Najlepsze gry w uniwersum Władcy Pierścieni

[Abizaas]

Jakie są Wasze ulubione gry w uniwersum Władcy Pierścieni? Zdaje się, że najlepszym (albo chociaż najpopularniejszym) tytułem jest Wojna o Pierścień. Z dużych gier dalej mamy Podróże przez Śródziemie, o których jednak słyszałem wiele niepochlebnych opinii. W co jeszcze grywacie i jaka jest Wasza ulubiona gra w tym uniwersum?

[RUNner]

Jak dla mnie tylko ta trójka się liczy:
Wojna o Pierścień i/lub Bitwa Pięciu Armii
Władca Pierścień Konfrontacja
Władca Pierścieni LCG

A Podróże przez Śródziemie zupełnie nie trzymają klimatu tolkienowskiego jak dla mnie.

[preshiq]

Do powyższej "świętej trójcy" jeszcze dodałbym Bitwę Pięciu Armii .

[RUNner]

W pełni się zgadzam

[miszczu666]

Najkrótszy temat na forum. 3 posty i wątek wyczerpany. Nie ma potrzeby szukać dalej

[tomuch]

Jak dla mnie tylko ta trójka się liczy:
Wojna o Pierścień i/lub Bitwa Pięciu Armii
Władca Pierścień Konfrontacja
Władca Pierścieni LCG

Konfrontacja ma dwie wersje: z 2002 i 2005. Czy one się różnią jakoś zasadniczo i którą ew. wybrać?

[RUNner]

Jak dla mnie tylko ta trójka się liczy:
Wojna o Pierścień i/lub Bitwa Pięciu Armii
Władca Pierścień Konfrontacja
Władca Pierścieni LCG

Konfrontacja ma dwie wersje: z 2002 i 2005. Czy one się różnią jakoś zasadniczo i którą ew. wybrać?

Słabo pomogę, ale z tego co wiem, nowsza wersja ma dodatkowe postacie, które chyba nie są zbyt lubiane przez maniaków tytułu. Była też jakaś wypasiona wersja z większymi tekturkami postaci na których mieścił się ich opis zdolności, ale nic więcej nie wiem.

[garg]

Pierwsza (ta w mniejszym pudełku, rozmiaru pudełka do np. Targi) jest podstawowa i ma poziome pionki postaci.

Druga ma większe pudełko (trochę w rozmiarze podstawek do LCG), inny kształt podstawek postaci, nieco ładniejsze ilustracje oraz dodatkowo wariant (alternatywne zdolności postaci). Ten wariant jest nieco słabiej zbalansowany, niż postaci podstawowe. Ale jeśli nie używasz wariantu (mało osób to robi), to bez różnicy, które pudełko zdobędziesz.

[arian]

A Podróże przez Śródziemie zupełnie nie trzymają klimatu tolkienowskiego jak dla mnie.

Trochę się zgodzę, a trochę nie. Zgodzę się, że nie jest to klimat Władcy Pierścieni. Nie czuć tego rozmachu podróży, świat jest nieco płaski, historia mało porywająca. Ale z drugiej strony ten sam zarzut można postawić wobec filmowego Hobita. Że momentami to jest film przepełniony akcją, od której w pewnym momencie robi się niedobrze. A jednak ma te swoje momenty. Ja mimo wszystko takie momenty w PpŚ też czuję. Trzeba mocniej używać wyobraźni niż w innych grach, ale nie podzielam często padających zarzutów, że to mogłoby być jakiekolwiek inne fantasy. Głównie dlatego, że takie klasyczne fanasy zwykle może być dowolnym innym fantasy, bo cechą tego gatunku jest ogromna plastyczność. Możesz wrzucić tam cokolwiek i będzie pasować. Dorzucasz broń palną? Ok, mamy fantasy z bronią palną. Dorzucasz technologię i naukę i też pasuje. A że sam świat wykreowany przez Tolkiena był bazą dla innych światów fantasy, to jest jak jest.

