ShapooBah pisze: ↑07 mar 2019, 10:27
Wszystkie wypchane plastikiem Ameritrashe Erica Langa i CMONu
Ale... Ale... jak są wypchane, to nie są puste...?
Bluescreen
Pytanie jest o gry które mają jedynie "świetne wydanie", co po angielsku określilibyśmy chyba jako gry "overproduced". To częsty temat rozmów. Jamey Stegmaier kiedyś coś o tym mówił/pisał, w kontekście zarzutów które sam słyszał względem gier swojego wydawnictwa. Z tego co pamiętam granica jaką on sam stawiał było to, czy poziom produkcji odpowiada statusowi gry. Czy gra ma rozmach? Sama rozgrywka jest wydarzeniem? Jeśli tak to nie ma mowy o tym, żeby gra była "wydmuszką" - nawet jeśli znajduje się po droższej stronie. Tak patrząc myślę że wydmuszek trochę by się znalazło, ale nie tak wiele jak by się mogło wydawać. Łatwo będzie natomiast wpaść w pułapkę "nie lubię tej gry, więc
oczywiście że jest wydmuszką". Scythe, niedługo pewnie Wingspan, Discover (oczekiwania względem technologii vs. produkt finalny), wszelkie bajero-rowery z Kickstartera, Warhammer... Nie wiem, staram się nie myśleć w ten sposób. Jest taka grupa ludzi, dla których doświadczenie gry jest doświadczeniem estetycznym na równi z doświadczeniem intelektualnym, a czasem i bardziej. Są ludzie grający dla fantazji własnej i wszystko co pogłębia fantazję, ulepsza grę. Powodów gry, podejść i oczekiwań jest tyle ile grających osób; do czego natomiast zmierzam to że nie ma chyba wydmuszki obiektywnej poza naprawdę kilkoma obskurnymi i zapomnianymi przykładami (najpewniej jakieś gry-fillery) które kiedyś nawet Vasel chyba wskazywał (coś pamiętam, coś dzwoni, ale nie pamiętam w której Częstochowie).
Tak więc jedyne na co mamy szansę to chyba tylko sobie powymieniać co nam nie siadło bo było subiektywnie za płytkie względem arbitralnie ustalonej poprzeczki poziomu wykonania.
łapie się na wydmuszkę?
.
!
