktowałbym tę grę jak książkę, naprawdę to fajna zabawa, tylko jak w każdą tego typu należy się wczuć. My już od 1-2 przeczytanego paragrafu snujemy podejrzenia jak w CSI - a bo może ktoś jest psychiczny, a może coś zgubił, albo to było upozorowane. Kombinujemy, strzelamy, dyskutujemy i naprawdę daje to ogromną satysfakcję, kiedy 2 czy 3 kroki później potwierdzamy swoją teorię.

Jasne, że można po wprowadzeniu czytać paragraf za paragrafem, iść jak po sznurku i dostać odpowiedź na całą zagadkę, tylko po co? Moim zdaniem należy w tej grze po każdym przeczytanym paragrafie OD RAZU myśleć, co będzie dalej, co się wydarzyło, jakie mogły być motywy, powiązania. To dużo większa frajda, niż czytać po kolei paragrafy i łączyć fakty wstecz. Wtedy największą trudnością gry jest decyzja gdzie idziemy, a chyba nie o to chodzi.

[kmd7]

Dla mnie SHDD to raczej nie gra, to opowieść, książka czy film. Mogę sobie w dowolnym momencie przerwać wgłębianie się w fabułę, aby nad nią pomyśleć i podyskutować. Co ważne, w pewnym sensie wpływam na odbiór tej opowieści. Sam decyduję, czy już kończę i podejmuję ryzyko rozwiązania zagadki, czy raczej drążę dalej i chcę wiedzieć więcej. Liczę się oczywiście z tym, że może mi to pomóc w śledztwie, albo i nie - może jeszcze bardziej zaciemnić obraz.
O ile demo było rzeczywiście proste, jednak mi się podobało.

Spoiler:

Fakt, motywu zbrodni ciężko było się dopatrzeć, scenariusz można uznać za liniowy, większość szczegółów podana na tacy, ale kilka rzeczy trzeba było jednak ze sobą powiązać. Na przykład wpaść na pomysł, że napad mógł ktoś widzieć i można by posłuchać co mają do powiedzenia mieszkańcy budynku nr 16. A najpierw znaleźć właściwy budynek . Niby oczywista sprawa, ale ja o tym nie pomyślałem, tylko współgracz

To piąta sprawa, od której, zgodnie z sugestią z instrukcji, rozpoczęliśmy grę jest już zauważalnie cięższa. Nie staraliśmy się ścigać z Holmesem, a i tak popełniliśmy błędy. Na pierwszą serię pytań odpowiedzieliśmy dobrze, ale w drugiej daliśmy błędną odpowiedź. A wszystko przez nonszalancję,

Spoiler:

nie zadaliśmy sobie trudu, by sprawdzić książkę adresową w poszukiwaniu imienia kobiety mieszkającej z domniemanym pomocnikiem Bobbiego.

Przy okazji - gra wydana naprawdę na wysokim poziomie, ładne, stylizowane i nietypowe pudełko, przyzwoite księgi spraw i książka adresowa. Szkoda, że mapa nie jest grubsza, obawiam się, czy przeżyje intensywne użytkowanie. Poza tym w piątej sprawie natrafiłem na dwie literówki, drobiazgi w stylu "wiedzieńskiego" zamiast "wiedeńskiego". o ile dobrze pamiętam.

[detrytusek]

Spoiler:

A wszystko przez nonszalancję nie zadaliśmy sobie trudu, by sprawdzić książkę adresową w poszukiwaniu imienia kobiety mieszkającej z domniemanym pomocnikiem Bobbiego.

Sprawa 5

Spoiler:

A skąd wiedziałeś, że to kobieta?

[macivs1]

Spoiler:

A wszystko przez nonszalancję nie zadaliśmy sobie trudu, by sprawdzić książkę adresową w poszukiwaniu imienia kobiety mieszkającej z domniemanym pomocnikiem Bobbiego.

Sprawa 5

Spoiler:

A skąd wiedziałeś, że to kobieta?

Sprawa 5:

Spoiler:

My nie doszliśmy w ogóle do tej kobiety. Założyliśmy, że uderzenie tępym narzędziem oznacza to samo narzędzie zbrodni co Sir Charlesa, który był martwy w domu. Zaczęliśmy snuć jakieś podejrzenia że to jeden z braci, ale nie kleiło nam się to w całość.

