Patchistory

[xelos80]

Opinia Rahdo
https://www.youtube.com/watch?v=5_iwoefVDwU

[uyco]

Grałem raz w dwie osoby i gra działa bardzo dobrze (dwa razy w ogóle - drugi raz w 3 osoby). Główna różnica od trybu multi z tego co pamiętam to:
1. licytacja - licytujemy w ciemno i wybieramy, którą stronę kafelka będziemy "patch'ować" do swojej cywilizacji; w wariancie multi licytujemy konkretne strony kafelków i robimy to jawnie - jest więcej zabawy.
2. punktacja kart prosperity - jest w wariancie dwuosobowym uproszczona - mamy tylko dwie karty, na które które kładziemy kosteczki głosów - karta która wygrywa przynosi graczowi 1VP za każdą kostkę głosów, druga karta przynosi 1/2 VP. Z tego co pamiętam gros VP w partii dwuosobowej pochodziło jednak z gry, nie z punktowania tych kart. Cywilizacja, która wykonuje dużo akcji dyplomatycznych ma zazwyczaj mniej kostek głosów - akcje dyplomatyczne kosztują dużo punktów polityki i na kostki głosów idą "resztki" punktów politycznych - tak przynajmniej było w naszej rozgrywce. Zaznaczam jednak, że są to wrażenia po jednej dwuosobowej rozgrywce.

[Tyrek]

Kurcze - gra po jednej partii wydaje się być kapitalna. Graliśmy w trzy osoby - jestem mega zaskoczony jak fajnie w tej grze się wszystko klei Mechanika Patchowania jest genialna. Gra ma sporą ilość zmiennych - będzie wymagać wielu podejść, aby dobrze ogarniać plan działania. Świetne wykonanie (polecam karty/kafelki uzbroić w koszulki ffg), sporo emocji, dużo wyborów. Nawet mechanizm licytacji, na który można by ponarzekać, działa bardzo fajnie i jest niezły mechanicznie. Karty Cudów i Bohaterów pod względem mechaniki świetnie oddają charakter z rzeczywistości.

Jedyne na co można ponarzekać to instrukcja - pomimo, że posiadam wydanie drugie (w którym instrukcja już jest poprawiona) to bez wizyty na bgg i wyjaśnieniu kilku kwestii nie można się obejść Instrukcja dobrze tłumaczy zarys gry, fazy i poszczególne działania, ale wyjaśnienia sytuacji szczególnych czy wyjątków, które w grze się niestety zdarzają, ze świecą szukać Przydało by się dobre FAQ, które zbierało by wszystkie wątpliwości w jednym miejscu. Sprawa jednak jest marginalna, jak już człowiek się naszuka i grę opanuje - pozostaje dobra zabawa

[duzy78]

Potwierdzam, że gra się super (niestety na razie graliśmy kilkanaście razy tylko w dwie osoby). Jest sporo kombinowania, przepychanki, nerwy, udawanie że niby nam na czymś nie zależy, albo że kogoś najedziemy, żeby zbroił się a my mu cap za jakiś inny kafelek na którym nam zależy.
Samo patchowanie daje dużo radochy zarówno mnie jak i żonie. Nie wiem jak inni, ale ja czuję że rozwijam kraj, jak brakuje kasy to muszę jakoś podreperować ekonomię, czasem zdobyć punkty polityki żeby wykonać więcej ruchów. Na początku gra toczy się powoli, a im dalej tym więcej jest możliwości. Dodatkowo dochodzi ten element niepewności, bo nigdy nie wiadomo ile np. kasy przeciwnik ma za zasłonką, albo ile zbunkrował surowców i czy aby wypowiedzenie wojny nie wyjdzie nam bokiem

Co najlepsze gra jak dla mnie kończy się w dobrym momencie. Gdy już mogę dużo i kolejne rundy znaczyłyby dużo ogarniania i kombinowania, następuje podliczenie. Powiedziałbym tuż przed osiągnięciem punktu przesycenia.