Dla mnie z kolei LCG w ogóle nie trzyma klimatu. Na tych kartach mogłoby być cokolowiek. Chciałem wejść w tę grę, bo porównywano ją często do Arkham Horror, że też klimatyczna, że świetna mechanicznie. I o ile z drugim mogę się zgodzić, to klimatu tam tyle, co w M:TG. Grając nawet nie patrzyłem już na grafiki na kartach, tylko czułem, że rozgryzam jakąś łamigłówkę. Nie czułem, że buduje się jakaś historia. To samo mam zresztą w Gloomhaven. Nawet nie zwracam uwagi na to, co fabularnie dzieje się na planszy, tylko patrzę na cyferki i statystyki. LOTR LCG to jest dla mnie gra o budowaniu talii i tam czuć największą przygodę. Więc o ile to jest bardzo fajna gra, to w kategorii gra w uniwersum Władcy Pierścieni wypada dla mnie gorzej niż PpŚ.

[preshiq]

No, nie zgodzę co do LCG.
Oczywiście gameplay jest mocno mechaniczny, ale zdecydowana większość questów z pudełek Sagi jest mega tematyczna.
W PpŚ nie grałem.

[Ashall]

Niezłe jest też (choć trudno dostępne i bez wersji pl) Middle-earth Quest.

[ArnhemHorror]

Dla mnie z kolei LCG w ogóle nie trzyma klimatu. Na tych kartach mogłoby być cokolowiek. Chciałem wejść w tę grę, bo porównywano ją często do Arkham Horror, że też klimatyczna, że świetna mechanicznie. I o ile z drugim mogę się zgodzić, to klimatu tam tyle, co w M:TG. Grając nawet nie patrzyłem już na grafiki na kartach, tylko czułem, że rozgryzam jakąś łamigłówkę. Nie czułem, że buduje się jakaś historia. To samo mam zresztą w Gloomhaven. Nawet nie zwracam uwagi na to, co fabularnie dzieje się na planszy, tylko patrzę na cyferki i statystyki. LOTR LCG to jest dla mnie gra o budowaniu talii i tam czuć największą przygodę. Więc o ile to jest bardzo fajna gra, to w kategorii gra w uniwersum Władcy Pierścieni wypada dla mnie gorzej niż PpŚ.

Nie do końca się zgodzę. Fakt, gra jest bardzo mechaniczna, ale klimatu znajduję w niej dość sporo. Zdecydowanie więcej niż w takim MTG, zwłaszcza dzięki bardzo klimatycznym scenariuszom, których MTG po prostu nie posiada. Nie jest to co prawda poziom AH, ale nie zgodzę się, że na kartach mogłoby być cokolwiek. Weźmy np. takiego Gandalfa, który kiedy wchodzi do gry, może sporo namieszać, ale za chwilę oddala się w swoim stylu gdzieś indziej zostawiając bohaterów samym sobie. Albo takiego Boromira, którego można "poświęcić" będąc otoczonym przez wrogów. Zdarzają się co prawda kwiatki w postaci Daina zostającego Namiestnikiem Gondoru, ale ogólnie implementacje znanych postaci, przedmiotów i wydarzeń oddają ducha powieści, a projekt wielu scenariuszy to jeszcze wyższy poziom immersji. Ja ten klimat czuję już na poziomie budowania talii, i może dlatego częściej przegrywam, niż wygrywam, bo buduję talie raczej tematycznie

[arian]

Na pewno dużo zależy od gracza. Możliwe, że dla mnie gra jest po prostu za ciężka pod względem decyzji. Tak miałem w Mage Knight, który mnie paraliżował pod tym względem, w Gloomhaven, w którym wszystko sprowadza się u mnie do przeliczania i tutaj miałem tak samo.
Zaczynałem skupiać się na samej mechanice i optymalizacyjny podejsciu. Ale grałem też tylko w początkowe scenariusze, więc może dalej jest lepiej.

