Horror w Arkham: Gra karciana / Arkham Horror: The Card Game LCG (N. French, M. Newman)

[Nilis]

Ja w zeszłym roku w październiku dokładnie za 440 kupiłem komplet Innsmouth

https://allegrolokalnie.pl/oferta/horro ... a-insmouth

I była to dla mnie zwyczajna cena. Więcej bym nie dał.

[kubaf7]

Ja w zeszłym roku w październiku dokładnie za 440 kupiłem komplet Innsmouth

https://allegrolokalnie.pl/oferta/horro ... a-insmouth

I była to dla mnie zwyczajna cena. Więcej bym nie dał.

1. Mamy luty nie październik.
2. Kupiłeś go w dobrej cenie.
3. W tym tygodniu widziałem 2 ogłoszenia na Zmowe nad Innsmouth za ~450 które zeszły w mniej niż 24h-48h(raczej bliżej dolnej niż górnej granicy) co świadczy o tym, że to zdecydowanie cena atrakcyjna dla rynku.

Ja kupiłem w lutym rok temu pełen zestaw Edge of the Earth za 300 złotych i nie rozpowiadam, wszem i wobec, że obecna cena powyżej 450 zł to zła cena i więcej bym nie dał.

Może i bym nie dał, ale jak ktoś chce mieć ten zestaw, to raczej będzię mieć ciężko o lepszą ofertę, przez dłuższy czas.

[Mrukar]

Galakta udostępniła pdf z księgą kampanii do Szkarłatnych kluczy, gdyby kogoś to interesowało.

[Ayaram]

W mojej rotacji przyszedł czas na noc fanatyka, jako, że jest krótsza (co prawda zawsze ją łatam scenariuszami pobocznymi, ale dalej to tylko 5 scenariuszy) i łatwiejsza to najczęściej wykorzystuje je do testowanie tych rzeczy dziwniejszych bardziej "memowych" itp., a w zapomnianej erze akurat takim panem jest Calvin. Ciężko mi w tym momencie co prawda ocenić jego prawdziwą siłę.

Pod kątem siły pierwsze wrażenia raczej negatywne. Z tego co rozumiem maksymalnie podbijamy cechy do 5 co daje łączną wartość 20 vs. standardowe 12, co wydaje się wartość fantastyczną, z drugiej strony z żadną cechą nie przekroczymy 5-tki czyli wartości, którą niektóre postacie potrafią mieć na start. Więc Kelvin jak się wykoksi jest uniwersalny, żadne testy (prawie) mu nie straszne, ale za to predatorem w żadnej dziedzinie nie zostanie. Chociaż dopiero po kampanii dopiero skumałem, że istnieje coś takiego jak człowiek w czerwonych rękawiczkach, a i czerwoni mają jakieś synergię z przymierzeńcami, więc może to jest core wokoło którego wszyscy badują Kalvina? Ja na 1wszą kampanie poszedłem tak jak na pierwszy rzut mojego oka powinno się budować - rzeczy sprzyjające otrzymywaniu obrażeń/przerażenia + duża liczba taniego soaku żeby potem jeszcze wystał. Sporo kart musi jednak na to poświęcić, żeby dobić do tych 5tek. Więc nie wydaje mi się póki co za dobry, ale jego zdolność to z gatunku "jedna nowa karta w nowym dodatku i jest broken" więc kto wie co na niego czeka w prawie już 6 cyklach które przede mną?

Pod kątem funu z gry natomiast pierwsza klasa. Po prostu cała ta mechanika "chce obrażenia, chce obrażenia, oj oj zaraz umrę już nie chcę obrażeń" to takie puzzle do rozwiązania które są i fajne do rozwiązywania i unikalne względem innych postaci. W dodatku dzięki traumą punkt startowy w każdej grze jest trochę inny. Zastanawia mnie tylko jego osłabienie - noc fanatyka jest wiadomo krótkie, więc nie ma problemu. Ale w dłuższej kampanii? Maksymalnie możemy przyjąć 10 traum, mamy 8 scenariuszy, a dobranie w każdej grze osłabienia nie jest czymś nie wiadomo jak niezwykłym. Z 2 traumy pewnie wlecą tak czy siak w standardowej kampanii z efektów pomiędzy scenariuszami więc już mamy 10. Czyli co? jakbyśmy się chcieli bawić Kalvinem w scenariusze poboczne to mamy dużą szansę zaliczyć sobie auto-losa całej kampanii?

Z nowych testowanych rzeczy u niego:
Dodanie otuchy - bardzo fajny mechanizm zamieniania negatywnego efektu w pozytywny i silna i podoba mi się jej ogólnie mechanika.
Żyj i ucz się - kolejna karcioszka po łut szczęścia która pozwala bardziej ryzykować przy testach (przynajmniej niektórych), dające poczucie że worek chaosu może się walić
Generalnie te wszystkie żonglerki porażkami jak i zabawa discardem - ocalali mają duży potencjał wyjść na prowadzenie jeśli chodzi o moją ulubioną frakcję.

