Dla 2 osób gra.

[Bea]

Nie próbowałem, ale wygląda ciekawie. Lepsze to niż pierwotny 51 stan?

moje obawy jednak dotyczą tu:
a) niezbyt dużego poziomu interakcji. Jeśli natomiast już jest to "Możliwość niszczenia lokacji przeciwnika powoduje, iż nie brakuje nam możliwości przeszkadzania innym lub po prostu dobrze się bawimy paląc ukochane lokacje naszych przyjaciół" ...... może spowodować nie do końca chciane konsekwencje .

b) taktyka, blef, czy raczej liczenie słupków?

Sama wizja postapokaliptyczna może być jak najbardziej

a) Powiem tak: Interakcja nie jest obowiązkowa, czasami jednak dobrze jest zniszczyć lokację przeciwnika, żeby go przystopować. Czasami natomiast jest nam na rękę, aby nasza lokacja została zniszczona, bo możemy sobie ją odbudować i czerpać z tego korzyści. Tak więc ta negatywna interakcja nie zawsze jest "czystym złem". Jest też pozytywna interakcja, czyli umowy z lokacjami przeciwnika
b) chyba raczej taktyka liczenia nie ma zbyt wiele, robi się to sprawnie i szybko

Według mnie Nowa Era jest znacznie lepsza od 51, głównie ze względu na tę interakcję. Ogólnie gra do lekkich nie należy, sporo się trzeba nagłówkować czasami

[TV3]

Czyli póki co Zimna Wojna / Robinson vs Nowa Era. Chciałbym zebrać jeszcze kilka propozycji, będąc świadom, że pewnie zamiast mi rozjaśnić, jeszcze mi namieszają .

[TV3]

Nic a nic już szacowni państwo nie polecicie?

[Kosma]

Zimna Wojna +1.

[TV3]

heh , ok, powiem tak:

Z jakiegoś powodu początkowo skłaniałem się bardziej ku Zimnej Wojnie. Jednak co może być elementem nie do przejście, to - o czym pisałem - przemienianie się małżonki w stado dzikich os przy mniej lub bardziej perfidnym łupaniu przez współgracza (czyli mnie).
Ostatnio przyznam, że oglądałem i czytałem co tylko znalazłem o Robinsonie, przez co - że użyję kolokwializmu - strasznie najarałem się na ów tytuł.

Zrobię więc myślę tak: porozmawiam z panią mego serca i innych organów o obu grach, wytłumaczę mniej więcej z "czym którą się je", jeśli moje obawy będą dalej zasadne, padnie na eksplorację wyspy. Jeśli natomiast żona pogodzi się z możliwością dostania łupnia od męża w bezpośredniej konfrontacji - padnie na spór między mocarstwami.


Pomysł na proponowaną Nową Erą chyba póki co pominę...
Magnum Sal zbyt wtórne w ciężarze w porównaniu z posiadanymi (jak i w ogólnym zamyśle w kontekście mechaniki porównując ze Stone Age, jak sądzę).

Dziękuję w każdym razie za sugestie .

[Kosma]

Niestety kobiety,z reguły, nie radzą sobie za dobrze ze strategiami, ale z dumą przyznaję,że moja połowica czasami potrafi mi niezły łomot spuścić w ZW. Ku uciesze obojgu nas.

[TV3]

Nie nie, w nieradzeniu sobie raczej nie widziałbym problemu. W Mr Jacka (na planszy którego zostawia się część mózgu chcąc grać w miarę dobrze) jesteśmy równorzędnymi przeciwnikami. W Pandemię, aby wygrywać (co nam się ostatnio przy 6 epidemiach z jakiegoś powodu prawie ciągle udaje) też pogłówkować wypada, a robimy to wespół w zespół.

Chodzi po prostu o nietrawienie negatywnej interakcji. I jeśli to gra zżera gracza - jest ok. Natomiast jeśli gracz dokopie, zniszczy misterny plan i jeszcze się z tego ucieszy... to masz babo placek.

Oczywiście pomijam ciężar rozgrywki i poziom główkowania Jacka, Pandemii w stosunku do ZW, ale zasada myślę obowiązuje i tu i tu.

[redrum1906]

W takim razie Robinson byłby dla Was znakomita opcją. Moja dziewczyna akurat nie trawi coop. jest typową kobieta i lubi kopac po tyłku innych graczy. Poza partiami z kuzynem niestety jestem zmuszony grać in solo mode w Robinsona- gra jest naprawdę świetna. Według mnie najlepszy coop obecnie na rynku.

