Spirit Island (R. Eric Reuss)

[Kilson]

Faktycznie czas jakimiś Szwedami czy innymi Prusakami się zająć. Plus może odwrócona plansza.

Pierwszy raz grałem w SI z kolegą na poziomie trudności ok 3-5, jak już mi pokazał zasady, to drugą partię zagraliśmy chyba na 8 albo 9 poziomie trudności. Gra mi się spodobała, kupiłem i najpierw testowałem kolejne duchy.
Pierwsza parta - poz. trudności "0" dla ogarnięcia/przypomnienia setupu i mechaniki. Easy win.
Druga partia - nowy duch, poziom 1, easy win
Trzecia partia - znów nowy duch, poziom 2, easy
i tak kolejno duchy testowałem... każdą partię na poziomie o 1 wyższym. Pamiętam, że dopiero jak zagrałem "koszmarem" na 5 poziomie trudności, to pierwszy raz pomyślałem, że mogę przegrać. Ale się udało. I tak do 9-10 poziomu trudności (czyli adwersarze na lvl 5/6 + ew. inne warunki) nie przegrałem ani razu. Przy czym na poziomach 6+ chyba nie grałem solo, tylko zazwyczaj na 2 duchy.
Poziom trudności jest tutaj bardzo płynny, bo ten sam przeciwnik może być masakrycznie trudny przy jednym duchu, a beznadziejnie prosty przy innym (moim zdaniem sam wybór ducha w zależności od przeciwnika to +/- 1-3 poziomy trudności), ale ogólnie nawet jak pokazywałem grę znajomym, to pierwszą partię odpalam z adwersarzami na 2-3 poziomie, bo inaczej jest to prosta układanka.

A na wyższych poziomach gra PRAWIE zawsze wygląda tak:
- pierwsze tury: "cholera, nie mogę obronić wszystkiego"
- mid game: "wyspa płonie, osadnicy są wszędzie, z tego nie da się wygrzebać"
- late game: masz już spory przyrost energii i możesz zagrać kilka kart, dobierasz dobry "major power" i kasujesz pół wyspy w 2 tury, zgarniając ze 2 karty strachu na turę, a na II-III poziomie terroru te karty też potrafią dużo pomóc i zastanawiasz się jakim cudem udało się wygrzebać z tego bagna


Btw. Może ktoś miałby ochotę zagrać na Tabletop Simulator w jakiś weekend? Wbiłem kiedys na kanał SI na Discordzie i chciałem zagrać z jakimiś weteranami, ale stwierdziłem, że to nie do końca dla mnie, bo po kilkudziesięciu sekundach zanim przeczytałem co robią moje karty, to już wszyscy mieli swoje zagrane i klikali mi co mam robić Więc w porównaniu do weteranów tej gry to jestem zamulaczem, ale lubie sobie pokminić i poniżej 10 poziomu trudności większość partii wygrywałem.

[skiba]

Wracając do samej gry - nie wiem, czy jestem sobie wyobrazić granie we 3. Oraz - nie jestem sobie w stanie wyobrazić grania we 4 Toż to masakra musi się robić, by w miarę optymalnie spiąć profity płynące z Mocy (kart i własnych). We 2 burza mózgów ma poziom mi odpowiadający i piorunochrony na Osadach i w Miastach nie są w stanie jej podołać. Póki co. A nie ... piorunochron to potem wynaleźli chyba...

My ciśniemy w miarę regularnie na 3 graczy (ze wszystkimi dodatkami grając na adwersarza) i jest gitarka. Nie zadajemy sobie pytań "eeeej a zagrasz mi moc X to ja zagram Y, a wtedy trzeci gracz ma ruch Z...". Bardziej informujemy się o tym, że mamy problem z jakimś lądem, brakuje nam trochę energii albo możemy coś komuś ogarnąć. Informacje ogólne. I to płynie sprawnie, bo grę w 2-3 godziny opędzamy. Tylko też z drugiej strony mamy za sobą duża liczbę partii (ja koło 100, żona i trzeci gracz z 50), więc znajomość gry mamy dużą.

Co do trudności gry - zagraj na adwersarza wyższego poziomu Wersja bez adwersarza jest tutorialem o poziomie trudności 0. Adwersarz sam w sobie podbija ten poziom gdzieś do 11/12, a są warianty, żeby grać na 2 adwersarzy na raz.

