Cloudspire (Josh J. Carlson, Adam Carlson, Josh Wielgus)

[Curiosity]

Tak, przeciwnik wie co wybrałeś, ale nie wie w jakiej kolejności ułożyłeś jednostki w stacku.

Tyle, że to nie jest nowa zasada. Mówi o niej youtuber w filmiku nagrywanym w grudniu 2019.
https://youtu.be/96KzEaejZco?t=831 (13:49).

[ckbucu]

To ja namieszałem, myślałem, że to że wybór jest jawny doprecyzowali w 2ed.

[bajbaj]

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu dni udało mi się zagrać 10 partii w Cloudspire - grę na którą od długiego czasu życzliwie spoglądałem ze względu na wydawcę (Chip Theory Games), a która nie do końca mnie przekonywała swoją formułą (opisywana zazwyczaj jako połączenie tower defense i MOBA). Poniżej trochę moich wrażeń, ocen i podpowiedzi. Jest tego dużo, więc "ubrane" w spoiler.

Spoiler:

Akcja Cloudspire rozgrywa się w podniebnej krainie Ankar, która przez wiele lat składała się z mrowia lewitujących wysp, na których prowadziły żywot różne gatunki (reprezentowane przez frakcje w grze). Nieznana siła, w grze określana jako źródło, sprawiała, że poszczególne wysypy utrzymywały się w górze, nie zbliżając się do siebie. Sytuacja zaczęła się jednak zmieniać, gdy okazało się, że zasoby źródła nie są jednak nieskończone, a poszczególne wyspy znalazły się na kursie kolizyjnym. Rozpoczęło to walkę, z którą mamy do czynienia w grze.

Zacznę od wykonania, które jest na poziomie, do którego CTG nas przyzwyczaiło. Sporo neoprenowych kafli terenu, wysokiej jakości żetony pokerowe, trochę kostek i kart. Wszytko zamknięte w pudło ważące ... 6,5 kg! Z dwoma dodatkami, które wpakowałem do środka waga wzrosła o kilogram. Oczywiście nie waga decyduje o jakości gry, niemniej w przypadku Cloudsipre robi to wrażenie. Przezornie udzieliłem instruktażu 8-latkowi, w jaki sposób przenosić pudło, żeby równocześnie go nie uszkodzić i nie złamać sobie stopy upuszczając je na nogę:D


Cloudspire umożliwia rozgrywkę w kilku trybach. Jak większość gier ze stajni CTG została zaprojektowana pierwotnie jako gra solo, a następnie rozszerzona o tryby coop i PvP. Ja miałem przyjemność rozegrać 9 partii solo i jedną PvP. Gra solo i coop opiera się na dedykowanych scenariuszach misji. W grze podstawowej mamy 4 skrajnie asymetryczne frakcje. Do każdej są dedykowane 4 scenariusze solo i 2 coop. A zatem w podstawce mamy 16 scenariuszy solo i 8 coop. Każda dodatkowa frakcja, którą można nabyć jako dodatek, to dodatkowe 4 scenariusze solo i 2 coop. Przeciętnie - co podkreślano w tym wątku - aby przejść scenariusz, tj. zrealizować co najmniej jednej z trzech celów, potrzebujemy jakieś 2-3 partie. Niemniej, aby zrealizować wszystkie trzy, potrzebujemy ich zdecydowanie więcej, zależnie od naszej wytrwałości i pomysłowości. Gra nas do tego oczywiście nie zmusza, ale cześć graczy stawia sobie to za punkt honoru (serwus Probe9 ).

Sama formuła rozgrywki w Clouspire jest - jak już pisano w tym wątku - dość prosta. Na początku każdej rozgrywki musimy ułożyć "planszę", tj. złożyć z neoprenowych kafli terenu, z których każdy to dawniej samotnie lewitująca wyspa krainy Ankar, obszar naszej rozgrywki. W scenariuszach solo i coop rozkładamy je zgodnie z dołączonym rysunkiem, w grze PvP - zgodnie z podaną w instrukcji zasadą. Do tak ułożonego terenu dołączamy fortece naszych frakcji (chyba, że gramy frakcją z dodatku, która ... nie ma fortecy - ma fortecę, ale nie dołączaną do obszaru gry - rebelianci). Następnie mamy zazwyczaj 5 fal gry (rund), z których każda składa się z następujących faz: (1) faza wydarzenia (wyciągamy kartę dla gry PvP lub rzucamy kostką dla solo), (2) faza dochodu - otrzymujemy zasoby źródła (zgodnie z falą oraz własnymi możliwościami jego generowania), (3) faza rynku - wydajemy zasoby źródła na zakup miniona lub kafelka terenu, (4) faza budowy - wydajemy zasoby źródła na budowę wież (a w zasadzie iglic "spire" na planszy) oraz na rozbudowę naszej fortecy, (5) faza przygotowania - co falę otrzymujemy określoną liczbę punktów na wprowadzenie do gry naszych jednostek, stacjonujących w barakach - wybieramy jednostki i ustawiamy je w bramie naszej fortecy, wreszcie (6) faza walki - wypuszczamy bandę z fortecy, które idzie na wroga, a banda wroga idzie na nas. Żeby nie musieć później wracać do szczegółowego opisu - faza walki podzielona jest na powtarzające się tury wszystkich graczy. Wygląda to tak, że każdy z przeciwników (my vs. AI, gracze w wersji PvP) wykonuje kolejno swoje akcje, tj. rusza się swoimi jednostkami, dostaje obrażenia, gdy znajdzie się w zasięgu wrogich wież, następnie atakuje przeciwników w zasięgu, wieże lub bramę fortecy przeciwnika. I tak wkoło Macieju, aż w rozgrywce zostaną tylko bohaterowie graczy (zginą wszystkie miniony) ew. padnie któraś z bram.

