Czy długość (Gry) ma znaczenie - o czasie rozgrywki

[GRYzzli]

Widzę tytuły, w których krótki czas rozgrywki to zaleta, ale największa frajda to zanurzyć się w grę na długie godziny.

I włączyć odpowiednią muzykę w tle, dostosować oświetlenie i wczuć się w rolę

[slawecio cezetka]

W Moim przypadku skład osobowy i czas decyduje o tym do czego siadam. Nie usiądę z marudą do Mage Knight itd.

[bookworm]

Zależy w jakim gronie Są freaki, z którymi można siedzieć do rana, a są ,,inni", którzy stękają po godzinie

[Grellenort]

Długość gry nie ma większego znaczenia, to downtime go ma. Takiemu Small World, którego dozgonnie uwielbiam, nigdy nie wybaczę topornego porządku rundy, gdzie każdy z graczy w swojej turze wykonuje wszystkie kroki od A do Z. Jest to przypadłość wielu gier (Mage Knight, deck buildery itp). Tymczasem wiele gier, w tym także wspomniany Twilight Imperium, do którego bez wolnej soboty nie ma co podchodzić, ma płynny system pojedynczych akcji, a ponadto angażuje graczy często-gęsto poza ich turą (sojusze, knowania, polityka, handel, karty strategii, itd.) Najgorsze w planszówkach jest siedzenie i patrzenie jak gracz naprzeciwko dłubie coś tam i nazad na swojej planszy lub wywala tonę kart na stół, dobiera i znów wywala, a minuty lecą.
Niech więc gra trwa ile chce, byle nie wyrywała z zaangażowania swoich uczestników

[Abizaas]

Długość gry nie ma większego znaczenia, to downtime go ma. Takiemu Small World, którego dozgonnie uwielbiam, nigdy nie wybaczę topornego porządku rundy, gdzie każdy z graczy w swojej turze wykonuje wszystkie kroki od A do Z. Jest to przypadłość wielu gier (Mage Knight, deck buildery itp). Tymczasem wiele gier, w tym także wspomniany Twilight Imperium, do którego bez wolnej soboty nie ma co podchodzić, ma płynny system pojedynczych akcji, a ponadto angażuje graczy często-gęsto poza ich turą (sojusze, knowania, polityka, handel, karty strategii, itd.) Najgorsze w planszówkach jest siedzenie i patrzenie jak gracz naprzeciwko dłubie coś tam i nazad na swojej planszy lub wywala tonę kart na stół, dobiera i znów wywala, a minuty lecą.
Niech więc gra trwa ile chce, byle nie wyrywała z zaangażowania swoich uczestników

Nie mogę się zgodzić. Ja np. grałem zarówno w Grę o Tron jak i TI4 i wątpię że zagram kiedykolwiek ponownie, głównie ze względu na czas gry. Gra o Tron po prostu mi nie podeszła a TI4 nie dość że zużywa mi cały dzień (i tak, wolałbym zagrać w tym czasie w parę innych gier), to do tego downtime jest ogromny. No i najlepsze jest to, że tak długa gra jest dość mocno losowa. Może innym to nie przeszkadza, ale ja preferuję gry o małej losowości i lubię wypracowywać coraz to lepsze strategie i nowe zagrania. By porównać jakieś dwie różne strategie jedną rasą, to trzeba zagrać parę gier. W Projekt Gaja parę partii zajmie mi poniżej dnia, w ti4 zajęłoby to co najmniej parę dni.

Oczywiście nie mówię że ti4 to jest zła gra - to po prostu nie jest gra dla mnie.

[Domeru]

Najgorsze w planszówkach jest siedzenie i patrzenie jak gracz naprzeciwko dłubie coś tam i nazad na swojej planszy lub wywala tonę kart na stół, dobiera i znów wywala, a minuty lecą.

Dlatego gram z osobami, na które lubię patrzeć. I po problemie.