This War of Mine: Gra planszowa / The Board Game (M. Oracz, J. Wiśniewski)

[shuji]

Właśnie zapowiedzieli ten dodatek na maj. Ktoś się orientuje czy to kontynuacja poprzedniego dodatku czy niezależny ? W sensie mogę pominąć pierwszy i kupić drugi ?

[atom90]

To są niezależne dodatki. choć polecam 1 dodatek. Nie jest drogi, a ma 6 scenariuszy plus dodatkowe moduły

[KrzysiekL]

Jak ten dodatek ma się do ks?

[MrAtrion]

Podobno oba dodatki miały uzupełnić stan do tego zbliżonego do KS. Albo nawet tak samo będzie po obu dodatkach.

[sasquach]

Jak ten dodatek ma się do ks?

Oba dodatki bazują, na rzeczach z KS, ale też dość mocno się różnią. Do pierwszego dodatku wyszedł pakiet od Awaken Realms który rozszerzał edycję KS o rzeczy z tego dodatku. Drugi dodatek podobno tak się różni, że nie było sensu robić takiej paczki.

[KrzysiekL]

Jak ten dodatek ma się do ks?

Oba dodatki bazują, na rzeczach z KS, ale też dość mocno się różnią. Do pierwszego dodatku wyszedł pakiet od Awaken Realms który rozszerzał edycję KS o rzeczy z tego dodatku. Drugi dodatek podobno tak się różni, że nie było sensu robić takiej paczki.

Dzięki! Fajnie byłoby mieć takie wprost porównanie, żeby podjąć decyzję... Ale pewnie wydawca się nie pokusi. ;)

[Golfang]

Zakupiłem wersję KS'ową.
Mam pytanie czy dobrze rozumiem - w tym przypadku nie ma sensu kupować dodatku "Opowieści ze zniszczonego miasta"? Bo to są dodatki z KS'a - tak?

[Ice^S5]

Zakupiłem wersję KS'ową.
Mam pytanie czy dobrze rozumiem - w tym przypadku nie ma sensu kupować dodatku "Opowieści ze zniszczonego miasta"? Bo to są dodatki z KS'a - tak?

"Opowieści ze zniszczonego miasta" zawierają trochę więcej niż wersja z KS. Wydawca wydał upgrade pack który pozwala na uzupełnienie wersji kickstarterowej do takiej która jest równa podstawce + Opowieściom.

https://gamefound.com/projects/awaken-r ... t-overview

[Golfang]

Zakupiłem wersję KS'ową.
Mam pytanie czy dobrze rozumiem - w tym przypadku nie ma sensu kupować dodatku "Opowieści ze zniszczonego miasta"? Bo to są dodatki z KS'a - tak?

"Opowieści ze zniszczonego miasta" zawierają trochę więcej niż wersja z KS. Wydawca wydał upgrade pack który pozwala na uzupełnienie wersji kickstarterowej do takiej która jest równa podstawce + Opowieściom.

https://gamefound.com/projects/awaken-r ... t-overview

Dzięki a nie wiesz czy była wersja PL?

[Ice^S5]

Na stronie którą podałem, w sekcji "Upgrade Packs" (na dole) są pozycje oznaczone jako [PL].

Jeśli masz wersję z dokupionym dodatkiem Incidents (niestety nie pamiętam polskiej nazwy; był to dodatkowy płatny dodatek w kampanii kickstarterowej) - wówczas potrzebujesz droższej wersji upgrade packa (zawiera również elementy uzupełniające do wspomnianego dodatku). W przeciwnym przypadku - wystarczy tańsza wersja.

[Pyrovatis]

Czy ktoś już może dorwał nowy dodatek i może podzielić się swoimi przemyśleniami o nim?

[Tomzaq]

Zastanawiam się czy da się w to wygrać?
Zacząłem dzisiaj 4 grę i po 1 rozdziale dwóch juź nie żyje a trzeci ledwo zipie.
Są jakieś statystyki mówiące o wygranych?

[vikingowa]

Da się... Ja na 9 rozgrywek wygrałam raz Myślę, że zasiada się do tej gry nie z myślą o wygranej tylko dla doświadczenia czegoś niesamowitego a jednocześnie strasznego i dołującego. Taki klimat... Dlatego zbyt często nie ląduje na stole ale w kolekcji na pewno zostanie.

