Elizjum (Matthew Dunstan, Brett J. Gilbert)

[Bary]

Mało informacji o tej grze. Wszędzie liczne wyprzedaże. Pewno niedługo zniknie z półek. Żal nie sprawdzić. Zamówiłem zatem za 85pln i przekonam się osobiście dla kogo ta gra.

Bardzo dobra gra za dobra cenę! Imo bardzo niedoceniona pozycja, która jeszcze wróci, ale wtedy już nie będzie dostępna.

[Ascalogan]

Nic dodać nic ująć. Zaraz po jej premierze w rodzimym języku i kilku partiach z żoną... sprzedałem ją (grę ). Małżonce niestety zupełnie nie podeszła. Po jakimś czasie zdecydowałem się na jej odkupienie (akurat trafiłem na dobre ceny już w wyprzedaży) i nie wyobrażam sobie pozbycia jej z kolekcji. Dość łatwo ją wytłumaczyć, po kilku partiach kolejne są naprawdę płynne, a możliwość mieszania ze sobą różnych talii bogów zapewnia odpowiednią regrywalność. Z tego co czytałem na BGG autor zaczął nawet tworzyć dodatek, ale Space Cowboys nie byli chętni Być może w przyszłości wyda to inną drogą...

[Furan]

A mnie Elizjum nie podeszło. To nie była zła gra. Działała, miała śliczne grafiki i wykonanie, świetną cenę, ale Elizjum to połączenie dwóch rzeczy:
- mechanizmu wyboru kart
- efektów kart.
I żadne nie zachwyciło, a połączenie dało - tak mi się wydaje - mniej niż każde z osobna.

Mechanizm z wyborem kolumienek jest sprytny i przyjemny, ale ostatecznie nie wprowadzał gigantycznych emocji.

Gdyby chodziło tylko o zbieranie zestawów, a później ich ,,sprzedaż" za punkty, albo odpalanie stałych, dostępnych dla wszystkich akcji ,,żeby coś" to może byłoby to ekscytujące w tak prostym systemie. Tu zostało to przysłonięte przez działanie kart. I to nie - fantastyczne, ciekawe, nietuzinkowe działanie kart jak w Innowacjach czy Greedzie, a zupełnie bez wyrazu jak w Osadnikach NI (tak, heretyk). Przez ,,bez wyrazu" rozumiem, że działanie żadnej z kart nie zapadło mi w pamięć, nie wzbudziło chęci zrobienia super-chruper-kombo z przebłyskiem.
Do tego, mimo ładnych grafik, nie przemówiła do mnie czytelność (czy nieczytelność) sytuacji u współgracza i nieco pstrokatość całokształtu.
Ot, taka kontropinia dla równowagi.
Grałem w 2 osoby, tylko.

[warlock]

W 100/100 przypadkach zamiast Elizjum wolałbym zagrać w Pory Roku . Elizjum jest "ok", ale nie porwało mnie kompletnie .

[gram_niebieskim]

Znalazłem, kupiłem, od dawna leżała na wishliscie.
Po dwóch partiach na dwie osoby - wow siadło pięknie. Co prawda zależności kart nie wydają się super combo-genne ale działa to przyjemnie. Jest główkowanie ale na przystępnym i relaksującym poziomie. Dodatkowo oprawa graficzna - dla mnie zachwyt .
Oj czekam na kolejne partie z niecierpliwością - od dawna tak nie czułem, może to wina wyboru samych cięższych eurasów a może to zasługa elegancji Elizjum.
Każdorazowy inny układ talii i zależności między taliami napawają optymizmem

[jacobPL]

To i ja odkopię temat - siadło aż miło. Elizjum obok Elekta, to jedyne karcianki w naszej kolekcji i które jej nie opuszczą.

Ogólnie nie jesteśmy fanami karcianek, w nudny Splendor graliśmy na początku przygody z planszówkami, gdy znajomi koniecznie chcieli w niego grać. 7CŚ jest ok, od święta można pyknąć, ale nie na tyle, żeby mieć. Popularność 7CŚ zrozumiem, ale Splendora nigdy.

Natomiast Elizjum baaardzo smakowite. Było długo na wishlist, aż w końcu trafiło, jak nowe i to w koszulkach. Czacha paruje, dobrze się skaluje. Tona regrywalności (kombinacja 5 z 8 bogów) i tu na ten moment pojawia się jedno ale - czy aby do gry 2-os nie powinno się zmniejszyć ilości bogów (kolorów)?

ELizjum po-le-cam!

[zix]

Potwierdzam - świetna gra i jedna z moich top z karcianek
Nawet po latach jest tu świetne wykonanie, a sama gra pozwala trochę kombinować.

Aż żal, że się tak słabo przyjęła