Sheriff of Nottingham / Szeryf z Nottingham (Sérgio Halaban, André Zatz)

[kudlacz135]

@Błysk, to trochę nadużycie. Gra jest trochę losowa, ale uważam, że do głupiej jej daleko (w każdym z podanych opcjonalnych wariantów ). Całość jest całkiem policzalna, widać kto ma ile kart na stole, jeżeli chodzi o zwykłe towary to widać to nawet dokładnie, więc wiesz w jaki typ dóbr warto iść, gdzie możesz dostać bonus za bycie 1-2 w ich posiadaniu. Do tego jest spis ile kart danego rodzaju znajduje się w talii, zatem można oszacować czy faktycznie 5 chlebów komuś mogło przyjść na rękę nawet jeśli wziął 1 z kart odrzuconych; prócz tego wiesz ile kart chce przemycić w danej turze każdy gracz i wiesz mniej więcej jak u niego z kontrabandą. Karty, które Ci nie pasują na ręce możesz spokojnie wymienić, co więcej masz tego nawet świadomy wybór. Co nie zmienia faktu, że gwarancji i kompletnej informacji nie masz, więc najwięcej przyjemności czerpie się z gry nad stołem, tj. negocjacji, prób przekupstwa, blefu i wyłudzeń

[Błysk]

Ja akurat lubię gry, które nie polegają tylko i wyłącznie na liczeniu, dla mnie to bardzo dobre info, zwłaszcza że gra trochę przypadkiem znalazła się u mnie w mieszkaniu.

[Grzdyll]

Chyba lepiej uściślę nieco moje odczucia - wcale nie uważam że to "głupia losowa gra" - mi brakuje nieco więcej logicznych przesłanek ale jak już napisali poprzednicy nie to jest solą tej gry. Jeśli ktoś szuka lekkiej gry do przekomarzania się, targów i śmiechu i ma do tego fajną ekipę to może to być wręcz strzał w dziesiątkę. Mnie niestety dość szybko znudziła bo spodziewałem się nieco większej głębii, a wśród imprezowek wolę inne pozycje tym bardziej że ta jest wg mnie nieco droga.

[Błysk]

Chyba lepiej uściślę nieco moje odczucia - wcale nie uważam że to "głupia losowa gra" - mi brakuje nieco więcej logicznych przesłanek ale jak już napisali poprzednicy nie to jest solą tej gry. Jeśli ktoś szuka lekkiej gry do przekomarzania się, targów i śmiechu i ma do tego fajną ekipę to może to być wręcz strzał w dziesiątkę. Mnie niestety dość szybko znudziła bo spodziewałem się nieco większej głębii, a wśród imprezowek wolę inne pozycje tym bardziej że ta jest wg mnie nieco droga.

Sprawdzę, to też się wypowiem. Chociaż za imprezówkami jako gatunkiem nie przepadam. Chyba, że Jungle Speed- jego lubię.

[Zbyl13]

Witam graczy

Mam pytanie kupiłem szeryfa i dostałem do niego 6 dodatkowych kart (dobra królweskie) W instrukcji widzę, że są jeszcze inne karty bo był miecz.
Czy można dokupić gdzieś osobno dodatkowe karty do szeryfa bo ja nigdzie nie mogę znaleść, a karty na pewno są.

Pozdrawiam
Zbyl13

[Marx]

Na początku tytuł był na moim radarze, ale gra nie wyróżniała się na tyle, abym się zdecydował na nią. Szata graficzna również to nie moja bajka (a raczej bajka Disney'a prędzej, czyli cukierkowe ilustracje). Wczoraj miałem jednak sposobność rozegrać pełną partię i przyznam, że był fun. Może nie ma tutaj wyszukanej mechaniki i zachwytów, ale motyw blefu, próba odczytywania zamiarów przeciwnika, a także tworzenie własnej strategii na przemyt, cóż, Szeryf z Nottingham pod tym względem jest bardzo dobry. Końcowa punktacja też jest przemyślana. Zaraz potem grałem w Abyss i tam liczenie punktów to trochę masakra.