[mecenas]

Zastanawiam się czy da się w to wygrać?
Zacząłem dzisiaj 4 grę i po 1 rozdziale dwóch juź nie żyje a trzeci ledwo zipie.
Są jakieś statystyki mówiące o wygranych?

Niestety gra jest losowa wszystko zależy od szczęścia mi udało się do tej na 14 partii, wygrać 2 razy. Przy czym jedna przegrana była przy ostatnim rzucie kością w grze.

Partie, które wygrałem, to gdzie udało mi się uzbierać dużo jedzenia i nie trafiałem na wydarzenia, które mi podwyższały depresję...
Więc tak... gra się dla samego doświadczenia grania i temu jak daleko dojdziesz tym razem

[zndsznds]

Czy ktoś już może dorwał nowy dodatek i może podzielić się swoimi przemyśleniami o nim?

Ja od paru dni mam Czas Oblężenia i udało mi się rozegrać kampanię Modułu "Sieroty" jeszcze nie zdążyłem użyć.

Z pierwszych wrażeń - kampania jest wielowątkowa, więc na pewno da się rozegrać co najmniej kilka razy i mieć zupełnie różną fabułę. Z 5 postaci fabularnych "odkryłem" tylko 2, z 12 żetonów fabularnych tylko 2, oczywiście na raz można rozegrać 3 akty z 5, no i kart wydarzeń jest więcej niż można rozegrać, więc za każdym razem mogą być różne. Bardzo dużo skryptów. Bez rozszerzenia rzadko trafiałem na skrypt, a tutaj właściwie cały czas się je odczytuje, rzuca kością, itp.

Poza tym mało przeszukiwania, więcej "misji". Najczęściej trzeba komuś pomagać, oddawać "przysługi". Dzięki temu czasem można dostać zasoby czy obniżyć np. głód. I to dobrze, bo jak wspomniałem - mało jest przeszukiwania. Ważną modyfikacją jest możliwość wysłania 2 grup na wyprawę i po rozegraniu kampanii uważam, że to właściwie nie możliwość, a konieczność. Tylko dzięki wysłaniu 2 grup jest szansa coś poszabrować i wypełnić misję.

Jeszcze nie do końca ogarniam te wszystkie miejsca. W podstawie są normalne miejsca - losuje się 3 i można do nich iść. W rozszerzeniu jest mapka z dzielnicami miasta i te dzielnice, jeżeli dobrze rozumiem, mają swoje własne miejsca (np. dzielnica "Posterunek Wojskowy" ma miejsce "Posterunek Wojskowy"), ale oprócz tego można w każdej dzielnicy odkryć "normalne" miejsce z planszy podstawowej, a także odkrywając fabułę można odkryć "miejsce specjalne". Czyli nawet 3 miejsca w jednej dzielnicy. Ale dokładnie skąd się biorą, czy znikają, jak uzupełnić żeton możliwości przeszukiwania - nie wiem. Ciekawą możliwością jest zbombardowanie schronienia i ucieczka do innego - jeżeli przytrafi się pech. Teraz się udało uchować, ale bomby następnym razem mogą spaść prosto na mnie...

Kampania bardzo mi się podoba, jest jeszcze wiele ścieżek do odkrycia, ale fakt - jeden akt to jeden wieczór, więc 3 trzeba zarezerwować. Żeby zrozumieć mechanikę gry polecam dobranie 3 najmocniejszych postaci zamiast losowania. Sam biorę Romana (przerzut x 3 plus rzucanie żółtą kością), Katię (0 prowizji w handlu) i Marina (bonus do szperania zasobów). Wtedy można się dobrze skupić na samych zasadach gry (których jest mnóstwo), bo wiadomo, że z takim zestawem nie da się przegrać Kiedy już wiadomo, co i jak, można przejść do losowania i próbować przetrwać Cvetą i Antonem

Jeżeli ktoś miałby jakieś konkretne pytania, to w miarę czasu i możliwości chętnie odpowiem, bo uwielbiam tę grę i staram się grać najczęściej jak się da. Rozegrałem każdy scenariusz i każdy moduł (poza najnowszymi Sierotami) przynajmniej raz, podobnie zaawansowaną stronę planszy.