Warto dodać, że w AH LCG też miałem sytuacje, gdy skomplikowane mechanicznie scenariusze z Przerwanego Kręgu, z mnóstwem zależności, gdzie gracze mieli przed sobą po kilka kart zagrożenia oddziałujących na kilka innych rzeczy, wybijały mnie zupełnie z klimatu i w pewnym momencie nie wiedziałem już co i po co robię, tylko patrzyłem na efekty kart i mechaniczne wymagania. Po tym zresztą przerwaliśmy kampanię, grając w nią po raz pierwszy, i przez długi czas do niej nie wracałem.

A Podróże, przez to, że są dość lekkie mechanicznie, ale dalej nie prostackie, pozwalają mi się lepiej skupić na przygodach i zabijaniu orków, a nie pokonywaniu kart i wypełnianiu celów. Do tego stopnia, że położyliśmy kampanię przekonani, że fabularne uzasadnienie będzie miało większy sens niż mechaniczne czynności. Gra okazała się jednak odrobinę ograniczająca. Ale pokazuje to, że mimo wszystko w historię da się tam wczuć.

[Harun]

Nie znam wielu tytułów, ale te które znam są wyborne.

Władca pierścieni konfrontacja - ta gra odtwarza główną przygodę trylogii i robi to wspaniale, więc siłą rzeczy idealnie wpisuje się w uniwersum.
Wszędzie, gdzie mogę, chwalą ją jako mój obecny top 1, bo każda partia jest ciekawa i inna. Oczywiście, że używamy postaci i podstawowych i dodatkowych, nie bardzo rozumiem, dlaczego miałbyś pozbawić się tej możliwości, kupując starą wersję. Zmienność postaci jest dla mnie dodatkowym plusem, pozwala ciągle coś mieszać i obmyślać na nowo. Musisz jednak mieć na uwadze, że w dużej mierze jest to gra podejrzeń i blefu. Czasami losy gry przesądza ostatecznie jedno zagranie karty, kiedy masz dwie różne do wyboru i myślisz sobie: zagram kartę A, bo syn zagra kartę C, no ale może tego się spodziewa, więc jednak chyba zagram B, bo on się chyba zdecyduje na D. Super emocje, ale mogą się komuś nie podobać, skoro informacja nie jest pełna, jak np w szachach. 10/10

PpŚ nie odtwarza historii z książek, więc może się przez to nie podoba? Dla nas jest bardzo przyjemna, też 10/10, ostatnio najczęściej grany tytuł, zdecydowanie czuję klimat uniwersum, choć nie czuję klimatu samej trylogii, ale to jest dla mnie zaleta. Po prostu mamy własne przygody w tym uniwersum i to dobrze, bo przecież z synem zasługujemy też na własne przygody, a nie tylko odtwarzanie. Nam się to po prostu należy

Polecam obie.

[gogovsky]

top 3
LOTR TCG super mechanizm puli mroku
MiddleEarth Quest
Podróże przez Śródziemie

[RUNner]

Niezłe jest też (choć trudno dostępne i bez wersji pl) Middle-earth Quest.

Zapomniałem o tej grze. Szkoda że nie została wydana po polsku, bo jednak jest tam trochę tekstu. Z drugiej strony wersja angielska się jakoś u nas nie przebiła, więc nie wiem jaki był tego powód, bo gra całkiem fajna. Gdyby wyszła po polsku to bym ją znowu nabył.

[azazelmo]

Jak dla mnie tylko ta trójka się liczy:
Wojna o Pierścień i/lub Bitwa Pięciu Armii
Władca Pierścień Konfrontacja
Władca Pierścieni LCG

Konfrontacja ma dwie wersje: z 2002 i 2005. Czy one się różnią jakoś zasadniczo i którą ew. wybrać?

Ja polowałem na pierwszą edycje dlatego, że jest mała, a postacie mają teksty na "standach". Nie trzeba rozpaczliwie szukać w żadnych pomocach kto jest kim i co robi.
Warto cierpliwie szukać. Zdążają się na Olx raz na kilka tygodni egzemplarze w dobrej cenie (okolice 50zł).