I żeby oddać wartość skali - mi po 100+ grach zdarza się uwalić grę na adwersarza poziomu ~7. Czegoś nie doliczyłem, skosiło mnie jakieś wydarzenie albo testuję nowego ducha. Wygrać na adwersarza poziomu 9+ to już bardzo mocne wyzwanie. Żeby grać na najwyższe poziomy trudności trzeba raczej świadomie wybierać duchy, które ze sobą współdziałają, bo inaczej dostajemy w czapę w 2-3 rundy.

[arturmarek]

Faktycznie czas jakimiś Szwedami czy innymi Prusakami się zająć. Plus może odwrócona plansza.

po to dorzucili adwersarzy, aby zwiększyć poziom trudności. czysta podstawka to w 99% bezproblemowa wygrana.
Nie zapominaj o kartach wyspy.
Jak stwierdzisz, że nadal za prosto to spróbuj wygrać solo oceanem + adwesarz

PS. Oceanem jeszcze nie udało mi się wygrać solo (bez adwersarzy). Słyszałem, że wygrana jest możliwa.

Zupełnie nie jestem specjalistą od Spirit Island, mam zaledwie 11 partii choć grę mam od premiery polskiej. Kiedyś tu pisałem, że gra mnie nie porwała. W każdym razie gram sobie 2-3 razy na rok i zerkając na bgg akurat widzę, że ostatnio grałem oceanem. 4 poziom trudności przeciwko Anglii. Wygrana przez strach. Poziom zapewne dość niski, ale tak jak pisałem bardzo powoli go zwiększam bo gram niewiele. W każdym razie da się wygrać również oceanem solo z adwersarzem

Ocean jest bardzo mocny, szczególnie na Anglików, którzy chętnie go karmią
Problemem true-solo Oceanem jest to, że on w swojej startowej talii nie ma karty, która pozwoliłaby my działać dalej od morza. Dlatego tutaj jest spore RND, bo jeśli złapiemy dobre karty z dużym dystansem (albo taką, która złamie zasady i pozwoli wystawić się w normalnie niedostępnym dla Oceanu miejscu) to mamy spacerek, a jeśli nie złapiemy, to po prostu nie mamy szans, bo nie dotkniemy najeźdźców.

Spoiler:

Wracając do samej gry - nie wiem, czy jestem sobie wyobrazić granie we 3. Oraz - nie jestem sobie w stanie wyobrazić grania we 4 Toż to masakra musi się robić, by w miarę optymalnie spiąć profity płynące z Mocy (kart i własnych). We 2 burza mózgów ma poziom mi odpowiadający i piorunochrony na Osadach i w Miastach nie są w stanie jej podołać. Póki co. A nie ... piorunochron to potem wynaleźli chyba...

My ciśniemy w miarę regularnie na 3 graczy (ze wszystkimi dodatkami grając na adwersarza) i jest gitarka. Nie zadajemy sobie pytań "eeeej a zagrasz mi moc X to ja zagram Y, a wtedy trzeci gracz ma ruch Z...". Bardziej informujemy się o tym, że mamy problem z jakimś lądem, brakuje nam trochę energii albo możemy coś komuś ogarnąć. Informacje ogólne. I to płynie sprawnie, bo grę w 2-3 godziny opędzamy. Tylko też z drugiej strony mamy za sobą duża liczbę partii (ja koło 100, żona i trzeci gracz z 50), więc znajomość gry mamy dużą.

Co do trudności gry - zagraj na adwersarza wyższego poziomu Wersja bez adwersarza jest tutorialem o poziomie trudności 0. Adwersarz sam w sobie podbija ten poziom gdzieś do 11/12, a są warianty, żeby grać na 2 adwersarzy na raz.

I żeby oddać wartość skali - mi po 100+ grach zdarza się uwalić grę na adwersarza poziomu ~7. Czegoś nie doliczyłem, skosiło mnie jakieś wydarzenie albo testuję nowego ducha. Wygrać na adwersarza poziomu 9+ to już bardzo mocne wyzwanie. Żeby grać na najwyższe poziomy trudności trzeba raczej świadomie wybierać duchy, które ze sobą współdziałają, bo inaczej dostajemy w czapę w 2-3 rundy.

