Filozofia kupowania gier

[Gromb]

Godziny, wyznaczniki...
Czy nikt poza mną nie stosuje kryterium popatrzenia na półkę z grami i pomyślenia sobie "ciesze się, że kupiłem sobie tę grę, tę też i tamtą, a ciebie to sprzedam"?

Najważniejsze, żeby między słowami "tę też i tamtą", a "ciebie to sprzedam" nie przenieść wzroku na żonę.

Czy te filozoficzne przemyślenia nie zmierzają w podejrzanym kierunku?

Wysłane z mojego GT-S7580 przy użyciu Tapatalka

[Rocy7]

Godziny, wyznaczniki...
Czy nikt poza mną nie stosuje kryterium popatrzenia na półkę z grami i pomyślenia sobie "ciesze się, że kupiłem sobie tę grę, tę też i tamtą, a ciebie to sprzedam"?

W teorii to działa, ale u mnie radość często zaburza myśl "fajna ta gra szkoda, że nie mam w nią z kim grać".

[NTomasz]

Godziny, wyznaczniki...
Czy nikt poza mną nie stosuje kryterium popatrzenia na półkę z grami i pomyślenia sobie "ciesze się, że kupiłem sobie tę grę, tę też i tamtą, a ciebie to sprzedam"?

Najważniejsze, żeby między słowami "tę też i tamtą", a "ciebie to sprzedam" nie przenieść wzroku na żonę.

Czy te filozoficzne przemyślenia nie zmierzają w podejrzanym kierunku?

Wysłane z mojego GT-S7580 przy użyciu Tapatalka

Podobno wszystko jest kwestią ceny...

[Edmund Czarna Szyja]

Dziwna jest ta radość z posiadania. Jeśli nie gram w jakąś grę to przeważnie o niej nie myślę. Jakąkolwiek radość sprawiałaby mi dana gra to nie odczułbym jej straty, bo nie umiałbym poczuć braku radości z gry w którą nie gram w danym momencie. Mogę sobie ten brak wyobrazić, ale nie da rady się nim na serio przejąć.

[detrytusek]

Najważniejsze, żeby między słowami "tę też i tamtą", a "ciebie to sprzedam" nie przenieść wzroku na żonę.

Ja też jestem daleki od przeliczania wszystkiego. Przy kupnie też nei przeliczałem wszystkiego na %, która będzie fajniejsza. Wydawała się fajna to kupiłem. Tak samo jest z używaniem, rozstawaniem. Wydaje się, że "to już nie to" (wiem wiem żona!) to sprzedaje.

[_Grzechu_]

Ja zazwyczaj kieruję się prostym OCP.

(Obsesyjna Chęć Posiadania)

[Szaweł]

Lepiej przeliczyć to na godziny życia. Zarabiam 12zł na godzinę czyli muszę poświęcić 20 godzin życia na grę za 240zł. I tu powstaje pytanie czy będę w nią grał? Jeżeli nie, to jest to zmarnowane 20 godzin życia, bo można je było przeznaczyć na coś co da więcej satysfakcji.

Dla mnie jeżeli na samo granie w taką grę poświęcę 20+ godzin i gra jest "fun" to czas poświęcony na jej zdobycie nie był stracony nawet, jeżeli kiedyś ją sprzedam w niższej cenie.

Licząc od zarobków brutto, to mógłbym kupić kilka takich planszówek dziennie, a po podatkach i innych niemiłych zobowiązaniach wychodzi, że "computer says NO" Jakby skalkulować, że gry to dobro luksusowe, czyli takie, po które sięgamy po opłaceniu "prądu i chleba" to wyjdzie, że w przypadku, który podałeś nie potrzeba na taką grę 20 a 200 godzin i robi się dobro turboluksusowe i kompletnie nieopłacalne w swym przeliczniku satysfakcji

zmień pracę, weź kredyt

It's as simple as that

[Rocy7]

Dziwna jest ta radość z posiadania. Jeśli nie gram w jakąś grę to przeważnie o niej nie myślę. Jakąkolwiek radość sprawiałaby mi dana gra to nie odczułbym jej straty, bo nie umiałbym poczuć braku radości z gry w którą nie gram w danym momencie. Mogę sobie ten brak wyobrazić, ale nie da rady się nim na serio przejąć.

