Planszówki a osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności

[DREADNOUGHT2]

Czy nie jest tak, że planszówki to jedne z bardziej przyjaznych (i przydatnych) hobby dla osób niepełnosprawnych z ciężkimi przypadłościami ? Czy powiedzmy w tym hobby jest więcej osób niepełnosprawnych niż gdzieś gdzie nie ma możliwości nawiązywania więzi społecznych, kontaktów towarzyskich ?

Mamy jakiegoś odważnego forumowicza/ke z umiarkowanym/znacznym stopniem niepełnosprawności ?

[Wincenty Jan]

Co to znaczy z ciężkimi przypadłościami?

[fumi]

Nie za bardzo rozumiem, co rozumiesz przez znaczny stopień niepełnosprawności (podejrzewam, iż chodzi Ci o pewne upośledzenie umysłowe).
Moja mama ma ostrą białaczkę limfoblastyczną, jest po 2 przeszczepach i kolejny raz nowotwór dopadł jej organizm. Nie ma już dla niej leczenia gdyż jest za słaba na kolejną chemioterapię i przeszczep, więc pozostaje jedynie czekanie na nieuniknione. Jest niesamodzielna jeśli chodzi o podstawowe czynności. Ale jest w pełni świadoma. Najczęściej gramy w Splendor, czasami w Five Tribes i sporadycznie w wariant rodzinny Agricoli.
Myślę, że znacznie lepiej jest spędzać czas właśnie w taki sposób- grając w gry planszowe, niż choćby siedzieć i oglądać razem TV.

[DREADNOUGHT2]

Znaczny stopień niepełnosprawności to niezbędna długotrwała i regularna pomoc w egzystencji chorego/ej. Kiedyś tak zwana 1sza grupa inwalidzka.
A umiarkowany to pomoc czasowa czy zadaniowa.



Mam na myśli wszystkie schorzenia, ale planszówki szczególnie dobre wydają mi się dla osób z niepełnosprawnością ruchową .