[detrytusek]

Sprawa 5:

Spoiler:

My nie doszliśmy w ogóle do tej kobiety. Założyliśmy, że uderzenie tępym narzędziem oznacza to samo narzędzie zbrodni co Sir Charlesa, który był martwy w domu. Zaczęliśmy snuć jakieś podejrzenia że to jeden z braci, ale nie kleiło nam się to w całość.

Spoiler:

Też tak myślałem ale potem doszedłem do wniosku, że to są 2 osobne sprawy. Wg mnie nie ma konkretnej przesłanki sugerującej, że to kobieta (a jest, że facet). To, że facet okazał się być pantoflem bod butem żony nie jest dla mnie żadną przesłanką sugerującą, że to ona zabiła. Zmarnowałem sporo ruchów by znaleźć mordercę Fielda

A odnośnie jeszcze sprawy 5 to zastanawia mnie

Spoiler:

Po co bliźniak poszedł w ogóle do Holmesa?

[kmd7]

Spoiler:

A wszystko przez nonszalancję nie zadaliśmy sobie trudu, by sprawdzić książkę adresową w poszukiwaniu imienia kobiety mieszkającej z domniemanym pomocnikiem Bobbiego.

Sprawa 5

Spoiler:

A skąd wiedziałeś, że to kobieta?

Spoiler:

Bo trafiłem do mieszkania Bobbiego. Tyle, że z tego paragrafu nie wywnioskowaliśmy, czy to żona, czy matka , albo nam to umknęło. Jedynie ze słów dyrektora więzienia (chyba, bo nie jestem pewien na 100%, dumam już nad kolejną sprawą i wyrzuciłem piąta z pamięci ), który mówił, że teraz Bobby trafił do "własnego więzienia" wnioskowaliśmy, że może być ona
a) nadopiekuńczą matką
b) dominującą żoną
A z książki adresowej można dowiedzieć się jedynie jej imienia - Maud.

W każdym razie uważam, że mimo takich nieścisłości scenariusza gra jest świetna. A przynajmniej jeszcze nie trafiłem na lepszą tego rodzaju.

[kmd7]

Spoiler:

Po co bliźniak poszedł w ogóle do Holmesa?

Spoiler:

Też się nad tym zastanawialiśmy. Stanęło na tym, że chciał zmylić tropy. Ale potem uznaliśmy, że raczej sobie tym zaszkodził .

[macivs1]

Sprawa 5:

Spoiler:

My nie doszliśmy w ogóle do tej kobiety. Założyliśmy, że uderzenie tępym narzędziem oznacza to samo narzędzie zbrodni co Sir Charlesa, który był martwy w domu. Zaczęliśmy snuć jakieś podejrzenia że to jeden z braci, ale nie kleiło nam się to w całość.

Spoiler:

Też tak myślałem ale potem doszedłem do wniosku, że to są 2 osobne sprawy. Wg mnie nie ma konkretnej przesłanki sugerującej, że to kobieta (a jest, że facet). To, że facet okazał się być pantoflem bod butem żony nie jest dla mnie żadną przesłanką sugerującą, że to ona zabiła. Zmarnowałem sporo ruchów by znaleźć mordercę Fielda

A odnośnie jeszcze sprawy 5 to zastanawia mnie

Spoiler:

Po co bliźniak poszedł w ogóle do Holmesa?

Spoiler:

Akurat to, że brat poszedł do Holmesa było jasne i nawet pytanie i rozwiązanie o tym mówiło.

Poszedł tam, aby zrzucić z siebie podejrzenia - skoro to brat bliźniak to Holmes miał sie nie domyślić. Przyniósł też kartkę z listą potencjalnych osób, które chcę go zabić.
Później wyszło, że to nie jego pismo, tylko złego brata.

Zły brat zabił sir Charlesa laską Goldfire i uprozorował samobójstwo dobrego brata (kartka pożegnalna).)

Obie sytuacje miały zasugerować policji że to samobójstwo. Że Goldfire bał się o swoje życie, wskazał podejrzanych, zabił jednego z nich laską i popełnił samobójstwo przez wyrzuty sumienia