Essen 2011 - nowe gry (i tylko gry!)

[Odi]

Z Twojego opisu ten cały system dociągania przedmiotów, wymiany i jakiegoś limitu (zawsze musi zostać 5 przedmiotów? Nie doczytałem tego w instrukcji) wydaje mi się bardzo sztuczny. Ale liczyłem, że niemożliwe jest zakończenie gry bez poszukiwania amunicji i innych przydatnych fantów, a tu się okazuje, że dobierać tych kart nie ma sensu :/

No to faktycznie - słabe.

Alcatraz jestem za to ciekaw coraz bardziej

[jax]

dociągam dopiero do końcówki nagrań czwartkowych

Filip, moim skromnym zdaniem, nadzwyczaj świetnie wypadł
można też zobaczyć jak Feld 'na żywo' wygląda

[BartP]

Z Twojego opisu ten cały system dociągania przedmiotów, wymiany i jakiegoś limitu (zawsze musi zostać 5 przedmiotów? Nie doczytałem tego w instrukcji) wydaje mi się bardzo sztuczny. Ale liczyłem, że niemożliwe jest zakończenie gry bez poszukiwania amunicji i innych przydatnych fantów, a tu się okazuje, że dobierać tych kart nie ma sensu :/

No to faktycznie - słabe.

Alcatraz jestem za to ciekaw coraz bardziej

Nie oceniaj przedwcześnie. Skoro wszyscy zostali zarażeni, to znaczy, że ludzie słabo grali ;]. Za bardzo sobie ufali, za mało strzelali, bo właśnie trzeba zbierać amunicję i być niezmiernie ostrożnym. Nie ufać nikomu. Mnie się wydaje, że gra będzie co najmniej dobra.

[yosz]

Puszon na facebooku napisał że Alcatraz się już wyprzedał więc gra została naprawdę dobrze przyjęta.

[Matio.K]

Do poduszki wydrukowałem sobie instrukcje gier Nefarious [http://www.boardgamegeek.com/boardgame/108044/nefarious] z racji interesującej tematyki [nawet sam stworzylem coś swojego w tych klimatach ], oraz Village [http://www.boardgamegeek.com/boardgame/104006/village]

O Nefarious mogę powiedzieć tyle, ze po lekturze wygląda to na nadzwyczaj prociutki tytul [ale nie jest to ani filler, ani danie główne]. Trudno podejrzewać go o większą głębię, ale ma jedną, całkiem fajną rzecz, która moze przyjmie się po premierze w innych tytulach: mianowicie system "twistów". W fazie setupu ciągnie się 2 losowe karty, które determinują warunki do końca gry. Potrafią modyfikować znaczenie kart, pewnych sytuacji, ale najwazniejsze, ze kazda rozgrywka ma szansę być inna i wymusza nowe strategie.

Co do Village - ujęły mnie groby na meeple. Fantastyczna sprawa. Poza tym klasyczny worker placement, ale z umierającymi meeplami właśnie. W sumie ciekawostka, ale to chyba ona właśnie "robi" i sprawia, ze gra jest na liscie gorących tytułów BGG.

[_Paulus_]

Z Twojego opisu ten cały system dociągania przedmiotów, wymiany i jakiegoś limitu (zawsze musi zostać 5 przedmiotów? Nie doczytałem tego w instrukcji) wydaje mi się bardzo sztuczny. Ale liczyłem, że niemożliwe jest zakończenie gry bez poszukiwania amunicji i innych przydatnych fantów, a tu się okazuje, że dobierać tych kart nie ma sensu :/

Na rece masz 5 kart. 3 do zarazania i dwa ekwipunku. Na rece nie mozesz miec mniej niz 5. Czyli jesli jestes zdrowy to mozesz zagrywac tylko dwie karty do wymiany z innymi. Wchodzac na pole gdzie sa postacie innych graczy MUSISZ sie wymienic jednym z nich jedna karta (zakryta - tak ze nikt nie wie bo nie mozna pokazac czym sie wymianiacie). Teraz tak - zdrowy moze zagrac ekwipunek - zarazony karte zarazania lub ekwipunek. Jesli w wymianie dostajesz karte zarazania, a Ty dales cokolwiek innego niz kanister - tez jestes zarazony. Jesli dales kanister - jestes zdrowy.