O jakim poziomie adwersarzy piszesz? Każdy z adwersarzy ma poziom 0-6 i dopiero to można potem sobie sprawdzać w tabelce z instrukcji, który adwersarz na którym poziomie to jaki poziom wyzwania. Oprócz tego można doliczać sobie trudność za stronę planszy i scenariusze. Ja bym się jednak nie przywiązywał tak mocno do tych obliczeń poziomu końca instrukcji. Próbujmy, mieszajmy, dokładajmy i sami się przekonajmy co nam sprawia frajdę, co jest wymagające, a co niesatysfakcjonujące.

[skiba]

O jakim poziomie adwersarzy piszesz? Każdy z adwersarzy ma poziom 0-6 i dopiero to można potem sobie sprawdzać w tabelce z instrukcji, który adwersarz na którym poziomie to jaki poziom wyzwania. Oprócz tego można doliczać sobie trudność za stronę planszy i scenariusze. Ja bym się jednak nie przywiązywał tak mocno do tych obliczeń poziomu końca instrukcji. Próbujmy, mieszajmy, dokładajmy i sami się przekonajmy co nam sprawia frajdę, co jest wymagające, a co niesatysfakcjonujące.

No skoro adwersarze mają poziom 0-6, a ja pisałem o liczbach 7+, to znaczy, że pisałem o poziomie trudności I poziomy te są wrzucane normalnie na kartę adwersarza w nawiasie, ale nie miało to miejsca w podstawce, więc w podstawce trzeba grzebać w instrukcji.

I faktycznie trudność jest mocno relatywna, bo np. Behemoth kroi Anglię jak porąbany, a Bringer of Dreams ledwo przeżywa kilka rund. Na najwyższym poziomie trudności najlepiej wybierać duchy pod synergię i/lub adwersarza.

[Artenol]

Kilka sprostowań jako ten trzeci gracz od Skiby:
1) Pamietajmy, że trudność to nie poziom adwersarza, przykładowo Anglia na poziomie 6 ma trudność 11. Tak piszę, bo to się może pomylić.
2) W wersji angielskiej ta trudność jest zawarta na kartach adwersarzy, a nie tylko w instrukcji - i bardziej na to się patrzy jak się jest już doświadczonym.
PS widzę, że Skiba to już opisał

No i (potencjalne) sprostowanie do arturmarek:
Erm, Anglicy wcale nie karmią Oceanu (podejrzewam, że chodzi Ci o to, że ich budynki mają +1 HP) bardziej niż inne nacje. Gdzieś jest napisane, że energię się dostaje za tą normalną wartość budynku, a nie za to, że trudniej ich zabić. Więc Ocean ma tę przewagę, że on po prostu zjada budynek, nawet jeśli ten ma 4 życia zamiast 3, ale nie ma tutaj 4 energii/gracza, tylko jest dalej 3 energii/gracza.

A jeszcze od siebie dodam, że w mojej pierwszej grze z dziewczyną coś pokręciłem w zasadach i graliśmy na poziomie 0 bez tych pasywnych kart duchów. Więc praktycznie w każdym growth robiliśmy gain card i dobieraliśmy sobie te karty, które dla każdego ducha są startowe... A i tak udało się wygrać Tak więc granie na poziomie 0 to rozgrzewka. Co do grania Oceanem solo, wygrać się da, ale wymaga to po prostu odrobiny szczęścia - potrzebujesz dociągać dużo kart mocy, bo Ocean może działać tylko na coastal. Pewnie z aspektem "depths" sprawa robi się trochę łatwiejsza, ale grając solo musisz ogarniać landy inland. Nie traktowałbym tego jako "challenge" tylko po prostu to, że SI jest grą opartą na dużym dobieraniu odpowiednich dział do odpowiednich celów. Tak jak nie strzelamy z armaty do wróbla, tak nie gramy Oceanem solo, bo zwyczajnie ma on problem z ogarnięciem 62,5% planszy.