[Tomzaq]

Ponarzekałem a tu dzisiaj gra nr 5 i zwycięstwo. Dodatkowo wszyscy kolesie spełnili wymagania celu końcowego. Wynik końcowy +21 pkt, ale mieliśmy dużo szczęścia. Właściwie intruzi ani razu poważnie nam nie zaszkodzili. Albo siekierką ich przegoniliśmy albo mieliśmy odpowiednie karty akcji specjalnych. No i krzesło to znakomity mebel.
Przechodzimy na drugą stronę planszy

[Carmash]

W jaki sposób przetrzymujecie grę podstawową wraz dwoma wydanymi do tej pory dodatkami? Zaczynam eksperymentować na zasadzie kreacji "Potwora Frankensteina" z różnych wyprasek z dotychczasowych gier. Najlepszym pomysłem wydawał mi się insert do "Aeon's End" ponieważ mieści wszystkie żetony i karty bez problemu. Niestety do pudełka nie mieszczą się planszetki i plansza główna.

W jaki sposób ogarnęliście swoje kopie? Z góry dzięki za pomysły i zdjęcia

[Pyrovatis]

Ja od paru dni mam Czas Oblężenia i udało mi się rozegrać kampanię Modułu "Sieroty" jeszcze nie zdążyłem użyć.

Cytat ucięty. Cytowany post jest na tej samej stronie, nie ma sensu cytować go w całości, jest naprawdę długi - Curiosity

Dzięki za tak rozpisane wrażenia Chciałbym jeszcze zapytać jak z długością gry w tej kampanii? Ile tak czasu schodzi? Podstawka to tak z 3-5h wychodzi nieraz (chyba, że szybciej pechowo wszystko wchodzi i szybko padamy).

[zndsznds]

Dzięki za tak rozpisane wrażenia Chciałbym jeszcze zapytać jak z długością gry w tej kampanii? Ile tak czasu schodzi? Podstawka to tak z 3-5h wychodzi nieraz (chyba, że szybciej pechowo wszystko wchodzi i szybko padamy).

Tak naprawdę to trudno powiedzieć, bo pierwsza gra to ciągłe zaglądanie do zasad, żeby wiedzieć, jak grać Mnie kampania zeszła 3 wieczory, tak gdzieś z 5 godzin każdy, ale zaznaczam, że gram powoli, niespiesznie, dużo się zastanawiam, liczę, planuję

PS. Przeczytałem całą dyskusję od początku wątku i mógłbym dorzucić swoje 3 grosze na różne tematy, tak jako ciekawostka:
- jestem wielkim fanem gry komputerowej TWOM, mam na Steamie w statystykach 285 godzin gry
- na grę planszową natknąłem się przypadkiem w internecie (szukałem jakiegoś info o dodatkach do gry komputerowej) i od razu zachciałem ją zakupić, nie mając pojęcia, kto jest p. Oracz i co to jest Galakta (kupiłem w lutym 2018 r.)
- w planszówki grałem w dzieciństwie a potem całe lata w ogóle nie
- poza TWOM mam Robinsona i Talisman z paroma dodatkami (Talisman to powrót do dzieciństwa właśnie), więc nie jestem maniakiem planszówek, raczej gier komputerowych (i dlatego jakość figurek jest dla mnie bez znaczenia w tej grze, bo liczy się coś zupełnie innego)
- jeżeli ktoś narzeka na losowość w TWOM, to po prostu ta gra nie jest dla niego; losowość na wojnie jest miażdżąca - sam nie przeżyłem na szczęście czegoś takiego, ale mam na koncie dziesiątki książek wspomnieniowych z drugiej wojny światowej - więc gra ją świetnie odzwierciedla i jest to jej gigantyczna zaleta
- jeżeli klimat podstawy Wam się podoba, to podejrzewam, że klimat nowej kampanii wgniecie w fotel czy gdzie tam gracie jest dużo więcej skryptów, właściwie większość rozgrywki to skrypty, w dodatku pojawiają się różne wątki fabularne, więc "imersja" potęguje się jeszcze bardziej; dochodzą wybory, od których zależy dalszy przebieg kampanii (czego wcześniej nie było, co najwyżej można było coś tam dostać albo nie dostać, zginąć, dostać depresji, ale gra toczyła się normalnie dalej) - teraz mamy "drzewko" fabuły
- mógłbym coś niecoś napisać o fabule (a raczej kawałeczku, który odkryłem), ale nie wiem, czy to nie zostanie potraktowane jako niepotrzebne spojlerowanie

[zndsznds]