Jedyne co dla mnie kuleje w dwie osoby to punktowanie kart prosperity. Trzeba wymyślić jakieś inne rozwiązanie i gra będzie super, a obecnie dałbym 9/10.

[Leser]

Jedyne co dla mnie kuleje w dwie osoby to punktowanie kart prosperity. Trzeba wymyślić jakieś inne rozwiązanie i gra będzie super, a obecnie dałbym 9/10.

Karty prosperity to najsłabszy element wariantu dwuosobowego i chyba niewiele da się z tym zrobić. Ale zaproście trzeciego gracza i ich znaczenie oraz liczba ciekawych decyzji z nimi związanych wzrośnie drastycznie =)

[miszcz]

Zamieściłem na BGG nową polską instrukcję. Podobną do tej z nowego wydania, może się komuś przyda. http://bgg.cc/filepage/112845/polska-instrukcja

Dla mnie gra także jest bardzo dobra. Tylko wojny bardzo mi się nie podobają. U nas jest tak, że gracz, który ma największą silę militarną zawsze wygrywa. Nie ma jakieś innej alternatywy dla graczy, którzy rozwijają się innych aspektach. Nie mają możliwości aby konkurować w zdobywaniu punktów z graczem militarnym. Zastanawiam się czy w naszych grach nie obniżyć punktów za wygrane wojny. Czy ktoś już rozważał coś takiego?

[vinnichi]

Super dzięki!!

[duzy78]

U nas z wojnami próbowałem raz ale zbyt dałem się żonie rozbujać z kasą i polityką i kradzież punktów co turę nie spowodowała że wygrałem. Było blisko, ale ekonomia żony przetrwała

[aro_kal]

Rzadko piszę, ale jak już piszę jaką to ma moc!

Uwielbiam cywilizację poprzez wieki (ale to ciężka gra, która niemalże zupełnie wyklucza możliwość zastosowania alkoholu), podobnie lubię nations (też wspaniała i tak wysmakowana gra) i w patchistory pokładałem duże nadzieje.

W tej chwili za mną 4 gry. Już w pierwszej zaczęliśmy czuć miętę. Jedyny maleńki ból to to, że każda runda dzieli się na 5 lub 7 kroków, a ich znaczenie jest bardzo różne. Dobieranie kafelka jest bardzo ważne, ale dopiero krok drugi, czyli akcja polityczna, w późniejszych momentach gry jest kluczowy. Część kroków niemal się opuszcza (rzadko się poruszamy, bardzo rzadko negocjujemy, a jeszcze rzadziej mamy wojnę - nasz rekord dwie wojny na grę w trzy osoby). Miło by było gdyby wszystko było podobnie wartościowe, no ale cóż, niewiele to przeszkadza. Ponadto mamy 8 "surowców" z czego znaczenie białego (obrona) jest wręcz marginalne (nasz rekord to wartość 1).

Zacząłem od bolączek, które nie mają wielkiego znaczenia dla mojej oceny. Ta gra jest kapitalna. Układanie kafelków, a wcześniej ich wylicytowanie to zabawa sama w sobie. Zawsze musimy coś poświęcić - albo zasłonimy coś co już wcześniej mieliśmy wybudowane, albo z nowo wybranego kafelka nie wykorzystamy pełni możliwości. Jest też dość dobrze zbalansowana - gracz wojowniczy, mimo że dokuczać może przez całą grę, wcale nie musi wygrać jeśli gospodarka słabeusza uciągnie zniszczenia wojenne. Prowadzenie wojny to jedna z trudniejszych spraw w grze (jak w TtA).

Gra czasami wydaje się takim nieco luźnym zlepkiem reguł (ale tylko czasem), jednak całość hula aż miło. Ja w tej chwili daję 9 punktów na 10.