Walczyc sie nie da bez ekwipunku wiec to jest jedyna motywacja zeby szukac kart - jesli bedzie na planszy duzo pasozytow. Pasozyty jednak pojawiaja sie tylko jesli wejdzie sie na pole ze znaczkiem pasozyta lub poszukuje sie przedmiotow w lokacji, ktora juz raz zostala przeszukana.

Wiec mozna zagrac tak, zeby nie pojawil sie zaden pasozyt.

Nie oceniaj przedwcześnie. Skoro wszyscy zostali zarażeni, to znaczy, że ludzie słabo grali ;]. Za bardzo sobie ufali, za mało strzelali, bo właśnie trzeba zbierać amunicję i być niezmiernie ostrożnym. Nie ufać nikomu. Mnie się wydaje, że gra będzie co najmniej dobra.

Nie oceniaj przedwczesnie.

Bo nie mozesz zbierac amunicji i byc nadmiernie ostroznym - amunicje ciagniesz z kart ekwipunku, gdzie jest ukryta karta zarazenia. To raz. Dwa - nie ma sensu zbierac kart skoro ktos moze wygrac od razu i wtedy wszyscy wygrywaja. Trzy nie mozna strzelac do innych jesli sie nie ma amunicji. Zeby walczyc wrecz trzeba miec noz - tez z kart ekwipunku.

Poza tym NIE unikniesz zarazenia. Przyklad - wchodze na Twoje pole swoim zarazonym ludkiem w swojej turze. Wymiana. Dajesz mi kanister? Ja daje Ci cokolwiek byle nie kanister. Uuuuu. Zostales bez kanistra. Wychodze i wchodze jeszcze raz. Znowu sie wymieniamy. Dostajesz karte zarazenia i dajesz mi cos z ekwipunku. Sorry. Zarazony. Nie dales za pierwszym razem kanistra? To ide do innej ofiary. Mam cztery punkty ruchu. Tak to wycyrkluje, zeby w jednej turze zrobic cztery wymiany i miec pewnosc, ze za druga wymiana zaraze kogos. Praktycznie w dwie tury zaraza sie rozprzestrzenila. Najpierw ja zarazilem jedna osobe. Potem druga. W miedzyczasie moje ziomy zarazone zarazily trzecia. Ostatni gracz juz nie mial szans.

Oczywiscie mozemy grac tak, ze kazdy ciagnie sobie karty dla siebie z daleka (czyli kazdy idzie w inna strone). Tam ciagniemy kart ile wlezie i nie przejmujemy sie pasozytami (bo i tak ich bedzie maks 10) i potem idziemy zakonczyc ta gre w siedlisku roju. Co oczywiscie z gory wyklucza interakcje - bo po co mi interakcja z innymi skoro niesie tylko zagrozenie? Wymieniac bedzie sie chcial tylko zarazony - wiec jak tylko ktos wchodzi do mojego pomieszczenia to od razu staje sie wrogiem numer jeden.

Paranoja

Zalozeniem gry jest to, ze elementem przeszkadzajacym w zwyciestwie bedzie jeden z graczy, majacy odmienny plan niz inni. W takim np. Shadow over Camelot ewentualny zdrajca wykorzystuje mechanike gry, zeby utrudnic. Tak samo np. w Battle Star Galactica. Wiemy, ze ktos moze byc zdrajca i staramy sie go wykryc, ale w miedzyczasie staramy sie pokonac gre.