Z nowych rzeczy testowanych u Zoey z którym Calvin był w parze:
Nóż myśliwski - ogólnie wygląda na całkiem porządną kartą, ale nie tutaj. Zoey ma tylko 6 poczytalności, więc za bardzo szaleć z tankowaniem potworów nie może. Bez jakiegoś decku z dużą ilościu soaku, czy z partnerem nastawionym supporterem nie za bardzo, ale potencjał jest.
Inspirująca obecność - tu również nietrafione. Wydawało mi się już ok z samym psem strażniczym z uwagi na jego pasywkę pieska, ale za często miałem sytuacje gdzie pieski są na dole decku, a inspirująca obecność na startowej.
Stara głownia - 5 kosztu, 5 expa - z bazową zdolność droższa i ciut lepsza maczeta. Z uwagi na "final attack " wydaje się spoko w 1 sztuce - zwiększamy szansę na dobranie broni we wczesnym etapie gry, na scenariusze z bossami robi robotę - ale jest za drogie by pchać je w 2 sztukach, tylko po to by zwiększyć szansę na jego dobór.

[Trolliszcze]

Ja na 1wszą kampanie poszedłem tak jak na pierwszy rzut mojego oka powinno się budować - rzeczy sprzyjające otrzymywaniu obrażeń/przerażenia + duża liczba taniego soaku żeby potem jeszcze wystał. Sporo kart musi jednak na to poświęcić, żeby dobić do tych 5tek. Więc nie wydaje mi się póki co za dobry, ale jego zdolność to z gatunku "jedna nowa karta w nowym dodatku i jest broken" więc kto wie co na niego czeka w prawie już 6 cyklach które przede mną?

Generalnie intuicję masz dobrą, ale jest jeszcze kilka innych kart, które mają świetną synergię z Calvinem.

Budowę talii zaczynasz od In The Thick of It i już masz na starcie trochę doświadczenia, no i nie zaczynasz pierwszego scenariusza z samymi zerami. Można je wydać np. na Five of Pentacles, które u Calvina pełni funkcję podwójną (pozwala mu przeżyć i jeszcze wyżej podbić staty). Warto też pamiętać, że jego "base" staty zawsze wynoszą 0 - i brać karty, które na tym bazują, np:
Trial by Fire - bo się sumuje z bonusamy z jego zdolności badacza;
Rise to the Occasion - bo zawsze się odpali (a wersja ulepszona regularnie daje mu 5 ikonek);
Signum Crucis - bo jest szansa na zarzucenie worka blessami;
Against All Odds - bo będzie losować sporo żetonów i niemal na pewno zda test.

Generalnie Calvin, odpowiednio zbudowany, zda testy, których nie zda żaden inny badacz. Moim zdaniem sprawdza się świetnie jako support, bo od pewnego momentu jemu jest wszystko jedno, na co robi test. Trzeba się komuś wymknąć? Calvin da radę. Trzeba podnieść wskazówkę z lokacji z wyjątkowo wysokim shroudem? Bez problemu! Trzeba zdać jakiś paskudny test na karcie lokacji/scenariusza? Proszę bardzo!

Kłopot w tym, że ostatecznie w AH najważniejsza jest efektywność. Nie chodzi tylko o to, żeby zdać test, ale żeby przy okazji mieć z tego maksymalny zysk. Seeker jedną akcją podnosi kilka wskazówek, Guardian jednym atakiem zadaje 4 obrażenia... I tutaj Calvin będzie cierpieć. Na szczęście jest Survivorem i wciąż można go zbudować pod konkretną funkcję, np. badanie z kartami takimi jak Look What I Found!, Old Keys itd. itp. Niemniej na pewno jest postacią unikalną i ciekawą do grania/budowania i IMO każdy fan Arkhama powinien choć raz spróbować się nim pobawić

[Degohl]

Hej,

tldr
Dopiero wszedłem w Arkham, które 2 cykle polecacie na początek pod względem przydatności kart badaczy i regrywalności kampanii?


Niedawno zakupiłem nowe wydanie podstawki i mega się wkręciłem. Aktualnie 3 raz przechodzę noc fanatyka ale chciałbym już coś więcej, na początek jeden lub dwa cykle (póki co ). Od razu zaznaczę że nie ma znaczenia poziom skomplikowania zasad. Interesuje mnie tylko to co jest aktualnie dostępne w sklepach. Z tego co zdążyłem się zorientować najlepszym wyborem będzie taka ścieżka:
Dunwich badacze > Kampania Dunwich lub Carcosa > dowolny pełen cykl badacze + kampania
Jednak tu pojawia się pytanie:
1. Czy Carcosa faktycznie jest taka dobra (może nawet najlepsza)? Czy może lepiej pozostać przy Dunwich na pierwszy ogień żeby mieć komplet i którymś z późniejszych cykli?
2. Czy szkarłatne klucze faktycznie są takie złe? Po opisie bardzo mi się spodobały, zarówno fabularnie jak i mechanicznie. A może zamiast tego poczekać na Hemlock, który też zapowiada się fajnie, a może i lepiej, a premiera niebawem?
3. Czy któryś cykl wyróżnia się na tle pozostałych ciekawymi mechanikami albo większą regrywalnością? Inaczej, w którym cyklu najbardziej czuć że gra rozwinęła skrzydła?
4. Czy jest szansa że któryś z aktualnie dostępnych cykli zniknie ze sklepów? Chyba powoli brakuje kluczy ale to chyba nadal pierwszy rzut i będzie dodruk?