Udało mi się rozegrać ponownie kampanię "Utracona nadzieja"

Spoiler:

Tym razem już losowałem postacie, bo poznałem mechanikę gry za pierwszym razem. Zlata, Anton i Bruno, czyli słaby zestaw. W sumie tylko Bruno ma 1 przerzut, reszta 0, a do tego wysoka empatia. Plusem tylko to, że oboje bez nałogów, Zlata udźwig 4. Rozpoczynamy z 1 głodem każdy plus 1 postać z 1 chorobą (wybrałem Antona). W schronieniu nie ma praktycznie nic - tylko w piwnicy rozkłada się karty. Rozpoczynamy z łóżkiem i piecykiem. Można też dobrać dowolne żetony o określonej wartości, więc przezornie biorę piłę i 2 części broni, żeby szybko machnąć siekierkę (oprócz tego standardowo woda, warzywa, komponenty i drewno).

Kampania składa się z 3 aktów, każdy po 6-7 dni. Jest wydarzenie początkowe (losowane), wydarzenie specjalne, potem normalne wydarzenia (losowane) i wydarzenie kończące. U mnie trafił się zrzut, po który wysłałem ludzi nocą, skończył się ranami (więc trzeba kombinować opatrunki, no i leki dla Antona). Chodzimy po zupełnie nowej mapie - jest to miasto podzielone na 10 dzielnic. Zaczynamy w dzielnicy centralnej na Splądrowanej Starówce - duży plus jest taki, że można tu handlować i zasięgnąć języka, ale nie można przeszukiwać. Dostajemy 16 kart przeszukiwania, wybieramy dzielnicę docelową i idziemy do niej po mapie (na której mogą stać figurki żołnierzy). Im dłuższa droga, tym więcej kart należy zwrócić. W dzielnicy możemy przeszukiwać (jeżeli mamy odkryte w niej miejsce), możemy rozpatrzyć pomarańczowy pasek z właściwością specjalną, możemy odwiedzić postać czy wypełnić misję - o ile wystarczy nam kart przeszukiwania. Wysłać można 2 grupy do 2 dzielnic, co jest koniecznością, bo inaczej nie da się wypełniać misji i mieć co jeść

Drugiego dnia do schronienia wtarabania się kpt. Mirza z ekipą (rebelianci) i od tego momentu można wypełniać jego misje i zdobywać jego uznanie. Ale nie ma konieczności. W innych wydarzeniach można natrafić na różne inne misje "eksploracyjne" - np. pojawia się przemytnik Karl dobrze znany z wersji oryginalnej komputerowej. Czasem po wypełnieniu misji wyprawa się kończy - nie można już przeszukać miejsca i karty przeszukiwania się marnują. Czasem trzeba się bić. Często w skrypcie misji są wskazówki umożliwiające jej wypełnienie - bez nich można wybrać złą opcję. Jest bardzo dużo wyborów, bardzo dużo zależy od decyzji graczy. Można próbować się bić, można się ukryć, można wyskoczyć z mordą, można się nie odzywać - i to wszystko ma konsekwencje. Moja taktyka to zawsze ostrożnie, bo kiedy ma się do czynienia z uzbrojonymi żołnierzami czy rebeliantami, to raczej nie ma sensu kozaczyć. Można też jedną akcję dzienną poświęcić na "poznanie" żołnierzy Mirzy - czasem jest to opłacalne i można coś dostać, a czasem to zmarnowana akcja, ale nie będę zdradzał co i kiedy Akcji domowych jest w sumie za dużo, więc właściwie szperam i szperam, buduję sprzęty i to jest dobra taktyka, bo na koniec aktu i tak komponenty i drewno się odrzuca, podobnie jak większość żetonów.