W Panic Station tylko gracz zdrajca moze byc przeszkoda w pokonaniu gry - wiec eliminacja tego zagrozenia wydaje sie sensowna. Albo poprzez nie stworzenie takiego gracza zdrajcy (czyli pociagniecie tylko jednej karty i wymiany) lub poprzez ograniczenie mozliwosci szkodzenia takiemu graczowi - czyli kazdy zamyka sie w swoim kaciku bazy, zbiera zasoby i potem jeden idzie zakonczyc gre. Gra z tego co mowil tlumaczacy konczy sie albo w momencie zniszczenia siedliska roju, albo w momencie gdy gracze zgina zabici przez pasozyty lub w momencie zarazenia wszystkich (wowczas przegrywa ostatni zarazony). Wiec skoro nie ma ograniczenia czasowego, najpierw nazbierajmy tone kart (kazdy bedzie mial po kilka kanistrow, amunicje itd.) i wowczas zarazony nam nie jest grozny. A jak ktos bedzie chcial pojsc do kogos innego ZANIM sie napakujemy towarem - to wiemy ze jest zarazony i trzeba go zabic.

Proste jak konstrukcja cepa.

Alcatraz jestem za to ciekaw coraz bardziej

Mnie troche martwi tylko ta mechanika zwiazana z kozlem ofiarnym powodujaca, ze gracz skazany na bycie "kozlem" po dwoch rundach moze miec juz tylko opcje na totalne szkodzenie, bo tak czy inaczej nikt go o ucieczce nie poinformuje i zostanie sam w pierdlu ze straznikami

Dlatego chetnie bym jeszcze pogral, zeby to przetestowac. Ale gra fajna.

[Geko]

Najpierw takie ogolne wrazenie: cale mnostwo gier silacych sie na oryginalnosc. Nawet w reklamach: "cooperative game with a twist", "worker placement game with a twist", "deck building game with a twist". Itd. itp. To zdanie "with a twist" mozna uznac za takie "slowo-klucz".

, trzeba jakoś się wybijać z morza przeciętności.

[_Paulus_]

Najpierw takie ogolne wrazenie: cale mnostwo gier silacych sie na oryginalnosc. Nawet w reklamach: "cooperative game with a twist", "worker placement game with a twist", "deck building game with a twist". Itd. itp. To zdanie "with a twist" mozna uznac za takie "slowo-klucz".

, trzeba jakoś się wybijać z morza przeciętności.

z opisu gry Nefarious:

"There is a twist to the game, though – actually, two twists!"

[Matio.K]

Najpierw takie ogolne wrazenie: cale mnostwo gier silacych sie na oryginalnosc. Nawet w reklamach: "cooperative game with a twist", "worker placement game with a twist", "deck building game with a twist". Itd. itp. To zdanie "with a twist" mozna uznac za takie "slowo-klucz".

, trzeba jakoś się wybijać z morza przeciętności.

Dla przykładu można po prostu zrobić oryginalną grę

[donmakaron]

Z oglądania essenowych relacji nasuwa mi się jeden wniosek - królują magnetyczne tabliczki z magnetycznymi żetonami.

[Martin_Valdez]

No ja osobiście zasadziłem się z dużymi nadziejami na Mage Knight. Obejrzałem pokaz gry i powiem szczerze, że jak tylko się u nas pojawi to kupuję Według mnie gra w swojej kategorii może nieźle namieszać. Sądzę, że może mieć to coś, czego nie można powiedzieć ani o Runebound ani a Talizmanie Liczę na super zabawę i żałuję, że z nikim się nie dogadałem w kwestii przemytu jej dla mnie z Essen.....ehhhhh. No cóż mam nadzieję, że trafi do nas szybko

[jax]

Alba Longa i Trajan - nie miałem tych gier na liście zainteresowań. I bardzo słusznie jak się okazało. Po prezentacjach: gry suche jak wiór, straszliwie mechaniczne, nic ciekawego w nich się nie dzieje, nuuda, kwintesencja euro-gier w najgorszym tego słowa znaczeniu.

Bracia Fragor - fatalnie się ogląda ich prezentacje, ciągły śmiech i żarciki strasznie męczą i prawie nic z tego chaosu nie da się zrozumieć.