Choć ogólny schemat rozgrywki w Cloudspire jest dość prosty, to decyzje, które musimy podjąć do takich raczej nie należą i gra jest bardzo podatna na móżdżenie nad stołem, a wręcz czasem paraliż decyzyjny (tu może lekko przesadzam). Problemy te, a zarazem najciekawsze decyzje, pojawiają się w fazach rozgrywki oznaczonych przeze mnie wyżej jako (4) faza budowy, (5) faza przygotowania oraz (6) faza walki.

W fazie budowy możemy stawiać swoje wieże na planszy, co ma kolosalne znaczenie dla rozgrywki (w końcu to gra o podniebnych iglicach...). Każda frakcja dysponuje 4 rodzajami wież, z których tylko dwa słabsze są początkowo dostępne. W zależności od frakcji wieże (podobnie jak i wszystkie jednostki) mają specjalne umiejętności, które są często unikalne dla frakcji. Wieże mogą nam pozyskiwać źródło, atakować przeciwnika, być zaporą dla wrogich oddziałów, ale również niekiedy ... przemieszczać się po planszy, być schronieniem dla jednostek frakcji, razić bramę przeciwnika, czy też wypuszczać latających samobójców, stacjonujących na nich (i wiele, wiele innych talentów). Decyzja, co i gdzie zbudować często nie jest więc łatwa. Podobnie jest z ulepszeniami fortecy - każda frakcja ma dedykowaną kartę, której jedna strona to dostępne ulepszenia fortecy (a druga to opis umiejętności jednostek). Frakcje mają po 16 możliwych ulepszeń fortecy, z których każde jest unikalne dla danej frakcji i - co ważne - wpływa czasem bezpośrednio także na jednostki na polu walki (umożliwiając im np. awans na ulepszoną stronę). Wybór, co w danej fali kupić, co gdzie postawić i jak potem z tego skorzystać na pewno początkowo nie jest łatwy. Dopóki się nie pozna wybranej frakcji, to można mocno błądzić, ale zarazem sprawdzać konsekwencje dla gry różnych wyborów, które podjęliśmy.

W fazie przygotowania decydujemy, kto w danej fali będzie hasał na połączonych wyspach. Dostępne są wszystkie podstawowe jednostki, które mamy w barakach (podstawowe strony żetonów). Wraz z postępem gry będziemy odblokowywali sobie możliwość flipowania żetonów na mocniejszą stronę i wprowadzania do gry jednostek ulepszonych (forma i zakres tego zależy od frakcji). W tej fazie decydujemy też w jakiej kolejności jednostki wejdą na planszą oraz czy wchodzą indywidualnie, czy zestackowane.

W fazie ataku prowadzimy natarcie wzajemnie na siebie. W grze PvP atakujemy bramę fortecy przeciwnika. W grze solo lub coop staramy się zrealizować cele scenariusza - zniszczyć bramę przeciwnika, posterunek z wieżami, rozbudować infrastrukturę, odkryć wszystkie landmarki etc.). Każdy scenariusz ma unikalne cele.

I gdy już wszystko wydaje się mniej więcej jasne i proste dochodzi specyfika gry. Aby ją oddać, odniosę się do dwóch jej wymiarów, tj. złożoności zasad oraz specyfiki gameplay'u w fazie walki.