Jedyny minus absolutny, który mnie wnerwia to wyginające się wszystko co z papieru - kafelki terenu potrafią uzyskać strzałkę ugięcia do 5 mm, tory gracza do 2 mm, i nie znalazłem skutecznego sposobu by to trwale zneutralizować. Wydaje się, że to folia, którą to wszystko jest pokryte kurczy się jakoś bardziej z jednej strony. Po kilku nagięciach w przeciwną stronę efekt zmniejsza się. Może za jakiś czas, gdy już karty się zeszmacą jakoś to będzie.

[Tyrek]

Ja swoje wpakowałem w koszulki od ffg i to wyginanie się jest zupełnie marginalne. Polecam, sztywna koszulka trzyma karty całkiem dobrze, a nawet jak się lekko wygnie, to łatwo naprostować. Co więcej, rogi kart mają tendencję do ścierania się - narzekają na to ludzie na bgg.

[uyco]

Ja swoje wpakowałem w koszulki od ffg i to wyginanie się jest zupełnie marginalne. Polecam, sztywna koszulka trzyma karty całkiem dobrze, a nawet jak się lekko wygnie, to łatwo naprostować. Co więcej, rogi kart mają tendencję do ścierania się - narzekają na to ludzie na bgg.

+1

niebieskie kwadratowe koszulki FFG - pasują idealnie i zmniejszają wygięcie. polecam

[mig]

3 osoby, 3 godziny. Świetna zabawa.
Układanie planszy w tej grze to rewelacyjna gra sama w sobie Obok świetnego systemu punktowania na koniec ery to mój ulubiony element tej gry
Potwierdzam, że się nie dłuży. W TTA przestałem grać ze względu na downtime, ale tutaj mimo, że gra trwa tyle samo, nie dłuży się w ogóle. Chyba będzie nam się dość często zdarzało mylić w stanach poszczególnych rzeczy, bo zbyt łatwo się zapomina uaktualnić pozycję znacznika, ale wszyscy już zgłosili chęć do ponownej partyjki

Zdecydowanie fajniejsze niż Wojna Narodów i porównywalne (fajnością, bo waga jest nieco mniejsza) z TTA.

[Tolis]

W Gliwicach zawsze gramy bez parawaników, więc wojny są tutaj czytelne (każdy zna ilość zasobów), problem w tym, że przy jednakowym poziomie graczy, zdecydowanie strategia militarna wygrywa grę, boję się że tego się nie da zmienić.

[duzy78]

Jak dla mnie właśnie parawaniki dodają smaczku, bo nawet jak ktoś ma przewagę militarną, to nie wie czy broniący się nie może "sypnąć z rękawa" zasobami i wygrać. Przy dwóch osobach ciężej o zaskoczenie, ale im więcej osób gra tym mniej kontrolujemy czego ile ma przeciwnik.
Spróbujcie z parawanami, może to trochę rozwiąże problem wygrywania militarnie.

Ja miałem sytuacje, że jechałem militarnie po współgraczu co tura (gra 2 osobowa), ale i tak ekonomia przeciwnika produkowała na tyle dużo, że nie dogoniłem go punktowo. Moja ekonomia była za słaba, a przeciwnik dzięki dobremu silnikowi, szybko podpakował się na tyle, że moje działania militarne były coraz słabsze.

[mig]

Jak dla mnie właśnie parawaniki dodają smaczku, bo nawet jak ktoś ma przewagę militarną, to nie wie czy broniący się nie może "sypnąć z rękawa" zasobami i wygrać. Przy dwóch osobach ciężej o zaskoczenie, ale im więcej osób gra tym mniej kontrolujemy czego ile ma przeciwnik.
Spróbujcie z parawanami, może to trochę rozwiąże problem wygrywania militarnie.

Ja miałem sytuacje, że jechałem militarnie po współgraczu co tura (gra 2 osobowa), ale i tak ekonomia przeciwnika produkowała na tyle dużo, że nie dogoniłem go punktowo. Moja ekonomia była za słaba, a przeciwnik dzięki dobremu silnikowi, szybko podpakował się na tyle, że moje działania militarne były coraz słabsze.