Grając w Cyklady często sobie myśle, szkoda, że to nie Runewars tam mam więcej opcji i rozgrywka jest ciekawsza

Ostatnio nawet grając w Monopoly bardzo żałowałem, że to nie jakakolwiek inna gra z mojej kolekcji.

[Edmund Czarna Szyja]

Jasno więc widać, że właściwym jest jednak skupienie się na czynie bieżącym, bo inaczej można skończyć bankrutem w więzieniu, panie dziejku.

[tomb]

Ktoś tu chciał sobie wytrzeć portfel terminem filozofia. A wychodzi, że kupowanie to bardziej czynność fizjologiczna.

[Szaweł]

Ktoś tu chciał sobie wytrzeć portfel terminem filozofia. A wychodzi, że kupowanie to bardziej czynność fizjologiczna.

Jakże prawdziwe niestety Ale chyba spora część uzależnień zaczyna się od filozofii a kończy na fizjologii?

[sirwei]

Filozofia jest prosta: "Do or do not. There is no try" Czyli po ludzki "Kupuj albo znajdź sobie inne hobby"

[RE.Lee]

Ja staram się odpowiedzieć na kilka pytań przed zakupem gry do kolekcji:
1. Czy jest ładna? Brzydkich gier nie kupuję z zasady, za to estetyka może mnie przekonać do nieciekawej tematycznie/mechanicznie gry.
2. Czy tematyka jest interesująca? Nie przepadam za abstrakcyjnymi tytułami. Długo szukałem czegoś o I Wojnie Światowej (i znalazłem genialne The Grizzled), teraz na tapecie jest Wojna Secesyjna (może Battle Cry?)
3. Czy będę miał z kim grać? Główną partnerką do gier jest żona, więc jej zdanie jest istotne.
4. Czy mam już coś podobnego? Mam Rune Wars jako reprezentanta epickiej strategii i póki go nie sprzedam to raczej nie będę kupował kolejnej (choć Forbidden Stars kusi...).

Nie przeliczam kosztoefektywności wydawanych na gry złotówek

[ptf]

Może trochę odkopuję, ale też podzielę się własnymi doświadczeniami:

Moim pierwszym tytułem był GoT zakupiony w 2011, zresztą do dziś jedna z moich dwóch ulubionych gier (obok Forbidden Stars), niedługo później dostałem Zimną Wojnę w prezencie. Trudność w zorganizowaniu partii obu gier (gracze, czas rozgrywki albo jedno i drugie) spowodowały, że zakupy robiłem sporadycznie i po długim rozpoznaniu. Po jakimś czasie wyklarowały się pewne zasady, którymi kieruję się przy zakupie planszówki:

1. Gra nie może być przekombinowana, im bardziej eleganckie i proste zasady tym lepiej. Im mniej przypadków szczególnych, tym lepiej. Muszę pamiętać, jak w nią grać i jeszcze nauczyć innych. Tym samym z żalem odpuściłem "Wojnę o Pierścień".
2. Gra nie może być za długa - 5h to maksimum, a najlepiej około 3h. Twilight Empire i Dyplomacja odpadły, czas liceum i studiów dawno minął
3. Gra nie może być oczywistym substytutem innej gry, którą już posiadam. Nie kupię "Labiryntu" albo "1989" jeżeli posiadam "Zimną Wojnę".
4. Gra powinna się sensownie skalować. Tym sposobem "Rex" i "Dune" odpadły - z opinii wynika, że działają sensownie tylko na 6 osób.
5. Gra powinna mieć albo niską losowość, albo nie mieć jej wcale. Muszę czuć, że o wyniku decydują przede wszystkim decyzje graczy.
6. Muszę mieć w dany tytuł z kim grać, a ponieważ współgracze są w moim wieku to b. ważne są pkty 1 i 2. Tym bardziej będą dotyczyć mojego syna.
7. Gra musi być regrywalna i zbalansowana, co oznacza sprawdzenie w boju czyli obecność na rynku przez co najmniej kilka miesięcy. Nie napalam się na nowości a tym bardziej kickstartera. Tym samym odpadło np. "Star Wars: Rebellion".
8. Gra powinna być estetycznie wykonana. Jestem wychowany na komiksach Loisela, Bilala, Rosińskiego i innych - festyniarska oprawa graficzna powoduje u mnie odruch wymiotny.
9. Jeżeli jest rozsądna aplikacja na tablet, wolę kupić wersję elektroniczną (i w takiej mam NHex)
10. Eurosucharowe workerplacementy odpadają (grałem w Stone Age i Lords of Waterdeep i nie chcę tego powtarzać), tak samo jak fillerokarcianki (grałem w Bang, Fasolki, Love Letter i Avalon - dziękuję, postoję).
11. Gra nie może wymagać miliona dodatków, żeby sensownie działać. Odpadają CCG i LCG.
12. Gra może być dość droga, jeżeli jest świetna (Forbidden Stars!)