Choć ogólny schemat rozgrywki w Cloudsipre jest całkiem prosty, to żeby móc sensownie w tę grę zagrać i nie dochodzić do sytuacji typu "what the hell, przecież to jest bez sensu... to nie może tak wyglądać...", które szczególnie w grze solo na początku mogą być powszechne, trzeba zainwestować sporo czasu. Księga zasad napisana jest typowo dla CTG - dość prosto, ale i specyficznie. Dla osób nie znających sposobu pisania zasad gry przez CTG jedno wyjaśnienie - to nie są standardowe księgi zasad, to raczej dokumentacje techniczne, posługujące się ekstremalnie precyzyjnym językiem. Niestety czytając instrukcję po raz pierwszy nie wiemy, które słowo jest używane w potocznym znaczeniu, a które zgodnie z definicją przyjętą w grze. Z pewnością grający wcześniej np. w TMB będą mieli łatwiej, ponieważ od razu będą czuli, że gdy czytają o ataku, to będą wiedzieli, że trzeba zobaczyć jak definiowany jest atak. Gdy piszą o ruchu, to należy sprawdzić, czy oby nie ma definicji ruchu, a gdy piszą o jednostkach, to warto zweryfikować, czy jednostką jest to, co nam przychodzi na myśl. Na szczęście do Cloudsipre dołączone jest 20-stronnicowe Rules Reference, zawierające w zasadzie wykaz wszystkich pojęć wykorzystywanych w grze. Autorzy piszą, aby nie czytać tego od deski do deski, tylko zaglądać, gdy pojawi się potrzeba. Ja proponuję coś odwrotnego. Przeczytajcie instrukcję (księgę zasad), a następnie właśnie całe Rules Reference. Dzięki temu zrozumiałem, co jest pojęciem w grze, uporządkowałem wiedzę z księgi zasad i zrozumiałem sporo detali, o których istnieniu nie miałem pojęcia. Wreszcie ostatnie wyzwanie związane z zasadami - setki umiejętności jednostek. Tego naprawdę jest morze... Przy czym, żeby było jeszcze "weselej", to ta sama umiejętność niekiedy inaczej działa w wersji PvP, a inaczej w grze przeciwko AI. Oczywiście te odstępstwa są opisane w księdze dedykowanej grze solo (zawiera również scenariusze tego formatu rozgrywki), ale brakuje tam niektórych detali. Klasyczny przykład to sposób działania elfinkaze, na którą to jednostkę natrafiamy już w pierwszym scenariuszu solo. Zanim znalazłem szczegółowy opis w FAQ CTG i informacje na bgg straciłem sporo sił...

Wreszcie sama rozgrywka w fazie walki. To było dla mnie największe zaskoczenie, ponieważ w tym aspekcie - jak dla mnie - Cloudspire to trochę taka gra na opak. Wiele elementów gameplay'u nie działa tu standardowo i niekiedy trzeba przyjąć wręcz odwrotną formułę działania względem innych gier. Podstawowe wyzwanie, to kontrola nad minionami, które wraz z bohaterami współtworzą naszą armię. Jest między jednymi i drugimi zasadnicza różnica. Bohaterem łazimy, gdzie chcemy (tj. gdzie chcemy po terenach, po których nasz bohater może hasać), zaś miniony to stado dzików, które pędzi na rozwałkę. W grze PvP otwieramy bramy i dziki lecą na bramę przeciwnika, w grze solo i coop lecą zazwyczaj na bramę ew. na inny tymczasowy cel ataku, który jest zdefiniowany w scenariuszu. Czy więc nie mamy nad nimi kontroli? To nie do końca tak. Każda minion ma podane parametry punktów życia, siły ataku oraz liczbę punktów ruchu. Zasada ruchu minionem gracza jest następująca - minion musi w turze gracza wykonać ruch, wykorzystując wszystkie dostępne punkty ruchy (o ile to możliwe), tak by kończąc ruch, znajdował się bliżej celu, niż w momencie rozpoczynania. Nie musimy więc ruszyć się o trzy heksy do przodu, jeśli mamy trzy punktu ruchu, możemy o jeden w bok, jeden do przodu i znów jeden w bok, o ile finalnie będziemy bliżej np. bramy fortecy przeciwnika. Z kolei miniony AI lecą dziko do przodu, maksymalizując progres w kierunku naszej bramy. Cała sytuacja mi kojarzy się z wypuszczaniem jakiś narkobydlaków, którzy zapamiętali z całej odprawy słowa "brama" i "zniszczyć". Bramy otworzono, oni poszli w długą. Bohater, który jest ich wodzem w zasadzie nie jest przez nich słuchany, jedyne co dobiega do ich uszu to "wolniej", "szybciej", "w prawo", "bij tego z lewej" etc. Próba sterowania tą ekipą jest jednym z ciekawszych wyzwań w grze. Co ciekawe, ta cała jazda na hura, niekiedy ma nieprzewidziane skutki dla scenariusza solo. Do dziś mnie boli, gdy nie przewidziałem, że dziki rozwalą zbyt szybko wieże przeciwnika, a potem w mgnieniu oka zaczną rozwalać bramę przeciwnika, co sprawiło ... że nie zdążyłem zrealizować ostatniego trzeciego celu jednej z misji... Inny aspekt gry na opak, to samo podejście do walki bohaterem. Większość gier wymaga od nas inicjatywy w ataku, tj. bądźmy pierwsi, szybciej zaatakujmy, to zyskamy przewagę. W Cloudspire czasem warto działać na odwrót. W tej grze ataki i odpowiedzi na nie są deterministyczne, tj. wynikają bezpośrednio ze statystyk jednostek (kostkami rzucamy tylko za wieże). Czyli mamy bohatera/miniona, który ma 2 ataku, to atakując zada on 2 punkty obrażeń (ściągnie dwa żetony życia z przeciwnika), następnie zaatakowany przeciwnik (o ile w tej turze jeszcze nie odpowiadał), odpowie zgodnie ze swoimi statystykami ataku, zadając daną liczbę obrażeń. Jeśli więc mamy np. bohatera o trzech punktach życia, który zadaje 3 obrażenia, a chcemy zmierzyć się z jednostką wroga, która ma 6 punktów życia i zadaje 2 obrażenia, to ... nie możemy zaatakować jej pierwsi (my 3, ona 2 w odpowiedzi, a następnie ona 2 w swojej turze i nas już nie ma). Musimy przyjąć cios (2 obrażenia), odpowiedzieć na niego (zadając 3 obrażenia) i w swojej turze zadać kolejne 3 obrażenia, likwidując jednostkę...To oczywiście tylko wybrany przykład.