[TV3]

Jeszcze takie pytanie zadam - wśród zachwytów nad Zimną Wojną, czy ktoś znajduje (pewnie w subiektywnej ocenie) jakieś niedociągnięcia? Elementy, które nie do końca odpowiadają? Pytam głównie w kontekście mechaniki gry (np. zbyt/za mało losowa, za dużo/za mało liczenia, może zbyt nudna/długa - na przykład dla płci pięknej etc.).

I jeszcze rzecz techniczno-organizacyjna. Rozumiem, że ostatnie wydanie Robinsona to wydanie DRUGIE (kwadratowe pudło). Ostatnie zaś wydanie Zimnej Wojny to wydanie TRZECIE. I tych wydań szukać, czy tak?

[Pixa]

I jeszcze rzecz techniczno-organizacyjna. Rozumiem, że ostatnie wydanie Robinsona to wydanie DRUGIE (kwadratowe pudło). I tych wydań szukać, czy tak?

Tak, 2 wydanie jest narazie ostatnim i jest w kwadratowym pudelku. W sklepach nie kupisz juz wydania 1 (w gre wchodza tylko uzywki i w sumie poza nowa instrukcja - do sciagniecia z www Portalu, reszta zmian jest kosmetyczna)

[Koshiash]

Jeszcze takie pytanie zadam - wśród zachwytów nad Zimną Wojną, czy ktoś znajduje (pewnie w subiektywnej ocenie) jakieś niedociągnięcia? Elementy, które nie do końca odpowiadają? Pytam głównie w kontekście mechaniki gry (np. zbyt/za mało losowa, za dużo/za mało liczenia, może zbyt nudna/długa - na przykład dla płci pięknej etc.).

I jeszcze rzecz techniczno-organizacyjna. Rozumiem, że ostatnie wydanie Robinsona to wydanie DRUGIE (kwadratowe pudło). Ostatnie zaś wydanie Zimnej Wojny to wydanie TRZECIE. I tych wydań szukać, czy tak?

Zimna Wojna pod względem mechaniki działa bez zarzutu. Występuje element losowy (karty, kostki), jednak nie wpływa on w istotnym stopniu na wynik gry. Liczenia niewiele, czas w sam raz. Klimat mocno odczuwalny. Temat to kwestia gustu. Ostatnia polska edycja to trójka

[TV3]

Wybór podjęty. Zakup dokonany. Crusoe. Boję się zajrzeć do instrukcji. Może na początek poturlam sobie kostkami - kolorowe, fajne...

[Bea]

Wybór podjęty. Zakup dokonany. Crusoe. Boję się zajrzeć do instrukcji. Może na początek poturlam sobie kostkami - kolorowe, fajne...

Na początek obejrzyj tutoriale Trzewika ze strony portalu, dużo pomagają w ogarnięciu całości.
http://portalgames.pl/pl/robinson-cruso ... %82y_video

No a później napisz jak wrażenia z gry i czy wybór był trafny .,

[TV3]

Tak zrobiłem, dzięki . Zresztą na część już zerknąłem wcześniej, podałaś mi linki przy przy okazji rozważania pandemia/robinson.

Przyznam, że po samych filmach czułem się, jakbym grę już znał, po przeczytaniu instrukcji jakby trochę mniej, przy pierwszej próbie gry zaś ciągłe dumanie, czy to aby tak, czy inaczej ).

Np szara karta z wykrzyknikiem, pobrana po rzucie kośćmi (przy próbie zbudowania broni) i na niej "Połóż +1 żarcia na kafelku, na którym zbierasz surowce (...)". Hmmm, świetnie, ale zbieram surowce tam, gdzie wyślę swój pionek (czyli różne miejsca), w tej kolejce nie zbierałem surowców, a nie chodzi chyba o kafelek obozu (skąd automatycznie 1 żarcie i 1 drewno się pobiera). Itd, itp, pewnie zagram parę razy i wątpliwości, które się na pewno pojawią zgromadzę i wpakuję do odpowiedniego działu.

Wrażenia więc również opiszę po zagraniu już jakiejś bardziej świadomej partii.