PS mogę też dokupić jeden standalone scenario I tu myślałem o Hotelu? Gram głównie solo, może któryś działa w takim trybie lepiej?

PS2 warto już na tym etapie inwestować w pojedyncze talie badaczy czy póki co lepiej kupić rozszerzenie badaczy?

[psia.kostka]

Nie znam sie, wiec Ci odpowiem (bo wszyscy i tak spia)

Madrosc ludu twierdzi, ze:
Dunwich (+badacze) (klasyk i plynne wejscie po podstawce + dobre karty do rozwoju talii)
Carcossa (+badacze) (bo ponoc dobry/ciekawy/najlepszy. Ale pewnie nienajtrudniejszy/nieskomplikowany, bo stary)
Standalone - Hotel (bo ponoc dobry/ciekawy/najlepszy. Wiec bezpieczny zakup. Pod katem solo nie wiem)

Co prawda mowisz, ze trudnosc nie ma znaczenia i ze szukasz wyzwan/nowosci, ale wez pod uwage, ze moze tak Ci sie tylko wydaje Mozesz to przetestowac kupujac jeden cykl z powyzszych (klasyk) i jeden z nowoczesnych. Albo przekartkuj pdf kampanii Kluczy czy Kranca Ziemi, by przekonac sie "ile tego tam rzeczywiscie jest"
Jest tez ryzyko, ze jakbys rozsmakowal sie w tych nowych, to moze pierwsze cykle potem wydadza sie zbyt nieskomplikowane? Sam bys sie skrzywdzil


Slusznie prawisz, ze cos moze zaczac znikac, na iszop po liczbie sklepow mozesz to jakos ocenic. Nie wiem czy te dwa pierwsze cykle poszly w wyzszym nakladzie, ale jakby ich mialo zabraknac, to lekki zonk i raczej wolalbym je sobie zachomikowac zaczynajac kolekcje, by nie miec jedynie nowych cykli do wyboru.

O taliach nic nie wiem, pewnie juz troche trzeba sie znac na ulubionych kolorach i taktykach, by wiedziec w ktore isc i sie nie rozczarowac, bo sugerowalo sie obrazkami

PS
taka rada kolekcjonerska: skoro jestes z samym core boxem, moze rozejrzyj sie (forum/olx/allegro/fb), czy ktos nie sprzedaje ledwo uzywanego "zestawu dla poczatkujacych". Wtedy mialbys np pelny cykl (albo dwa), jakies talie badaczy, scenariusze. Wszystko zakoszulkowane i w dobrej cenie. A zdublowana podstawke komus ozenisz lub pozycz dobremu koledze

PS2
jesli moje "rady LCG" sa marnej jakosci, to prosba do prawdziwych ekspertow, aby mnie powstrzymali w tym szalenstwie

[nolify]

Ad. 2 i 3
Ja bardzo lubię Szkarłatne. Nie wiem skąd założenie, że są takie złe. Jest to druga kampania po zmianie cyklu wydawniczego i w związku z tym, jest bardzo regrywalna. Mechanicznie jest to najbardziej regrywalna kampania ze wszystkich, ponieważ możesz ją przejść dwukrotnie, powtarzając jedynie pierwszy i ostatni scenariusz.
Ukończyłem Szkarłatne dwa razy i oprócz startu i finału, zdublowałem tylko Aleksandrię, ale z powodu różnych wyborów fabularnych, było inaczej. Co więcej, w dalszym ciągu jest jeden (ukryty) scenariusz, którego w ogóle jeszcze nie grałem.
W Szkarłatnych są scenariusze, które musisz odkryć. To też fajny motyw, wpływający na podwyższenie regrywalności, ponieważ najprawdopodobniej nie uda Ci się odnaleźć tych sekretów w jednym podejściu.

Ad. ps.

Hotel to mój ulubiony standalone. Jest super. Mam Rougarou, Wojnę Bogów Zewnętrznych, Strażników Otchłani i Kasyno. Najczęściej wracamy do Excelsiora. Bardzo polecam ten scenariusz, solo też powinien dać radę. Jest po prostu fajny i również bardzo regrywalny. Dopiero w trakcie rozgrywki okaże się, jaki tęgi szajs się tam odjaniepawla. Za każdym razem może dziać się co innego.

Ad. 1
Carcosa urzeka fabułą. Historia to jej najmocniejsza strona.

[BasiekD]

Skończyliśmy w tym tygodniu naszą pierwszą pełną kampanię - Dunwich. Graliśmy w trzy osoby, spotykając się raz w tygodniu na jeden scenariusz. Wliczając jedno osobne spotkanie na wspólne budowanie talii i kampanię Noc Fanatyka to zeszło się nam kilka miesięcy. Taki slow-gaming. Ale boy oh boy. Było warto. Jeszcze jak.