Kończąc ten cały bardzo długi opis wrażeń i zasad, przechodzę do moich uczuć wobec gry. Są one mieszane. W pełni doceniam pomysł na grę, rewelacyjną rozmaitość umiejętności, konstrukcję misji, jakość wydania etc. To jest z pewnością bardzo dobra gra. Nie jest to jednak gra dla mnie. Zbyt dużo w niej - jak na moje potrzeby w graniu solo i coop - determinizmu, przeliczalności oraz rozwiązywania zagadki. Żeby było jasne, to nie tak, że każda rozgrywka w dany scenariusz będzie taka sama. Poza tym, że my możemy szukać innego sposobu wygrania, to gra zawiera kilka elementów losowych: (1) przed grą rzucamy kostką - wynik rzutu zmienia początkowe (bazowe) ustawienie planszy, (2) przed każdą falą w grze wyciągamy wydarzenie (rzucamy kostką w solo), co wprowadza kolejne małe modyfikacje na planszy, bądź zmienia możliwości wykonania pewnych ruchów, (3) na planszy są losowo ułożone landmarki, które odkrywamy i nigdy nie wiemy, na co trafimy..., (4) wieże atakując nas rzucają kostami, co może mieć różny skutek. Dla mnie jednak tych zmiennych jest zbyt mało, ponieważ ja chcę być zaskakiwany przez grę, mierząc się czasem z przeciwnikami w zupełnie nierównej, niemalże przegranej na starcie potyczce (typu dociąg potworów przed bitwą w TMB, czy też rzuty kostkami i kombinowanie, co z tego ulepić), a innym razem odnosząc niezasłużony sukces w zbyt łatwym starciu. Grając w Cloudspire miałem wrażenie, że jestem w pracy, próbując wykminić, jak połączyć zbiory danych z różnych arkuszy i następnie za ich pomocą zweryfikować półautomatycznie, czy wartości w kolumnie x nie zawierają błędów albo dlaczego oszacowania parametrów modelu regresji są zupełnie niezgodne z moimi oczekiwaniami...gdzie się rąbnąłem - w oczekiwaniach, w danych, czy może w konstrukcji modelu...). Cloudspire nie dało mi tego, co bardzo lubię w grach nie-euro, czyli konieczności taktycznego reagowania na ciągle zmieniającą się sytuację na planszy i uśmiechu na ustach, gdy uda się zmontować coś faktycznie fajnego. Cloudspire jest grą - w mojej ocenie - optymalizacyjną i dość przeliczalną, co akurat u mnie nie zagrało. Nie ułatwiały mi też gry trudne powroty do niej. Nie grałem dwa tygodnie i czułem, że nie pamiętam już przeciwnej frakcji oraz własnej fortecy... Finalnie, w najbliższych dniach drogi moje i Cloudspire się rozejdą, ale jest to rozstanie z szacunkiem:-)

[Probe9]

Nie no wiadomo, że w solo trzeba wszystkie cele zrealizować zanim pójdzie się dalej, to taka niepisana zasada

Co do oceny to się zgadzam, jest tu stosunkowo mało losowości, ale dla mnie to akurat zaleta. W grze kompetytywnej o tak wysokim progu wejścia bym się frustrował gdyby moje plany były unicestwiane przez zły rzut kostką

[Dhel]

Kurcze, Cloudspire to naprawdę dziwny twór, nie ukrywam, że gdyby nie wykonanie (!) to bym ją sprzedał parę miesięcy temu, a tak było mi po prostu żal pozbawiać się gry, która naprawdę prezentuje się wybornie na stole. Jakoś zagryzałem zęby za każdym razem, gdy akurat po prostu nie miałem dnia, a wyciągnąłem to by odświeżyć sobie zasady i ruszyć kampanię solo - tu zgodzę się z przedmówcą, jeśli zrobimy sobie odpoczynek chwilę od tego tytułu naprawdę ciężko się do niego wraca po dłuższym czasie. Ale ostatecznie powrotów nie żałuję, baaa, właśnie tyle co skończony ostatni scenariusz kampanii w podstawce, ponad 40 godzin gry, gdzie nie powtarzałem specjalnie scenariuszy, które mi nie szły ( a było takich trochę), tylko leciałem przed siebie z myślą, że wrócę w przyszłości raz jeszcze ( co mi teraz chodzi po głowie )

Z mojego punktu widzenia jest to naprawdę kawał świetnej gry, która na pewno nie każdemu podejdzie - warto początkowo mocno pooglądać parę rozgrywek czy to będzie to (Rob's gaming table chyba ma wszystkie scenariusze rozegrane i świetnie wyjaśnia zasady). O dziwo sam nie jestem fanem gier typu MOBA, a tutaj naprawdę się podobało, jedyny minus to te ciężkie powroty do gry, jednak jak już się wejdzie na nowo i załapie rytm to gra płynie.
Granie pod solo jest dopieszczone, scenariusze są bardzo zróżnicowane (ten, gdzie wprowadzenie sugeruje, że złe pozyskanie energii destabilizuje wyspy i rzeczywiście w trakcie scenariusza mapa się rozpada - miodzio!
Chyba się powtarzam, ale mam mocne skojarzenia z komputerowym Warcraftem 3, gdzie multik rządził się swoimi prawami, a kampania solo zmieniała często te zasady gry, tutaj jest podobnie, nie chodzi tylko by zniszczyć wroga, ale jest cel, który trzeba osiągnąć nie koniecznie zawsze brutalną siłą.