No, tylko że przecież i tak zdobywanie zasobów jest jawne. Więc jak ktoś się uprze to nawet może sobie notować co inni gracze dostają i co zdobywają.

[Tolis]

Dlatego w Gliwicach, wszystko co jawne zdobywane jest jawne. Dlatego gramy w Patchistory bez parawaników. Po co tracić czas na notowanie kto ile ma surowców, jak mogą być widoczne.
Wyjątkiem jest Archipelago, gdzie parawaniki zostały - ze względu na wydłużenie rozgrywki bez parawaników.

[Don Simon]

Jak dla mnie jest niegrywalna.
O ile nie popelnilismy jakiegos wielkiego bledu to calosc opiera sie na ksiazkach - bez nich nie mozesz nic zrobic, bo wszystko kosztuje punkty polityczne, a tych masz na poczatku 1-2 na ture.

[Leser]

Jak dla mnie jest niegrywalna.
O ile nie popelnilismy jakiegos wielkiego bledu to calosc opiera sie na ksiazkach - bez nich nie mozesz nic zrobic, bo wszystko kosztuje punkty polityczne, a tych masz na poczatku 1-2 na ture.

E tam. Nawet 2-3 punkty polityki dają pewne pole do popisu. Wg mnie znacznie trudniej zablokować się w Patchistory niż np. w TTA, gdzie jeden głupi błąd może "zabić" kilka kolejnych tur gracza.

Co do militariów, to u mnie w grupie również ciśnięcie militarne gracza, który postawił na bardzo mocną ekonomię nie zawsze wystarczało, żeby go powstrzymać. Wciąż mam wątpliwości, czy militaria mimo wszystko nie są za mocne, ale jeśli nawet, to nie jest to na tyle poważny "przepak", by psuć grę.

[Don Simon]

My zgodnie przerwalismy druga partie i gra idzie na handel .

[Leser]

My zgodnie przerwalismy druga partie i gra idzie na handel .

Może wprowadźcie do grupy jakieś nowe osoby, bo Wasza opinia (sądząc po fakcie wyczerpania się cierpliwości po 1,5 partii) jest wręcz szokująco krytyczna, jak na dość powszechnie ciepło przyjmowaną gierkę (ja na przykład z zasady nie trawię gier, które ciągną się 3 godziny - a w Patchistory mi to zupełnie nie przeszkadza).

Wysuwam roboczą teorię, że za negatywny odbiór odpowiada opętanie przez demona zwanego TTA - po prostu obawia się strącenia z piedestału gier cywilizacyjnych (i bardzo słusznie )

[Don Simon]

To byla moja 3. partia.

Mamy duzo gier na koncie - jesli podczas drugiej partii jest tak zle, to szkoda sie meczyc - za rzadko gramy.

TtA i Nations ciagle bezkonkurencyjne.

[GrzeL]

Patrząc na niektórych bohaterów/cudy zastanawiam się czy jest w grze balans. Przy tej mechanice licytacji można skończyć z kafelkiem który nadaje się tylko za zasłonkę, a kto inny może skończyć z Cezarem jednocześnie dającym i siłę i politykę potrzebną do agresji.

Licytacja (obok draftu) jest jedną z mechanik auto-balansu gry, przesuwająca ten obowiązek z autora na graczy.

W Gliwicach zawsze gramy bez parawaników, więc wojny są tutaj czytelne (każdy zna ilość zasobów), problem w tym, że przy jednakowym poziomie graczy, zdecydowanie strategia militarna wygrywa grę, boję się że tego się nie da zmienić.

Zastanawia mnie jeszcze kwestia wojen i threatów, które są bardzo potężne i łatwo dostępne - chyba będą wymuszać ciągły wyścig zbrojeń u wszystkich graczy,[...]

Spektakularnego zwycięstwa militarnego w grze jeszcze nie widziałem, za to widziałem zwycięstwa w wojnach gracza który miał zerową (a właściwie ujemną) siłę militarną. Natomiast wiadomo, że nie można odstawać w sile militarnej w grach cywilizacyjnych, bo taka cywilizacja długo nie przetrwa, ale tak samo jest w rzeczywistości, więc to dobrze świadczy o grze.

