Jak z czasem zmienia się gust graczy?

[Legun]

Widzę, że uparcie trzymasz się swojej tezy do czego oczywiście masz prawo. Odebrałeś moją wypowiedź na siebie jako atak na siebie, a ja w żadnym wypadku nie miałem takiego zamiaru.

Chyba mnie z kimś innym pomyliłeś, bo wcześniej ani trochę z Tobą nie dyskutowałem i najwyraźniej nie byłem odbiorcą Twoich wcześniejszych postów. Mam nadzieję, że taka pomyłka to nie przejaw jakiejś galopującej demencji, która zaczęła Ci dokuczać . Lecz nawet jeśli przypadkowo znalazłem się na linii ognia z jakimś Twoim wyimaginowanym staruszkiem, to przyjmij wyrazy mojego podziwu dla Twojego dobrego samopoczucia - cenna rzecz... Nie chciałbym Ci tego popsuć.

[jasiek66]

Górnolotne stwierdzenie, bo wszystko zależy od osobnika. Mam na koncie już nie setki, a tysiące rozegranych tytułów i wciąż lubię poznawać nowe. Ba! Mam mnóstwo znajomych, którzy zjedli zęby na planszówkach, grają jeszcze więcej ode mnie i nadal jarają się strasznie, gdy nowa gra ląduje na stole. Znam też i kilku takich ananasów, którzy są kompletnymi świeżakami, zagrali w kilka gier na krzyż i nie interesuje ich granie w nowe gry. Mają tam jakąś jedną swoją ulubioną i męczą wszystkich, żeby grać wyłącznie w to. (a jeszcze ile ludków nie wychyli nosa spoza MTG?)

"Także punkt widzenia, zależy się od punktu siedzenia", albo inaczej... "Nie mierz innych swoją miarą".

Nie za bardzo rozumiem co w mojej wypowiedzi jest górnolotnego i do czego zmierza twoja wypowiedź? Każdy jest inny ? Zgadzam się, ale to nie jest powód, aby nie móc wyciągać szerszych wniosków odnośnie grup ludzkich czy też całych społeczeństw. Gdybyś miał rację to nie byłoby socjologi czy też innych nauk społecznych, które badają takie zależności i próbują ich szukać czy też łączyć w poszczególne grupy. Przykro mi, ale nie mogę przestać łączyć wieku z konserwatyzmem i występującym w różnym stopniu i natężeniu niechęcią do nowych rzeczy. Jest wiele badań, które zwracają na to uwagę i wydawało mi się, że nie mówię nic odkrywczego. Co do twojego osobistego przykładu to sam chyba przyznasz, że nie jesteś dobrym przykładem. Pamiętam wątek, w którym twierdziłeś, że granie dla ciebie to nie jest hobby, ale jest pasją na całe życie (jeśli coś pokręciłem to przepraszam). Dobieramy się często w grupy o podobnym statusie i zainteresowaniach, ale jeśli próbujemy wyciągać z tego jakieś szersze wnioski to niestety jest to droga do nikąd. Nie można z tego wyciągnąć sensownych wniosków bo nie są miarodajne.

[jasiek66]

Jesteś wyjątkiem potwierdzającym regułę nie ma co się unosić, każdy się starzeje to nieuchronny proces i niestety w większości objawia się tak jak w cytowanym poście.

Wiesz, pomiędzy nieuchronnością a "wyjątkami potwierdzającymi regułę", jest jeszcze sporo stanów pośrednich. Patrząc na inne dziedziny życia - w szczególności aktywność fizyczną - widać zjawisko podważające Twoją wiarę z zupełnie innej strony. W całej populacji rośnie odchylenie standardowe, przez co cechy osobnicze stają się ważniejsze od generacyjnych czy takich jak np. płeć. Gdy byłem 20-latkiem 90% moich rówieśników było sprawniejszych od 90% 50-latków. Teraz to się istotnie zmieniło. Bardzo wzrósł udział chorobliwie zapuszczonych 20 latków, zaś skokowo wzrosła liczba wysportowanych 50-latków. Średnia dalej się różni, tylko wiesz - średnio to homo sapiens ma jedno jądro i jeden jajnik...
Tytułowe pytanie wątku traktowałbym nie jako pytanie o wiek, lecz o doświadczenie. Bez wątpienia kogoś, kto przez ostatni tuzin lat zagrał w kilkaset gier, trudniej jest zaskoczyć niż kogoś, kto zdążył poznać dopiero 10 tytułów. To, który z nich ma 30 lat, który zaś 50, może mieć mniejsze znaczenie. Inna może być świadomość swoich upodobań, upodobań swojej ekipy itd. W mojej ekipie są tacy, którzy na propozycję zagrania w coś nowego marudzą dziś tak samo, jak przed 15 laty i tacy, którym się tak samo jak wtedy świecą do tego oczy.