Aktorzy:
1. Zoey Samaras, psychopatka.
2. Agnes Baker, pradawna wiedźma.
3. Norman Whiters, tajemniczy starzec.

Nigdy nie mieliśmy wcześniej styczności z deck buildingiem i gramy LCG. Najbardziej obawialiśmy się, że zbudowanie talii będzie trudne. I trochę było, trochę nie. Bardzo pomogły poradniki na arkhamdb i przegląd gotowych talii, w tym przede wszystkim ich opisy. Talie wyszły nam bardzo grywalne, nie koniecznie super optymalne i najlepsze, ale źle nie było. W każdej talii znalazły się karty, które nam się podobały bo były klimatyczne, pasowały do postaci. Choć były to karty odradzane nam na arkhamDB, to jednak nie żałuję umieszczenia ich w talii. Fakt, jednej z takich kart użyłem tylko trzy razy podczas całej kampanii, ale zrobiła dokładnie to co miała zrobić, dodała +100 do klimatu. Dam przykład w spoilerze, bo może coś tam zdradzić z kampanii:

Spoiler:

Grając Agnes dodałem do talii kartę dwuklasową eteryczne zniknięcie https://arkhamdb.com/card/08108.
Użyłem jej dosłownie trzy razy w tym w finale kampanii. Musieliśmy się dostać do określonej lokacji, droga do niej prowadziła przez dwie karty lokacji na stole. Jedna zawaliła się w trakcie tury innego gracza. W drugiej był dość mocny przeciwnik. Nie tak mocny, żeby go nie pokonać ale: lokacja była oddalona o dwie akcje marszu + przeciwnik czyli kilka akcji walki zanim będę mógł dalej. Nie było opcji żebym wpadł do lokacji i ruszył dalej z przeciwnikiem bo atak towarzyszący + atak w fazie wroga - nie przeżyłbym tego. Wali się świat, dosłownie rozpada się, została mi jedna szansa na przejście dalej. Zagrywam eteryczne zniknięcie, zamieniam się miejscami z wrogiem, oszczędzam jedną akcję marszu - dzięki temu wpadam do ostatniej lokacji i kończę grę.

Z naszej drużyny dwie osoby były mocno wkręcone tematycznie/fabularnie. Przeżywaliśmy grę, wydarzenia. W okresie między spotkaniami robiliśmy fabularyzowane podsumowania z punktu widzenia naszych postaci. Nadawaliśmy dodatkowy kontekst. Dzięki temu obok gry pojawiły się elementy dodatkowe elementy jak cicha rywalizacja Agnes i Normana, wzajemna nieufność, kwestionowanie motywacji kierujących postaciami. Fabularnie nie byliśmy zatem jedną zgraną drużyną, a raczej drużyną, którą okoliczności zmusiły do współpracy.

Jedna grająca się nie wkręciła, bardziej typ eurogracza. Bawiła się i tak dobrze, ale z jej perspektywy brakowało grze przewidywalności oraz mocno czuła ograniczenia postaci. Grała Zoey, która też miała prosty cel: uzbroić się i bić wszystko co stoi na przeszkodzie. Tak miała zbudowaną talię i gdy było co do bicia to biła, ale w czasie gdy nie było wrogów odczuwalny był brak tego celu.

Norman wykonywał swoją robotę, zbierał wskazówki i ukrywał się po kątach gdy robiło się gorąco. A Agnes to prawdziwa wiedźma, bestia, po prostu bestia. Zbierała wskazówki i gromiła wrogów. Razem z Zoey były jak mur, który ciężko przebić.

I tak doszliśmy sobie do końca tej wspaniałej kampanii. Bawiliśmy się świetnie. Przeorało nas czasami, wyszliśmy z bliznami, a Zoey ostatecznie nie przeżyła kampanii, ale warto było bardzo i polecam Dunwich na początek. Scenariusze są świetne, zróżnicowane, klimatyczne (zawsze będę pod wrażeniem, jak kilkanaście kart może robić takie cuda fabularne).

Kilka słów jeszcze w spoilerze bo konkretnie o fabule, misjach i mechanizmach:

Spoiler:

1. Zaczęliśmy od scenariusza w Kasynie i do końca kampanii był to jeden z naszych ulubionych. Świetny, spokojny początek i stopniowanie napięcia, aż do szalonego zakończenia. Świetny mechanizm oszukiwania, za co kara spotkała nas dopiero w kolejnych misjach. Ale niech pierwszy rzuci kamieniem kto nie wypił drinka i trochę nie oszukiwał w kasynie.

2. Udało nam się uratować studentów i zabić bestię na kampusie. Mieliśmy ubaw, bo wyszła nam scena jak z komedii gdy Norman przeszukiwał sobie gabinet, a dosłownie za drzwiami dziewczyny Agnes i Zoey walczyły o życie i biły się z ogromną bestią.