No ale tutaj kto co lubi to tak robi. Ja wolałbym zagrać np. na 2 adwersarzy i znaleźć optymalne dopieszczone kombo, które położy adwersarzy o wysokim poziomie trudności, niż utrudniać sobie życie i grać czymś, co się do danej rzeczy nie nadaje. Ale ja jestem strasznym "Timmym" (https://mtg.fandom.com/wiki/Player_type) i lubię grać postaciami pod late, które potem robią jakieś super silne rzeczy. W coopach supporta gram okazjonalnie po to, żeby reszta graczy na mnie krzywo nie patrzyła, że mówię "ej, zrób mi to, to ich wybuchnę w kosmos!" w pozostałych grach

TL;DR - wolę iść walczyć ze smokiem (grać na wysokim poziomie trudności), niż zawiązać sobie rękę za plecami i mówić "ej, wygrałem to jedną ręką i w przepasce na oczy!" (grać Oceanem solo xD).

[arturmarek]

No i (potencjalne) sprostowanie do arturmarek:
Erm, Anglicy wcale nie karmią Oceanu (podejrzewam, że chodzi Ci o to, że ich budynki mają +1 HP) bardziej niż inne nacje. Gdzieś jest napisane, że energię się dostaje za tą normalną wartość budynku, a nie za to, że trudniej ich zabić. Więc Ocean ma tę przewagę, że on po prostu zjada budynek, nawet jeśli ten ma 4 życia zamiast 3, ale nie ma tutaj 4 energii/gracza, tylko jest dalej 3 energii/gracza.

Chodziło mi o to, że Anglicy bardzo dużo budują, co daje dużo "pożywienia" dla Oceanu.

[Artenol]

A to w porządku

[trollasek]

Z potencjalnych błędów to zawsze warto przypomnieć jeden. Jak kraina z dwoma dahanami otzymuje 3dmg to wcale dahanie nie bronią przez zarazą.

tak gwoli ścisłości, to wystarczą 2dmg aby zaraza się pojawiła

[TV3]

Jest to w istocie jakieś wyzwanie. Ta gra z przeciwnikami. Wrzuciłem na stół Prusaków. Na trzecim poziomie - bez większych problemów. Ale na ostatnim, bodaj 6 - już porażka . Istniał mały cień szansy w końcówce, rzut na taśmę... (udało się na ostatnią już rundę - bo kończyły się karty najeźdźców - przenieść do odpalenia 3 karty strachu, z czego ostatnia odpalała 3 poziom terroru... niestety nie zmiotło to miast do końca z planszy...).
No i ta taśma okazała się zbyt mocna i powstrzymała przed przekroczeniem mety w glorii : ))) Strona planszy jeszcze podstawowa. Duchy Liść i Błyskawica.

[Kilson]

Jest to w istocie jakieś wyzwanie. Ta gra z przeciwnikami. Wrzuciłem na stół Prusaków. Na trzecim poziomie - bez większych problemów. Ale na ostatnim, bodaj 6 - już porażka . Istniał mały cień szansy w końcówce, rzut na taśmę... (udało się na ostatnią już rundę - bo kończyły się karty najeźdźców - przenieść do odpalenia 3 karty strachu, z czego ostatnia odpalała 3 poziom terroru... niestety nie zmiotło to miast do końca z planszy...).
No i ta taśma okazała się zbyt mocna i powstrzymała przed przekroczeniem mety w glorii : ))) Strona planszy jeszcze podstawowa. Duchy Liść i Błyskawica.

I tu wychodzą właśnie te niuanse poziomu trudności. Prusaków zawsze uważałem za jednych z prostszych, a "liścia" za jednego z najmocniejszych duchów w podstawce, ale akurat na prusaków, którzy szybko zasyfiają plansze ludzikami jest słaby, bo lepiej radzi sobie z budynkami, a ich trzeba szybko pacyfikować zanim sie rozbudują Ich łatwiej wypłukiwać rzeką albo wypalać ogniem
Jedne duchy są super na początku, inne muszą się dość długo rozkręcać, przeciwnicy też są różni i to wszystko tworzy ogrom możliwości.
Jednym z moich ulubionych duchów jest "Serce Pożogi" (zakup mini dodatku bardzo sobie chwalę), szczególnie w kooperacji z kimś kto może mu jeszcze pomóc się na starcie rozbujać - tak jak właśnie liść.

[venomik]

O matko, ale dziwaczny duch.

[Fujis]

Cześć, właśnie przymierzam się do zakupu tej gry i chciałem zapytać jak wygląda sprawa z dodatkami ? Bo widzę że jakieś są, ale nie mogę ich znaleść do zakupu, jeden znalazłem ale to chyba w wersji ang. Jak to wygląda ? Są już nie dostępne ?

