IDEALNA (lub wymarzona) planszówka

[wojciech_wojciech]

Witam

Pracuję nad planszówką, strategiczną. Mam pomysł, nieco niesatysfakcjonująca jest dla mnie sama mechanika, bo tę, którą wymyśliłem, nie nazwałbym ekscytującą.

Dlatego chciałbym was prosić o wskazanie cech planszówki (strategicznej, ew. strategiczno-ekonomicznej lub strategiczno-logicznej), dzięki którym moglibyście uznać daną grę za idealną albo przynajmniej bardzo dobrą.
Aha, proszę nie podawajcie tytułów gier itp. bo to nie oznacza dlaczego ją uważacie za bardzo dobrą.

Jeżeli ktoś chce to będę wdzięczny za podanie także cech, których należy unikać, czyli cech które powodują, że gra nie wejdzie ponad poziom przeciętnej. Takie łyżki dziegciu;-)

DZIĘKUJĘ
Wojtek

[mst]

Stworzenie planszówki, która będzie spełniała oczekiwania (a tym bardziej marzenia) wszystkich planszówkowiczów jest czystą utopią (niestety ten tytuł gry został już wykorzystany ).
Ja na przykład cenię b.wysoko połączenie możliwości wstępnego zaplanowania strategii z koniecznością jej korygowania na bieżąco wynikającą z obserwacji poczynań przeciwników. Chciałbym żeby losowość była nieduża i raczej powodująca zmienność sytuacji w kolejnych rozgrywkach niż wpływająca na wynik. Nie chciałbym zmagać się z elementem pamięciowym, wolałbym żeby (proste czy skomplikowane) obliczenia zostały zastąpione koniecznością ogarnięcia całościowego obrazu sytuacji i stworzenia wizji drogi prowadzącej do zwycięstwa. Gdyby udało Ci się stworzenie mechaniki pasującej do powyższego opisu to dodanie zgranego z mechaniką klimatu bez wątpienia zwiększyłoby zainteresowanie nią wśród graczy (chociaż dla mnie nie ma zbyt wielkiego znaczenia).

P.S.: jeśli twoja pierwsza planszówka zbliżyłaby się chociaż do powyższego opisu bez wahania sfinansuję jej wydanie i będę namawiał Cię do podpisania umowy na wyłączność dotyczącej kolejnych tytułów

[Soulless]

Kostki.
Kostki są złe
Chyba że gracze mają możliwość korygowania wyrzuconego wyniku/powtórzenia rzutu za pomocą często spotykanych przedmiotów, zdolności itp.

[Klos]

Kostki.
Kostki sa dobre
Nie ma to jak porzadna gra ze zbalansowanym wykorzystaniem kosci (albo i glupia losowa gdzie co chwile rzuca sie 30 koscmi).

[kolderek]

obawiam się, że co do mechaniki to nikt Ci nie podpowie nic bo to Ty sam musisz ją wymyślić. a czy będzie dobra to się dopiero potem okaże. możesz ewentualnie wykorzystać istniejące mechaniki, dodać inne lub co nie co przerobić. ale nie licz na to, że ktoś Ci tu rzuci jakimś "idealnym" pomysłem na mechanikę i to za free :p
powinieneś pograć w wiele gier strategicznych i poznać jaki są w nich zastosowane mechaniki i stwierdzenie, które są dobre a które nie

tu się nasuwa pytanie: czy jakbym przedstawił pomysł na grę, tylko nie mam pomysłu na wykończenie, to czy mogę liczyć na Waszą pomoc? czy raczej muszę sam sobie z tym poradzić co może trwać bardzo długo?

[mst]

Jeśli chodzi o kostki to ostatnio modne jest ich kreatywne wykorzystywanie w grach (np.Yspahan, Um Krone und Kragen, Giganten der Lufte/Airships, Kingsburg) chociaż przykładem jak można wykorzystać kostki nie dodając do gry ani grama losowości jest ponad 30-letni Duell/Tactix.

[mst]

czy jakbym przedstawił pomysł na grę, tylko nie mam pomysłu na wykończenie, to czy mogę liczyć na Waszą pomoc?

Pytanie co rozumiesz pod "pomysłem na wykończenie" - z różnych wcześniejszych postów wynika, że dla niektórych użytkowników Forum jest to cała mechanika dla innych cała tematyka a dla jeszcze innych może to być projekt pudełka lub stworzenie zgrabnych i dowcipnych tekstów na kartach wydarzeń (jeśli takowe mają w twojej grze występować ).

[Soulless]

Kostki.
Kostki sa dobre

Pracuję nad planszówką, strategiczną.

Kostki.
Kostki są złe


Strategia polega na planowaniu i przewidywaniu ruchów przeciwnika, a nie na sprawdzaniu, kto lepiej opanował sztukę odpowiedniego rzucania kości, albo oglądaniu jak przemyślany i skuteczny plan wali się w gruzy z powodu serii pechowych rzutów

Albo strategia, albo turlanie. Turlanie można nazwać grą przygodową, ale nie strategią

[Ink]

Strategia polega na planowaniu i przewidywaniu ruchów przeciwnika, a nie na sprawdzaniu, kto lepiej opanował sztukę odpowiedniego rzucania kości, albo oglądaniu jak przemyślany i skuteczny plan wali się w gruzy z powodu serii pechowych rzutów

Albo strategia, albo turlanie. Turlanie można nazwać grą przygodową, ale nie strategią

... oraz na uwzglednianiu czynnikow od nas, jak i od przeciwnika niezaleznych. Na przyklad zmian pogody czy uszkodzenia sprzetu (podajac przyklad z RL3D). Ktorych wystapienie moze byc w grze symulowanie rzutami koscmi. Wydaje mi sie, ze strategia calkowicie ignorujaca zdarzenia przypadkowe, losowe czy jak by tam je zwal ma niewielkie szanse w oderwaniu od modelu idealnego.