3. Kolejny akcent komediowy czekał nas w muzeum. Po prostu nie mogliśmy wejść. Wszystkie testy były failami... ale jak już weszliśmy to było super. Świetny motyw, z czychającym w cieniu potworem...

4. Wspaniały scenariusz z pociągiem. Klimat wylewał się ze stołu. Zabrakło mi jednego ruchu... moja Agnes nie dobiegła i wyssało ją z ostatnim wagonem. Akurat miałem też Necronomicon...

5. A potem w Dunwich, w kolejnych scenariuszach, odczuliśmy że zło zaciska swoje macki na nas. Im dalej w las tym grało się trudniej. Wszystkie bez wyjątku były świetne, bawiliśmy się super. Samo zakończenie było satysfakcjonujące.

Teraz szykujemy się na coś kolejnego, ale jeszcze nie wiem. Albo Szkarłatne Klucze albo Carcossa. Bardziej chyba w stronę Carcossy. Ale jeszcze dumam.

[shuji]

Spoiler:

Skończyliśmy w tym tygodniu naszą pierwszą pełną kampanię - Dunwich. Graliśmy w trzy osoby, spotykając się raz w tygodniu na jeden scenariusz. Wliczając jedno osobne spotkanie na wspólne budowanie talii i kampanię Noc Fanatyka to zeszło się nam kilka miesięcy. Taki slow-gaming. Ale boy oh boy. Było warto. Jeszcze jak.

Aktorzy:
1. Zoey Samaras, psychopatka.
2. Agnes Baker, pradawna wiedźma.
3. Norman Whiters, tajemniczy starzec.

Nigdy nie mieliśmy wcześniej styczności z deck buildingiem i gramy LCG. Najbardziej obawialiśmy się, że zbudowanie talii będzie trudne. I trochę było, trochę nie. Bardzo pomogły poradniki na arkhamdb i przegląd gotowych talii, w tym przede wszystkim ich opisy. Talie wyszły nam bardzo grywalne, nie koniecznie super optymalne i najlepsze, ale źle nie było. W każdej talii znalazły się karty, które nam się podobały bo były klimatyczne, pasowały do postaci. Choć były to karty odradzane nam na arkhamDB, to jednak nie żałuję umieszczenia ich w talii. Fakt, jednej z takich kart użyłem tylko trzy razy podczas całej kampanii, ale zrobiła dokładnie to co miała zrobić, dodała +100 do klimatu. Dam przykład w spoilerze, bo może coś tam zdradzić z kampanii:

Spoiler:

Grając Agnes dodałem do talii kartę dwuklasową eteryczne zniknięcie https://arkhamdb.com/card/08108.
Użyłem jej dosłownie trzy razy w tym w finale kampanii. Musieliśmy się dostać do określonej lokacji, droga do niej prowadziła przez dwie karty lokacji na stole. Jedna zawaliła się w trakcie tury innego gracza. W drugiej był dość mocny przeciwnik. Nie tak mocny, żeby go nie pokonać ale: lokacja była oddalona o dwie akcje marszu + przeciwnik czyli kilka akcji walki zanim będę mógł dalej. Nie było opcji żebym wpadł do lokacji i ruszył dalej z przeciwnikiem bo atak towarzyszący + atak w fazie wroga - nie przeżyłbym tego. Wali się świat, dosłownie rozpada się, została mi jedna szansa na przejście dalej. Zagrywam eteryczne zniknięcie, zamieniam się miejscami z wrogiem, oszczędzam jedną akcję marszu - dzięki temu wpadam do ostatniej lokacji i kończę grę.

Z naszej drużyny dwie osoby były mocno wkręcone tematycznie/fabularnie. Przeżywaliśmy grę, wydarzenia. W okresie między spotkaniami robiliśmy fabularyzowane podsumowania z punktu widzenia naszych postaci. Nadawaliśmy dodatkowy kontekst. Dzięki temu obok gry pojawiły się elementy dodatkowe elementy jak cicha rywalizacja Agnes i Normana, wzajemna nieufność, kwestionowanie motywacji kierujących postaciami. Fabularnie nie byliśmy zatem jedną zgraną drużyną, a raczej drużyną, którą okoliczności zmusiły do współpracy.

Jedna grająca się nie wkręciła, bardziej typ eurogracza. Bawiła się i tak dobrze, ale z jej perspektywy brakowało grze przewidywalności oraz mocno czuła ograniczenia postaci. Grała Zoey, która też miała prosty cel: uzbroić się i bić wszystko co stoi na przeszkodzie. Tak miała zbudowaną talię i gdy było co do bicia to biła, ale w czasie gdy nie było wrogów odczuwalny był brak tego celu.

Norman wykonywał swoją robotę, zbierał wskazówki i ukrywał się po kątach gdy robiło się gorąco. A Agnes to prawdziwa wiedźma, bestia, po prostu bestia. Zbierała wskazówki i gromiła wrogów. Razem z Zoey były jak mur, który ciężko przebić.