2 rzeczy mi się nie podobają - szkoda, że nie ma jakiejś automy, bardzo chciałbym zagrać taką symulację frakcja na frakcję, endless mode to jednak nie to do końca, no ale to takie marudzenie dla marudzenia, grania solo jest od groma.
Jednak druga mnie drażni - w grze tak wydanej, za taką cenę, jednak mogliby dodać łaskawie tą książeczkę w miękkiej oprawie przynajmniej jeśli chodzi o story, gra mnie tak wkręciła, że jestem po prostu ciekawy, dlaczego te niektóre scenariusze wyglądają tak a nie inaczej i mamy za przeciwników dane frakcje.

Książki są oczywiście do kupienia osobno, co ostatecznie pewnie zrobię, bo jednak pomimo trudnego początku z Cloudspire jest to gra, która na pewno zostaje w kolekcji i zamierzam do niej regularnie wracać. Z na razie 2 gier od CTG dla mnie Too Many Bones jest liderem, no ale jest to gra, która idealnie trafiła w moje gusta. Cloudspire w top 10 się znajdzie na pewno. Teraz jestem ciekawy gdzie się uplasuje burncycle.

[skiba]

Książki są oczywiście do kupienia osobno, co ostatecznie pewnie zrobię, bo jednak pomimo trudnego początku z Cloudspire jest to gra, która na pewno zostaje w kolekcji i zamierzam do niej regularnie wracać.

Jakby co to te książki to mniej więcej to, co masz w pudełku z grą w miękkiej oprawie wzbogacone o mniej więcej 2 strony tekstu na każdą misję. Jak np. jedna z pierwszych misji zaczyna się od "Kram idzie walczyć" i jest opisane jak dostaje rozkaz ataku to w książce dodatkowo masz 2 strony tekstu o tym, co robił przed dostaniem rozkazu i jak rozkminiał, że wojny trzeba uniknąć itd. Jest lepiej, ale to też nie jest jakaś długa opowiastka

[Dhel]

Książki są oczywiście do kupienia osobno, co ostatecznie pewnie zrobię, bo jednak pomimo trudnego początku z Cloudspire jest to gra, która na pewno zostaje w kolekcji i zamierzam do niej regularnie wracać.

Jakby co to te książki to mniej więcej to, co masz w pudełku z grą w miękkiej oprawie wzbogacone o mniej więcej 2 strony tekstu na każdą misję. Jak np. jedna z pierwszych misji zaczyna się od "Kram idzie walczyć" i jest opisane jak dostaje rozkaz ataku to w książce dodatkowo masz 2 strony tekstu o tym, co robił przed dostaniem rozkazu i jak rozkminiał, że wojny trzeba uniknąć itd. Jest lepiej, ale to też nie jest jakaś długa opowiastka

Dzięki!

Kurcze, gdyby pierwszy tom był w miękkiej oprawie i kosztował tylko tą dyszkę, to bym się nie zastanawiał, a tak jest to jednak wydatek, z którego mnie chyba skutecznie wyleczyłeś

No ale z kolei drugi tom zawiera dodatkowe scenariusze, hmm, hmmm, normalnie dylematy pierwszego świata

[Ardel12]

Wczoraj przebiłem się przez zasady, co zajęło mi pod 3h z przeglądnięciem parum kwestii na BGG i przeczytania zasad dla PvP oraz SOLO wraz z oboma przykładowymi scenariuszami. Gra jest na tyle unikalna, że zrozumienie i przyswojenie wszystkiego swoje zajmuje, ale muszę oddać, że zasady są klarowne i Reference Sheet robi świetną robotę. Znalazłem tam odp na każde pytanie jakie mi przyszło do głowy.

Dziś grę rozłożyłem i obmacałem wszystkie elementy. Kto ma TMB ten wie czego się spodziewać. Wszystko wygląda cudownie i jest wykonane na naprawdę wysokim poziomie. Sztony pokerowe jak zwykle robią robotę i smucą mnie jedynie plastikowe sztony życia, które po zakupie odpowiedników do TMB wyglądają po prostu słabo. Bardzo spodobał mi się zamykany pojemniczek na oznaczenia ulepszeń naszej fortecy.