Rozumiem, że zacytowałeś mnie przypadkiem i twoja wypowiedź nie była do mnie chociaż wyraźnie odniosłeś się do tego co piszę no cóż wesołe jest życie staruszka

[Legun]

Gdybyś miał rację to nie byłoby socjologi czy też innych nauk społecznych, które badają takie zależności i próbują ich szukać czy też łączyć w poszczególne grupy.

Ich podstawowym narzędziem jest sprawdzanie, czy zależności są istotne statystycznie. Twój podstawowy problem jest opisany tu: https://pl.wikipedia.org/wiki/B%C5%82%C ... kologiczny
Przypatrz się też może takim danym:
http://www.spoleczenstwo.pl/kilka-danyc ... alymstoku/
Oczywiście, że mężczyźni biegają średnio szybciej niż kobiety, lecz istotna część kobiet biega szybciej niż średnia dla mężczyzn, zaś istotna część mężczyzn biega wolniej niż średnia dla kobiet. Do tego odchylenie standardowe mężczyzn jest większe. Jeśli powiesz przypadkowo poznanej uczestniczce takiego biegu, że na pewno pobiegła wolniej niż mężczyźni, to po pierwsze powiesz nieprawdę, po drugie - zepsujesz tylko powietrze bez żadnego pożytku.

[Gizmoo]

Dobieramy się często w grupy o podobnym statusie i zainteresowaniach, ale jeśli próbujemy wyciągać z tego jakieś szersze wnioski to niestety jest to droga do nikąd. Nie można z tego wyciągnąć sensownych wniosków bo nie są miarodajne.

Zgoda, że takie wnioski nie są miarodajne. I być może jest to argument anegdotyczny. Ale czasami wnioski wyciągnięte z własnych obserwacji, nie muszą być znowu bardzo mylące?

10 lat temu zacząłem jeździć z różnymi grupami, na weekendowe aktywne wypady (w góry, kajaki, rowery, etc). Grupy około 50-cio osobowe. No i 10 lat temu ludzie w wieku 20-30 lat, to było jakieś 70% takich wypadów. Byli w miarę zadbani, aktywni i mieli siły. Reszta to byli ludzie po 40-tce, a kilka osób w wieku emeryckim. W tym roku byłem na kilku takich wyjazdach i sytuacja się diametralnie zmieniła i dziś powiedziałbym, że jest dokładnie na odwrót. Zdecydowana większość ekipy to są ludzie po 40-tce. Dwudziestolatków można policzyć na palcach jednej ręki, a ludzie przed 30-tką mają niestety problemy z nadwagą i co zabawne - najczęściej oni są najbardziej leniwi i nie mają siły na szlaku. Dokładnie w miniony weekend byłem na kajakach. Grupa 51 osób. Drugiego dnia padał deszcz. Z całej grupy popłynęło 27 osób. Reszta zrezygnowała. Woleli zostać w knajpie. Jak się można domyśleć - byli to sami młodzi ludzie. "Dziady" popłynęły w deszczu. Owszem, to przykład anegdotyczny, ale z roku na rok na tych wypadach zwiększa się średnia wieku. Coś musi być chyba na rzeczy. I może to tylko wrażenie, ale obserwuję to, że dużo ludzi przed 30-tką stało się bardziej leniwymi i oczekują na wyjazdach przede wszystkim "wygody i luzu", a nie wyzwań.

Oczywiście to temat na inną dyskusję i jeżeli byłaby taka możliwość, to prosiłbym moderatorów o wydzielenie.

[MichalStajszczak]

Drugiego dnia padał deszcz. Z całej grupy popłynęło 27 osób. Reszta zrezygnowała. Woleli zostać w knajpie. Jak się można domyśleć - byli to sami młodzi ludzie.

Starsi już swoje wypili. Młodzi jeszcze nie.

[Cyel]

W dziale "Co kupić" też wynikła krótka rozmowa o takim "ejdżyzmie", bo kluczową informacją umieszczoną w temacie był wiek 50+ tak jakby to wiek predestynował osobę do tego czy ogarnie złożony tytuł czy nie.

viewtopic.php?f=43&t=76311#p1489661

A przecież jasne jest, że to przeciętnym 20-30letnim graczom mózgi by wybuchły gdyby mieli zasiąść do gier typowo kojarzonych z graczami 50-60-70lat a nie odwrotnie.