Generalnie Mirza szykuje natarcie rebeliantów na miasto i to centrum fabuły w pierwszym akcie. W międzyczasie trzeba chodzić na wyprawy, omijać żołnierzy - a kiedy się na nich natrafi trzeba rzucić szarą kością i dodać sobie dodatkowe zmęczenie w razie pecha (a jeżeli nie można podnieść zmęczenia, to rozdziela się rany). Kiedy przeszukujemy w dzielnicy z żołnierzem zamiast normalnie ciągnąć kartę mieszkańców rozpatrujemy spotkanie z żołnierzami - jego wynik zależy od wylosowanego koloru. Dochodzi do sytuacji, w której Anton ma 3 rany, 2 choroby i 4 zmęczenia... Ale nie można się poddawać. Reszta postaci kołuje opatrunki, leki, jedzenie, losuję dobre akcje specjalne, dzięki którym intruzi nie stanowią problemu. Pomagam Mirzy w sumie 3 razy (np. roznoszę meldunki, rozbrajam bombę) - na więcej nie ma czasu. Na koniec aktu następuje wreszcie uderzenie rebeliantów na miasto i trzeba z wyprawy wrócić w jednym kawałku do schronienia, co nie jest łatwe. Za pierwszym razem odblokowałem specjalny żeton, który to ułatwiał, ale tym razem nie miałem nawet takiej możliwości, więc trzeba było liczyć na farta. W każdym razie wszyscy cali i zdrowi przechodzą do Aktu II To tak w dużym skrócie, bo działo się naprawdę bardzo dużo

[zndsznds]

Ciąg dalszy:

Spoiler:

W zależności od decyzji z pierwszego aktu gramy w Akcie IIA albo IIB - czyli jesteśmy wśród przyjaciół albo wśród wrogów. Ja akurat nie wydałem Mirzy przy nadarzającej się okazji, więc w drugim akcie mogę korzystać ze wsparcia Mirzy (który awansował na płk. w międzyczasie). Mogę też oddawać mu przysługi. Na początku losujemy dodatkową postać, żeby były cztery (chyba że już są 4 - to wtedy można wymienić jedną z nich na nową). Akurat trafiam na Katię, jedną z moich ulubionych postaci, więc handel poprawia się diametralnie Zmęczenie bazowe wynosi 1, więc nie ma co się spinać w pierwszym akcie na sam koniec. Można mieć nawet 4

W dzielnicy nr 6 pojawia się strefa bezpieczeństwa, do której można pójść po pomoc, kiedy ma się odblokowane różne specjalne żetony. Pojawiają się też dziennikarze, którym można pomagać zdobyć materiały, dzięki którym świat zainteresuje się naszą sytuacją. Mamy tor zainteresowania się mediów i dzięki pomocy dziennikarzowi zainteresowanie rośnie. Wyprawy są ciekawe. Robimy foty, uciekamy przed rebeliantami. Mirzy nie pomagam, ale jego pomoc raz mi się baaardzo przydaje, kiedy rebelianci łapią mnie na cykaniu fotek w nieodpowiednim miejscu... Próbuję pomagać Karlowi w różnych sprawach, w nadziei, że wywiezie mnie łódką (jak w grze komputerowej). Wszystko idzie dobrze, Antona udaje się wyleczyć, Karl jest przygotowany do wypłynięcia, ale w II akcie jest to niemożliwe, zainteresowanie mediów zwiększyło się. Pojawia się nawet figurka żołnierza "pokojowego". I nadchodzi kulminacja aktu II. Bombardowanie z powietrza niestety obraca schronienie w perzynę (rzut czarną kością, ślepy los, jak na wojnie - 3 dzielnice zamieniają się w ruiny), przez co muszę uciekać. Każda postać może wziąć tyle rzeczy ze schowka, ile ma udźwigu, plus jeden sprzęt na łebka (a wcześniej i tak w wyniku bombardowania niszczą się 3 sprzęty). Rzut kością i uciekam do innej dzielnicy, na zaawansowaną stronę planszy... Wcześniej zjadam, co mam, żeby zwolnić udźwig i zmniejszyć głód, biorę łóżko, warsztat, pułapkę i piecyk i uciekam z walącego się schronienia.

[Odi]

Udało mi się rozegrać ponownie kampanię "Utracona nadzieja"

Wszystko fajnie, tylko mocno spojlerujesz. Wpisuj proszę raczej swoje wrażenia, a opisy rozgrywki raz, że powinny być w dziale "Relacje z gier", to jeszcze najlepiej wrzucić w spoiler.