Rozegrałem tutorial SOLO(giganci vs drzewa) i bawiłem się całkiem dobrze. Niestety pierwsza fala to częste wertowanie wielu różnych pomocy. Od instrukcji, RS, po pomoce frakcji i różne niezbędne tabelki jak te z priorytetem ataku. Zrozumienie ruchu, umiejętności i kolejności działań zajęło mi wiele czasu. W samej partii zapomniałem całkowicie o tym, że za Spire rzuca się kośćmi podczas ataku. W sumie wiele jest miejsc, gdzie ciężko było mi załapać działanie danego elementu, gdyż zmienia się on w zależności od tego kogo/czego dotyczy. Ruch naszych minionów a AI. Ulepszenia względem bohaterów a Spire. Zasady retaliation różne dla minionów/bohaterów a Spirów i Twierdz. Wszystko jest klarownie wyjaśnione w zasadach, ale zapamiętanie wszystkiego jest kosztowne.

Po przebiciu się przez dwie fale w końcu w 3 byłem w stanie po prostu dobrze się bawić i rozpykać przeciwnika. Gra oferuje na prawdę sporo opcji. Algorytm zarządzający minionami pozwala i tak na wiele opcji, choć czasem mocno nas potrafi ograniczyć. Levelovanie bohaterów bardzo mi się spodobało, podobnie działania wież. Już sama faza wystawiania jednostek jest ciekawą dla mnie łamigłówką. Jakie postacie wystawić. Czy je grupować. Jak je zgrupować. Tutorial był finalnie dla mnie spacerkiem i wytrwanie do końca 3 fali z osiągnięciem wszystkich celów fraszką.

W kolejnym tygodniu zagram kolejną partię SOLO i już jestem umówiony na PvP z kumplem. Nie wiem czy to gra dla mnie. Obecnie jestem po prostu zmęczony przez natłok zasad i dodatkowo ogarnianie AI(a graczem solo to ja nie jestem).

[okienko1234]

Niestety pierwsza fala to częste wertowanie wielu różnych pomocy. Od instrukcji, RS, po pomoce frakcji i różne niezbędne tabelki jak te z priorytetem ataku.

Najtrudniejsze jest pierwsze 50 rozgrywek, potem idzie jakoś większość z nich zapamiętać.

W kolejnym tygodniu zagram kolejną partię SOLO

Życzę powodzenia, mi przejście pierwszej misji brewmenów na 3* z zachowaniem poprawności wszystkich zasad zajęło z 6 podejść.
Z zasad które pewnie będziesz sprawdzał w internecie podczas ten misji to:
- "armored" działa tylko jak jesteś zaatakowany, nie działa na umiejętności np "splash" i na retaliation.
- elfinkaze ma 3 ruchu i atakuje tylko bohatera jeśli znajdzie się w jego zasięgu (najdalej 4 hexy), to kiedy atakuje wybiera gracz więc możesz zblokować jego ruchu minionami przeciwnika.
- jeśli wieżyczka nie ma "air defense" albo "flying" to nie może atakować jednostek latających, ale jeśli zaatakuje miniona obok latającej jednostki to może zadać jej obrażenia za pomocą "splash"

[Ardel12]

- "armored" działa tylko jak jesteś zaatakowany, nie działa na umiejętności np "splash" i na retaliation.

- jeśli wieżyczka nie ma "air defense" albo "flying" to nie może atakować jednostek latających, ale jeśli zaatakuje miniona obok latającej jednostki to może zadać jej obrażenia za pomocą "splash"

Te dwa już ogarnąłem. Pierwszy wyszedł w mojej partii, gdzie jedna z jednostek brawlmanów to ma. W sumie dzięki niej udało się podejść do samej bazy przeciwnika i rozwalić jedną z wieżyczek. Niestety potem już musiałem walnąc w twierdzę i retaliate go dobił.

Do drugiego dodałbym, że nawet nie mając flying czy air defense, to retaliate i tak wchodzi.

A co do:

- elfinkaze ma 3 ruchu i atakuje tylko bohatera jeśli znajdzie się w jego zasięgu (najdalej 4 hexy), to kiedy atakuje wybiera gracz więc możesz zblokować jego ruchu minionami przeciwnika.

To nie wiem jeszcze o czym mowa

No, ale BGG pod ręką mam, zasady i pomoce i staram się do tego spokojnie podchodzić. Dlatego też zajmuje to tyle czasu. No z tymi 50 partiami to mnie przeraziłeś, ale jestem w stanie spokojnie w to uwierzyć. W sumie odpocząłem i jakbym miał czas to już bym pykał

[Dhel]

Ja tą grę baaardzo polecam. Sam początkowo robiłem wiele błędów, czasem też źle rozumiałem cel scenariusza, dlatego polecam Rob’s gaming table w przypadku wątpliwości w niektórych potyczkach.

Dzisiaj rozegrałem drugi raz pierwszy scenariusz frakcji Griege, normalnie robale mnie zauroczyły, kapitalne i do tego bardzo tematyczne zdolności.

Wcześniej wziąłem się za scenariusze coop więc powrót do solo 1:1 wydaje się mi teraz bardzo prosty, No ale to jak ten żołnierz który narzekal na 10 kilowy plecak, dodali drugie 10, po kilometrze odjęli i okazało się że jednak ma lekko.

[okienko1234]

polecam Rob’s gaming table w przypadku wątpliwości w niektórych potyczkach.