[Pixa]

Np szara karta z wykrzyknikiem, pobrana po rzucie kośćmi (przy próbie zbudowania broni) i na niej "Połóż +1 żarcia na kafelku, na którym zbierasz surowce (...)". Hmmm, świetnie, ale zbieram surowce tam, gdzie wyślę swój pionek (czyli różne miejsca), w tej kolejce nie zbierałem surowców, a nie chodzi chyba o kafelek obozu (skąd automatycznie 1 żarcie i 1 drewno się pobiera).

Dajesz ten zeton (+jeden ludzik) na dowolne miejsce skad mozesz czerpac dany surowiec. W kolejnych turach potrzebujesz jednego pionka wiecej zeby podejmowac tam czynnosc. Zakladajac, ze jest to kafelek sasiadujacy z obozem to 1 gosc - nic nie moze, 2 - rzuc kosciami, 3 - sukces.

[TV3]

Dzięki, czyli chodzi o mój wybór, gdzie go położyć (z pośród dostępnych kafli wyspy oczywiście).
Z tym, że to nie był, jak piszesz jeden ludzik, tylko żeton z jedzeniem, a więc jedno jedzenie dodatkowo (po produkcji w 3 części tury - więc na kaflu, gdzie jest obóz, lub po akcji zbierania surowców 4 część tury - na jakimś sąsiednim kaflu).

[Bea]

Przyznam, że po samych filmach czułem się, jakbym grę już znał, po przeczytaniu instrukcji jakby trochę mniej, przy pierwszej próbie gry zaś ciągłe dumanie, czy to aby tak, czy inaczej ).

Miałam dokładnie tak samo. Warto przeczytać cały wątek z pytaniami o zasady.

[tomuch]

Np szara karta z wykrzyknikiem, pobrana po rzucie kośćmi (przy próbie zbudowania broni) i na niej "Połóż +1 żarcia na kafelku, na którym zbierasz surowce (...)".

Hmmm... szara karta po akcji budowy?

[TV3]

Np szara karta z wykrzyknikiem, pobrana po rzucie kośćmi (przy próbie zbudowania broni) i na niej "Połóż +1 żarcia na kafelku, na którym zbierasz surowce (...)".

Hmmm... szara karta po akcji budowy?

Czyli wszystko jasne.
I rzeczywiście, gdyby wspomniana karta (szara) byłą pociągnięta wtedy, kiedy powinna to miałoby sens, gdyż pokazałaby się ona po np. wyprawie po drewno czy jedzenie na sąsiedni kafel i wtedy rozumiem, że do tegoż kafla odnosiło by się "+ 1 jedzenia".

[TV3]

O
O O
O O O
O O O O
O O O O O

Taaaaki stos zbudowałem w piątym podejściu. I niczym Hanks'a w "Cast away" duma mnie rozpierała. Nie wiem tylko z jakiego powodu zapomniałem o wynalezieniu ognia, a wynaleźć już nie dałem rady. W nocy zmarzłem, zmoczyłem się i kaplica. Ale rozgrywkę uważam za prawie wygraną. Jeśli oczywiście trzymałem się prawidłowo zasad.
Właśnie, jeśli...

A poważniej.
Podejście do zagadnienia Robinson Crusoe wymaga czasu. Wymaga samozaparcia. O tym wszyscy wiemy. Nie interesuje mnie granie w gry, w których nie do końca poznałem zasady. Stąd założenie: byłoby wskazane, abym (po iluś tam grach) obudzony o 3 w nocy potrafił odpowiedzieć na każde pytanie związane z instrukcją.

Czytając wątek "RC krytycznym okiem" zdecydowanie rozumiem osoby uznające permanentne zaglądanie do instrukcji przy n-tej grze za powód odrzucenia gry. Rozumiem, że opanowanie mnogości zasad potrzebnych do grania w sposób poprawny może spowodować zaniechanie gry w ogóle.

Rozumiem też jednak, że rozmach gry potrafi zauroczyć. Rozumiem, że jeśli instrukcja jest w sposób odpowiedni opanowana, można dać się porwać przygodzie, zwracając uwagę na to, żeby nam na łeb nie napadało, a nie na to, czy aby postępujemy zgodnie z zasadami.

_______________

Nie jestem jeszcze w żadnym z tych etapów. Pierwsze 2 gry były strasznie mozolne. Trzecia i czwarta już trochę bardziej płynne, piąta jeszcze bardziej.
Oczywiście w każdej z nich były jakieś wątpliwości, te w odpowiednim czasie postaram się zgromadzić w odpowiednim dziale, jeśli odpowiedzi na nie nie przyniesie instrukcja.