[scraber]

Dodatki, poza 2 promo paczkami, nigdy nie wyszły po Polsku.
Lacerta obiecywała w formie wspieraczki po kampanii GAHa, ale w tej chwili raczej nie ma co na to liczyć.
Pozostaje mieć cichą nadzieję, że Rebel przejmie temat.

[Fujis]

Dodatki, poza 2 promo paczkami, nigdy nie wyszły po Polsku.
Lacerta obiecywała w formie wspieraczki po kampanii GAHa, ale w tej chwili raczej nie ma co na to liczyć.
Pozostaje mieć cichą nadzieję, że Rebel przejmie temat.

Aa ok, czyli jest nadzieja że będzie po PL dzięki za odpowiedź i miłego dzionka

[litk]

Dodatki, poza 2 promo paczkami, nigdy nie wyszły po Polsku.
Lacerta obiecywała w formie wspieraczki po kampanii GAHa, ale w tej chwili raczej nie ma co na to liczyć.
Pozostaje mieć cichą nadzieję, że Rebel przejmie temat.

Aa ok, czyli jest nadzieja że będzie po PL dzięki za odpowiedź i miłego dzionka

Ja nie powiedziałbym, że jest nadzieja.

[psia.kostka]

A czy ten temat zmiany fabryki juz sie dokonal? Bo ciekaw bylem jak z kompatybilnoscia nowych produktow z tymi starszymi. I czy to tez ma wplyw na szanse polskich dodatkow z nowej fabryki.

O tym czy rebel wszedlby w druk dodatkow decyduja glownie wyniki sprzedazowe podstawki, ktore raczej maja w spadku po Lacercie, bo byli ich dystrybutorem. A obecnie siedza dalej na sporej liczbie pudel z dodruku. (albo raczej siedzieli w momencie przejecia towaru, a co dzis, nie wiadomo)

Moze tez byc kalkulacja ceny takiego polskiego dodatku i jesli on bylby zbyt drogi, to wydawca moze sie nie zdecydowac, bo mimo ze gracze pragna, to sprzedaz bylaby za mala.

Trzecia sprawa to umowy licencyjne z oryginalnym wydawca. Ktore wcale nie musza byc w szufladzie rebela.

Aaaale, czy w rozmowach z Panna S. nie bylo jakichs sugestii, ze cos jest na rzeczy w pipelinie?

@Fujis

Spoiler:

Pro tip na przyszlosc:
Na BGG dwie wazne zakladki dla ciekawskich
Dodatki do gry:
https://boardgamegeek.com/boardgame/162 ... expansions

Wersje (jezykowe, reprinty):
https://boardgamegeek.com/boardgameexpa ... e/versions

Tam sprawdzisz co powstalo i czy warto szukac po sklepach, np polskich dodatkow do SI tam nie ma.
Oczywiscie takie zakladki sa dla kazdej gry.

[bosik111]

Spirit Island to bodaj jedna z najpopularniejszych, jeśli nie najpopularniejsza gra solo w kraju. Nie wiem co powstrzymuje Rebela przed wydaniem dodatków, ale podejrzewam że niska sprzedaż jest najmniej prawdopodobna.

[psia.kostka]

Hmm, najlepsza gra solo wydana po polsku? Z tym zgoda (top BGG: #11)

Czy "cala Polska zagrywa sie w SI", ktora ma ciezar BGG 4.06/5? W to bym watpil osobiscie, tez w to, ze np jest w co drugim polskim planszowkujacym domu, jak Agricola, ktora tez mozna pykac solo. Ale nie sledze popularnosci gry tutaj czy fb, bardziej pod wzgledem wydawniczym (co/kto/dlaczego), wiec jesli ludzie sie zagrywaja, w te dosc zlozona gre, to gratulacje! To rzeczywiscie nie ma sensu robic dodrukow Pietaszka...

Ale nawet jesli na fali wielu dodatkow (ktore bycmoze znacznie ubogacaja gre) SI jest bardzo popularna, to raczej w angielskim wydaniu co polskiego wydawce akurat malo ubogaca

Tak tez moze byc, ze ten pociag juz odjechal. Ci co by kupili dodatki, to juz je maja po angielsku. Ci co chcieli sama podstawke na sprobowanie tytulu, kupili pierwszy druk Lacerty. A drugi rzut juz szedl tak sobie, bo pewnie moda zgasla, a ciezar gry pozostal.