Nie wiem jak wyglądają jego najnowsze filmiki odnośnie Cloudspire, ale większość jego początkowych rozgrywek wygrywał tylko dlatego że źle interpretował zasady bądź o nich zapominał, tak więc średni z niego autorytet. Choć wciąż, może lepsze to niż nic, gdy się nie ma pojęcia jak w ogóle zacząć rozgrywkę.

[venomik]

Plusem youtuba jest to, że ludzie zwykle w komentarzach szybko wpisują co i dlaczego było nie tak - więc nawet gameplay z błędami często nie jest tak straszny.
O ile błędy nie wpływają całościowo na rozgrywkę (jak robienie tylko 2 akcji na turę w terraformacji)

[Probe9]

Jeżeli chodzi o zasady to polecam BGG lub nawet bardziej ich kanał na Discordzie - tam odpowiedzi padają jeszcze szybciej. Na YT w kontekście zasad zbyt wielu wartościowych kanałów nie znalazłem, jeżeli chodzi o gameplaye to na bardzo wysokim poziomie wg. mnie jest mortalcompass.

Mi wymaksowanie wszystkich misji w 1 kampanii zajeło spokojnie ponad 10 rozgrywek, ale wszystkie to była genialna zabawa. A to dlatego, że Cloudspire to genialna gra

[Dhel]

polecam Rob’s gaming table w przypadku wątpliwości w niektórych potyczkach.

Nie wiem jak wyglądają jego najnowsze filmiki odnośnie Cloudspire, ale większość jego początkowych rozgrywek wygrywał tylko dlatego że źle interpretował zasady bądź o nich zapominał, tak więc średni z niego autorytet. Choć wciąż, może lepsze to niż nic, gdy się nie ma pojęcia jak w ogóle zacząć rozgrywkę.

W sumie na bezrybiu i rak ryba

Na pewno kanał chip theory jest podstawą na wyjaśnienie podstawowych zasad i działania frakcji , Rob mi leżał by zrozumieć niektóre założenia scenariusza. Na szczęście bgg ma paru aktywnych użytkowników z dużą wiedzą, którzy wspomogą.

No a ja po drugim scenariuszu frakcji Griege, normalnie robale niespodziewanie wychodzą mi na ulubioną frakcje, ich ewolucja jednostek jest bardzo fajną mechaniką.

[Curiosity]

Która frakcja jest Waszą ulubioną? A która wydaje się Wam najlepsza?

[Ardel12]

To jakie dodatki polecacie? W sumie nowe frakcje to podstawa, więc zostają:
- Portal Seekers - więcej kafli terenu i sztonów marketu i landmark dla mnie wygląda na dobry zakup. Podstawka oferuje ich dla mnie trochę mało.
- Ankar's Plunder Softcover Booklet: Bonus Scenarios and Skirmishes - 10$ za kolejne scenariusze do solo, coop i pvp wydaje się rozsądną ceną, choć przy zakupie wszystkich frakcji to solo i coop będzie miał tego multum.
- Hero's Bounty - nowe eventy i relikty. Wydaje się ok, choć eventów w solo i coop się nie ciągnie w ogóle, więc nie wiem czy jest w ogóle potrzebny.

Figurki mnie w ogóle nie interesują. CTG ma stać sztonami, a nie plastikiem. Zastanawiam się jeszcze nad premium sztonami życia. Które dodatki z wymienionych polecacie/odradzacie?

[Dhel]

Która frakcja jest Waszą ulubioną? A która wydaje się Wam najlepsza?

Siła pod pvp się nie wypowiem, nie grałem i nie wiem czy dam radę kogoś znaleźć (jak ktoś z okolic Rzeszowa chętny to dajcie znać :) )

Natomiast solo to po ograniu 5 na ten moment i ogólnego „funu”:

1. Griege - unikatowa frakcja z rozwojem jednostek przez ewolucje, tunele, fajny rozwój fortecy

2. Grovetenders - skill przywołanie, może fajnie namieszać, zwłaszcza w późniejszych falach, podobają mi sie jednostki

3. Heirs - szybka, fajna, wypuszczanie koliberkow by te bomby rzucały daje radochę

4. Narora - bardzo mocne i fajne jednostki, mam skojarzenia z protosami ze starcrafta, i tam i tu nie potrafię zbyt dobrze grać :D

5. Barwmen - Hmm, tak naprawdę to ja tez bardzo ich lubię, mocni we wszystkim, zdolność raze ulepszonych wieżyczek to momentami potęga. Wymagają najmniej kombinowania przez co najłatwiej ich prowadzić, to duży plus.

Ogółem polecam wszystkie :lol:

[Dhel]

To jakie dodatki polecacie? W sumie nowe frakcje to podstawa, więc zostają:
- Portal Seekers - więcej kafli terenu i sztonów marketu i landmark dla mnie wygląda na dobry zakup. Podstawka oferuje ich dla mnie trochę mało.
- Ankar's Plunder Softcover Booklet: Bonus Scenarios and Skirmishes - 10$ za kolejne scenariusze do solo, coop i pvp wydaje się rozsądną ceną, choć przy zakupie wszystkich frakcji to solo i coop będzie miał tego multum.
- Hero's Bounty - nowe eventy i relikty. Wydaje się ok, choć eventów w solo i coop się nie ciągnie w ogóle, więc nie wiem czy jest w ogóle potrzebny.