Tym sposobem przez półkę przewinęło się tylko kilka tytułów. Antike Duellum i Magnaci - gry całkiem niezłe, ale nie świetne - powędrowały w świat. Bdb Zimna Wojna czeka na półce na lepsze czasy, tak samo otrzymana w prezencie "Kolejka", w którą jeszcze nie zagrałem. W użyciu są Forbidden Stars (na 2 i 3 graczy), GoT (na 4+) oraz NHex i Memoir'44 (obie z synem, obie bez dodatków). Mam kolegę, który od lat zagrywa się w tylko jeden tytuł - Wysokie Napięcie - i to jest następna gra, której chcę spróbować, i być może się nawet na nią skuszę.

Dlatego dla mnie niesamowicie wyglądają kolekcje po 50, 100 i więcej tytułów, szczególnie "cięższych". Moim zdaniem przy takiej liczbie gier nie sposób rozegrać tylu partii, żeby wszystkie dobrze poznać, ograć, wypracować strategie. Najczęściej zajmują miejsce na półce i co najwyżej cieszą oko ładną okładką. Ale każdy ma swoje podejście

[warlock]

3. Gra nie może być oczywistym substytutem innej gry, którą już posiadam. Nie kupię "Labiryntu" albo "1989" jeżeli posiadam "Zimną Wojnę".

To jest dobre podejście, przy czym czasem warto się wyłamać i kupić taki substytut - może się okazać, że jest lepszy od "oryginału" W takich sytuacjach nie wolno bać się pozbywać gier.

Ostatnio kupując nową grę sprzedaję jakąś starą - staram się trzymać w miarę stałą liczbę gier i możliwie jak najczęściej móc do nich wracać. Jeśli jakąś grę w kolekcji po jednej partii oceniam na 6 lub mniej, daję jej jeszcze szansę i rozgrywam dwie partie, tak dla pewności. W przeciwnym wypadku leci pod młotek (wyjątkiem jest Cytadela, do której mam straszny sentyment i typowe, proste imprezówki )

[Pixa]

Mam w kolekcji okolo 25 tytulow i tez juz doszedlem do etapu, ze jesli chce cos kupic, to powinienem sie czegos pozbyc. Ewentualnie dwie kupione, jedna sprzedana Nowe gry - gram 3-4 razy i jesli mi nie podpasuje trafia pod mlotek bez zalu

[ptf]

3. Gra nie może być oczywistym substytutem innej gry, którą już posiadam. Nie kupię "Labiryntu" albo "1989" jeżeli posiadam "Zimną Wojnę".

To jest dobre podejście, przy czym czasem warto się wyłamać i kupić taki substytut - może się okazać, że jest lepszy od "oryginału" W takich sytuacjach nie wolno bać się pozbywać gier.

Jeżeli mamy sprawdzonego klasyka (tutaj Twilight Struggle), to nawet niewielka zmiana in plus może nie być warta inwestycji czasowej w poznawanie różnic w regułach, specyficznego sposobu działania kart itd. plus oczywiście kosztu wyedukowania współgraczy. Zanim w taką nowość będzie można płynnie rozegrać partię znowu mija trochę czasu, a to hobby to ma być zabawa a nie katowanie się co chwilę przeszukiwaniem instrukcji i różnych FAQ.