Jak ktoś słusznie zauważył, na początku warto czasem nie zawracać sobie głowy pewnymi wątpliwościami wynikającymi z rozgrywki, a po prostu przetrawić, opanować i płynnie stosować najbardziej podstawowe rzeczy. Kolejność faz, efekty chmur przy rozpatrywaniu pogody itd. Czyli od poznania ogółu, do zagłębiania się w szczegół.
Z tego też powodu póki co gram sam, jedną postacią i psem. Zrezygnowałem z Piętaszka, aby nie zawracać sobie na początku głowy dodatkowymi kwestiami związanymi z nim.
Mogę przegrać i 20 razy pod rząd, bylebym się nauczył grać dobrze (czyli: nie miał wątpliwości czy dane działania są zgodne z instrukcją).

___________________________

Jak pisałem, kolejne gry wyglądają coraz lepiej, staram się być cierpliwym w drążeniu tematu i mam nadzieję, że niebawem przyjemność płynąca z przygody przeważy kwaśną minę pojawiającą się przy spotykanych wątpliwościach. Bo jak pisałem wcześniej - pełna satysfakcja nastaje, gdy zrobi się pierwszy pełny krok - pozna zasady. Dokładnie pozna zasady.

____________________________

Jest jeszcze jedna wątpliwość, którą pewnie będę rozważał za czas jakiś. Czy opanowawszy całokształt, robiąc sobie przerwę, powiedzmy kilkumiesięczną od gry, nie poucieka z głowy zbyt wiele niuansów, co z kolei spowoduje ponowne wertowanie instrukcji czy tematów na forum. W końcu mózg człowieka to nie dysk twardy.



Tyle przydługiego, wstępnego podsumowania po pierwszym, dość wyczerpującym kontakcie .
A swoją drogą - gra od strony wizualnej wygląda na prawdę przednio.

[TV3]

Wybór podjęty. Zakup dokonany. Crusoe. Boję się zajrzeć do instrukcji. Może na początek poturlam sobie kostkami - kolorowe, fajne...

Na początek obejrzyj tutoriale Trzewika ze strony portalu, dużo pomagają w ogarnięciu całości.
http://portalgames.pl/pl/robinson-cruso ... %82y_video

No a później napisz jak wrażenia z gry i czy wybór był trafny .,

Po kilkunastu grach solo, póki co w pierwszy scenariusz, myślę, że mogę już odpowiedzieć na to pytanie.
Owszem, wybór był trafny.
Przedarłem się przez instrukcję, w zasadzie opanowałem zasady gry i - co tu dużo mówić - gra ta jest inna niż dotychczas przeze mnie posiadane. Oczarowuje rozmachem, pewną złożonością. Jest bardzo ciekawa. Chce mi się, przyznam, grać i grać, a po partii spoglądając na wskazówki zegara ze zdziwieniem stwierdzam, jak czas śmignął podczas rozgrywki.

Przyznam, że poznanie zasad na rozsądnym poziomie trochę mnie zmęczyło, no ale to już w zasadzie za mną. Przeczytałem, rozłożyłem, parę razy zwyciężyłem.

Jednak jeśli bym miał oceniać Robinsona w jakiejś tam skali, oceny najwyższej nie mógłbym z czystym sumieniem dać. A to za sprawą zbyt wielu kwestii podlegających dowolnym interpretacjom. Że przytoczę choćby kwestię dyskusji w innym dziale na temat broni - np. czy uzyskane jej poziomy podczas wykonywania Akcji Zagrożenia mają zastosowanie w następującym w tej samej rundzie polowaniu? Lub czy idąc 2 razy na polowanie w jednej rundzie i po pierwszym obniżając poziom broni, to czy przy drugim polowaniu ten obniżony poziom rozważamy?
Pewnie 2 x tak, choć z drugiej strony w instrukcji stoi, że wykonując Akcje biorę pod uwagę to co posiadałem w momencie ich planowania.

I tak dalej... i tak dalej...

Czuję więc tu pewien niedosyt i irytację. Być może pewne elementy gry są zbyt skomplikowane i opis zasad w instrukcji za tym skomplikowaniem nie nadąża.
Nie zmienia to jednak faktu, że (poza wspomnianymi interpretacyjnymi niedociągnięciami) gra wydaje się być grą kapitalną.