Nefarious - a to z kolei intrygujące, boję się tylko czy nie ciut za proste... Karty twistu może wprowadzają jakąś odmianę/głębię. Chyba jednak zaryzykuję choćby za sam klimat - ech, te wynalazki szalonych naukowców. Klimat bez zarzutu.

Frigiti - party game o której nic dotąd nie słyszałem. W danej turze losuje się jakieś zbiór liter. Gracz aktywny układa z nich jakieś fikcyjne (minimum 3-literowe) słowo i wszyscy zapisują jego definicję (fikcyjną oczywiście). Potem głosowanie na to które definicje były najlepsze/najcelniejsze. Brzmi jak mnóstwo śmiechu i zabawy a zdecydowanie nie jak competitive game Nie planuję zakupu, choć nadzwyczaj chętnie zagram jak ktoś będzie miał egzemplarz. Z party-game często jest problem regrywalności - tu chyba nie grozi, co na pewno jest na duży plus, ale chciałbym sprawdzić osobiście.

[farmer]

Z oglądania essenowych relacji nasuwa mi się jeden wniosek - królują magnetyczne tabliczki z magnetycznymi żetonami.

Jako Essenowy-noob, muszę zadać to pytanie...
Gdzie Wy oglądacie te ralacje?

pozdr,
farm

[janekbossko]

http://www.ustream.tv/channel/essen-spi ... rdgamegeek

prosze

[Martin_Valdez]

@ farmer - TUTAJ Możesz tam sobie również obejrzeć archiwalne nagrania

[jax]

Na ta strategie wpadlismy oczywiscie juz po grze - ale na poczatku jak kolega pociagnal trzy karty (nie zostal zarazony co wyszlo po rozgrywce) nie bylo teoretycznie sensu ciagniecia nastepnych kart.

No nie wiem. Mała szansa żeby wylosować 2 kanistry od razu na początku żeby mieć od razu 3 potrzebne do zniszczenia roju. A jeśli by ktoś twierdził, że jednak tak wylosował, od razu staje się on mocno podejrzanym. Każdy może pomyśleć: 'a może to ściemnia zarażony tak żebyśmy nic nie robili, nie słuchajmy go, dobierzmy sprzęt i zabijmy go ; jak na nas będzie wchodził to odrzucamy kanistry aż w końcu ktoś go zaatakuje bronią'.
Nie wiem czy ten tok rozumowania ma sens, w końcu nie grałem...

Tak się zastanawiam - rozumiem że głównym zarzutem jest że ktoś ma w pewnym momencie 3 kanistry i mówi że nie ma sensu juz się wymieniać żeby nie było rozprzestrzeniania zarazy. Dla mnie pytanie - czy ktoś mu uwierzy? Jeśli mówi to na początku, jest podejrzany bo mała szans ażeby tak szybko zgromadził 3 kanistry; jeśli mówi to w środku gry, to owszem może mieć juz 3 kanistry, ale może też być juz zarażony. Czyli jest równie podejrzany. Nie wiem, nie wiem...

Chciałbym 'uratować' tę grę, bo klimat paranoi mi bardzo odpowiada, ale nie wiem czy dokładnie rozumiem główny zarzut i czy moje kontrargumenty mają sens...

[jerrymagu]

co do gry Tournay to podobno wczoraj juz się wyprzedała.
w sumie to byłem zainteresowany i Kolega się pytał ale czaiłem síę jak czajka i tyle.
w sumie po obejrzeniu prezentacji pomimo braku intereakcji podeszła mi na tyle że wczoraj wieczorem z Małżonką zagraliśmy w Troyes i w Tournay też bym chętnie zagrał. Dodatkowo te średniowieczne grafy niesamowite wrażenie na mnie robią

[ozzman1]

Obejrzałem właśnie:

Rattus Africanus: lepszy niż Szczurołap, ale dla osób, które grają do 4 graczy raczej nie ma za wiele do zaoferowania.
Mundus Novus: mała karcianka, co może być zaletą, jeśli potrzebujemy geirkę zabrać do kolegi czy na wakacje, ale nie oferuje nic szczególnego
Upon a Salty Ocean: to już wygląda ciekawie. Niby nic nowego, ale poprawna mechanika, ładne ilustracje, na pierwszy rzut oka brak jednoznacznej strategii prowadzącej do zwycięstwa - zależnie od ceny, mógłbym być zainteresowany
Singapore: niestety nie ma prezentacji, ale znalazlem Video Review na BGG. Tutaj jestem na tak. Ciekawa mechanika, gra wydaje się interesująca i mocno regrywalna. Dużo kombinowania. Czekam, czy będzie jakiś wariant na 2 graczy, chociaż White Goblin Games ma już pewnie pomysł na 2 dodatki
Ankh-Morpork: wygląda nieźle, ale jak Wallace mówi "It's not a gamers game" to znaczy, że gra może być prosta (chociaż taka się nie wydaje na pierwszy rzut oka). Ciekawa konstrukcja (każdy ma inny, sekretny cel w grze), eventy trochę ameritrashem zajeżdżają, ale Martin powiedział, że gra jest nie dla graczy, ale dla fanów Pratchetta. Ogólnie do zagrania u kolegi z potencjałem na więcej.

Niestety nie znalazłem nic o Bullfrog Goldfield? Nie ma video z targów, czy może gra nie dojechała? Dzisiaj jeszcze do obejrzenia Helvetia.

[melee]

jest prezentacja do Singapore

[_Paulus_]

Na ta strategie wpadlismy oczywiscie juz po grze - ale na poczatku jak kolega pociagnal trzy karty (nie zostal zarazony co wyszlo po rozgrywce) nie bylo teoretycznie sensu ciagniecia nastepnych kart.

No nie wiem. Mała szansa żeby wylosować 2 kanistry od razu na początku żeby mieć od razu 3 potrzebne do zniszczenia roju.

Nie musi wylosowac ZADNEGO kanistra.

Wystarczy mu jedna dodatkowa karta - dowolna. Nastepnie dwa razy sie wymienia.

Zaczyna gre z 3*karta zarazenia, kanister i losowy ekwipunek. Dociaga jeden losowy ekwipunek. Wymienia dwie karty ekwipunku na karty kanistra z dwoma graczami (jest to bezpieczna dla nich wymiana - kanistrem powstrzymuje sie zarazenie).

Ma na rece trzy kanistry i trzy karty do zarazania. JESLI teraz nie pojdzie zniszczyc roj - jest zarazonym i trzeba go zabic. W grze na 6 osob szansa, ze pierwsza karta bedzie karta zarazenia - jest 1/13 = 7,7%.

Ja nie widze za bardzo sensu ciagniecia wiekszej ilosci kart i dlaczego gracze mieliby to robic. Zeby miec ekwipunek? My w naszej grze moglismy zakonczyc zwyciestwem ludzi - tylko gracz z trzema kanistrami na rece sie pochwalil, ze w nastepnej rundzie konczy gre. Wtedy bylem tylko ja i jeden gracz zarazeni. Inny zarazony dwa razy probowal go zarazic - zabierajac mu dwa kanistry i tym samym uniemozliwiajac zakonczenie gry. W miedzyczasie ja zarazilem kolejnego gracza. Ostatni nie zarazony, ktory nie wiedzial co sie dzieje poszedl i zrobil skan - wyszlo, ze jest trzech zarazonych i dwoch zdrowych. Mieli za malo kart, zeby sie obronic i poszlo bardzo szybko. Ten co mogl skonczyc gre zostal zarazony, a ten co robil skan zostal zarazony jako ostatni.

Tak jak pisalem - w grach ze zdrajca gracze staraja sie pokonac mechanike gry - a zdrajca ewentualnie wykorzystuje te mechanike, zeby ich powstrzymac.