Spoiler:

[Dr. Nikczemniuk]

A ja już dawno nie widziałem nowej fajnej, ale to naprawdę fajnej gry godnej mojej uwagi

To chyba mało szukasz i mało grasz w nowości? Wychodzi bardzo dużo nowych, dobrych gier. To jest tak, jak z muzyką - jeszcze kilka lat temu bym napisał, że dobra muzyka skończyła się na latach '70-tych. Aż zacząłem szukać, szperać i odkryłem absolutnie fantastyczne, kapitalne i utalentowane kapele, które grają super nowatorską, pięknie skomponowaną muzę (Polyphia!). Problem polega na tym, że te zespoły są niszowe. Trzeba ich SZUKAĆ. I to samo jest w planszówkach. Mainstream jest po prostu bezpieczny. Będzie głośno o jakimś tytule, kilka na krzyż będzie mocno promowanych, ale nie znajdziesz tam wielu oryginalnych perełek. Jak kogoś nie bawi szukanie, bądź nie ma na nie czasu, to obserwując sprzedażowe topki można rzeczywiście odnieść wrażenie, że "wszystko już było".

Wszystko się zgadza tylko jest jedno ale...
PIENIĄDZE
Też jestem fanem fajnej muzyki. Z chęcią bym poszedł do filharmonii, opery czy koncert np. Andre Rieu. Ale dla mnie to niestety koszt dojazdu plus bilet... więc zostaje mi moja kolekcja muzyki na mp3
Podobnie z planszówkami, podoba mi się chociażby Coffee Traders, ale wersji PL nie ma, a wydatek niemały, a czy ta gra spodobałaby mi się na pewno i moim współgraczom? Za dużo już pieniędzy wydałem na gry które miały być fenomenalne a okazały się kompletną wtopą.
Ark Nova- serce mówi kupuj, ale rozum podpowiada, że taki kilkugodzinny pasjans to jednak nie dla mnie.
Więc czekam dalej

[Legun]

Starsi już swoje wypili. Młodzi jeszcze nie.

Dziś przyszło mi do głowy jeszcze jedno wyjaśnienie - gdy ktoś jest bardzo krótko młodym, to może mu to szybko minąć. Jak ktoś jest młodym już bardzo długo, to może będzie nim dalej

[rastula]

Starsi już swoje wypili. Młodzi jeszcze nie.

Dziś przyszło mi do głowy jeszcze jedno wyjaśnienie - gdy ktoś jest bardzo krótko młodym, to może mu to szybko minąć. Jak ktoś jest młodym już bardzo długo, to może będzie nim dalej

rozumiem że "wiecznie młody" = alkoholik ?

[Padre]

Po ~30 latach obcowania z planszówkami trudno mi powiedzieć jaki dokładnie mam gust. Zawsze lubiłem gry charakterystyczne, unikalne, z interesującą tematyką, a to można osiągać na wiele sposobów. Nauczyłem się, że nie przepadam za licytacjami, negocjacją i social deduction (aka "darcie mordy"). Ale to odkrycie, nie ewolucja

Patrząc na to jak zmienia się moja kolekcja, mógłbym na upartego powiedzieć, że gram mniej w ameritrashe i imprezówki, a więcej w ciężkie euro. Tylko to nie kwestia gustu, a poznawania kolejnych gier: łatwiej o pomysłowe euro niż innowacyjnego dungeon crawlera. Do tego duży wpływ na kolekcję ma życie - regularnego gracza do Lacerdy mam, w Chaos in the Old World zagram raz na rok, a o Twilight Imperium mogę zapomnieć na najbliższe kilkanaście lat, więc nie ma sensu trzymać tego gigantycznego pudła na półce.

Tl;dr: nie czuję żeby gust mi się zmieniał, bardziej się poszerza w miarę poznawania nowych gier.

[maciej.kr]

Myślę że w dużej mierze gust jest mocno powiązany z grupą ludzi z którymi można pograć.
Miałem epizod w swoim planszowkowym życiu że często udawało mi się siadać do wojennych tytułów na długie godziny. Ostatnio trudniej znaleźć czas. Mam paczke znajomych gdzie ogrywamy gry euro i ameri. Z najmłodszym synem i z żoną mogę pograć w coś łatwiejszego jakieś zewnętrzne rubieże albo eldorado czy szarlatanów. Ostatnio wdepnąłem w Asoiaf. Pomalowałem kilka armii i jak jest okazja chętnie pogram. A teraz wracam do tego miałem kilka lat temu i sprzedałem. Karcianki Lcg.
Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć że nie jestem zafiksowany na jeden rodzaj gier i jak się nadarzy okazja gram bo lubię