Czy polecam? Jeśli ktoś ma ochotę na zapoznanie się ze stosunkowo dużą ilością reguł i niestraszne będą niedomówienia przy paru zasadach - zdecydowanie tak.

[TV3]

Echhhh..... od czego by tu zacząć....

Wiem - chciałbym zakupić grę.
Grę, na którą fundusze zostaną przeznaczone po uprzedniej sprzedaży Robinsona :/. Niestety, coraz bardziej skłaniam się ku tezie, że nie wytrzymuje on próby czasu. Po zakupie rozegrałem 20 czy 30 partii, głównie w trybie solo. Gra jest kapitalna (!), ale zasady.... Nie grałem w nią od kilku miesięcy i krzywię się po prostu na myśl o brnięciu przez instrukcję aby odświeżyć sobie reguły, o FAQ'u nie wspomnę nawet. Żona też nie ciągnie do niej za bardzo (chyba właśnie z racji mnogości zasad i wielu niejasności). W każdym razie jakby kto chciał kupić....

Do rzeczy. W to miejsce planuję coś nowego.
Dla zasady - co posiadam obecnie:
- Mr Jack
- Stone Age
- Hawana
- Cesarski kurier
- Pandemia
- Robinson (jeszcze)
- Listy z Whitechapel


Czego oczekuję:

1. Chciałbym, aby była to gra z pewnym rozmachem. Nie ma to być "pigułka" jak np. Mr Jack (kapitalny skądinąd). Ma być dość zamaszyście (niech tu Robinson będzie wyznacznikiem). Chciałbym wejść w świat gry i czuć fajny klimat z niej wypływający. Nie pogardzę ciekawymi elementami (jak w Robinsonie - karty, znaczniki, fajne kostki i ich znaczenie), różnorakimi drogami do zwycięstwa itd. Chciałbym "grę" (jak Listy czy Robinson), "gierki" już mam. Chcę, aby spotkanie z tą grą było przygodą (czy to na wyspie, czy to w lochach, czy to na pastwisku).

2. Zasady i instrukcja: KRÓTKA (!!!), jasna, zasady proste. Niech tu wzorem będą Listy z Whitechapel. Zasady można by umieścić na 3 stronach. Za to samo granie rozbraja. Ilość zasad w Pandemii - niech to będzie max, jeśli chodzi o długość i skomplikowanie reguł. Absolutnie nie mam zamiaru brnąć przez 20 czy 30 stron instrukcji.

3. Mimo punktu "2", a więc prostoty instrukcji i łatwych zasad szukam czegoś niezbyt prostego, jeśli chodzi o samą grę. Nie ma to być mózgotrzep jak Listy, gdzie po 4 godzinnej sesji trzeba iść spać bo człowiek zmęczony. Nie ma to być też tylko i wyłącznie radosne turlanie jak np w Stone Age. Tu również za wzór postawię Robinsona. Ma to być gra (mimo prostych reguł) dość wymagająca. Hmmm... może "średnio plus" wymagająca (jak Pandemia na przykład), aby parowanie mózgu nie przysłaniało radości z grania.
Co ważne - nie chcę, aby gra opierała się na "liczeniu słupków" jak np w Puerto Rico. Nie chcę, aby grać poprawnie (w sensie - sensownie) rozważać z kalkulatorem, czy A+B+C da mi więcej czy mniej niż A+B+D.

4. Bardzo dobra na 2 (!) osoby. Przy okazji równie dobra na 4.

5. Niestety kwestia, o której pisałem przy okazji zakupu innych gier i której nie przeskoczę - pani najkochańsza żona nie trawi wbijania szpilek. Jak jej wjadę grupą rycerzy do zagrody i pozabijam kurczaki będę miał kolejną grę do sprzedania. Jednak (!) chciałbym wreszcie mieć grę konfrontacyjną (a nie każdy sobie jak w Stone czy Kurierze). I tu widzę podstawowy problem - czy taka gra w ogóle istnieje? Konfrontacja bez wbijania szpilek. Jedyna bodaj gra (z posiadanych), którą moja połówka trawi w omawianym kontekście to Mr Jack - ale tu wie, że nie może foszastej miny zrobić, bo moje wprawne oko i lotny umysł od razu zinterpretowały by to jako oznaka kto jest Jack'iem.