[...]czy akcje takie jak Aid i punktowanie czarnych kafli są użyteczne (widziałem ich użycie jedynie w ostatniej rundzie przy skoku na dostępne VP.

Wszystko zależy od przyjętej strategi przez gracza. Mnie w jednej z partii honorowanie cudów dało ponad 100 PZ (60 w ostatniej turze), praktycznie od połowy drugiej ery wyłącznie przerabiałem żywność i pieniądze na surowce i honorowałem.

Jak dla mnie jest niegrywalna.
O ile nie popelnilismy jakiegos wielkiego bledu to calosc opiera sie na ksiazkach - bez nich nie mozesz nic zrobic, bo wszystko kosztuje punkty polityczne, a tych masz na poczatku 1-2 na ture.

Książki są ważne, ale nie najważniejsze. W jednej z gier czteroosobowych tylko o kilka punktów straciłem do drugiego (nad 4 miałem ponad 20 przewagi) posiadając bodajże do drugiej rundy trzeciej ery tylko 2 książki, dodatkowo popełniłem w końcowym punktowaniu błąd kosztujący mnie drugie miejsce. Największy skok jest pomiędzy 2 a 3, bo z trzema możesz grozić, kupić nowego człowieka i go od razu wysłać na szlak czy też położyć jedną z posiadanych płytek.

Wysuwam roboczą teorię, że za negatywny odbiór odpowiada opętanie przez demona zwanego TTA - po prostu obawia się strącenia z piedestału gier cywilizacyjnych (i bardzo słusznie )

Do zrzucenia TTA z piedestału wśród gier cywilizacyjnych jeszcze daleka droga, a już niebawem ukaże się, mam nadzieję, iż poprawiona (jeśli tam coś można jeszcze poprawić z wyjątkiem cudów i liderów) nowa edycja, która jeszcze podniesie poprzeczkę.

[Galatolol]

Też mam wrażenie, że brak książek jest zbyt dotkliwy. Wychodzi ich mało do licytacji, do zbudowania z małego kafelka też są potrzebne. Ludzika też nie kupimy, dostępne są jedynie trzy średnie akcje. Sam dorwałem dwie w pierwszej turze i gdybym wykonywał optymalne ruchy, łatwo mógłbym zwarzywić pozostałych graczy na dużą część pierwszej ery. Nie wiem, czy nie miałoby sensu posiadanie zawsze jednej książki.

Ale gra na razie mi się podoba, jutro może zagram po raz kolejny.

[lintu]

Tylko że same książki na początku w gruncie rzeczy niewiele dają, należy podejmować akcje bardzo ostrożnie, bo nie dość, że początkowo i tak nie mamy praktycznie zasobów by cokolwiek zdziałać, to w dodatku przeinwestowanie i np. zbyt duża ilość robotników z pewnością odbiją się czkawką na koniec ery. Ktoś, kto ma mało książek w pierwszej erze wcale nie jest pokrzywdzony, a jedyna zaleta z posiadania ich wiele to możliwość farmienia ogromnej ilości głosów (białych kostek) i tym samym forsowania korzystnej dla siebie punktacji. Ja np. ostatnio miałem kafelek z punktacją za największą ilość punktów polityki właśnie, więc siłą rzeczy ładowałem się w to ostro i bezproblemowo przegłosowałem praktycznie w pojedynkę.

[Chaaber]

Temat na święta odkopany, bo gra pojawiła się na mojej wishliście po obejrzeniu paru recenzji no i cena ostatnio zachęca. Powiecie jak z kołderką w tej grze. Jest trochę miejsca na pomyłki, czy raczej gra karci niemiłosiernie? Super wygląda ten mechanizm zasłania pól na swojej planszetce. No i jak z regrywalnością? Jakaś strategia dominuje czy raczej można kombinować z drogami zwycięstwa?