Figurki mnie w ogóle nie interesują. CTG ma stać sztonami, a nie plastikiem. Zastanawiam się jeszcze nad premium sztonami życia. Które dodatki z wymienionych polecacie/odradzacie?

Jak sam powiedziałeś, frakcje to podstawa, potem jak dużo grasz multi to portal seekers. Ulepszone żetony życia pomimo ceny polecam, zwłaszcza jak lubisz czuć ciężar tych całych stosów przeciwników

Scenariusze pod solo na końcu bym wziął, w podstawce i dodatkach jest tego tyle i mozna tak mieszać z nimi (niektóre scenariusze będę ogrywał innymi frakcjami, ponieważ cele są na tyle uniwersalne że chce zobaczyc jak innym frakcjom pójdzie), że nie jest to konieczne na już.

[bexolini]

Ja się w tej grze zakochałem... Od zbiórki udało mi się rozegrać 12 partii solo (1 scenariusz powtarzałem kilka razy ) oraz 4 partie 1vs1. Myślałem że gra będzie cięższa ale po kilku partiach wszystko klika jak trzeba ale łatwo die czasem pogubić w sekwencji tury szczególnie grając heirs (ich szdolbosc ataku przed ostrzałem Spires). Na chwilę obecną to moja gra roku (tak wiem mamy dopiero maj ) Dlatego Bardzo się cieszę że wziąłem wszystko oprócz figurek w zbiorówce. Co do dodatków to:
- sztony życia są świetne, lepsze niż te do TMB
- frakcje wiadomo...
- portal seekers dodają więcej tego samego więc wpływa to jakoś na regrywalnosc
- po 1 partii już wiedziałem że ta gra u mnie zostaje i udało mi się wyrwać miniatury i muszę powiedzieć że obawiałem się że będą za duże będą mi zasłaniać plansze ale o dziwo naprawdę dużo dają jeżeli chodzi o wizualizacje tego co się dzieje na planszy i jak będę miał okazję to będę chciał dorwac drugi pack z miniaturami na filmikach wyglądały na dużo większe a są na prawdę w sam raz
Co do ulubionej frakcji narazie nie jestem w stanie się wypowiedzieć która jest najlepsza bo grałem osobiście tylko brawnen, heirs, grovetenders i Griegie. Na chwilę obecną najbardziej lubię grać drzewkami bo podobają mi się tematycznie i zdolność summon odpalana w dobrym momencie potrafi sporo namieszać a do tego mozliwosc przemieszczania swoich iglic jest super

[Probe9]

To jakie dodatki polecacie? W sumie nowe frakcje to podstawa, więc zostają:

Brałbym wszystko Serio, nie jestem uzależniony od all-inów, ale tutaj tych rzeczy jest w sumie niewiele, a wszystkie dodają coś ekstra. Portal Seekers dodaje fajnej regrywalności, dodatkowe scenariusze z książeczek zawsze na propsie. Ewentualnie to Hero`s Bount bym odpuścił jeżeli bym musiał

- po 1 partii już wiedziałem że ta gra u mnie zostaje i udało mi się wyrwać miniatury i muszę powiedzieć że obawiałem się że będą za duże będą mi zasłaniać plansze ale o dziwo naprawdę dużo dają jeżeli chodzi o wizualizacje tego co się dzieje na planszy i jak będę miał okazję to będę chciał dorwac drugi pack z miniaturami na filmikach wyglądały na dużo większe a są na prawdę w sam raz

Słyszałem, że te od Horizon Wrath są za duże i wystają poza hex, a te od Uprising są z kolei za małe. Dla mnie figsy raczej niepotrzebne, ale jako psychofan tej gry i wydawnictwa pewnie w końcu wezmę, ale raczej te od podstawki tylko. Źródło informacji o tych figsach - https://www.youtube.com/watch?v=E1PJ-03HFic, tak jak pisałem wcześniej - polecam ten kanał, lepszego na YT o Cloudspire nie znalazłem. A grają jeszcze sporo w CoH, wiec też duży plus

[Curiosity]

Z takich życiowych osiągnięć, to udało mi się upakować wszystkie dodatki (oprócz figurek i dodatkowych scenariuszy) w pudełku od podstawki. I nawet spoko wszystko leży, wieko się w pełni domyka.

[Probe9]

Z takich życiowych osiągnięć, to udało mi się upakować wszystkie dodatki (oprócz figurek i dodatkowych scenariuszy) w pudełku od podstawki. I nawet spoko wszystko leży, wieko się w pełni domyka.

Picture or it didn`t happen. Też się muszę za to zabrać, więc skorzystam

[bexolini]

Mogę potwierdzić wszystko się ładnie mieści w pudełko od podstawki

Może się przydać: https://www.youtube.com/watch?v=ZwGG-GLnbOs

[feniks_ciapek]

Ja też potwierdzam. Próbowałem zrobić to damo z figurkami, ale niestety nie było to rozwiązanie mające jakąkolwiek przyszłość.