Czy mogłaby być kooperacja..... hmmm... niekoniecznie, ale jeśli nic innego się nie znajdzie....

6. Temat - nie pogardziłbym przygodówką (jak Robinson), ale już tyle warunków do spełnienia powyżej jest, że chyba trudno wymagać określonej tematyki . Mogłoby też być to coś średniowieczno-renesansowego w klimatach dworskich czy sakralnych (lubię słuchać odpowiedniej muzyki do gry, a nie mam żadnej, przy której miserere Allegriego mógłbym puścić ). Może coś cywilizacyjnego (od kilkunastu lat, z przerwami, "męczymy" wespół kolejne wydania komputerowych Cywilizacji).

7. Czas gry - do 2 godzin myślę.

8. Cena - do około 150 zł



Co zatem wybrać?

[Pixa]

1. Chciałbym, aby była to gra z pewnym rozmachem.
2. Zasady i instrukcja: KRÓTKA (!!!), jasna, zasady proste.
3. Mimo punktu "2", a więc prostoty instrukcji i łatwych zasad szukam czegoś niezbyt prostego, jeśli chodzi o samą grę. Nie ma to być mózgotrzep jak Listy, gdzie po 4 godzinnej sesji trzeba iść spać bo człowiek zmęczony. Nie ma to być też tylko i wyłącznie radosne turlanie jak np w Stone Age.
4. Bardzo dobra na 2 (!) osoby. Przy okazji równie dobra na 4.
5. Niestety kwestia, o której pisałem przy okazji zakupu innych gier i której nie przeskoczę - pani najkochańsza żona nie trawi wbijania szpilek. (...) Jednak (!) chciałbym wreszcie mieć grę konfrontacyjną (...). I tu widzę podstawowy problem - czy taka gra w ogóle istnieje? Konfrontacja bez wbijania szpilek.
6. Temat - nie pogardziłbym przygodówką (jak Robinson), ale już tyle warunków do spełnienia powyżej jest, że chyba trudno wymagać określonej tematyki .
7. Czas gry - do 2 godzin myślę.
8. Cena - do około 150 zł

2,3,4,5,7 i 8 punkt spelnia Suburbia (w ktora ostatnio sie zagrywam). Co do 1 to spelnia polowicznie - elementow jest sporo, ale nie nazwalbym jej gra z rozmachem. Tematyka tez malo przygodowa. W kazdym razie spelnia chyba twoj wymarzony punt - konfrontacja bez wbijania szpil Gracze oprocz budowania budynkow maja do spelnienia cele jawne i wspolne dla graczy (np. najwiecej fabryk). Remis nie premiuje nikogo, tak wiec gra sie o prymat. Mozna tez odrzucac kafle/dzielnice, ktore pasowalby oponentowi. Oprocz tego mamy cele tajne, ktore dodaja nieco emocji gdy idzie sie leb w leb. Czyli gra jest nieco konfrontacyjna, ale mysle, ze nie na tyle, zeby zrazic tych, co nie lubia negatywnej interakcji.

[TV3]

Hmmm.. przyznam, że bardzo luźno w głowie pojawiała mi się ona przy rozważaniach nad kupnem jednego z wcześniejszych tytułów. A i muzyki do SimCity 3000 też nie mam do czego słuchać.

Tylko właśnie... jakoś tej "epickości" mam wrażenie brak...
A i głosy pojawiają się, że po paru/parunastu grach przejada się...

[Pixa]

Hmmm.. przyznam, że bardzo luźno w głowie pojawiała mi się ona przy rozważaniach nad kupnem jednego z wcześniejszych tytułów. A i muzyki do SimCity 3000 też nie mam do czego słuchać.

Tylko właśnie... jakoś tej "epickości" mam wrażenie brak...
A i głosy pojawiają się, że po paru/parunastu grach przejada się...

Czy sie przejada? We dwie osoby mozna zagrac naprawde wiele partii bez tego wrazenia (uzywamy do kazdej gry chyba niecalej powoly dostepnych kafli). We 4 osoby uzywa sie juz 3/4 kafli, ale nadal gra jest regrywalna. Samych celow (roznych w kazdej grze) jest okolo 20.

Poza tym jest dodatek, ktory dorzuca sporo nowych kafli, kilka celow i innych bajerkow. Za 150 mozesz miec podstawke z dodatkiem jak dobrze poszukasz.