[zndsznds]

Ciąg dalszy:

Spoiler:

Za pierwszym razem udało mi się nie wyrzucić zniszczenia własnego schronienia, więc zostałem na miejscu z wszystkimi sprzętami, ale musiałem do końca gry użerać się z uchodźcami i ich przekupywać. Ale teraz to moja grupka jest w tej sytuacji. Na początku III aktu to my jesteśmy intruzami. Pukamy do czyjegoś schronienia i prosimy o wpuszczenie i możemy albo mieszkańców przekupić albo zaatakować (niestety nie ma innej opcji w skrypcie). Niestety, nie mam zielonych żetonów wartości bodajże 20 więc pozostaje walka. Mam siekierę i 2 noże, kontra 1 nóż właścicieli, więc wynik walki może być tylko jeden. Okazuje się, że w komórce jest schowany jest piesek i mamy 3 dni na odgruzowanie przejścia do niego (dlatego warto mieć łopatę). To się oczywiście udaje. W międzyczasie pojawia się ranny korespondent wojenny, któremu można pomóc (dać leki, opatrunki, wodę, jedzenie itp.). Oczywiście nie trzeba, jak zawsze coś za coś Ja zawsze staram się pomagać każdemu. Pojawia się też napalm i w 2 dzielnicach szaleje pożar, przez który trudniej jest się poruszać. Trzeba odbudować deski (za te drewno i komponenty, które przytargałem ze schronienia), trzeba zbudować drugie łóżko, a na początku nie da się nic szperać, bo szperanie jest pod gruzami. Początek aktu to prawdziwa walka o przetrwanie, nie ma skąd brać jedzenia. Ale fabuła nie jest aż taka okropna, na paru wyprawach znajduję sporo znalezisk, handel z Katią to bajka, więc udaje mi się wyhandlować 2 konserwy, warzywo, a w pułapce też zaczyna się coś pojawiać. Z Karlem ostatecznie nie uciekam, próbuję po prostu przetrwać. I wreszcie na dzień przed końcem zainteresowanie mediów osiąga punkt końcowy, dzięki czemu rozpoczyna się uderzenie sił pokojowych i "przedwczesne" ukończenie gry Co jest świetną wiadomością, bo okazuje się, że inwestowanie w pomoc dziennikarzom i korespondentom faktycznie pomaga.

Czyli po dwóch rozgrywkach wciąż jeden akt mam nieodkryty, podobnie połowa z 12 żetonów fabularnych, a także 2 z 5 postaci fabularnych. Jest jeszcze naprawdę tego dużo do odkrycia. Może się skuszę na "zdradzenie" Mirzy i zagranie "wśród wrogów", ale to jeżeli wylosuję mocną grupę postaci

Muszę przyznać, że ta kampania to jak zupełnie nowa gra. W poprzednim dodatku doszły tylko scenariusze i moduły, ale sama gra pozostała bez zmian, a tutaj następuje rewolucyjna zmiana zasad i "ciekawości" rozgrywki. Przerywamy monotonię codziennych akcji i szabrowania, żeby wypełniać różnorodne misje, a jest tego tak dużo, że znużenie nie następuje. Jeżeli ktoś się waha, czy kupić - kupić obowiązkowo

Odi, nie wiedziałem, jeżeli masz możliwość, to przenieś posty w odpowiednie miejsce. Nie orientuję się w strukturze tego forum tak dobrze.

[Mendaks]

Zapraszam was na recenzję gry This war of mine. Jest to jedna z lepszych gier kooperacyjnych w moim mniemaniu.

https://youtu.be/bGu8lehHuGk

[bajdurzenie]

Może ktoś rzuci jakiś dobry home rules, bo inaczej nie da się w to gracz. Śmieszy mnie/żenuje wystawianie i składanie tego godzinami (przez X gier) żeby i tak zginąć. Ludzie piszą: przegrywam 30 gier pod rząd, ale jest dobre doświadczenie. Dla mnie to nuuuda, oczekuję szansy wygranej w to choć. Symulacja doświadczenia to realny gnat w ręku i wróg za krzakiem, a nie skrypt i rzut kością na hałas, gdy wiesz, że i tak cię zabiją. Wypaczone rozgrywka, zepsuta, słaba gra. A mimo coś w niej jest, ładna, ta księga całkiem sprytna, ale szukam jakiś home rules, że będzie to gra, a nie wizyta w kasynie za 150 zł za podstawkę i strata czasu na składanie/rozkładanie tego. Możliwość wygranej, coś w kanonie grania w grę, a nie "przeżywania doświadczenia", bo to ostatnie nic nie znaczy, każdy subiektywnie co innego wpisze pod to pojęcie. Jakiś skuteczny home rules, żeby dało się w to grać, a nie jedynie, żeby można to było "przeżywać".