W Panic Station - jedyna przeszkoda dla ludzi jest ewentualny zarazony - wiec albo eliminujemy mozliwosc powstania zarazenia, albo eliminujemy mozliwosc szkodzenia przez zarazonego.

Naprawde nie widze powodu, dla ktorego gracze mieliby ciagnac karty bez opamietania, a nastepnie radosnie sie wymieniac sprzetem, wiedzac ze gdzies tam jest zarazony.

[_Paulus_]

Ankh-Morpork: wygląda nieźle, ale jak Wallace mówi "It's not a gamers game" to znaczy, że gra może być prosta (chociaż taka się nie wydaje na pierwszy rzut oka). Ciekawa konstrukcja (każdy ma inny, sekretny cel w grze), eventy trochę ameritrashem zajeżdżają, ale Martin powiedział, że gra jest nie dla graczy, ale dla fanów Pratchetta. Ogólnie do zagrania u kolegi z potencjałem na więcej.

Gra jest bardzo latwa, lekka i przyjemna. I wcale nie tylko dla fanow Pratchetta.

Mechanika bardzo prosta. Zagrywasz karte, wykonujesz jest zdolnosci i albo grasz nastepna jesli zagrana karta na to pozwala, lub konczysz ture. Nastepnie robi to samo nastepny gracz.

Kladzenie swoich meepli i budowanie budynkow - wszystko to z kart.

Jak juz pisalem wczesniej - mi sie bardzo podobala mimo, ze wielkim fanem Pratchetta nie jestem (dawno temu przeczytalem dwie ksiazki i prawie nic z nich nie pamietam) i nie kumalem za bardzo co to za postacie (bo byly z ksiazek ktorych nie znalem). Bawilem sie dobrze radosnie zagrywajac karty i starajac sie zrealizowac swoj cel jednoczesnie przeszkadzajac innym cokolwiek tam oni nie planowali

[yosz]

Wystarczy mu jedna dodatkowa karta - dowolna. Nastepnie dwa razy sie wymienia.

Zaczyna gre z 3*karta zarazenia, kanister i losowy ekwipunek. Dociaga jeden losowy ekwipunek. Wymienia dwie karty ekwipunku na karty kanistra z dwoma graczami (jest to bezpieczna dla nich wymiana - kanistrem powstrzymuje sie zarazenie).

Nie wczytywałem się bardzo dokładnie ale:

At the start of the first turn, before taking his first action, a player places both his character pawns in the Reactor room.

Rozumiem to że jak zaczyna pierwszy gracz to jest sam na planszy więc nie ma się z kim wymieniać. Kolejni gracze pojawią się dopiero przed swoją turą. W połączeniu z tą zasadą

During the first turn of the game, all players must at least perform 1 search.

prawdopodobieństwo że ktoś się już zaraził trochę się zwiększa. Dodajmy do tego że startowy Reactor Room jest miejscem gdzie nie można się wymieniać przedmiotami więc trzeba gdzieś się przejść (co kosztuje AP przez co jest mniej AP na wymianę).

[_Paulus_]

During the first turn of the game, all players must at least perform 1 search.

Tej zasady tlumaczacy nam nie podal.

To zmienia calkowicie postac rzeczy - bo oznacza, ze prawdopodobienstwo zarazenia rosnie do prawie 50%.

To jest zasada ratujaca gre

No to chyba gra wroci na moja wishliste.

[yosz]

To jest zasada ratujaca gre

yosz to the rescue

[Odi]

Może grę tak, ale klimat już niespecjalnie. Nie potrafię znaleźć uzasadnienia fabularnego dla tych przymusowych wymian, a to dla mnie bardzo ważne w tego typu gierce.

Natomiast obejrzałem prezentację Mage Knight i....

to może być hit.
Jestem przekonany, że wyjdzie po polsku prędzej czy później, pytanie tylko czy zdołam się wstrzymać z zakupem do tego czasu...?

Jedyna gra z targów (poza Eclipse), którą naprawdę chcę mieć