Zostanmy wiec moze przy "nadmiar kostek jest zly".

[Keano]

Inne cechy, które zawsze urzekały mnie w planszówkowej mechanice, to tzw. "Simultaneous Action Selection" i możliwość aukcji/licytacji. Obie te funkcje można zaobserwować podczas rozgrywki w A Game of Thrones.

SAS polega na kednoczesnym i tajnym przydzielaniu rozkazów, co pozwala graczowi na odrobinę knucia i blefu, ale przy okazji zmusza go do perfekcyjnego przewidywania posunięć przeciwników.

Aukcja/licytacja - wiadomo o co chodzi, stawiamy na szali swoje surowce/pieniądze/wpływy po to, by zyskać jakieś oreślone przewagi w kolejnych fazach gry. Moim ulubionym typem licytacji jest licytacja tajna i jednoczesna - znowu przykład z A Game of Thrones.

A wracając do kwestii kości, to wcale mi one nie przeszkadzają, o ile tylko w jakiś sposób są zależne od postaci/frakcji, którą gramy. Przykładowo, wybieram postać wojownika, bo chcę mieć lepsze rzuty w walce, czy wybieram maga, żeby lepiej czarować. Nigdy w życiu nie chciałbym sytuacji typu: kto więcej wyrzuci, ten zwycięża, niezależnie od okoliczności.

[Andy]

Teraz jest taki "trynd" głoszenia, że kostki są przyczyną wszelkiego zła. Niektórzy uważają, że co jakiś czas wypada wypowiedzieć zaklęcie antykostkowe aby się utrzymać w mejnstrimie.

Jak każdy trynd, ten też minie. Na szczęście.

[Soulless]

Nie wpisuję się w żaden trend, a nawet jeśli, to raczej jestem tego trendu składową, i nie bez przyczyn.
Bazuję tylko na założeniach i na własnych doświadczeniach z grami.
Kostki po prostu spłycają rozgrywkę. I znowu nie mówię, że to źle, bo nie zawsze się chce gimnastykować mocno szare komórki, czasem sie gra dla relaksu tylko i wyłącznie. Jednak kostki nie pasują do gier strategicznych po prostu, chyba że...
- można kostkowanie modyfikować dość łatwo, dodać oczko, odjąć, przerzucić itp.,
- kostki nie wpływają na osiągi pojedynczego gracza, a jedynie na pole gry, czyli na przykład kierunek wiatru, który wpływa na wszystkich jednakowo.

A to, czy dana gra się broni jako gra z kostkami i jednocześnie gra strategiczna, można sprawdzić empirycznie. Wystarczy wręczyć graczom wirtualne kostki, jednemu - początkującemu, takie na których zawsze wypada 6, a drugiemu - zaawansowanemu, takie na których zawsze wypada 1. Jeśli mimo tego obaj nadal mają zbliżone szanse na wygraną, to wszystko jest ok.

[wojciech_wojciech]

Dziękuję bardzo za wypowiedzi, także za te, które pozornie odbiegły od interesującego mnie tematu.

Na szczęście podane przez was cechy są spójne z tym co sobie wyobrażałem, więc mam nadzieję, że to zwiastuje udany produkt. Mam komfort pełnej decyzyjności (łącznie z finansowaniem) co przy braniu pod uwagę głosów speców, jak sądzę, pozwoli na stworzenie wymarzonej planszówki.

Dam znać - pewnie za 2 miesiące jak to wygląda.

pozdrawiam

[Andy]

A to, czy dana gra się broni jako gra z kostkami i jednocześnie gra strategiczna, można sprawdzić empirycznie.

Można i wiele osób robi to od lat. W tak doskonałych grach strategicznych jak "Ścieżki chwały" czy "Empire of the Sun" kostki (obok kart) wprowadzają niezbędny w historycznych grach strategicznych element losowy.

Bez czynnika losu historyczna gra strategiczna staje się całkowicie oderwana od rzeczywistości. Odrębnym zagadnieniem jest, czy działanie tego czynnika jest zapewnione przy pomocy kostek, czy czegoś innego oraz czy zachowane są odpowiednie proporcje między czynnikiem losowym a decyzjami gracza.

[kwiatosz]

A to, czy dana gra się broni jako gra z kostkami i jednocześnie gra strategiczna, można sprawdzić empirycznie. Wystarczy wręczyć graczom wirtualne kostki, jednemu - początkującemu, takie na których zawsze wypada 6, a drugiemu - zaawansowanemu, takie na których zawsze wypada 1. Jeśli mimo tego obaj nadal mają zbliżone szanse na wygraną, to wszystko jest ok.

Ta metoda jest co najmniej niesłuszna, ponieważ przechodzi przez nią np. Farkle, które jest jednak mocno losową grą kościaną. Ale warunki spełnia idealnie - przy samych 1 i 6 byłby idealny remis