Zapodajcie jakis argument/dowod za powszechnoscia SI w PL. Mozna bedzie z tym atakowac wydawce

[nolify]

Tak tez moze byc, ze ten pociag juz odjechal. Ci co by kupili dodatki, to juz je maja po angielsku.

No ja już peronu nie widzę Mam komplet. Po angielsku. Nawet gdyby jakoś cudownie się okazało, że od jutra wszystko pl, a ewentualne nowe dodatki będą lokalizowane bankowo z niedużym poślizgiem, to bynajmniej nie byłbym zainteresowany. Czy jestem wyjątkiem w tej materii? Wątpię.

[bosik111]

Dla mnie na przykład problemem że zbieraniem SI po angielsku jest cena, w tym momencie wołają sobie całkiem sporo jak na obecną jakość wykonania, no podstawka jest może ok, ale dodatki wychodzą dość drogo jak na polskie realia. Polska wersja jednak daje szansę na ceny trochę bliższe sile nabywczej Polaka. Lacerta sobie też zawaliła że tak długo czekali za tłumaczenie tych dodatków, megafani faktycznie już się zaopatrzyli we wszystkie rozszerzenia bo nie było widać opcji polskiej na horyzoncie, i być może faktycznie poskutkowało to mniejszą popularnością polskiej wersji. W końcu jak kupisz rodzimą to wiesz że skazujesz się na brak dodatków w jeszcze nie do końca wiadomym horyzoncie czasu.

[psia.kostka]

Jest jednak sporo ludzi, co nie wie, ze da sie kupic angliki w PL
Bo np nie widuja ich w empiku lub ceneo Ale nie hejtuje, tak bywa.

Ja natomiast dodam, w temacie wyjatkowosci posiadaczy ENG dodatkow, ze one sa drogie i to mocno Lacertowe SI by sobie pomóżdzyć solo za 150-200 to moze byc dobry zakup, ale dodatki to troche juz jak Everdell lub Root. NeverEndingStory, za dewizy do tego. Ja sie jeszcze szarpnalem i upolowalem uzywke z Promo1&2 PL i cenowo to sie spinalo mi. Angliki to troche rozpusta.

#zninjowany odnosnie cena

[nolify]

Niestety to prawda. Pamiętam, że zamawiając Nature Incarnate myślałem o tym, że w miejsce tego dodatku można spokojnie kupić zupełnie inną grę. Za dwie i pół stówy można dołożyć do kolekcji nowy, fajny tytuł. A przecież we wspomnianym dodatku nie ma jakoś turbo dużo kontentu.

PS. Polecam wszystkim Nature Incarnate, super dodatek. Mówię serio. Tyko drogo.

[japanczyk]

Spirit Island to bodaj jedna z najpopularniejszych, jeśli nie najpopularniejsza gra solo w kraju. Nie wiem co powstrzymuje Rebela przed wydaniem dodatków, ale podejrzewam że niska sprzedaż jest najmniej prawdopodobna.

Powstrzymuje rebela to, że pierwszy druk sprzedal się na pniu, a dodruk dalej jest na magazynie 2 lata po zamknięciu się Lacerty

[tomp]

wydaje mi się, że tu jest czysta kalkulacja. Wiedzą ile podstawki się sprzedało. Wiedzą mniej więcej ile sprzedaje się dodatków względem podstawki (w innych seriach). I pewnie wiedzą ile kosztuje wydanie dodatku/dodatków oraz ilości sztuk, które można zamówić poprzez oryginalnego wydawcę. Zakładam, że przewidywany zysk (procent zwrotu z inwestycji) nie jest na odpowiednim poziomie, aby zrealizować taki projekt. Na pewno nie będą dokładać do biznesu w imię fanów dla gry wydanej przez nieistniejące wydawnictwo...

Edytowano.
PS. Powyższy post dotyczy się wydania wersji polskiej.

[nolify]

Na pewno nie będą dokładać do biznesu w imię fanów dla gry wydanej przez nieistniejące wydawnictwo...

Zamknęli Greater Than Games?!?!