[kwiatosz]

Popularna opinia głosi, że do Szeryfa jest wspaniała aplikacja do liczenia punktów.

[Gambit]

Popularna opinia głosi, że do Szeryfa jest wspaniała aplikacja do liczenia punktów.

Zgadza się. Liczy punkty i odmierza czas podczas negocjacji.

[warlock]

W mojej grupie Szeryf "nie siadł". Główny zarzut jest następujący: "ile razy można targować się o to samo?" Na początku jest kupa śmiechu i dobrej zabawy, ale po pewnym czasie kończą się pomysły na "zagadywanie do szeryfa". No i w sytuacji, gdy gracze wszystkie karty biorą w ciemno, Szeryf praktycznie wcale nie ma "twardych" informacji, na których może bazować. Analiza straganów to troszkę za mało.

Szeryf jest świetny do zagrania raz na jakiś czas, szczególnie z różnymi ludźmi . Ale mój egzemplarz pewnie pójdzie pod młotek.

[rattkin]

Miałem podobne odczucia. Gra jest reklamowana tym "przekomarzaniem się" z szeryfem, ale to jest scenka rodzajowa, którą się odgrywa raz, a potem prawdziwa gra wychodzi spod spodu, a tej jest ... niewiele. Zauważyłem też, że niektóre osoby czują istotny dyskomfort/niechęć, gdy są niejako "zmuszone" do hmm... nazwę to "niemerytorycznego targowania się" (czyt. przekrzykiwania), bo jest to główny mechanizm gry. Podobny efekt jest w Article 27.

[Gizmoo]

Ta gra jest bardzo zależna od towarzystwa. Wystarczy jedna osoba, która nie kupuje konwencji i siada cały klimat.

No i podstawa - jak się gra ciągle w tym samym składzie, to strasznie szybko się nudzi, bo sama mechanika jest zbyt banalna, a czynności zbyt powtarzalne, więc jedyne co może nas zaskoczyć, to ludzkie reakcje.

[bukimi]

Z opinii w Google Play wyczytuję, że aplikacja myli się przy liczeniu punktów, szczególnie w przypadku bonusów za króla/królową danego towaru oraz przy liczeniu kontrabandy.
Ktoś porównywał wyniki liczone ręcznie z liczonymi w aplikacji, czy po instalacji wierzyliście po prostu w pokazany wynik?

[ChlastBatem]

Z opinii w Google Play wyczytuję, że aplikacja myli się przy liczeniu punktów, szczególnie w przypadku bonusów za króla/królową danego towaru oraz przy liczeniu kontrabandy.
Ktoś porównywał wyniki liczone ręcznie z liczonymi w aplikacji, czy po instalacji wierzyliście po prostu w pokazany wynik?

haha no nie. Ja wierzyłem ślepo aplikacji. W końcu komputer liczy bezbłędnie. Ale jeśli faktycznie algorytm jest zły to muszę skreślić/unieważnić wszystkie rozgrywki :< Ktoś to może potwierdzić?

[bukimi]

W tym tygodniu może rozegram pierwszą partyjkę w Szeryfa i jak się uda postaram się sprawdzić liczenie punktów w aplikacji.

[Ardel12]

Udało mi się zagrać jedną partię w 4 osobowym składzie na gratislavi i raczej odczucia mam średnie.
Po pierwsze gry w grze jest bardzo mało. Całość to metagame z szeryfem. W mojej ekipie nie zabrakło klimatu, każdy wczuwał się w role kupca jak i szeryfa, ale po 8 rundach już byliśmy zmęczeni. Ja akurat nie wiem czemu, ale miałem pecha i zawsze byłem sprawdzany. Bez różnicy czy próbowałem zapłacić obecnemu szeryfowi, czy zrzucać podejrzenie na innych, czy też grać niewiniątko.

Drugą bolączką jest liczenie pkt na koniec. Jest ich tona a nigdzie nie ma czegokolwiek by ułatwić to zadanie.

Ogólnie mogę powiedzieć, że całkowicie zgadzam się z recenzją Wookiego, który wypunktował te same wady, które sam odkryłem. Gra mocno średnia.