I tak doszliśmy sobie do końca tej wspaniałej kampanii. Bawiliśmy się świetnie. Przeorało nas czasami, wyszliśmy z bliznami, a Zoey ostatecznie nie przeżyła kampanii, ale warto było bardzo i polecam Dunwich na początek. Scenariusze są świetne, zróżnicowane, klimatyczne (zawsze będę pod wrażeniem, jak kilkanaście kart może robić takie cuda fabularne).

Kilka słów jeszcze w spoilerze bo konkretnie o fabule, misjach i mechanizmach:

Spoiler:

1. Zaczęliśmy od scenariusza w Kasynie i do końca kampanii był to jeden z naszych ulubionych. Świetny, spokojny początek i stopniowanie napięcia, aż do szalonego zakończenia. Świetny mechanizm oszukiwania, za co kara spotkała nas dopiero w kolejnych misjach. Ale niech pierwszy rzuci kamieniem kto nie wypił drinka i trochę nie oszukiwał w kasynie.

2. Udało nam się uratować studentów i zabić bestię na kampusie. Mieliśmy ubaw, bo wyszła nam scena jak z komedii gdy Norman przeszukiwał sobie gabinet, a dosłownie za drzwiami dziewczyny Agnes i Zoey walczyły o życie i biły się z ogromną bestią.

3. Kolejny akcent komediowy czekał nas w muzeum. Po prostu nie mogliśmy wejść. Wszystkie testy były failami... ale jak już weszliśmy to było super. Świetny motyw, z czychającym w cieniu potworem...

4. Wspaniały scenariusz z pociągiem. Klimat wylewał się ze stołu. Zabrakło mi jednego ruchu... moja Agnes nie dobiegła i wyssało ją z ostatnim wagonem. Akurat miałem też Necronomicon...

5. A potem w Dunwich, w kolejnych scenariuszach, odczuliśmy że zło zaciska swoje macki na nas. Im dalej w las tym grało się trudniej. Wszystkie bez wyjątku były świetne, bawiliśmy się super. Samo zakończenie było satysfakcjonujące.

Teraz szykujemy się na coś kolejnego, ale jeszcze nie wiem. Albo Szkarłatne Klucze albo Carcossa. Bardziej chyba w stronę Carcossy. Ale jeszcze dumam.

Masz linki do talii jakimi graliście ?

[BasiekD]

Będę spisywać niedługo, to wrzucę linki.

[Degohl]

Dzięki za rady, na razie zamówiłem komplet Dunwich i Hotel, jak przejdę to będę się dalej zastanawiał, chociaż pewnie Carcosa wskoczy

[strzewka]

Rozpakowałem podstawkę (stare wydanie) szlaku do Carcosy i nie mogę znaleźć karty mężczyzna w bladej masce, czy ona ma numer 59 bo takiej karty mi brakuje.

[Nilis]

A ja dla odmiany powiem że właśnie po 4 h przerwałem przedostatni scenariusz Szlaku do Carcossy bo mnie tak niebywale zmęczył że zwątpiłem w tę grę.

Kampania Dunwitch podobała mi się bo scenariusze były dynamiczne i stosunkowo krótkie. Carcossa do połowy była kapitalna, bardzo detektywistyczna a od pewnego momentu męczy mnie bardzo mocno. Setup tego 7 scenariusza to już prawdziwa męka pańska nie mówiąc o niekończących się walkach z wciąż powracającymi wrogami z talii czyli nuda do kwadratu. Dodatkowo przez 3/4 scenariusza nie znamy celu, błąkamy się walcząc i zbierające wskazówki. Pewnie jak zagłada postąpi do końca to dowiemy się o co chodziło ale jednak wolę klasyczne scenariusze gdzie są wyznaczane cele po kolei

[Rafal1970]

Rozpakowałem podstawkę (stare wydanie) szlaku do Carcosy i nie mogę znaleźć karty mężczyzna w bladej masce, czy ona ma numer 59 bo takiej karty mi brakuje.

Nie wiem czy to coś pomoże,ale ta karta to karta badacza tj. ma niebieski rewers. Może szukałeś wśród kart spotkań?

[Dako]

Rozpakowałem podstawkę (stare wydanie) szlaku do Carcosy i nie mogę znaleźć karty mężczyzna w bladej masce, czy ona ma numer 59 bo takiej karty mi brakuje.

Nie wiem czy to coś pomoże,ale ta karta to karta badacza tj. ma niebieski rewers. Może szukałeś wśród kart spotkań?

Zestawienie wszystkich kart możesz znaleźć tutaj:
https://pl.arkhamdb.com/search

[Miszon]

We wszelkich takich przypadkach (patrz słynna Lita) nie ma co liczyć kart (i robić sobie przy okazji spoierów), tylko po prostu zagrać i one wtedy w trakcie gry "same" się znajdują .

[strzewka]

Dzięki wszystkim za pomoc. Znalazła się ta karta. Jak rozpakowałem set to powkładałem karty badaczy do segregatora i się podkleił pod inną kartę.