[Ryu]

Cóż... Moja filozofia jest bardzo prosta: gra mi się podoba --> kupuję (o ile starcza mi na podstawowe potrzeby,rzeczy jak jedzenie, rachunki, ubranie). Koniec filozofii

[detrytusek]

Cóż... Moja filozofia jest bardzo prosta: gra mi się podoba --> kupuję (o ile starcza mi na podstawowe potrzeby,rzeczy jak jedzenie, rachunki, ubranie). Koniec filozofii

Jedzenie, rachunki, ubranie??
Amator!

Ja do tego dodaję, że każda kolejna gra na półce poprawia właściwości izolacyjne ściany, więc kupuję, żeby oszczędzać

rozważasz też izolowanie sufitu ?:)

[espresso]

Cóż... Moja filozofia jest bardzo prosta: gra mi się podoba --> kupuję (o ile starcza mi na podstawowe potrzeby,rzeczy jak jedzenie, rachunki, ubranie). Koniec filozofii

To tak jak ja Ostatnio skończyło mi się miejsce na regale, więc przez chwilę się ograniczałam, ale odkryłam, że można (1) "pożyczyć" kilka pudeł rodzicom (przecież u nich też gram, a bez sensu ciągle je wozić) oraz (2) między regałem a sufitem jest jeszcze dobre pół metra niezagospodarowanego miejsca

[Ryu]

Czyli nie jestem sam widzę

Co do miejsca - też miałem ten problem więc zmieniłem miejsce ich składowania. A że miejsca na półkach już też nie ma więc układam na regale bo nie sięga on sufitu. Na kilkanaście/kilkadziesiąt gier starczy. Dalej w przyszłość nie sięgam

[Wincenty Jan]

Cóż... Moja filozofia jest bardzo prosta: gra mi się podoba --> kupuję (o ile starcza mi na podstawowe potrzeby,rzeczy jak jedzenie, rachunki, ubranie). Koniec filozofii

To tak jak ja Ostatnio skończyło mi się miejsce na regale, więc przez chwilę się ograniczałam, ale odkryłam, że można (1) "pożyczyć" kilka pudeł rodzicom (przecież u nich też gram, a bez sensu ciągle je wozić) oraz (2) między regałem a sufitem jest jeszcze dobre pół metra niezagospodarowanego miejsca

espresso czy takich kobiet jak ty jest wiecej w Polsce czy jestes jedyna?
Szukam żony , która kocha tak jak ja gry planszowe. Może założyć taki wątek, planszówkowe ogłoszenia matrymonialne?

[detrytusek]

Mam tak samo. Też upycham na meblach. Właśnie rozważam czy się druga warstwa nie zmieści

espresso czy takich kobiet jak ty jest wiecej w Polsce czy jestes jedyna?
Szukam żony , która kocha tak jak ja gry planszowe. Może założyć taki wątek, planszówkowe ogłoszenia matrymonialne?

Koniecznie w ogłoszeniu napisz jakie gry ma kochać
Kojarzenie przez portale randkowe po ludzi po wspólnych zainteresowaniach to przeżytek. Może ktoś opracuje jakiś system kojarzenia ludzi po ulubionych tytułach...?

[kwiatosz]

Mi się przestały mieścić w pokoju planszówkowym to wyjechałem do innego kraju i teraz tu zapycham sypialnię. Jak się skończy miejsce to będę myślał dalej

[espresso]

espresso czy takich kobiet jak ty jest wiecej w Polsce czy jestes jedyna?
Szukam żony , która kocha tak jak ja gry planszowe. Może założyć taki wątek, planszówkowe ogłoszenia matrymonialne?

Zakupoholiczek? Całkiem sporo Growych zakupoholiczek pewnie trochę mniej, ale jak dobrze poszukać, to trochę się znajdzie. Ja akurat męża nie planuję zmieniać, ale taki wątek może być wcale niegłupim pomysłem