No i po kolejnym spotkaniu. Wczoraj przez Avanti przewinęło się koło 13 osób. Graliśmy w Mare Nostrum, Land Unter, Puerto Rico, Manilę, Um Krone und Kragen, Konfrontację, Babel, Cytadelę, Thurn und Taxis, Jengę i chyba to wszystko.
Do Avanti przyszedłem parę minut po 17, od razu rozpoznałem kilkorga bywalców
siedzących przy jednym stole, popijających kawę lub tyskie i czekających na plecak gier który niosłem na plecach. Spotkanie zaczęliśmy dwoma cięższymi tytułami, na jednym stole Puerto Rico, na drugi Mare Nostrum. Ja, dosiadłem się do tego drugiego. MN jest grą strategiczno/ekonomiczną w stylu GoT, ale napewno od niej lżejszą. Każdy z graczy wciela się w jednego z władców starożytnych imperiów wokół morza Śródziemnego. Grę wygrywa gracz który poprzez wojnę i handel będzie w stanie wznieść siódmy cud świata - piramidę. MN kupiłem jakieś pół roku temu, przez jakiś okres czasu grałem tylko w ten jeden tytuł. Uważam że jest to świetna gra, spokojnie konkurująca z GoT, ale po tych 30 (?) partiach trochę się przejadła i raczej nie będzie gościła na najbliższych spotkaniach
. Kolejna gra w jaką grałem to Um Krone du Kragen, jest to gra kościana w której w dużej mierze liczy się szczęście ale w jeszcze większej dobra taktyka. Każdy z graczy rozpoczyna od rzutu trzema kośćmi. Po każdym rzucie przynajmniej jedną z nich musi odłożyć na bok jako kość nieaktywna. Kiedy wszystkie kości zostaną odrzucone, gracz sprawdza co wyrzucił i w zależności od wyniku otrzymuje poparcie jednego ze sług na królewskim dworze (wybiera dla siebie określoną postać), która pomoże mu przy następnych rzutach (np. dodatkowa kość, zmiana wyniku o 1 na dowolnej kości itp.). Gra kończy się kiedy któryś z graczy wyrzuci pokera składającego się z siedmiu tych samych kości i tym samym zdobędzie postać króla. Wtedy zaczyna się ostatnia tura w której gracz który wyrzuci najwięcej tych samych kości (oczywiście korzystając z pomocy postaci) wygrywa grę. W Um Krone du Kragen gracze muszą kombinować ile wlezie
, wyciskać ze swych kości jak najwięcej
żeby tylko zdobyć poparcie u jak najbardziej wpływowych postaci, z tego powodu każdy z graczy dość długo zastanawia się nad swoim rzutem, a gracze oczekujący na swoją turę mogą się trochę zniecierpliwić. Ogólnie bardzo fajna gra angażująca szare komórki, ale proponuję (tak jak mówił Avantar) grać w trzy, max w cztery osoby, dopiero wtedy gra nabiera tempa. Kolejną grą w jaką wczorajszego wieczoru rozegrałem parę partyjek było Land Unter. Już wcześniej o niej pisałem więc tylko powtórzę: świetna gierka między cięższymi tytułami, polegająca w dużej mierze na blefie. Ostatnią grą na moim stole była konfrontacja
, którą uważam za jedną z najlepszych gier planszowych jakie kiedykolwiek wymyślili.
Na zakończenie dodam że kelnerka chyba nie policzyła mi za wypite napoje
dlatego w przyszły piątek stawiam po jednym koktajlu truskawkowym osobie która wygra ze mną w dowolną planszówkę, oczywiście w grę wchodzi tylko pierwsze miejsce. Tak więc do zobaczenia w następny piątek o siedemnastej
.
P.S: Fajne zdjęcia, w końcu wiedzą czego żałować
.
. Tym niemniej w Puerto mogę z Wami zagrać, może za drugim razem się do niego przekonam... Aha, i taka mała, drobna prośba - zaopatrzcie się w instrukcje do PowerGrida i Puerto przed rozpoczęciem gry, aby czasu na tłumaczenie zasad nie tracić, OK?
).