[Guzjel]

Stalem sie niedawno szczesliwym posiadaczem podstawki i dodatku dziedzictwo dunwich. Totalnie mi ta gra podjechala, klimatem i gameplayem.
Czy mogly ktos powiedziec w jakiej kolejnosci powinienem szukac kolejnych dodatkow by rozegrac to cudo jakos chronologicznie?

[Mr_Fisq]

Po prawej stronie masz wypisane cykle chronologicznie:
https://galakta.pl/gry/gry-karciane/hor ... postTabs=0

jakbyś doszedł do Zapomnianej Ery to możesz albo poczekać, aż Galakta wyda ją przepakowaną w dwa pudełka w tym roku (vide: https://galakta.pl/plany-wydawnicze/pla ... e-dodruki/), albo szukać osób które pozbywają się taniej starego formatu.

Podobnie z cyklem: Przerwany krąg.

[Guzjel]

Po prawej stronie masz wypisane cykle chronologicznie:
https://galakta.pl/gry/gry-karciane/hor ... postTabs=0 (..

Dzieki serdeczne! Sprawdzalem strone ale, jakos nie dotarlo do mnie ze wyswietla sie to w kolejnosci chronologicznej.
Cthulhu fhtagn!

[Chudej]

A ja dla odmiany powiem że właśnie po 4 h przerwałem przedostatni scenariusz Szlaku do Carcossy bo mnie tak niebywale zmęczył że zwątpiłem w tę grę.

Kampania Dunwitch podobała mi się bo scenariusze były dynamiczne i stosunkowo krótkie. Carcossa do połowy była kapitalna, bardzo detektywistyczna a od pewnego momentu męczy mnie bardzo mocno. Setup tego 7 scenariusza to już prawdziwa męka pańska nie mówiąc o niekończących się walkach z wciąż powracającymi wrogami z talii czyli nuda do kwadratu. Dodatkowo przez 3/4 scenariusza nie znamy celu, błąkamy się walcząc i zbierające wskazówki. Pewnie jak zagłada postąpi do końca to dowiemy się o co chodziło ale jednak wolę klasyczne scenariusze gdzie są wyznaczane cele po kolei

Podwójne talie aktów/tajemnic to najgorsze co wymyślili w tej grze, dla osłody powiem tylko, że jak się w to gra przy kolejnych podejściach to już wiadomo o co chodzi i nie jest tak źle. Ja miałem podobne odczucia przy pierwszy ogrywaniu Na Krawędzi Ziemi, ale z czasem i ograniem to też się wygładziło.

[Miszon]

Mam wrażenie, że też ten scenariusz był u mnie rekordowo długi - 3,5h. A tak naprawdę, to pewnie mógłbym grać jeszcze godzinę licząc na wygraną i uciekając od wrogów, ale jak gra mi się "zawiesiła", to wolałem popełnić samobójstwo.

[Nilis]

Aha, czyli nie tylko ja się z tym męczyłem, uff...to dobrze. Jasne, teraz jak wiem jak wygląda ten scenariusza to rozegrałbym go inaczej, szybciej doszedłbym do jego finału - obojętnie jakiego aby tylko skończyć.

Pierwszy raz grając w tę genialną grę poczułem beznadzieje. Zrobię Jak Miszon, zaznacze że to przegrałem i pójdę od razu do finału. Za taką wtopę Carcossa nie ma u mnie szans na no 1. mimo pierwszych 4 absolutnie genialnych scenariuszy

[BasiekD]

Spoiler:

Skończyliśmy w tym tygodniu naszą pierwszą pełną kampanię - Dunwich. Graliśmy w trzy osoby, spotykając się raz w tygodniu na jeden scenariusz. Wliczając jedno osobne spotkanie na wspólne budowanie talii i kampanię Noc Fanatyka to zeszło się nam kilka miesięcy. Taki slow-gaming. Ale boy oh boy. Było warto. Jeszcze jak.

Aktorzy:
1. Zoey Samaras, psychopatka.
2. Agnes Baker, pradawna wiedźma.
3. Norman Whiters, tajemniczy starzec.

Nigdy nie mieliśmy wcześniej styczności z deck buildingiem i gramy LCG. Najbardziej obawialiśmy się, że zbudowanie talii będzie trudne. I trochę było, trochę nie. Bardzo pomogły poradniki na arkhamdb i przegląd gotowych talii, w tym przede wszystkim ich opisy. Talie wyszły nam bardzo grywalne, nie koniecznie super optymalne i najlepsze, ale źle nie było. W każdej talii znalazły się karty, które nam się podobały bo były klimatyczne, pasowały do postaci. Choć były to karty odradzane nam na arkhamDB, to jednak nie żałuję umieszczenia ich w talii. Fakt, jednej z takich kart użyłem tylko trzy razy podczas całej kampanii, ale zrobiła dokładnie to co miała zrobić, dodała +100 do klimatu. Dam przykład w spoilerze, bo może coś tam zdradzić z kampanii:

Spoiler:

Grając Agnes dodałem do talii kartę dwuklasową eteryczne zniknięcie https://arkhamdb.com/card/08108.
Użyłem jej dosłownie trzy razy w tym w finale kampanii. Musieliśmy się dostać do określonej lokacji, droga do niej prowadziła przez dwie karty lokacji na stole. Jedna zawaliła się w trakcie tury innego gracza. W drugiej był dość mocny przeciwnik. Nie tak mocny, żeby go nie pokonać ale: lokacja była oddalona o dwie akcje marszu + przeciwnik czyli kilka akcji walki zanim będę mógł dalej. Nie było opcji żebym wpadł do lokacji i ruszył dalej z przeciwnikiem bo atak towarzyszący + atak w fazie wroga - nie przeżyłbym tego. Wali się świat, dosłownie rozpada się, została mi jedna szansa na przejście dalej. Zagrywam eteryczne zniknięcie, zamieniam się miejscami z wrogiem, oszczędzam jedną akcję marszu - dzięki temu wpadam do ostatniej lokacji i kończę grę.

Z naszej drużyny dwie osoby były mocno wkręcone tematycznie/fabularnie. Przeżywaliśmy grę, wydarzenia. W okresie między spotkaniami robiliśmy fabularyzowane podsumowania z punktu widzenia naszych postaci. Nadawaliśmy dodatkowy kontekst. Dzięki temu obok gry pojawiły się elementy dodatkowe elementy jak cicha rywalizacja Agnes i Normana, wzajemna nieufność, kwestionowanie motywacji kierujących postaciami. Fabularnie nie byliśmy zatem jedną zgraną drużyną, a raczej drużyną, którą okoliczności zmusiły do współpracy.

Jedna grająca się nie wkręciła, bardziej typ eurogracza. Bawiła się i tak dobrze, ale z jej perspektywy brakowało grze przewidywalności oraz mocno czuła ograniczenia postaci. Grała Zoey, która też miała prosty cel: uzbroić się i bić wszystko co stoi na przeszkodzie. Tak miała zbudowaną talię i gdy było co do bicia to biła, ale w czasie gdy nie było wrogów odczuwalny był brak tego celu.

Norman wykonywał swoją robotę, zbierał wskazówki i ukrywał się po kątach gdy robiło się gorąco. A Agnes to prawdziwa wiedźma, bestia, po prostu bestia. Zbierała wskazówki i gromiła wrogów. Razem z Zoey były jak mur, który ciężko przebić.

I tak doszliśmy sobie do końca tej wspaniałej kampanii. Bawiliśmy się świetnie. Przeorało nas czasami, wyszliśmy z bliznami, a Zoey ostatecznie nie przeżyła kampanii, ale warto było bardzo i polecam Dunwich na początek. Scenariusze są świetne, zróżnicowane, klimatyczne (zawsze będę pod wrażeniem, jak kilkanaście kart może robić takie cuda fabularne).

Kilka słów jeszcze w spoilerze bo konkretnie o fabule, misjach i mechanizmach:

Spoiler:

1. Zaczęliśmy od scenariusza w Kasynie i do końca kampanii był to jeden z naszych ulubionych. Świetny, spokojny początek i stopniowanie napięcia, aż do szalonego zakończenia. Świetny mechanizm oszukiwania, za co kara spotkała nas dopiero w kolejnych misjach. Ale niech pierwszy rzuci kamieniem kto nie wypił drinka i trochę nie oszukiwał w kasynie.

2. Udało nam się uratować studentów i zabić bestię na kampusie. Mieliśmy ubaw, bo wyszła nam scena jak z komedii gdy Norman przeszukiwał sobie gabinet, a dosłownie za drzwiami dziewczyny Agnes i Zoey walczyły o życie i biły się z ogromną bestią.

3. Kolejny akcent komediowy czekał nas w muzeum. Po prostu nie mogliśmy wejść. Wszystkie testy były failami... ale jak już weszliśmy to było super. Świetny motyw, z czychającym w cieniu potworem...

4. Wspaniały scenariusz z pociągiem. Klimat wylewał się ze stołu. Zabrakło mi jednego ruchu... moja Agnes nie dobiegła i wyssało ją z ostatnim wagonem. Akurat miałem też Necronomicon...

5. A potem w Dunwich, w kolejnych scenariuszach, odczuliśmy że zło zaciska swoje macki na nas. Im dalej w las tym grało się trudniej. Wszystkie bez wyjątku były świetne, bawiliśmy się super. Samo zakończenie było satysfakcjonujące.

Teraz szykujemy się na coś kolejnego, ale jeszcze nie wiem. Albo Szkarłatne Klucze albo Carcossa. Bardziej chyba w stronę Carcossy. Ale jeszcze dumam.

Masz linki do talii jakimi graliście ?

Podsyłam linki do talii Agnes i Zoey.
https://arkhamdb.com/decklist/view/4744 ... exp-22-1.0
https://arkhamdb.com/decklist/view/4744 ... 22-exp-1.0

Żegnam się z Agnes, leci do mnie Carcossa. Teraz stoję przed ogromem możliwości - kim zagrać kolejną kampanię?
Korci mnie Rex ale też Charlie Kane wygląda intrygująco.

Jacy są obecnie wasi ulubieni badacze i dlaczego?