[rattkin]

Po jednej grze widać też, że woreczki są ładnym fluffem, który zwiększa upierdliwość i wchodzi grze w drogę. Równie dobrze można kłaść karty zakryte przed sobą - przyspieszy to istotnie grę. Komponenty próbują robić klimat, ale no właśnie - to gra ma robić klimat, a nie woreczki.

[WRS]

W pierwowzorze były przecudnej urody metalowe puszki...
Sakiewki są ładne, ale to nie to samo

[zakwas]

Udało mi się zagrać jedną partię w 4 osobowym składzie na gratislavi i raczej odczucia mam średnie.
Po pierwsze gry w grze jest bardzo mało. Całość to metagame z szeryfem. W mojej ekipie nie zabrakło klimatu, każdy wczuwał się w role kupca jak i szeryfa, ale po 8 rundach już byliśmy zmęczeni. Ja akurat nie wiem czemu, ale miałem pecha i zawsze byłem sprawdzany. Bez różnicy czy próbowałem zapłacić obecnemu szeryfowi, czy zrzucać podejrzenie na innych, czy też grać niewiniątko.

To w ogóle jest gra, która IMO nie może być grana za często przez swoją wtórność właśnie. Zabawa jest przednia jak nie gramy za często - ostatnio odświeżyliśmy sobie ten tytuł i siadło genialnie, ale wiem, że z miesiąc przerwy trzeba zrobić przed następną partią w tym samym towarzystwie.

Co do sprawdzania - nie trzeba było w takim razie pakować legalnych dóbr i zbijać kasę na rekompensatach za niesłuszne sprawdzanie?

Po jednej grze widać też, że woreczki są ładnym fluffem, który zwiększa upierdliwość i wchodzi grze w drogę. Równie dobrze można kłaść karty zakryte przed sobą - przyspieszy to istotnie grę. Komponenty próbują robić klimat, ale no właśnie - to gra ma robić klimat, a nie woreczki.

To ludzie mają robić klimat w tego typu grach.

[Gambit]

Po jednej grze widać też, że woreczki są ładnym fluffem, który zwiększa upierdliwość i wchodzi grze w drogę. Równie dobrze można kłaść karty zakryte przed sobą - przyspieszy to istotnie grę. Komponenty próbują robić klimat, ale no właśnie - to gra ma robić klimat, a nie woreczki.

Woreczki nie próbują robić klimatu. Woreczki robią klimat (dodatkowo do tego klimatu, który robią gracze). Pstryknięcie zatrzasku w połowie negocjacji jest jednym z bardziej przerażających dźwięków, jakie słyszysz w grze planszowej Tylko, żeby to poczuć, trzeba mieć odpowiednie podejście do tej gry

W pierwowzorze były przecudnej urody metalowe puszki...
Sakiewki są ładne, ale to nie to samo

Ciekawe rozwiązanie. Nie widziałem pierwowzoru, ale chętnie bym zobaczył.

[bukimi]

Jeszcze lepsze by były skrzyneczki jakieś, co by lepiej symbolizowały transport towarów.
Zastanawiam się jak wyglądałaby gra jakby zastąpić karty kosteczkami w różnych kolorach i faktycznie bawić się jakąś skrzyneczką. Rodzajów towaru nie ma aż tak dużo - są gry, gdzie jest więcej zasobów do rozróżnienia.

[Gambit]

Jeszcze lepsze by były skrzyneczki jakieś, co by lepiej symbolizowały transport towarów.
Zastanawiam się jak wyglądałaby gra jakby zastąpić karty kosteczkami w różnych kolorach i faktycznie bawić się jakąś skrzyneczką. Rodzajów towaru nie ma aż tak dużo - są gry, gdzie jest więcej zasobów do rozróżnienia.

Kosteczki zamiast kart nie sprawdziłyby się moim zdaniem. Na karcie masz od razu info ile płacisz za kartę w razie odkrycia. Na karcie możesz dać opis specjalnej zdolności. Na kosteczce tego nie zrobisz.

[bukimi]

Racja. Karty zwykłych towarów to w sumie drobiazg, bo po kilku rozgrywkach na pewno się pamięta ile za co, ale kontrabanda jest bardziej zróżnicowana. Wówczas nie obyłoby się bez kart pomocy, czyli ostatecznie dodajemy klimat za cenę utrudnienia rozgrywki / zmniejszenia przejrzystości.
Ktoś musiałby się mocno wysilić i zrobić np na drukarce 3D figurki towarów z małymi cyferkami (na awersie i rewersie). Popłynąłem z marzeniami

[rattkin]

Po jednej grze widać też, że woreczki są ładnym fluffem, który zwiększa upierdliwość i wchodzi grze w drogę. Równie dobrze można kłaść karty zakryte przed sobą - przyspieszy to istotnie grę. Komponenty próbują robić klimat, ale no właśnie - to gra ma robić klimat, a nie woreczki.

Woreczki nie próbują robić klimatu. Woreczki robią klimat (dodatkowo do tego klimatu, który robią gracze). Pstryknięcie zatrzasku w połowie negocjacji jest jednym z bardziej przerażających dźwięków, jakie słyszysz w grze planszowej Tylko, żeby to poczuć, trzeba mieć odpowiednie podejście do tej gry

No tak, pamiętam, że mówiłeś o tym w swojej recenzji. Dla mnie zbyt mało tutaj jest gry, żeby aż tak daleko się wczuwać. Gry tego rodzaju mają taki minus, że da się je "rozpracować" - tj. po obydwu stronach, tak sobie wyliczyć swoje zagranie, by summa summarum statystycznie istotnie zwiększać szanse wyjścia na plus (dlatego w blackjacku tak tępią card counting). Od tego niestety już jest blisko do chłodnego szacunku i te towarzyskie gry w rodzaju "Sprawdzę Cię! Albo nie! Albo tak! Kto da więcej? Wpisujcie miasta!" znikają, bo sprawdzenie jest elementem kalkukacji, a nie emocjonalną decyzją, bo ktoś tam się zarumienił. Więc, tak, to dużo zależy od podejścia i od ludzi, którzy do gry siadają. Jeśli traktujemy to jako losową zabawę, kto więcej napcha kontrabandy do wora i będzie robił lepszy pokerface, losowo unikając kontroli Szeryfa, to pewnie jest fajnie. Ale nawet wtedy a) woreczki wydają mi się nużącym elementem, b) obsługa woreczka zwiększa szansę na przypadkowe "mignięcie" kartami w stronę innych graczy lub nawet szeryfa (widziałem niestety takie przypadki). Niemniej jednak, żeby nie było, to raczej niewielki zarzut.

[bukimi]

Na szczęście woreczki nie są niezbędne, więc jeśli ktoś czuje, że tylko spowalniają rozgrywkę i mu się dawno znudziły może spokojnie grać bez nich. Nie widzę tu większego problemu. Przecież większość gier ma m.in. karty pomocy gracza, które przydają się najczęściej tylko podczas pierwszych rozgrywek, a potem lądują w pudle, bo każdy zna przebieg tury.
Nie ma się co oszukiwać, ja traktuję "Szeryfa" jako grę pół-imprezową, coś pomiędzy Tajniakami, a zwykłym euro-sucharem.

[espresso]

Ja byłam bardzo zaskoczona, jak dobrze Szeryf przyjął się w mojej rodzinie. Wśród znajomych też, ale to rozgrywki z rodzicami lub teściami dostarczyły najwięcej emocji.
Nie do końca rozumiem ten zarzut, że decyzja o sprawdzaniu to element kalkulacji. Grając w 4 osoby przewijamy ok 2/3 talii, więc coś tam można sobie szacować na podstawie zrzuconych kart, ale pewności nie ma nigdy. Ostatnio trafiła mi się partia, gdzie 80% kart było dobieranych w ciemno - wtedy kalkulacje można wyrzucić do kosza i pozostaje właśnie obserwacja zachowania. To nie jest gra pół-imprezowa - ona jest w 100% imprezowa! Trzeba zdać się na przeczucie i "płynąć z prądem", wtedy sprawdza się idealnie.
Woreczki są super, bo ściśle wyznaczają początek i koniec negocjacji.